Γενικά έχω κόψει εδώ και πολύ καιρό τις ειδήσεις και ενημερώνομαι μέσω ιντερνετ.
Το πρόβλημα είναι ότι πέραν της εμπορίας του τρόμου που βλέπουμε τα τελευταία δύο χρόνια, οι έλληνες δημοσιογράφοι είναι ταγμένοι, και συνεπώς είναι πολύ σπάνιο να ανοίξει κάποιος το στόμα του και να μην ξέρεις από πριν τι θα πει. Και είναι ελάχιστοι αυτοί που εκτιμώ κάπως, γιατί μπορεί να έχουν την γραμμή τους, αλλά τουλάχιστον έχουν μια αξιοπρέπεια και δεν μοιάζουν με γλοιώδεις πλασιέ. Δύο ονόματα που μπορώ να σκεφτώ ως σχετικά καλούς είναι η Ακριβοπούλου και ο Μπογιόπουλος.
Στον αντίποδα, οι τρεις χειρότεροι είναι ο χασαπόπουλος, ο παπαχρήστος και ο συρίγος. Οι δύο πρώτοι είναι το κατώτατο δείγμα μπαστοκοσάλιαγκα, πραγματικά εμετικά γλοιώδη παπαγαλάκια. Ο συρίγος κατάφερε και με έκανε να αηδιάσω με το μπάσκετ.