Καλημέρα λατρεμένοι μου κύριοι.
Πόσο θλίβομαι πού δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο...
Πόσο θλίβομαι για τον Λαγαρό τον φίλο μου τον Κώστα.
Έντεκα χρόνια πέρασαν από τον θάνατο του ευτυχώς πρόλαβε & είδε την Μάγδα νυφούλα ...
Μου έλειψες σήμερα Κώστα μου αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο…
Μου έλειψες χιλιάδες φορές & χθες.
Πήρα το τηλέφωνό μου για να σου μιλήσω…
μετά συνειδητοποίησα & παλι ότι δεν μπορώ.
Σε είδα τουλάχιστον είκοσι φορές
& μετά θυμάμαι ότι όλα είναι στο μυαλό μου.
Μου έλειψες σήμερα αλλά μου λείπεις πολύ κάθε μέρα…
Μακάρι να μπορούσα να σε τραβήξω εδώ κάτω για λίγο
Φοβάμαι μην ξεχάσω το πρόσωπό σου…
Μου λείπεις σήμερα &θα μου λείψεις αύριο όπως μού λίπη & το ((μέγαρο))
Φαίνεται να μην υπάρχει τέλος σε αυτή τη θλίψη…
Σε λιγο χρόνο θα έρθω να σε δω..... Να πούμε τα δικά μας.