Η μείωση ηταν μια πολυ σωστή κίνηση. Άλλωστε δεν είναι μόνο η Ισπανία που έκανε μειώσεις. Και η μείωση λειτούργησε υπέρ αυτών που στόχευε να βοηθήσει, όταν ξεκίνησε να εφαρμόζεται.
Το ότι η ισπανική κυβέρνηση δε μπόρεσε να ελέγξει τις τιμές και πήραν ξανά την ανηφόρα, είναι ο λογος που έπεσε. Όχι η μείωση, που ήταν ένα σωστό μέτρο. Όταν το λάδι, ενα καθημερινό προϊόν, βαθιά ενταγμένο στη μεσογειακή διατροφική κουλτούρα, κανει πράξεις περιξ των 5-6 ευρώ, καμία μείωση δε μπορεί να βοηθήσει.
Μια μαλακία και μισή είναι η χοντροκομμένη κομματική προσπάθεια πειθούς, πως οι μειώσεις ΦΠΑ δε βοηθάνε αλλά μόνον τα ψίχουλα pass, που προσφέρει απλόχερα ο γαλάζιος πατερούλης.
Και κάτι χαζά επιχειρηματα για κέντρα γεμάτα και μπλοκάρισμα στις εξόδους της εθνικής οδού, οταν η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δεν έχει ούτε ένα χιλιάρικο καταθεσεων στο ταμιευτήριο.
Αλλά ξέχασα, εδώ υπάρχει κοσμος που πανηγυρίζει για την αύξηση των καταθέσεων στις Τράπεζες.