Η ΑΕΚ εξασφάλισε την πρόκριση στους ομίλους τους Europa League και ο Γιώργος Τσακίρης αφού ανάσανε ανακουφισμένος για το γκολ του Λεονάρντο στην παράταση γράφει για τον Μανόλο Χιμένεθ, τις εμμονές του και όλα όσα πρέπει να αλλάξουν.
Σημειώνω και στο ματς (όσοι το διαβάσατε το γνωρίζετε) πως είναι απίστευτο πράγμα το πώς στα φέρνει η ζωή στο ποδόσφαιρο που ένας ποδοσφαιριστής όπως ο Λεονάρντο που από τα Σπάτα παραχωρούνταν δανεικός ακόμη και σε... σούπερ μάρκετ αν χρειαζόταν κάτι η ΑΕΚ κατάφερε να εκθέσει τους πάντες και να δώσει στο «κιτρινόμαυρο» ταμείο 5 εκατ. ευρώ...
Πριν γράψω για τα... φάουλ τα Μανόλο Χιμένεθ (σε δεύτερο σερί ματς) πρέπει να τονίσω πως κι εγώ προσωπικά δεν είχα πειστεί για την αγωνιστική αξία του Βραζιλιάνου μεσοεπιθετικού. Αν δεν αναγνωρίζεις τα δικά σου καλύτερα να μην τα φοράς τα παντελόνια. Ναι, άποψή μου από την ημέρα που ο Μπάγεβιτς έφερε τον «Λεό» στην ομάδα ήταν πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν... κάνει (που λέμε ποδοσφαιρικά) για την ΑΕΚ. Αλήθεια επίσης είναι πως ο ίδιος είχε αποδειχθεί εκείνη την περίοδο κατώτερος των περιστάσεων.
Ωστόσο σε τούτη την ΑΕΚ μόνο ένας... τυφλός δεν μπορεί να δει ότι πρέπει να ξεκινάει στην βασική ενδεκάδα. Μπράβο λοιπόν στον Βραζιλιάνο μεσοεπιθετικό που δεν το έβαλε κάτω, συνέχισε να δουλεύει, να πιστεύει στον εαυτό του, φώναζε ότι ήθελε να μείνει και να κερδίσει θέση στην ομάδα και (για μένα) τα κατάφερε. Διότι σε αυτό το ρόστερ και για το 4-2-3-1 (για εξτρέμ δηλαδή) είναι ο μοναδικός που μπορεί να αντεπεξέλθει.
Από κει και πέρα υπάρχουν, ή προκύπτουν αν προτιμάτε, πολλά ερωτήματα για τον Ανδαλουσιανό τεχνικό και τις επιλογές του. Οταν συμβαίνει ένα λάθος και αυτό είναι εμφανές ακόμη και σε ένα μικρό παιδί που ξέρει τα βασικά απ' το ποδόσφαιρο, δεν δικαιολογείται ο προπονητής της (εκάστοτε) ομάδας να κλείνει σκόπιμα τα μάτια του και να βάζει πάνω απ' όλα τις εμμονές του. Αυτή είναι η άποψή μου για τον Χιμένεθ. Δεν μπορώ να εξηγήσω – δικαιολογήσω διαφορετικά την απόφασή του να αφήσει ξανά εκτός τον Λεονάρντο από τη στιγμή που από το πρώτο ματς με την Ντιναμό στο ΟΑΚΑ όλοι (ΜΑ ΟΛΟΙ) είχαν διαπιστώσει πως ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός έπρεπε να ξεκινήσει στην 11άδα. Δεν επιτρέπεται ο εκάστοτε προπονητής να βάζει πάνω από το ομαδικό, συλλογικό συμφέρον το προσωπικό του «θέλω».
Ο Λυμπερόπουλος... φωνάζει πως δεν είναι σε θέση να παίξει σ' αυτά τα ματς και ότι χρειάζεται πιο γρήγορους παίκτες η ΑΕΚ απέναντι σε μία ομάδα που το μόνο που είχε ήταν ταχύτητα (για κάποιο διάστημα). Κι όμως ο Χιμένεθ επέλεξε να τον ξεκινήσει και πάλι αφήνοντας έξω τον Μπέλεκ ο οποίος στο πρώτο ματς ήταν εκ των διακριθέντων.
Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω τον Ανδαλουσιανό τεχνικό σε ό,τι αφορά τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Ο Κάρλος πάλι στα άκρα να... χάνεται, ο «Λύμπε» στην ενδεκάδα ανέτοιμος, ο Λεονάρντο στον πάγκο και όμως πάμε με το 4-2-3-1. Απλά δεν γίνεται... Κινήσεις που σε συνδυασμό ότι η ομάδα κακώς μπήκε αλλού γι' αλλού στο ματς (κι αυτό πρέπει ένας προπονητής να το προετοιμάζει ψυχολογικά και όχι μόνο) στο γήπεδο λίγο έλειψε να χάσει την πρόκριση στους ομίλους του Europa League και ταυτόχρονα περί τα 5 εκατ. ευρώ που θα είναι συνολικά τα έσοδά της από τη συμμετοχή.
Είναι εύκολο και λογικό να ψάχνει και να βρίσκει δικαιολογίες ο Ισπανός κόουτς μιλώντας για ρόστερ που έχει κοπεί στα δυο και που έχει αποδυναμωθεί, εντάξει έτσι είναι, αυτή είναι η αλήθεια. Ωστόσο sorry mister αλλά αφενός δεν είναι δυνατόν, δεν επιτρέπεται να απαξιώνεις το ρόστερ σου γνωρίζοντας πως αυτούς θα έχεις όλη τη σεζόν για να πορευτείς και θα πρέπει να τους ζητήσεις να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους (και για σένα σαν προπονητή) και αφετέρου απέναντι στην Ντιναμό Τιφλίδας δεν χρειάζεσαι τον Φάμπρεγας (αυτό το όνομα είχε χρησιμοποιήσει αν θυμάμαι καλά) για να την αποκλείσεις. Κι αν τον χρειάζεσαι συγνώμη αλλά δεν κάνεις, απλά δεν κάνεις...
Στο σύνολό της η εικόνα της ΑΕΚ ήταν τραγική. Από το 60΄ ανέβηκε, χάρη μετά και στην είσοδο του Λεονάρντο, αλλά σ' εκείνο το σημείο ο Γκαρθία (τεχνικός της Ντιναμό) είχε ήδη δώσει την εντολή στους ποδοσφαιριστές του να δώσουν χώρο στην Ενωση και να προσπαθούν να χτυπήσουν στην κόντρα επίθεση. Η ομάδα πρέπει να δουλέψει κι άλλο στο κομμάτι που αφορά την ανάπτυξη γιατί σχέδιο δεν υπάρχει. Κανένα όμως... Κι επειδή Μπλάνκο και Σκόκο δεν υπάρχουν πια (δηλαδή κι εύκολο γκολ) θα πρέπει να τα βρει από αλλού τα τέρματα που χάθηκαν...
Γράφω ξανά και ας με πείτε γραφικό και όπως αλλιώς θέλετε: η ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό χρειάζεται δυο ακραία μπακ, έναν ακόμη μέσο (πλην του Βάργκας, για αντί-Μίτσελ), δυο εξτρέμ και έναν φορ. Με την προσθήκη απλά του Βάργκας και ενός επιθετικού, ή ενός εξτρέμ η ΑΕΚ και το ρόστερ της ίσως να γίνει ανταγωνιστική, μέχρι εκεί, πρωταθλητισμό όμως δύσκολα...
Σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα αν εξαιρέσουμε τον Λεονάρντο και τον Γκούντγιονσεν (όταν χρησιμοποιήθηκε σαν φορ) που έκαναν καλά πράγματα και ξεχώρισαν, όλοι οι υπόλοιποι ήταν εκτός ματς (άντε και ο Μάκος ανασταλτικά αν και πρέπει να σταματήσει λίγο την... γκρίνια γιατί τον έχει ανάγκη η ομάδα και με τόσες κάρτες που θα μαζέψει θα χάσει τα μισά ματς).
Η μεγάλη απογοήτευση ήταν ο Χοσέ Κάρλος. Είτε ως δεξί εξτρέμ (που δικαιολογημένα δεν μπορεί) είτε ως επιτελικός μέσος που χρησιμοποιήθηκε ο Ισπανός άσος ήταν εκτός ματς... Φάνηκε στη φάση που είχε την ευκαιρία να χαρίσει την πρόκριση στην ομάδα μετά την πάσα – κεφαλιά πάρε, βάλε από τον Γκούντγιονσεν κι εκείνος την σπατάλησε. Αλλά γενικά ανύπαρκτος σε όλο το ματς, κρυβόταν.
