Δεν εχω διαβασει το υπολοιπο thread
Προσωπικη ιστορια:
Πασχω απο αυτοανοσο στην περιοχη του εντερου, κατι που παρουσιασα σαν φοιτητης. Να πω οτι αν εξαιρεσω εκεινη την περιοδο που για περιπου 1 χρονο ημουν χαλια με αιμορραγιες κτλ, δεν με επηρρεαζει στην καθημερινοτητα, μαλιστα τα τελευταια 3-4 χρονια χωρις καν αγωγη
Με ειχε ενημερωσει ο γιατρος που ειχα (ο οποιος ηταν πρωην στρατιωτικος) οτι λογικα θα υπηρετουσα ως Ι3 ή Ι4.
Παρουσιαστηκα ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ στην Θηβα. Πηρα ρουχα και τα παντα. Οταν εφτασε η ωρα των εμβολιων, ενημερωσα τον νοσοκομο πως θελω να μιλησω με τον γιατρο γιατι λογω της παθησης μου δεν μπορω να παρω φαρμακα/χημικες ουσιες που επηρρεαζουν το εντερο.
Πραγματι με πηγαν και τον ενημερωσα για την παθηση μου. Αυτος με κοιταξε εντρομος και με ρωτησε αν εχω χαρτι. Του ειπα πως φυσικα εχω. Μετα με ρωτησε αν εχω καποιον να ερθει να με παρει απο την Θηβα ωστε την αλλη μερα να παρουσιαστω με τους υπολοιπους στο 401 (επρεπε να περασω και οφθαλμιατρο επειδη εχω 1 βαθμο μυωπια). Του ειπα πως θα μπορουσε θεωρητικα να ερθει να με παρει ο πατερας μου, (μια που ειναι Αθηνα) αλλα αναρωτηθηκα γιατι ολη αυτη η ταλαιπωρια. Μου ειπε οτι με την παθηση μου ΔΕΝ υπηρετεις και βγαινεις Ι5 παθολογικο
Την αλλη μερα παρουσιαστηκα στο 401 μαζι με τους υπολοιπους φανταρους. Ο γαστρεντερολογος δεν μου εγραψε καποια εξεταση (κωλονοσκοπηση ή κατι) αλλα ειδε το χαρτι απο το δημοσιο νοσοκομειο και τα διαφορα αλλα εγγραφα οπως και την επαναλαμβανομενη φαρμακευτικη αγωγη στο βιβλιαριο του ΙΚΑ και με εστειλε στην επιτροπη
Οταν πηγα στην επιτροπη, αυτοι μου ειπαν πως θα μου δωσουν διετη αναβολη. Διαμαρτυρηθηκα και τους ειπα πως ειναι παραλογο. Ειναι μια παθηση που ειναι χρονια. Θα υπαρχει και σε 5 και σε 30 χρονια ειτε σε εξαρση ειτε σε υφεση και οτι θα ηθελα ειτε να υπηρετησω κανονικα, ειτε να μου δωσουν απαλλαγη καθως θεωρουσα πως στην δυετια αυτη θα δυσκολευομουν πολυ να βρω δουλεια μια που δεν θα ειχα εκπληρωσει τις στρατιωτικες μου υποχρεωσεις
Εν τελει βρηκα μια δουλεια σε μια εταιρια, στην οποια χρειαστηκε να πω ολη την παραπανω ιστορια, που σιγουρα δεν ειναι ευχαριστο, και σιγουρα πολλες εταιριες θα με εκοβαν.
