Heartbreaker83
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Μαΐ 2011
- Μηνύματα
- 3.814
- Like
- 14
- Πόντοι
- 16
Είπα πως η ανθρωπότητα οδεύει προς το καλύτερο και μου λες για άλλα είδη ζώων.
Φυσικά θεωρώ πως όταν η ανθρωπότητα πάει προς το καλύτερο βάζω την ανθρωπότητα ως κέντρο της φράσης.
Αν ήταν να πω για τους δεινόσαυρους θα έλεγα πως πήγε κάποια στιγμή στον διάβολο.
Αν έλεγα για τους διαβόλους της Ταζμανίας θα έλεγα πως πάνε προς το χειρότερο.
Προφανώς δεν ξέρεις πως ζούσαν οι άνθρωποι πριν από 5000 χρόνια, πριν 1000 χρόνια, πριν 500 χρόνια, πριν 100 χρόνια.
Λεει η επιστημη οτι καποτε ολα ηταν ενα (big bang).
Αντιθετα εμεις αποφασιζουμε για την ανθρωποτητα λες και αυτο ειναι ο μονος σκοπος της φυσης, το να εχει περισσοτερα ο ανθρωπος
Κριτηριο ειναι ο ανθρωπινος λογος λες και ειναι δυνατον ο ανθρωπος να κατανοησει αυτο που υπαρχει, το αχανες και απειρο...
Ατομικη ιδιοκτησια, ατομικες ελευθεριες, ατομικα δικαιωματα. Ολα περιστρεφονται γυρω απ το ατομο, εγινε ο καθενας μας το κεντρο του κοσμου οταν ολα τριγυρω ειναι αλληλοεξαρτωμενη σχεση
Λες εσυ εχουμε σημερα το ενα εχουμε το αλλο, ο μεσος ανθρωπος σημερα ζει καλυτερα απο εναν μεσαιωνικο βασιλια. Παντα ομως το κριτηριο ειναι το τι εχει ο καθενας και το τι πολυτελειες απολαμβανει χωρις να υπολογιζεις και το αναλογο τιμημα. Γιατι;
Πιστευεις δηλαδη οτι πριν την βιομηχανικη επανασταση (για να το τοποθετησω χρονικα) δεν υπηρχε ευτυχια;
Η πιστευεις οτι το να εχεις πραγματα ειναι αυτοσκοπος; Γιατι εγω βλεπω τριγυρω ανθρωπους που δουλευουν 14 ωρες την μερα ανεξαρτητως οικονομικης επιφανειας για να μπορουν να αγορασουν οσα εχει ο διπλα. Νευρωσεις, ψυχωσεις, διαστροφες. Ειναι αυτος ο σκοπος της ζωης;
Ακολουθει η ιστορια του σολωνα με τον κροισο οταν ο τελευταιος του εδειξε τα πλουτη του και τον ρωτησε ποιος ειναι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο (εκανα περιληψη, ολοκληρο στο λινκ)
[URL unfurl="true"]http://antikleidi.com/2011/10/13/kroisos/[/url]
Ο Σόλων αποφεύγοντας να κολακεύσει το βασιλιά αποκρίθηκε: «Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ ήταν ένας Αθηναίος βασιλιάς που λεγόταν Τέλλος.» Ο βασιλιάς απόρησε με την απάντηση και τον ρώτησε γιατί κρίνει αυτόν ως τον πιο ευτυχισμένο.«Για δυο λόγους», είπε ο Σόλων. ««ο Τέλλος από τη μια είχε πατρίδα που ευτυχούσε και μέσα σ' αυτήν απόχτησε γιους καλούς κι ενάρετους και είδε να κάνουν όλοι παιδιά και να ζουν όλα κι από την άλλη ενώ η ζωή του ήταν ευτυχισμένη, με τα ανθρώπινα μέτρα, τη σφράγισε ένας ένδοξος θάνατος σε μια μάχη δηλαδή των Αθηναίων στην Ελευσίνα με τους γείτονές τους πήρε μέρος κι εκείνος κι αφού έτρεψε σε φυγή τους εχθρούς, σκοτώθηκε ηρωικά οι Αθηναίοι τον έθαψαν με δημόσια δαπάνη στον τόπο που έπεσε και του έκαναν μεγάλες τιμές» .
Ακούγοντας την ιστορία ο Κροίσος θύμωσε με τη απάντηση του Σόλωνα και προτού τον διώξει ξέσπασε: «Ωραία όλα αυτά Αθηναίε φίλε μου, αλλά τι έχεις να πεις για τη δική μου ευτυχία;»Τότε ο σοφός Αθηναίος του αποκρίθηκε με μια φράση που έμεινε στην ιστορία: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε»
Αυτά τα λόγια δεν έδωσαν καθόλου χαρά στον Κροίσο και αποχαιρέτησε τον Σόλωνα περιφρονώντας τον.
Σύντομα, όμως, μετά την αναχώρηση του Σόλωνα πλήθος συμφορών βρήκαν τον Κροίσο. Ο γιος του ο Άτης σκοτώθηκε στο κυνήγι και ο ίδιος αργότερα νικήθηκε από το βασιλιά των Περσών Κύρο και αιχμαλωτίστηκε. Την ώρα που τον είχαν ανεβασμένο στην πυρά για να τον κάψουν, ο Κροίσος θυμήθηκε τα λόγια του Σόλωνα και φώναξε μετανιωμένος τρεις φορές «Σόλων! Σόλων! Σόλων!».