Εγώ είμαι δαρβινικός ξέρεις... (και δεν μ' αφήνεται να διαβάσω το "Το μεγαλύτερο θέαμα στη γη" παλιόπαιδα τώρα...)θεωρητικά έχεις δίκιο
Πρακτικά όμως, όταν για παράδειγμα το δίλημμα του νεοδημοκράτη είναι σαμαράς η κορούλα, ουσιαστικά και πρακτικά δεν έχεις επιλογές
Εκτος αν γίνει επανάσταση
Εμείς πιέζουμε την εξέλιξη εκεί που θέλουμε.
Εάν π.χ. θέλουμε υπέρμετρη κατανάλωση θα προωθήσουμε έναν ανάλογο υποψήφιο ... ένας διαφορετικός είναι χαμένος από χέρι...
Και τα κόμματα προσαρμόζονται ... προωθούν τους ανάλογους υποψηφίους ... αν ένας ΄π.χ. τάξει συρρίκνωση του δημόσιου τομέα είναι γνωστό ότι δεν έχει μέλλον στην κάλπη ... εδώ ιδιωτικοποιήθηκε η Ολυμπιακή και ακόμα σε μερικούς τα συναισθήματα είναι ανάμικτα ... και η ΝΔ δεν άκουσε ούτε μισό μπράβο για ένα από τους "μεγαλύτερους μεταπολεμικούς άθλους"!!!