Το αναρτώ κι εδώ, για να υπάρχει και σε αυτό το σημείο προς ανάγνωσιν, γνώσιν και συμμόρφωσιν των επίδοξων επιβητόρων.
480' χαμένα από τη ζωή μου:
Πρόσφατο πέρασμα από το μέγαρο, για ποτάκι, και ίσως για "ψώνια", με εκλεκτό συναγωνιστή από το site, φίλο και συνάνθρωπο.
Προσέλευση λίγο μετά τις 22.30. Αρκετοί πελάτες παρόντες και πλήθος κοριτσιών, αναμένοντας το επόμενο αγώϊ. Η μουσική σε όχι τόσο εκκωφαντικό επίπεδο. Δε μπορείς βέβαια να κάνεις φιλολογική ανάλυση εκεί μέσα, αλλά μπορείς τουλάχιστον να ανταλλάξεις κάποιες φράσεις με την παρέα σου, ή με κάποια κοπέλα που θα έλθει δίπλα σου.
Εντύπωση προξένησε η παραμονή των κοριτσιών και μετά τις 23.00 (αφού παλαιότερα τέτοια ήταν η συνήθης ώρα αναχώρησης από το Μέγαρο, προς ξεκούραση). Είδες η κρίση?
Λίγο μετά τις 12 το βράδυ, ο κύβος ερρίφθη και επελέγη η Άννα. Μία νεαρότατη, πολύ γλυκιά μελαχρινή κοπέλα, 19 ετών κατά δήλωσίν της, με baby face προσωπάκι και βελούδινο κορμί, από την εξ αριστερών πτέρυγα καθώς εισερχόμεθα στο Μέγαρο. Κατά τη διάρκεια της μικρής στιχομυθίας που είχαμε, πριν προσέλθουμε στη reception του παρακείμενου χυτηρίου, επληροφορήθην από τα χειλάκια της ότι προσφέρει τα πάντα εκτός πρωκτικού.
Στον ανελκυστήρα, δεν ήταν καθόλου διαχυτική (ίσως προϊωνίζοντας τι έμελλε να συμβεί επί της κλίνης).
Με την είσοδό μας στο δωμάτιο, η νεαρά ζήτησε προκαταβολικά το χαρτονόμισμα των 50 ευρώ, κάτι βεβαίως που αρνήθηκα να δεχθώ! Ως γνώστης των υπηρεσιών των κοριτσιών του μεγάρου εδώ και αρκετά χρόνια, θα ήμουν το λιγότερο μωρός να δεχθώ τέτοιους όρους. Σε ερώτησή μου, όταν πηγαίνει να αγοράσει κάποιο αγαθό ή υπηρεσία, αν προπληρώνει στο ταμείο και μετά παίρνει το αγαθό, δεν ήξερε βέβαια τι να απαντήσει. Όμως επέμενε στην προπληρωμή! Επειδή η παιδική ηλικία με έχει προσπεράσει προ πολλού και τέτοιου είδους παλιμπαιδισμοί είναι το λιγότερο εκνευριστικοί, της πρότεινα να αποχωρήσει, αν οι όροι της συμφωνίας μας δεν την ικανοποιούσαν!!! Βέβαια, οι εποχές είναι δύσκολες για να αφεθεί κάποιος πελάτης να φύγει χωρίς να αφήσει τον παρά του, (αφού στην καφετέρια υπήρχε ακόμη πληθώρα επιλογών γι'αυτόν) οπότε οι ψυχραιμότερες σκέψεις υπερίσχυσαν της αδημονίας να τελειώσει γρήγορα τη συνεδρία και να αρπάξει το χαρτονόμισμα, κι έτσι οδηγήθηκε προς το μπάνιο για ντουσάκι. Μόλις βγήκε, νέες προτροπές προς εμέ, να της επιδείξω τουλάχιστον, το πολυπόθητο γι'αυτήν χαρτονόμισμα. Αρχικά αρνήθηκα, ρωτώντας την αν είχε αμφιβολίες για την φερεγγυότητά μου ως αγοραστή των υπηρεσιών της. Επειδή είμαι εκ πεποιθήσεως καλόβολος, και δεν ήθελα να εκτραχυνθεί η υπόθεση, πριν καν αρχίσει η μάχη επί της κλίνης, συγκατάνευσα στο να αφήσω το χαρτονόμισμα στο κομοδίνο (το δικό μου), πλακωμένο από το τασάκι, με τη συμφωνία, να μην το πάρει, όση ώρα θα ήμουν στο μπάνιο για το δικό μου φρεσκάρισμα. Η παραμονή μου στο χώρο του μπάνιου, φαίνεται της φάνηκε αιώνας, οπότε, μου φώναξε να μην καθυστερώ και να επιταχύνω τους ρυθμούς μου!!! Βγαίνοντας από το μπάνιο, το πενηντόευρω ήταν ακόμη στο κομοδίνο από τη δική μου μεριά, εκλιπαρώντας με να μην το χαραμίσω (όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων) στη νεαρά Άννα. Όμως εγώ ζαλισμένος από την κούραση ολόκληρης της ημέρας, προτίμησα να ενδώσω στα κάλλη της μικράς.
