Η κυρία είναι μια άκρως μορφωμένη, καλλιεργημένη, αξιοπρεπής και με εξαιρετικό λόγο γυναίκα. Και μόνο με αυτά τα χαρακτηριστικά βάζει κάτω πάνω από τα 4/5 του ελληνικού κοινοβουλίου. Επιπλέον δεν έχει κομματικό παρελθόν ούτε είναι κομματικά βαμμένη. Δεν υπάρχει ιδανικότερος άνθρωπος για να εκπροσωπήσει έναν σύλλογο. Αν οι πολιτικοί μας διαχρονικά ήταν τέτοιοι άνθρωποι τώρα θα ήμασταν Νορβηγία και όχι Κολομβία.
Άγεται και φέρεται από έναν ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και με τον τρόπο αυτό ''ταυτίζεται'' πλέον με ένα κόμμα ενώ θα έπρεπε να είναι ακομμάτιστη εφόσον διεξάγει (κατά τα λεγόμενά της) έναν ''αγώνα''.
Ασχέτως τούτων, θα σημειώσω τελείως συνοπτικά τα εξής:
-Με τα όσα λέει ''αθωώνει'' αυτούς που προκάλεσαν το θάνατο του παιδιού της: αν ήμουν δικηγόρος του σταθμάρχη και των λοιπών υπαλλήλων που προκάλεσαν το συμβάν, θα έπαιζα όλη μέρα στο Δικαστήριο τις δηλώσεις της. Και η δίκη επίκειται ως γνωστόν, και εκεί όντως θα δικαστούν οι υπεύθυνοι γιατί αυτοί είναι οι υπεύθυνοι κατά το νόμο.
-Επειδή όπως φαίνεται έχει μία οικονομική επιφάνεια (και μπράβο της) θα το εκτιμούσα αν μάθαινα ότι έχει παραιτηθεί των μέτρων του νόμου 5039/2023 για τα θύματα των Τεμπών.
-Εντελώς πληροφοριακά, στις 25/07/2018 εστίαζε στην ευθύνη των θυμάτων στο Μάτι, καθώς δεν μπορούμε όλα να τα ρίχνουμε στο κράτος όντες οι ίδιοι ανεύθυνοι. Αυτό κολλάει πανεύκολα στο ρόλο του σταθμάρχη σε σχέση με τις γενικώς και αορίστως αναφερόμενες ευθύνες του συστήματος και του κράτους.
Τέλος, ο πόνος της μάνας είναι σεβαστός και ιερός. Και μπορεί να πει και μία κουβέντα παραπάνω. Αλλά μόνο μία, δε διαθέτει ασυλία στο διηνεκές να μπορεί να λέει ο,τιδήποτε θέλει και να θεωρείται ως ο Λόγος του Ιησού στην επί του όρους ομιλία.