Ξεκινώντας από το αρχικό μήνυμα της Χριστίνας, θα κατατάξω τον εαυτό μου λίγο-πολύ στους 'φοβιτσιάρηδες' που ανέφερε ένας συμφορουμίτης.
Με άλλα λόγια, ψάχνομαι μεν για άνθρωπο δικό μου (παρά τις αποτυχίες μου στον τομέα), αλλά υπάρχει και μια φυσική ανάγκη που καλό είναι να την ικανοποιώ (πως να το κάνουμε, το ραντεβού με το δεξί χέρι δεν είναι παρά ένα φτωχό υποκατάστατο της επαφής με άλλο άνθρωπο, έστω και όπως ορίζεται στα μαγαζιά της Φυλής).
Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή είναι μόνιμη (αλλά φυσικά, υπάρχει και η ανάγκη για απλό σεξ χωρίς τις συναισθηματικές επιπλοκές που έχουν επιφέρει οι Ελληνίδες που άλλα λένε, άλλα εννοούνε, άλλα θέλουνε κι άλλα κάνουνε...)
Πως νιώθω όταν μπαίνω στο μαγαζί; Δύσκολο να το περιγράψω.
Είναι (όπως είπε και άλλος) ένα μείγμα πόθου, επιθυμίας, ανάγκης, απέχθειας (απέναντι στον αδύναμο εαυτό μας και τη παρακμιακή ατμόσφαιρα στο μαγαζί), ενοχές, κάπως σαν τον άνθρωπο που θέλει να κόψει το τσιγάρο αλλά θέλει απελπισμένα να νιώσει την ανακούφιση που αυτό φέρνει (το έκοψα πριν 2 δεκαετίες, μαζί με τα σκληρά ποτά και κάτι άλλα
).
Και κοιτάμε ο ένας τον άλλο (μερικές φορές), ανταλλάζοντας μηνύματα με τα μάτια όπως περιμένουμε στον προθάλαμο. Οι περισσότεροι πάντως κλεινόμαστε στον εαυτό μας, κρύβοντας το είναι μας ακόμα κι από εμάς.
Είναι και η ελπίδα ότι αυτή η φορά μπορεί να είναι καλύτερη από τη προηγούμενη εμπειρία (αισιόδοξος εγώ), καθώς ακούει κάποιος τα τακούνια να σταματάνε στη πόρτα μπροστά, το πόμολο να ανοίγει, και η καρδιά σου σταματάει για μισή στιγμή....
Κάποια στιγμή θα στραφώ προς τη λύση των CG, γιατί το περιβάλλον στα μαγαζιά στη Φυλής είναι αποκαρδιωτικό (σκοτεινά δωμάτια, βρώμικα σεντόνια, κτλ.).
Μερικούς τους διεγείρει αυτό το παρακμιακό σκηνικό, αλλά εμένα όχι και τόσο (για αυτό και σπάνια κατεβαίνω σε αυτά τα μέρη).
Α, και η πίεση του χρόνου είναι κάτι που κόβει την ερωτική διάθεση (υπάρχει ανάγκη από το girlfriend experience, πως να το κάνουμε).
Αλλά είναι γνωστό ότι η προσφορά τέτοιων υπηρεσιών υπολείπεται δραματικά της ζήτησης...
Δε ξέρω αν ξεκαθάρισα κάπως το σκηνικό από τη μεριά του 'πελάτη' που κρύβεται κάτω από αυτό το nickname, αλλά είμαι ανοιχτός σε διευκρινιστικές ερωτήσεις από τη μεριά των επαγγελματιών ιερόδουλων.
Ισως θα ήταν καλή ιδέα να ανοίξει ένα είδος 'ψηφοφορίας/δημοσκόπησης';
Sorry για τη σεντονιάδα, σήμερα βρήκα λίγο χρόνο και είπα να ξεχαρμανιάσω κι εγώ...
Ν.Φ.
Με άλλα λόγια, ψάχνομαι μεν για άνθρωπο δικό μου (παρά τις αποτυχίες μου στον τομέα), αλλά υπάρχει και μια φυσική ανάγκη που καλό είναι να την ικανοποιώ (πως να το κάνουμε, το ραντεβού με το δεξί χέρι δεν είναι παρά ένα φτωχό υποκατάστατο της επαφής με άλλο άνθρωπο, έστω και όπως ορίζεται στα μαγαζιά της Φυλής).
Η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή είναι μόνιμη (αλλά φυσικά, υπάρχει και η ανάγκη για απλό σεξ χωρίς τις συναισθηματικές επιπλοκές που έχουν επιφέρει οι Ελληνίδες που άλλα λένε, άλλα εννοούνε, άλλα θέλουνε κι άλλα κάνουνε...)
Πως νιώθω όταν μπαίνω στο μαγαζί; Δύσκολο να το περιγράψω.
Είναι (όπως είπε και άλλος) ένα μείγμα πόθου, επιθυμίας, ανάγκης, απέχθειας (απέναντι στον αδύναμο εαυτό μας και τη παρακμιακή ατμόσφαιρα στο μαγαζί), ενοχές, κάπως σαν τον άνθρωπο που θέλει να κόψει το τσιγάρο αλλά θέλει απελπισμένα να νιώσει την ανακούφιση που αυτό φέρνει (το έκοψα πριν 2 δεκαετίες, μαζί με τα σκληρά ποτά και κάτι άλλα
).Και κοιτάμε ο ένας τον άλλο (μερικές φορές), ανταλλάζοντας μηνύματα με τα μάτια όπως περιμένουμε στον προθάλαμο. Οι περισσότεροι πάντως κλεινόμαστε στον εαυτό μας, κρύβοντας το είναι μας ακόμα κι από εμάς.
Είναι και η ελπίδα ότι αυτή η φορά μπορεί να είναι καλύτερη από τη προηγούμενη εμπειρία (αισιόδοξος εγώ), καθώς ακούει κάποιος τα τακούνια να σταματάνε στη πόρτα μπροστά, το πόμολο να ανοίγει, και η καρδιά σου σταματάει για μισή στιγμή....
Κάποια στιγμή θα στραφώ προς τη λύση των CG, γιατί το περιβάλλον στα μαγαζιά στη Φυλής είναι αποκαρδιωτικό (σκοτεινά δωμάτια, βρώμικα σεντόνια, κτλ.).
Μερικούς τους διεγείρει αυτό το παρακμιακό σκηνικό, αλλά εμένα όχι και τόσο (για αυτό και σπάνια κατεβαίνω σε αυτά τα μέρη).
Α, και η πίεση του χρόνου είναι κάτι που κόβει την ερωτική διάθεση (υπάρχει ανάγκη από το girlfriend experience, πως να το κάνουμε).
Αλλά είναι γνωστό ότι η προσφορά τέτοιων υπηρεσιών υπολείπεται δραματικά της ζήτησης...
Δε ξέρω αν ξεκαθάρισα κάπως το σκηνικό από τη μεριά του 'πελάτη' που κρύβεται κάτω από αυτό το nickname, αλλά είμαι ανοιχτός σε διευκρινιστικές ερωτήσεις από τη μεριά των επαγγελματιών ιερόδουλων.
Ισως θα ήταν καλή ιδέα να ανοίξει ένα είδος 'ψηφοφορίας/δημοσκόπησης';
Sorry για τη σεντονιάδα, σήμερα βρήκα λίγο χρόνο και είπα να ξεχαρμανιάσω κι εγώ...
Ν.Φ.
τυφλα να εχει το γαμισι 
