Μην το ψάχνεται πολύ φίλοι μου. Η λατινοαμερικανοί, ειδικά στης πόλεις είναι κουφάλες! Είναι αμόρφωτοι πονηροί ζηλόφθονοι τεμπέληδες αλκοολικοί, και χωρίς καμιά αξιόλογη κουλτούρα, και δεν μας εμπιστεύονται εύκολα, και βέβαια αυτό που θέλουν από εμάς είναι μόνο το περιεχόμενο του πορτοφολιού μας, και μόνο αυτό! Και για να το αποκτήσουν μπορούν να κάνουν τα πάντα! Η με πονηρία, δήθεν να μας εξυπηρετήσουν, η ακόμα και βία! Εγώ προσωπικά έχω ταξιδέψει σε αρκετές χώρες εκεί, αλλά το αποκορύφωμα ήταν φέτος τα Χριστούγεννα στο Καράκας. Ενώ πηγαίναμε με τον φίλο μου το πρωί των Χριστουγέννων μια βόλτα με τα ποδιά μας σταματάνε δυο αστυνομικοί, ήταν κανονικά με της στολές τους, μας ζητάνε τα στοιχεία μας και μετά με τα χέρια μας ακουμπισμένα στα παρκαρισμένα αμάξια μας έκαναν σωματικό έλεγχο, είχαμε λεφτά μαζί και τα βρήκαν, να μην τα πολυλογώ, μας είχαν εκεί καμιά ώρα και δεν μας άφηναν να φύγουμε, κάποια στιγμή μας άφησαν, φεύγοντας από εκεί πήραμε αμέσως ένα ταξί για να απομακρυνθούμε από την περιοχή, αυτοί όμως μας ακολούθησαν. Και δυστυχώς μας την έπεσαν και με την απειλή των όπλων τους σταμάτησαν το ταξί μας, στον κεντρικότερο δρόμο του Καράκας, σα να λέμε στην Κηφισίας, προκαλώντας αλαλούμ με τα αλλά αμάξια και μποτιλιάρισμα, μας μπλοκάρουν λοιπόν στην μέση του δρόμου και εμένα που καθόμουν στο μπροστινό κάθισμα μου έβαλε το όπλο στην κοιλία μου ζητώντας τα λεφτά, εγώ αντιστάθηκα και μου πήραν περίπου 150 δολάρια εκεί, και αλλά τόσα περίπου του φίλου μου κατά την διάρκεια του σωματικού έλεγχου, και το παράδοξο ξέρετε ποιο είναι? Κατά την διάρκεια της ληστείας πέρναγαν διάφορα περιπολικά και μηχανές της αστυνομίας, έκοβαν ταχύτητα κοίταζαν και έφευγαν! Ο ταξιτζής δε να τα έχει παίξει τελείως, να έχει πανικοβληθεί και να τον έχει πιάσει τρεμούλα, αφού κατάφεραν και μας πήραν αυτά τα λίγα δολάρια, αφού αντισταθήκαμε και δεν δώσαμε και τα υπόλοιπα, και ο χρόνος περνούσε μας άφησαν τελικά και έφυγαν. Τέλος πάντων, να μη σας κουράζω, μας έτυχαν και αλλά κωμικοτραγικά εκεί! Όπου θα τα περιγράψω κάποια άλλη φορά. Εγώ βέβαια θα ξανά ταξιδέψω σε αυτές της χώρες, γιατί απλά μου αρέσουν οι γυναίκες τους η μουσική τους τα πουρά τους κτλ. Αλλά παρακολουθώντας τους παραπάνω διαλόγους ανάμεσα Κούβα και Βραζιλία, για εμένα όλοι ίδιοι είναι, απλός είναι θέμα της κάθε χώρας και της πολιτείας πόσο ελεγμένους τους έχει και τι ελευθερία τους παρέχει. Και ποιο εξειδικευμένα μέσα σε κάθε οικογένεια, σπίτι, πως μεγαλώνουν και τι αρχές διδάσκονται. Αυτά.