Οι περιπτύξεις ξεκίνησαν με φιλότιμες από μέρους της προσπάθειες πεολειχίας, οι οποίες όμως ήταν πολύ λίγες να διορθώσουν το κλίμα που είχε ήδη δημιουργηθεί από την αρχή της συνεδρίας. Η επαφή της στοματικής της κοιλότητας ήτο πολύ σύντομη με το μόριό μου. Βιαστική (όπως ήταν από την αρχή) κινήθηκε για το προφυλακτικό κάτι βέβαια που παρέπεμπε σε φθηνό πορνείο του εικοσάρικου......
Την σταμάτησα, λέγοντάς της ότι πρέπει να συνεχίσει αυτό που έκανε, και βέβαια, να πράξω κι εγώ το ίδιο προς αυτήν σε στάση 69. Δυσανασχέτησε και με προέτρεψε πάλι να προχωρήσουμε σε διείσδυση (ΠΑΝΤΑ με χρήση προφυλακτικού. Είναι απαράβατος όρος από εμένα!). Της είπα ότι βιάζεται πολύ και ίσως θα με αναγκάσει να τα πω όλα (μην αναφέροντας πού ή σε ποιόν όμως). Έκτοτε, αν και η βιασύνη δεν την εγκατέλειψε, με ρωτούσε συχνότατα αν είναι καλό κορίτσι κι αν μου αρέσει αυτό που κάνει. Επίσης με πληροφόρησε ότι όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου και πρόκειται να εκσπερματώσω, θα πρέπει αυτό να συμβεί στα γαλακτερά της στήθη και όχι στο στόμα της (καθ'ότι δεν είναι και τσούλα το κορίτσι.....).
Με το τέλος της πεολειχίας, πήρε το χαρτονόμισμα από το κομοδίνο μου!!! Δυσανασχετώντας εγώ, με πληροφόρησε, ότι θα το έβαζε το δικό της κομοδίνο και όχι στο πορτοφόλι της ακόμη!!! Το δέχθηκα, γιατί, γιατί, γιατί...ούτε ξέρω κι εγώ το γιατί.......
