Ναι, στο άρθρο προβληματιζονται ότι δεν υπάρχει ΑΜΕΤΆΚΛΗΤΗ καταδίκη.
Εγώ ξαναρωτάω:1), δεν ισχύει ο επιεικεστερος νόμος του άρθρου 2 του ποινικού κώδικα; αφού καταργήθηκε η στερηση των πολιτικών δικαιωμάτων, άρα αν επανέλθει με οποιονδήποτε τρόπο,αφού είναι ποινική τιμωρία και όχι διοικητικό μέτρο, δεν ισχύει το άρθρο 2;
2)το τεκμήριο αθωοτητας δεν προβλέπεται από την εσδα; άρα δεν υπερισχύει του ειδικού εθνικού νόμου;άρα δεν πρέπει να γίνει σεβαστό;
Είναι παράλογες αυτές οι σκέψεις;εάν ναι, τι να πω, μου τα λένε λάθος.
Οι διεθνείς συμβάσεις που έχουν υπογραφτεί από την Ελλάδα υπερισχύουν
από τους νόμους της Βουλής , αρ. 28 του Συντάγματος.
Εκτός από την ΕΣΔΑ ( ενσωματώθηκε με το ν.δ. 53/1974) , η Ελλάδα έχει υπογράψει και το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα
που ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το ν. 2462/1997
www.lawspot.gr
Αυτό είναι του ΟΗΕ και το έχουν συνυπογράψει 173 Κράτη !
Έχει επιτροπή στη Γενεύη που ελέγχει την παραβίασή του.
Έχουν προσφύγει κάποιοι έλληνες , ενώ συνήθως προσφεύγουν
στο ΕΔΑΔ στο Στρασβούργο της Γαλλίας.
Αλλά και επιπλέον από το 2009 ισχύει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ
eur-lex.europa.eu
ΤΙΤΛΟΣ VI
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Αρθρο 47
Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου
Κάθε πρόσωπο του οποίου παραβιάστηκαν τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που διασφαλίζονται από το δίκαιο της Ένωσης, έχει δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου, τηρουμένων των προϋποθέσεων που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.
Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα να δικασθεί η υπόθεσή του δίκαια, δημόσια και εντός εύλογης προθεσμίας, από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως. Κάθε πρόσωπο έχει τη δυνατότητα να συμβουλεύεται δικηγόρο και να του αναθέτει την υπεράσπιση και εκπροσώπησή του.
Σε όσους δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους, παρέχεται δικαστική αρωγή, εφόσον η αρωγή αυτή είναι αναγκαία για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Αρθρο 48
Τεκμήριο αθωότητας και δικαιώματα της υπεράσπισης
1. Κάθε κατηγορούμενος τεκμαίρεται ότι είναι αθώος μέχρι αποδείξεως της ενοχής του σύμφωνα με τον νόμο.
2. Διασφαλίζεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων της υπεράσπισης σε κάθε κατηγορούμενο.
Αρθρο 49
Αρχές της νομιμότητας και της αναλογικότητας αξιοποίνων πράξεων και ποινών
1. Κανείς δεν μπορεί να καταδικασθεί για πράξη ή παράλειψη, η οποία δεν αποτελούσε, κατά τη στιγμή της τέλεσής της, αδίκημα κατά το εθνικό ή το διεθνές δίκαιο. Ούτε επιβάλλεται βαρύτερη ποινή από εκείνη η οποία ίσχυε κατά τη στιγμή της τέλεσης του αδικήματος. Εάν, μετά την τέλεση του αδικήματος, προβλεφθεί με νόμο ελαφρύτερη ποινή, επιβάλλεται αυτή η ποινή.
2. Το παρόν άρθρο δεν επηρεάζει τη δίκη και την τιμωρία ατόμου ενόχου για πράξη ή παράλειψη η οποία, κατά τη στιγμή της τέλεσής της, ήταν εγκληματική σύμφωνα με τις γενικές αρχές που αναγνωρίζονται από όλα τα έθνη.
3. Η αυστηρότητα της ποινής δεν πρέπει να είναι δυσανάλογη προς το αδίκημα.
Αρθρο 50
Δικαίωμα του προσώπου να μη δικάζεται ή να μην τιμωρείται ποινικά δύο φορές για την ίδια αξιόποινη πράξη
Κανείς δεν διώκεται ούτε τιμωρείται ποινικά για αδίκημα για το οποίο έχει ήδη αθωωθεί ή καταδικασθεί εντός της Ένωσης με οριστική απόφαση ποινικού δικαστηρίου σύμφωνα με το νόμο.
ΤΙΤΛΟΣ VII
Για δες το άρθρο 48
