Είναι λογικό οτι κάποια στιγμή σταματάς τη πορνεία και στρίβεις στη κανονική ζωή αλλά πλέον έχεις μολυνθεί από το ευκολο και πολύ χρήμα. Σπάνια να ξεφύγεις από αυτό.
ΚΑΠΩΣ έτσι είναι, Μενεδήμος, αλλά όχι ακριβώς έτσι.
Πολύ λίγες έχουν το μυαλό και την κουλτούρα να ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τα (ΠΟΛΛΑ) λεφτά που περνάνε απ' τα χέρια τους την περίοδο που "το δίνουν" επί χρήμασι.
Σε αυτό συνεπικουρούν και τα στοιχεία ότι:
1) Ρέοντος του χρήματος (σε τόσο μεγάλη αφθονία σε σύγκριση με το αν προσπαθούσαν να το παράξουν εκτός πορνείας) συνηθίζουν στην κατάσταση ότι "λεφτά υπάρχουν", και ότι για κάποιο ανεξήγητο λόγο θα υπάρχουν πάντα.
2) Δεν μαθαίνουν να το διαχειρίζονται. Το διασπαθούν, ή το χρησιμοποιούν για να ικανοποιούν δαπανηρά απωθημένα (απόρροια και αυτό της συνήθως χαμηλής κουλτούρας). Ένα μεγάλο μέρος των "δήθεν" προϊόντων και υπηρεσιών (ρούχα, αξεσουάρ, κοσμήματα, υπηρεσίες καλλωπισμού κλπ) που προσφέρονται και διατηρούν εν ζωή ένα αρκετά μεγάλο κύκλωμα του εμπορίου των ειδών αυτών, συντηρείται από τέτοια άτομα.
Κάποια στιγμή, ίσως βάζουν μυαλό. Όμως συνήθως είναι αργά. Γιατί το κίνητρο για να μπει το μυαλό είναι το "στένεμα" των πραγμάτων (από οικονομικής άποψης), το οποίο όμως συνήθως επέρχεται όταν περάσουν και τα χρόνια, οπότε η μπογιά τους δεν περνάει τόσο πια, και στην περίπτωση αυτή ο κατήφορος έχει αρχίσει. Και χωρίς παραγωγή χρήματος όση υπήρχε στην αρχή.
Βοηθούσης και της κρίσης (για τώρα μιλάω), είναι ΠΟΛΛΕΣ αυτές που όχι δεν "στρίβουν προς την κανονική ζωή" όπως το θέτεις, αλλά βουτάνε στο βούρκο ακόμα πιο βαθειά.
Αυτές που είδαν την όλη ιστορία σαν παρένθεση στη ζωή τους (έχω γνωρίσει τέτοιες) και μπήκαν με συγκεκριμένο στόχο και χρονοδιάγραμμα, είναι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ.