Μετά από κυριολεκτικά ολιγόλεπτη διείσδυση σε ιεραποστολική στάση (μετά από δική της προτροπή - φαίνεται ήταν πολύ δύσκολο γι'αυτήν να καβαλήσει τον μικρό μου φίλο-) , η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί, η κούραση της ημέρας και το ελαφρύ ζάλισμα από τα ποτά έκαναν το θαύμα τους και η στύσις....μετεφέρθη! Η νεαρά ως άλλη πρωτάρα, θεωρώντας ότι είχα εκσπερματώσει, κινήθηκε στο να αποτραβηχθεί από δίπλα μου. Για κακή της τύχη όμως την πληροφόρησα ότι το ζητούμενο δεν είχε επιτευχθεί. Έκπληκτη, άρχισε να ψηλαφίζει το προφυλακτικό για να ελέγξει την ορθότητα των λεγομένων μου. (Αυτό όπως καταλαβαίνετε, σήμαινε γι'αυτήν επιπλέον καθυστέρηση σε αυτή τη μέχρι τότε μικρή σε διάρκεια επαφή μας). Πριν ξεκινήσει η νέα προσπάθεια από μέρους της για την εκσπερμάτωση, μετά από δική μου προτροπή, πήρε θέση για να την γλύψω παντού. Αυτό, τουλάχιστον ήταν από τις κορυφαίες στιγμές μας, αφού ήταν παντού μυρωδάτη και καθαρή! Ξεκινώντας πάλι τη στοματική προς εμένα επαφή, ένιωσα ότι πλέον το παιγνίδι δεν θα κατέληγε πουθενά, και μετά από λίγο τη σταμάτησα από αυτό που έκανε, ευχαριστώντας την για το χρόνο και τις υπηρεσίες της. Έκανε ντουσάκι και αποχωρώντας, μου ζήτησε συγγνώμη που δεν επετεύχθη το ζητούμενο.
Εν κατακλείδι.........
Στα αρνητικά χρεώνονται
α) η εκνευριστική της βιασύνη (για να προλάβει φαίνεται το τελευταίο λεωφορείο προς το σπίτι της).
β) η εμμονή για προπληρωμή.
γ) η επιμονή να της επιδείξω το χαρτονόμισμα.
δ) η βεβαιότητά της ότι είχα εσπερματώσει (ενώ δεν είχε υπάρξει από μέρους μου κάποια κίνηση που να δηλοί κορύφωση ή επιφώνημα που να συνάδει προς το ίδιο γεγονός).
δ) η κίνησή της να ελέγξει εξονυχιστικά το χρησιμοποιημένο πλέον προφυλακτικό για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές.
στ) η μερική ανυπαρξία από μέρους της χαδιών ή κάποιας (έστω και ψεύτικης) δόσης πόθου {εκτός από τις στιγμές που περιποιώμουν την φωλίτσα της με τη γλώσσα μου} που να δικαιολογεί την επιθυμία της να δημιουργήσει καλό όνομα στο χώρο που κινείται.
Είναι όμως όλα αρνητικά σε αυτή τη συνεύρεση?????
Όχι βέβαια.
Στα θετικά λοιπόν, πιστώνονται
α) η παρέα του εκλεκτού συναγωνιστή που είχα εκείνο το βράδυ δίπλα μου, ως ανεκτίμητη.
β) το γεγονός ότι η ένταση της μουσικής ήταν υποφερτή.
γ) το κόστος του δωματίου που ήταν 15 ευρώ λόγω του περασμένου της ώρας.
δ) είχα κοντά μου για 30 λεπτά της ώρας (και με αντίτιμο 50 ευρώ) ένα εξαιρετικά γλυκό πλάσμα του οποίου η νιότη και η φρεσκάδα ήταν δεδομένα αλλά δεν ήταν αρκετά για να αποχωρήσω με το χαμόγελο στο στόμα.
Αν λοιπόν, υπάρχει κάποιος επισκέπτης στο Μέγαρο που να κατέχει υψηλότερες των δικών μου μαθηματικές γνώσεις, τον παρακαλώ να εξηγήσει με την πρώτη ευκαιρία στην εν λόγω, αλλά και στην κάθε νεαρά που έχει την εντύπωση ότι τα χρήματα σήμερα είναι για πέταμα, ότι για μερίδα (μεγάλη ή μικρή δεν γνωρίζω) των θαμώνων του μαγαζιού, τα 50 ευρώ που καλείται να πληρώσει κάποιος για να τύχει χρήσης των θελγήτρων των κοριτσιών, μπορεί να μεταφράζονται γι'αυτές σε "δαπάνη" 30 λεπτών από τη ζωή τους και χρήσης του σώματός τους από κάποιον άγνωστο, ο οποίος όμως, για να μπορέσει να εξοικονομίσει αυτά τα ταπεινά 50 ευρώ ίσως να χρειάζεται να δαπανήσει 480 λεπτά από τη ζωή του εργαζόμενος λιγότερο ή περισσότερο σκληρά.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές των γραφομένων μου.