Για τον απλο λογω,αν δεν ονειρευετε και μενη στασιμη,θαρθη μια ρεαλ η μια μπαγερν πχ. και θα τις παρη τον τιτλο!Πρεπη παντα να ειμαστε σε ενταση για το δικο μας καλο!
Δεν θα αφησης τιποτα μαθιου,τα χαρασης στην μνημη,σου εχη γινη μαθημα και προχωρας,τωρα με την παροδο του χρονου,σταματαη και ο πονος γιατι ξερης οτι αυτο που θελης δεν σου ανηκη!Δεν το ξεχνας ομως το εχης στην μνημη,το θυμασε το αναπολης,αλλα δεν σε ποναη πια,ειναι μια αναμνηση,ετσι ειμαστε ολοι,ο καθενας με τις αγαπες του και τις ιστοριες του,αλλα ολοι συνεχιζουμε,το βλεπης σαν μια εμπειρια που σου εμπλουτιζη την γνωση και την καρδια!
Ποτε δεν αφηνουμε πισω μας κομματια του εαυτου μας,τα εχουμε παντα μαζι μας, μας πονανε,αλλα ταυτοχρονα μας θυμιζουν και ευχαριστες αναμνησεις,τωρα αν θελουμε να εχουμε εξελιξη,εμεις σμιλευουμε τον πονο μας και τον κανουμε οπως θελουμε,σαν ευπλαστο πυλο,πλαθουμε τον πονο ετσι που να αντεχουμε,αλλα ταυτοχρονα ψαχνουμε και την καινουργια αγαπη,που θα μας κανη να ξεχασουμε τον παλιο πονο μας,οχι οτι θα τον διαγραψουμε,αλλα δεν θα μας πονα!
Και εμεις φιλε μου,ο προεδρος εχη μεγαλες εμπειριες απο την ζωη
!
Αγαπητε μαθιου δεν αφηνουμε ποτε πισω μας κομματια του εαυτου μας,για τον απλο λογω οτι εχη χαραχτη η μνημη,απλα προχωραμε μπροστα,κατι νεο θα μας κανη να ζησουμε παλι ωραιες στιγμες,αυτο δεν εχη αποτελεσμα ομως να ξεχασουμε τα προηγουμενα που ζησαμε!Τα κουβαλαμε παντα μαζι,τα στιβαζουμε σαν βιβλιο στο πισω μερος του μυαλου μας,αλλα επειδη τα διαβαζουμε συνεχεια απο καποια στιγμη και μετα γινονται αδιαφορα,απλα τα θυμομαστε,γινονται εμπειρια,μαθαινουμε τα λαθη και ετσι ερχετε η γνωση!!
Ακριβως αυτο πρεπη να κανουμε,η στασιμοτητα μπορη να οδηγηση σε ψυχολογικη καταθλιψη η στην τρελλα,λιγο ακραιο βεβαια,αλλα δεν απεχη και πολυ.για αυτο πρεπη να εξελισομαστε μεσα απο τον πονο και τα λαθη μας,και ισχυη το ρητο αυτος που σε κανη και κλαις σε αγαπαη.Και εμεις για αυτο τα λεμε γιατι με τις εμπειριες που εχουμε να πουμε μια ορθη κουβεντα σε καποιον που εχη προβλημα,οχι οτι εμεις ειμαστε ξερολες,απλα παθονταις ειμαστε και το παλεψαμε και ξεφυγαμε,η αποφαση και αν ειναι λαθος η σωστη πρεπη να την παρης,ετσι θα ερθη η εξελιξη!!
Ετσι πρεπη να συνεχιζουμε για να εξελιχτουμε.
Και η πλανη λεη το εξης,οτι ο αδρανης δεν κανη λαθη,γιατι ζη στα λαθη,σε αυτους ο πονος εχη χαραξη μονοπατα την μνημη,και για αυτο ζουν στο δικο τους κοσμο,παραμενουν τυφλοι η εθελοτιφλουν και ειναι ευτιχισμενοι.Ο πραγματικος τυφλος εξελιση τις υπολοιπες αισθησεις του και διευρινη τους οριζοντες του και τα ορια του,αρα δεν παραμενη στασιμος και εξελισετε!
Φτωχεια =μιζερεια,Αναγκη=οραμα,Οραμα=στοχος,Στοχος=ενεργοποιηση εγκεφαλου,ενεργοποιηση του εγκεφαλου=υπακοη του σωματος,οραμα+υπακοη του σωματος=πορνεια,πορνεια=εξαθλιωση+χρηματα,Χρηματα=ντολτσε βιτα,Ντολτσε βιτα=οραμα.Ενα δικο μου μονοπρακτο με μια διαφορετικη προσεγγιση και ως τελικο συμπερασμα,Ντολτσε βιτα=μονιμη αιχμαλωσια του μυαλου!
Το να εχης πραγματικη αγνοια και να μην ξερης τι γινετε,εχης ενα ελαφρυντικο.Το να ξερης ομως τι γινετε και να δηλωνης αγνοια ειναι η καταστροφη του εαυτου σου!
Οσο αφορα το πρωτο σκελος υπο του σωστου πρισματος η εξαθλιωση της ντολτσε βιτα ειναι ηθικη αλλα κια σωματικη,γιατι δεν εχουν να προσφερουν τιποτα αλλο παρα τις τρυπες τους για να ζουν μεσα στην πλανη της καλοπερασης,αλλα δεν γνωριζουν τον χρυσο κανονα,οτι εχη ακμη εχη και παρακμη. Στο δευτερο σκελος τωρα το ονειρο και το οραμα εχουν μονο ενα κοινο,οτι αρχιζουν και τα δυο απο Ο.Το οραμα συμαινη σχεδιο υλοποιηση,προσπαθεια και υπομονη,το ονειρο απο μονο του δεν μπορη να αποτελεση στοχο,αλλα πλανη της ψυχης για αποφυγη και μαλιστα προσωρινη του δραματος που ζουνε. Οσο αφορα το τελευταιο σκελος θα ηθελα να προσθεσω εφοσον συμφωνω,οτι αξιοι της αθλιοτητας ειναι αυτη που δεν εχουν τα αποθεματα υπομονης να υπομενουν τα προβληματα,βεβαια καταφευγουν σε λυσης προσωρινες και καταστροφης,αλλα ειναι δικια τους επιλογη και μονο.Τωρα οι πραγματικοι ηρωες ειναι αυτοι οι φτωχοι αθλιοι που υπομενουν την εξαθλιωση,χωρις να εξαθλιωνονται οι ιδιοι!
Η τρελλα και η λογικη ειναι παραλληλοι δρομοι που απεχουν ελαχιστα,οπως ο πονος απο την χαρα η απο την κορυφη στον πατο,το αναμεικτο συναισθημα,που αναλογα με την ψυχικη δυναμη του καθενος διαλεγη εναν απο τους δυο. Η εξελιξη δεν ερχετε απο τον εγκλοβισμο στον πονο,ναι ολοι περναμε αυτο το σταδιο,αλλα πρεπη να το ξεπερναμε για να εξελιχτουμε,διαφορετικα θα μενουμε στασιμοι με την αναμνηση,βουλιαζοντας ακομα περισσοτερο στην πλανη!
![URL]]](http://[URL unfurl="true"]www.canvasreplicas.com/images/Parable%20of%20the%20Blind%20Leading%20the%20Blind%20Pieter%20Bruegel.jpg[/img[/URL]])
