Ο Namio Harukawa, ο οποίος ζωγραφίζει το δεύτερο (άντε τρίτο) πράγμα για το οποίο είναι διάσημη η Ιαπωνία: Η σεξουαλική διαστροφή.
Ο Harukawa γεννήθηκε στην Οζάκα της Ιαπωνίας το 1947 και είναι γνωστός για τους φετιχιστικούς / σαδιστικούς πίνακες και σκίτσα του. Στα έργα του, οι γυναίκες δεν είναι το απροστάτευτο και αδύναμο φύλλο αλλά είναι αυτές που έχουν την εξουσία. Σωματικά, υπερτερούν των ανδρών, οι οποίοι μοιάζουν ασθενικοί και χωρίς καμία ελπίδα. Είναι οι Αφέντρες που χρησιμοποιούν τα αρσενικά σαν αντικείμενα και (στην καλύτερη περίπτωση) σαν παιχνίδια του σεξ, ενώ εκπληρώνουν τις περισσότερες σεξουαλικές διαστροφές που ονειρεύεται ο Μαρίγκος.
Οι αισθησιακές γυναίκες στα έργα του Namio Harukawa έχουν ευρωπαϊκή, ασιατική και μερικές φορές αφρικανική εμφάνιση, ενώ η αισθητική τους θυμίζει τα Αμερικάνικα pin up girls του ’40 και του ’50, μόνο που εδώ εκτός από το δικό τους μεσημεριανό, έχουν φάει και του “συντρόφου” τους, καθώς και μια κούτα με σοκολάτες.
Τα κορμιά τους είναι πληθωρικά: έχουν μεγάλο στήθος, παχιά πόδια και τεράστιους γοφούς και οπίσθια. Τους αρέσει να τιμωρούν, να ταπεινώνουν και να περιφρονούν τους άντρες, ενώ το υπεροπτικό πρόσωπό τους λάμπει από ηδονή όταν τους δένουν, τους χτυπούν με τα μαστίγιά τους, τους πατάνε με τα τακούνια τους και όταν κάθονται επάνω στο πρόσωπό τους. Κυρίως αυτό. Οι εκφράσεις “giving head” και “Sit on my head” -ή “Shit on my head” κάποιες φορές- απεικονίζονται με την κυριολεκτική τους έννοια. Εκτός από το Face-sitting επάνω στα αρσενικά θύματά, στους πίνακες απεικονίζονται και άλλες σεξουαλικές διαστροφές όπως η ποδολαγνία, η κοπρολαγνία, η ουρολαγνία, BDSM τεχνικές δεσίματος (Bondage) και ο πνιγμός ενώ είναι γεμάτοι με φετιχιστικά στοιχεία.
αλλα για αποζημιωση.......
