όταν λοιπον η μητερα πατριδα σου δινει το οπλο στο χερι και σου λεει η ταν η επι τας,
αν εσυ λες "αχ δεν μπορω, αχ δεν θελω, αχ"
εισαι αδερφαρα-ντακοτα-τντ60
Έλα...στο αφιερώνω!
Μας είχαν ξεγραμμένους.
Μας έδειχναν με το δάκτυλο.
Μας ξεφτίλιζαν σε κάθε ευκαιρία.
Εμείς πάντα δεχόμασταν την κατάντια τους και τους εμψυχώναμε ως πιο έμπειροι
πριν φύγουν. Αυτοί με την μία στα βαθιά. Εμείς μπαινοβγαίναμε.
Αλλά κυβικά, άλλες δυνατότητες.
Δεν είναι εύκολο να ζεις στην μονάδα σαν κοάλα που κοιμάται 19-20 ώρες ημερησίως
και τις υπόλοιπες 4-5 τρώει, τρέχει και χέζει.
Αναρωτιόμασταν πως άντεχαν να φορούν τα ίδια σώβρακα για μια εβδομάδα.
Άραγε πως την έβγαζαν σεξουαλικά; διάφορα ακούγονταν.
Η αλήθεια θα είναι κάπου στην μέση. Ίσως!
Και δως του η μαμά με τα τάπερ.
Και δως του φαγητό απ'έξω.
Και δως του ρούχα στο καθαριστήριο.
Και δως του άκυρα στις καφετέριες.
Και δως του αφραγκιές.
Ευτυχώς! Ευτυχώς που μονάχα...τα ακούσαμε!
Και δως του το παραμύθι από την γκόμενα που είχαν (όσοι είχαν) ότι τους περιμένει.
Στις εξόδους πετυχαίναμε αρκετές απ'αυτές. Αυτό δεν το ακούσαμε. Το ζήσαμε!!!
Από την έξω πλευρά της πύλης βέβαια...
Η εμπειρία είναι μεγάλο πράγμα. Και το επισκεπτήριο σταθερό!
Λίγο το κουράγιο, λίγο το ότι είχαμε τα δικά μας λεφτά, καταλαβαίνετε...
Η επιτροπή μας απάλλαξε δικαίως, για να πάμε σπίτι μας.
Ποιος θα κοντράρει κοτζάμ επιτροπή; κάτι νικ σε φόρουμ;
Είμαστε οι περήφανοι αυθεντικοί γιωτάδες!