Δυο χρονια μετα μου ηρθε χαρτι για Αυλωνα. Εκει ημουν προετοιμασμενος.Αν την προηγουμενη φορα ειχα προετοιμαστει να υπηρετησω (και μαλιστα ενιωσα ασχημα, σαν να με εβγαλαν αναπηρο), αυτη την φορα ειχα φτιαξει την ζωη μου (δουλεια, νοικιαζα σπιτι κτλ, και δεν ηθελα να τα βαλω στην ακρη για 1,5 χρονο). Διαβασα προσεκτικα το νομο που επιβεβαιωνε οσα μου ειχαν αναφερει (οτι με πιστοποιημενη την συγκεκριμενη παθηση παιρνεις Ι5 παθολογικο μετα απο δυετη αναβολη)
Να πω οτι ο νομος αυτος με τα ιατρικα ειναι πολυ λεπτομερης αλλα εχει καποια που βγαζουν ματι. Αν θυμαμαι καλα ενω στην δικη μου περιπτωση μιλουσε για Ι5 (για κατι που δεν επηρρεαζε την καθημερινοτητα μου, μαλιστα επαιζα μπασκετ) αν θυμαμαι καλα ειχε κατι αλλα πολυ περιεργα (πχ αν θυμαμαι καλα για HIV υπηρετουσες Ι4)
Αντι να παρουσιαστω στον Αυλωνα, πηγα μια μερα νωριτερα στο Φρουραρχιο, αυτοι με εστειλαν στην επιτροπη στο Ρουφ, η οποια με απηλλαξε με Ι5 παθολογικο
Το μονο χαρτι που εχω απο ολη αυτη την ιστορια αναφερε πως ο "Αleister77 εχει εκπληρωσει τις στρατιωτικες του υποχρεωσεις" με σφραγιδες κτλ
Δεν γραφει ουτε αν υπηρετησες Ι1 ή Ι3 ή Ι5 παθολογικο/ψυχολογικο ουτε τιποτα, που θα ηταν και αντισυνταγματικο καθως το συνταγμα προστατευει το ιατρικο απορρητο
Στην επαγγελματικη μου πορια κανενας δεν μου ζητησε να αποδειξω οτι εχω εκπληρωσει τις στρατιωτικες μου υποχρεωσεις.
Αν με ρωτουσες τοτε, στεναχωριομουν που δεν υπηρετησα (την πρωτη φορα) γιατι ενω ενιωθα καλα, κατα καποιο τροπο το Ελληνικο κρατος ενιωθα οτι με θεωρει αναπηρο. Μαλιστα δεν ξερω αν παιρνεις τπτ μορια ή οτιδηποτε σε σχεση με αυτο, δεν το εψαξα καν. Μονο αυτο με στεναχωρουσε ομως εσωτερικα/ψυχικα, και για αυτο συνεχιζα να αθλουμαι και μαλιστα πολλες φορες ξεπερνουσα τα ορια μου για να αποδειξω στον εαυτο μου οτι ειμαι οκ
Μετα απο τοσα χρονια ουτε με νοιαζει τι εγινε τοτε. Παρουσιαστηκα κανονικα να υπηρετησω, δεν με ηθελαν μια, δεν τους ηθελα 10.
Εκει που θελω να καταληξω ειναι πως στον στρατο υπαρχει μια τεραστια ευθυνοφοβια. Την παραμικρη παθηση να εχει καποιος ειτε πραγματικη (οπως στην δικια μου περιπτωση) ειτε ανυπαρκτη(οπως πολλοι που ειδα στο φρουραρχιο με χαρτι απο ιδιωτη ψυχιατρο που ελεγε πως πασχουν απο ψυχολογικα), θεωρω απιθανο καποιος αξιωματικος να βαλει την υπογραφη του πως καποιος ΠΡΕΠΕΙ να υπηρετησει. 1 στο εκατομμυριο να παει κατι στραβο, πχ να παθαινα μια εξαρση της νοσου στον στρατο, ή καποιος ΟΝΤΩΣ να εχει ψυχολογικα και να αυτοκτονησει, καποιος αξιωματικος θα εχει βαλει την υπογραφη του αντιθετα σε μια ιατρικη γνωματευση και θα ειναι εκτεθειμενος και αυτος, αλλα και το Δημοσιο σε ανεπαλληλες αγωες. Και ολο αυτο γιατι; Για να χασει το δημοσιο 1 στρατιωτη που θα κανει 95% αγγαριες;
Φυσικα ουτε προς το το δημοσιο εχω προβληματα αφου με εχουν καλεσει 3-4 φορες εφορευτικη επιτροπη (πηγα)
Στο παραπανω δεν παιρνω θεση για το αν ειναι σωστο να πηγαινουμε στρατο ή οχι. Αυτο ειναι εκτιμηση του καθενος. λεω ομως πως αν καποιος ειναι πεποισμενος οτι ΔΕΝ θελει να παει, δεν θα παει, και δεν θα εχει επιπτωση επαγγελματικα