Σε αυτό το απαύγασμα σοφίας πρέπει να καταλήξει το κάθε ψημένο αρσενικό που θέλει να θεωρεί τον εαυτό του πραγματικό μπήχτη.
Πλεον στις σχεσεις μου, εχω διαφορετικη νοοτροπια. Χεστηκα αν μου ξενογαμιθει η γκομενα, αρκει εγω να περναω καλα και να μου κανει ολα τα κολπα που γουσταρω κι ας γαμαει κι αλλος. Και τριο αμα γουσταρει, μεσα ειμαι. Τι να κανεις? Συμβαινει και στις καλυτερες οικογενειες. Κοιταμε μπροστα!
Μεγάλη κουβέντα και εξαιρετικά δύσκολη αν πάμε σε ανάλυση.
Για κάποιους η αδιαφορία σηματοδοτεί την πλήρη κατάκτηση που υπερνικά την 'αρρώστια' της κτητικότητας. Ενώ για άλλους, αυτή η αδιαφορία μπορεί να αποτελεί απλά την παραδοχή της γενικής αποτυχίας.
Προσωπικά επειδή μια ζωή προσπαθούσαν να φυλάγομαι απο τα διάφορα δράματα που έβλεπα γύρω μου, δεν έτυχε να πάθω κάποια χοντρή ζημιά από γυναίκα μέχρι στιγμής.
ΑΛΛΑ δεν είχα σχεδόν ποτέ την χαρά να αφεθώ απόλυτα ελεύθερος με καμμία. Πάντα κρατούσα πισινές, παρίστανα τον χαζό και τον χαλαρό ώστε να ξεδιπλώνει η καθε μια τη φάση της ελεύθερα κλπ.
Φτάνοντας σε μια ηλικία (40+) πλέον κάπου καταλαβαίνεις πως πολλά πράγματα απ αυτά που σ έτρωγαν, ουδεμία σημασία έχουν πλέον. Ωριμάζεις, μπορείς να ζυγίζεις πιο αντικειμενικα τα πράγματα, είσαι κυνικός και αξιολογείς.
Το συμπέρασμα μου: βλέπω συχνά γυναίκες που μεγάλωσαν χύμα και έκαναν τις καφρίλες τους ελεύθερα να καταλήγουν να είναι πολυ πιο ώριμες και εντάξει απέναντι στις σχέσεις τους, συγκριτικά με άλλες που έμαθαν να μπαίνουν από νωρίς στον ρόλο της 'κυριούλας'.
Έχω υπάρξει με γυναίκα που δούλευε σε μπαρ και σε μπουζούκια για χρόνια, που με είχε βασιλιά, με φρόντιζε με αδιανόητη στοργή και στάθηκε βράχος πλάι μου σε δύσκολες στιγμές. Τα έδωσε όλα και δε ζήτησε τίποτα.
Ούτε παντρεύτηκε, ούτε έκανε παιδιά, ζει πλέον μόνη της.
Κι έχω ζήσει και γυναίκα που μεγάλωσε εύκολα, σε 'καλή' οικογένεια, με παιδεία, οικονομική άνεση, μόρφωση κλπ να μη νιώθει τίποτα.
Δύο γάμοι, δύο παιδιά, χωρισμένη τριγυρνάει στο κέντρο κάθε βράδυ.
Όταν ωριμάζεις, μπορείς να παραβλέψεις κάποια πράγματα βασιζόμενος στα καλά στοιχεία.
Ζύγισμα μάγκες μου, ζύγισμα πάντα!