Ισχύει για όλους μας, ότι κάνουμε λάθη, όταν γράφουμε αυθόρμητα και βιαστικά.
Απλώς - και με αυτό μπαίνω στην ουσία, όπως θέλεις - θεωρώ ότι επειδή τα γραφόμενά σου είναι άνευ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, περιορίστηκα στα επιδερμικά περί γλώσσας (παλαιότερα ήταν και η γραβάτα) κλπ., τα οποία, όμως, δεν είναι αθώα ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟΧΕΥΣΗΣ (αμερικανική, επικοινωνιακή τακτική κυρίως). Στόχος είναι η ΑΜΑΥΡΩΣΗ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ του αντιπάλου.
Εδώ, όμως, ας μιλήσει, καλύτερα, κάποιος πολύ ικανότερος από εμένα:
"<...> κοινωνικά στερεότυπα ταξικής υπεροχής, που μετατρέπουν το ασήμαντο σε σημαντικό, και αναπαράγονται ως διαδομένοι και εύπεπτοι μύθοι στο δημόσιο βίο. Το κοσμοπολίτικο ύφος, τα αναγνωρίσιμα ονοματεπώνυμα, οι καλές σπουδές στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, η άριστη γνώση των αγγλικών, η προϋπηρεσία σε αξιοζήλευτες επαγγελματικές θέσεις (συχνά λόγω των γνωριμιών της οικογένειας) αποτέλεσαν βασικά στοιχεία αυτού του συνόλου των στερεοτύπων." [οι υπογραμμίσεις με έντονα είναι δικές μου].
Τώρα για το πώς και γιατί, εν τέλει, το ασήμαντο μετατρέπεται σε σημαντικό, θα το διαβάσει, όποιος έχει όρεξη στο συνημμένο αρχείο pdf που ετοίμασα και στο οποίο περιέχεται και το ανωτέρω απόσπασμα. Παρακαλώ, κυρίως, να το διαβάσουν όλοι οι Νεοδημοκράτες ή Νεοδημακρατίζοντες (περιλαμβάνει και τους ΠΑΣΟΚογενείς), όσοι πιστεύουν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στον πολιτικό φιλελευθερισμό.
Μετά την ανάγνωση, θα γίνει ακόμα καλύτερα κατανοητό, γιατί όχι μόνο δευτερεύοντα αλλά ούτε καν τριτεύοντα δεν θεωρώ, ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ, τέτοια "επιχειρήματα".
Σημειώνω ότι α) τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο ενισχύονται και αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία μετά και το τραγικό, σιδηροδρομικό δυστύχημα, πράγμα που δεν είχε υπ' όψιν ο συντάκτης του και β) ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν δημοσιεύω το όνομα του συντάκτη, τις ημερομηνίες και το έντυπο, όπου δημοσιεύτηκε το άρθρο σε δύο συνέχειες, για να αποφύγω ΚΑΙ τα Ad hominem επιχειρήματα (και κάθε παραλλαγή τους) ΚΑΙ να στρέψω την προσοχή στην ουσία της ανάλυσης και στην επιχειρηματολογία.
