Well, well, well, look what the cat brought in...
Έλεγα να μη σχολιάσω, καθώς αρκετά έχουν ειπωθεί, όμως αγαπητή μου Αλεξάνδρα, όταν κάποιος δημοσιοποιεί στοιχεία της προσωπικής του ζωής στο κοινό, είναι αναπόφευκτο ότι θα σχολιαστεί, είτε δημοσίως, είτε ιδιωτικώς. Το ότι εσένα δε σου αρέσει να σχολιάζεσαι, sorry darling, να το σκεφτόσουν πριν αναφέρεις δημοσίως όλα όσα ανέφερες, και δημιουργήσεις όλο αυτό το σύννεφο γύρω από το τι συνέβη και έφυγες από την Ελλάδα.
Όσον αφορά τα κουτσομπολιά, με το να μη δίνεις η ίδια καθαρές και σταράτες εξηγήσεις του τι έγινε, αναμενόμενο είναι, αφού η ίδια αναφέρεις ότι έφυγες γιατί κάποιος σε κυνηγάει, ή τέλος πάντων κάτι πολύ χοντρό συνέβη με απειλές, ή κι εγώ δεν ξέρω τι, και μάλιστα το έκανες και σε κοινή θέα, σε κοινωνικό δίκτυο. You reap the results of your actions my dear, που λένε και οι φίλοι μας εκεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Α! Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο χώρος πάντα ήταν του κουτσομπολιού, you knew that already, and you should know that μετά από τόσα χρόνια, εκτός κι εάν δε δέθηκες ποτέ με την Ελληνική σκηνή, ή δε σε ενημερώσανε καταλλήλως.
Αντιλαμβάνομαι ότι προφανώς τα έσπασες με κάποιον συνεργάτη, κάποιον χορηγό, ή κάτι τέλος πάντων, και παρότι τα σπάσατε μεταξύ σας, αναγκαστικά έχετε δεθεί με μετοχικά σχήματα κλπ. οπότε ίσως είναι λιγάκι δύσκολο. Που μας φέρνει στο κομμάτι της Ιουλιέττας, Τζούλιας, ή όπως λέγεται η κορασίδα αυτή. αλλά και το κουμάντο του dungeon που δημιουργήθηκε, προφανώς με τη χορηγεία κάποιου ανθρώπου, του οποίου δεν άφησες, αφού έφυγες, να λειτουργήσει όπως ήθελε, σύμφωνα με διάφορες γλώσσες, για να μην αναφερθώ σε διάφορα άλλα πιο προσωπικά ζητήματα του ανθρώπου αυτού και εσένα, που αφορούν financial domination, που οκ, αν τη βρίσκετε έτσι μεταξύ σας, μαγκιά σας, αλλά μάλλον υποπτεύομαι ότι εκεί υπάρχει το πρόβλημα, και ο άλλος τσινάει.
Από τη μία, θα μου πεις, εγώ το δημιούργησα, δικαίωμά μου να το τρέχω όπως γουστάρω, όμως ξέρεις τι, έφυγες, κι έφυγες με σύννεφο, και με ταραχή, λέγοντας διάφορα και αφήνοντας εικάζω πράγματα ξεκρέμαστα, και ίσως συνεργάτες ξεκρέμαστους. Και μη μου πεις ότι δεν μπορούσες να φύγεις κάπου εντός Ευρώπης, που να μη χρειάζεται ένα σκασμό ώρες να κουνηθείς για να έρθεις, γιατί απλώς δε θα σε πιστέψω.
Ξέρεις, στο χωριό μου έχουμε μια πολύ απλή έκφραση, καθαρός ουρανός, αστραπές δε φοβάται, και το αφήνω εδώ. Δε νομίζω ότι έχει να ειπωθεί κάτι παραπάνω.
