Καθώς οι στατιστικές στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι ένα στα δύο ζευγάρια καταλήγει στο διαζύγιο, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι σε κάθε γάμο πρέπει να προηγείται μια προγαμιαία συμφωνία (prenuptial agreement). Θεωρητικά τουλάχιστον πρόκειται για μια μέθοδο ιδιότυπης προστασίας ή, ακριβέστερα, νομικής κάλυψης των σχέσεων του ζευγαριού, η οποία προβλέπεται από το αγγλοσαξονικό δίκαιο. Ως πριν από λίγα χρόνια η διαδικασία τής πριν από τον γάμο συμφωνίας ήταν ευρέως διαδεδομένη, κυρίως ανάμεσα στα πλούσια και διάσημα ζευγάρια, τα οποία όμως πολλές φορές χώριζαν απλώς με βάση τη συμφωνία τους. Σήμερα πάντως, παρ' ότι ένα προγαμιαίο συμβόλαιο δεν μοιάζει ρομαντικό, θεωρείται απαραίτητο, αφού πολλοί υποστηρίζουν ότι συμβάλλει σε μια αρμονική σχέση. Ενα ζευγάρι λοιπόν, μετά τις αγάπες και την πρόταση γάμου υπό το σεληνόφως, ρυθμίζει και την προγαμιαία συμφωνία του, η οποία πραγματοποιείται έναν μήνα πριν από τον γάμο και ειδικότερα προτού σταλούν οι προσκλήσεις. Απαραίτητες προϋποθέσεις; Αποστασιοποίηση από το συναίσθημα που λογικά εμπλέκεται , ένας καλός δικηγόρος, καθώς και το να ξέρεις καλά τι θέλεις από τη ζωή σου αλλά κυρίως από τη ζωή του άλλου...
Οσο για τις σκέψεις «ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσεται ελεύθερα δίπλα στον άλλον» πρέπει να αποφεύγονται ως ξεπερασμένες. Η νομική κάλυψη πάντως μάλλον προσδίδει στον γάμο κύρος, ενώ με δεδομένες τις έγγραφες υποσχέσεις τους οι σύζυγοι προσέχουν από τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών τους ως την έγγαμη συμπεριφορά τους, όπως: να κόψουν το τσιγάρο, να μην παχύνουν μετά τον γάμο, να βγάζουν τα σκουπίδια τρεις φορές την εβδομάδα, να κάνουν μόνο ένα παιδί και πολλά ακόμη. Ενα προγαμιαίο συμφωνητικό ωστόσο δεν ισχύει αιώνια, αφού οι σύζυγοι έχουν τη δυνατότητα να αναθεωρούν τις υποχρεώσεις τους κάθε 10 ή 20 χρόνια. Σε περίπτωση δε διαζυγίου ο διαχωρισμός της περιουσίας δεν δημιουργεί προβλήματα, αφού και αυτό μπορεί να αποτελεί μέρος της συμφωνίας. Εν τέλει, γιατί να μην αντιμετωπίζει κανείς τον γάμο του σαν μια συμφωνία εργασίας ή μια πολιτική διασφάλισης της έγγαμης ζωής με κριτήριο τη λογική; αναρωτιέται ο
Αμερικανός Joseph Zwack, δικηγόρος και συγγραφέας του πιο γνωστού εγχειριδίου προγαμιαίων συμφωνητικών, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Πρέπει κανείς να σκεφτεί πολύ σοβαρά την προγαμιαία συμφωνία από τη στιγμή όπου θα δεχθεί ότι ο γάμος δεν είναι μόνο συναισθηματική ή φυσιολογική ένωση αλλά και οικονομική. Είναι μια προσπάθεια για καλύτερη και πιο ειλικρινή επικοινωνία της οικογένειας. Μπορεί λοιπόν να μην ακούγεται πολύ ρομαντικό, αλλά πιστεύω ότι έτσι διατηρείται η αγάπη των ζευγαριών περισσότερο. Ο γάμος μας είναι η ευθύνη μας. Από τη στιγμή όπου οι συνθήκες και οι ρόλοι αλλάζουν συνεχώς και ο θεσμός του γάμου περνάει κρίση, πρέπει καμιά φορά το συναίσθημα να δίνει τη θέση του στη λογική».Συνέχεια
Οσο για τις σκέψεις «ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσεται ελεύθερα δίπλα στον άλλον» πρέπει να αποφεύγονται ως ξεπερασμένες. Η νομική κάλυψη πάντως μάλλον προσδίδει στον γάμο κύρος, ενώ με δεδομένες τις έγγραφες υποσχέσεις τους οι σύζυγοι προσέχουν από τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών τους ως την έγγαμη συμπεριφορά τους, όπως: να κόψουν το τσιγάρο, να μην παχύνουν μετά τον γάμο, να βγάζουν τα σκουπίδια τρεις φορές την εβδομάδα, να κάνουν μόνο ένα παιδί και πολλά ακόμη. Ενα προγαμιαίο συμφωνητικό ωστόσο δεν ισχύει αιώνια, αφού οι σύζυγοι έχουν τη δυνατότητα να αναθεωρούν τις υποχρεώσεις τους κάθε 10 ή 20 χρόνια. Σε περίπτωση δε διαζυγίου ο διαχωρισμός της περιουσίας δεν δημιουργεί προβλήματα, αφού και αυτό μπορεί να αποτελεί μέρος της συμφωνίας. Εν τέλει, γιατί να μην αντιμετωπίζει κανείς τον γάμο του σαν μια συμφωνία εργασίας ή μια πολιτική διασφάλισης της έγγαμης ζωής με κριτήριο τη λογική; αναρωτιέται ο
Αμερικανός Joseph Zwack, δικηγόρος και συγγραφέας του πιο γνωστού εγχειριδίου προγαμιαίων συμφωνητικών, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Πρέπει κανείς να σκεφτεί πολύ σοβαρά την προγαμιαία συμφωνία από τη στιγμή όπου θα δεχθεί ότι ο γάμος δεν είναι μόνο συναισθηματική ή φυσιολογική ένωση αλλά και οικονομική. Είναι μια προσπάθεια για καλύτερη και πιο ειλικρινή επικοινωνία της οικογένειας. Μπορεί λοιπόν να μην ακούγεται πολύ ρομαντικό, αλλά πιστεύω ότι έτσι διατηρείται η αγάπη των ζευγαριών περισσότερο. Ο γάμος μας είναι η ευθύνη μας. Από τη στιγμή όπου οι συνθήκες και οι ρόλοι αλλάζουν συνεχώς και ο θεσμός του γάμου περνάει κρίση, πρέπει καμιά φορά το συναίσθημα να δίνει τη θέση του στη λογική».Συνέχεια