Πατησίων 77-79 περνάς υπό τα απαξιωτικά βλέμματα των Ματατζήδων που διαφυλάσσουν το ελεύθερο παραεμπόριο επι της Πατησίων, κλείνοντας εκατέρωθεν τους λεωφορειόδρομους. Πού και πού κάνουν επιχειρήσεις προς τους βιοπαλαιστές μετανάστες, χωρίς όμως να κλείνουν τη ροή της κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα τα διερχόμενα αυτοκίνητα να δέχονται τις πέτρες των μικροεμπόρων, που στοχεύουν τα δήθεν επιτιθέμενα ΜΑΤ. Το θέατρο αυτό του παραλόγου έχει πια καθιερωθεί ως ατραξιόν. Άντε και στο Δελφινάριο. Στη μασαζερί εργάζονταν η Ηλιάνα και η Σοφία, αμφότερες ανάξιες λόγου κατά την άποψή μου.
Πατησίων 145 εργαζόταν η Χριστίνα, πρώην πόρτα στο Πατησίων 160 και άλλες δυο μεγαλοκοπέλες. Προσπάθησαν να με κρατήσουν με την παροιμία η γριά κότα έχει το ζουμί. Εγώ όμως προτιμώ την μπριζόλα στεγνή.
Ιουλιανού 51-53 είδα την Αννούλα, πολύ ωραίο μωρό, και την Πάολα (ενδιαφέρουσα περίπτωση εμφανισιακά).
Πατησίων 131 επέστρεψε η κινεζάρα Καίτη. Μόνο αυτή συγκράτησα, δεν είδα κάτι άλλο ενδιαφέρον.