Πω ρε πούστη μου τι μου θύμισες...
Ο παππούς ζει ακόμη, ξέρεις?
Είχα πάει πριν κάνα 2 χρόνια με άλλους 3 απ την εταιρεία, οι άλλοι ήταν μαγκομεμενοι να παραγγείλουν, το πήρα πάνω μου ως αρχηγός αποστολής, μου τα είχαν κάνει και αερόστατα στην δουλειά εκείνη την περίοδο, τους τράβηξα μια απόδειξη κοντά στα €180 να χουν να με θυμούνται. Είχαμε φάει τα 'ρχιδια μας.
Τες πα, καλά ήταν, τίμιο.
Το κλου της βραδιάς ήταν ο παππούς, ο ιδρυτής του μαγαζιού.
Ήταν προς το σούρουπο και έφευγε, τα παππουδια είναι η συμπάθεια μου, τον πιάνω στο καλαμπούρι και εννοείται ότι η συζήτηση κατέληξε στα μουνια

.
Μας συμπάθησε ο παππούς και έδωσε εντολή και μας φεραν 4 μισοκιλους κεσεδες πρόβειο γιαούρτι και χύμα μέλι. Πω ρε πούστη μου, τι πράμα ήταν τούτο....
Ελπίζω να ναι καλά ο άνθρωπος.