Αποστάσεις ασφαλείας από τη ζωή
(του Γιάννη Κατσιλάμπρου, πηγή:
)
Παιχνίδι αποστάσεων.
Μπράβο άνθρωπε, κατάφερες να μηδενίσεις τις αποστάσεις
μεταξύ πόλεων, χωρών, ηπείρων,
ακόμα και με το φεγγάρι…
Και τώρα τι;
Νέα τάξη:
Απαγορεύονται οι χειραψίες!
Περιπολίες αστυνομίας και στρατού και εφαρμογές στα κινητά
μέσω των οποίων εξασφαλίζεται η μη συνάθροιση και ο εγκλεισμός…
Το γεγονός ότι για το "καλό" του συνόλου περικόπτονται ελευθερίες και θυσιάζονται αδιαμαρτύρητα ένα σωρό αναφαίρετα ατομικά δικαιώματα (όπως το πως θα συσχετιστείς με τον συνάνθρωπο ή το αν θα ανέβεις σε ένα βουνό) είναι για εμένα ο πραγματικός μελλοντικός κίνδυνος.
Μια τρελή υπερβολή και μία επανάσταση (και εκμετάλλευση) των δειλών.
Η χαρά των υποτακτικών:
Καταστολή και κανόνες.
Έχουμε και λέμε:
Απόσταση μονομάχων: 20 - 25 μέτρα
Απόσταση εκτελεστικού αποσπάσματος: 10 μέτρα
Απόσταση πέναλτι: 11 μέτρα
Απόσταση ασφαλείας οχημάτων: το μισό της ταχύτητας
Απόσταση ασφαλείας συνανθρώπων: 2 μέτρα
Μήπως τελικά αυτό το κοινό μοτίβο στα ανακοινωθέντα όλων των «ηγετών» που αναφέρεται σε «πόλεμο με αόρατο εχθρό» υπερβαίνει τη φύση και τη διάρκεια ζωής του κορωνοϊού;
Μήπως μιλάμε για μία νέα - διαχρονική τάξη πραγμάτων κατά την οποία βάλλονται συθέμελα όλα τα κεκτημένα (και όπως φαίνεται όχι επαρκώς κατοχυρωμένα) ατομικά δικαιώματα;
Τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Ασφαλώς και οφείλουμε να ήμαστε προσεκτικοί απέναντι στο πρόβλημα.
Ασφαλώς και σεβόμαστε το δικαίωμα στον φόβο.
Όμως η πιθανότητα προσπαθώντας να αποφύγει κανείς έναν κίνδυνο να δημιουργήσει άλλους μεγαλώνει όταν υπάρχει πανικός (και μάλιστα εκμεταλλεύσιμος).
Ας ηρεμήσουμε και ας ελέγξουμε τον φόβο.
Και ότι και να μας λέει ο κάθε «ηγέτης»,
ας ξεκινήσουμε να βηματίζουμε όπως το θέλει η φύση
από την πρώτη στιγμή της γέννησής μας
από την πρώτη αγκαλιά της μητέρας,
από τη σχέση με την σύντροφο και τον καθρέπτη μας:
Βήμα 1ο: Απόσταση μεταξύ αγαπημένων προσώπων: 0 μέτρα.