Palios pounai alios
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 1.514
- Like
- 8
- Πόντοι
- 16
To site αυτό είναι κυριολεκτικά θησαυρός για όποιον θέλει να μελετήσει ψυχολογικά/κοινωνιολογικά τη σημερινή Ελληνική κοινωνία.
Αποδείχθηκε εξαιρετικά κατάλληλο για τη μελέτη ενός εντυπωσιακού καινούργιου φαινομένου που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα: της "ρουφιανο-τσατσο-κλικαδουριάς" για να το πω με έναν αδόκιμο όρο.
Άνθρωποι με ελλειματικές και συμπλεγματικές προσωπικότητες, που για διάφορους λόγους αισθάνονται διαρκώς ήττημένοι στην κανονική τους ζωή (βιώνουν δυσάρεστες εμπειρίες στο οικογενειακό, επαγγελματικό, κοινωνικό τους περιβάλλον) αποκτούν μία "δεύτερη ζωή" εδώ (και διάφορα κλωνο-νικ) και επιχειρούν να αναδομήσουν απελπισμένα το συντριμμένο τους "Εγώ".
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο τρόπος που το κάνουν: επιχειρώντας να ενταχτούν στις "παρέες" των ισχυρών του site, ώστε να νοιώθουν ότι είναι έτσι με το μέρος των "νικητών". Και προκειμένου να μένουν στις παρέες των ισχυρών "πολτοποιούνται" οι ίδιοι, δεν εκφράζουν ελεύθερα τις ιδέες και τις απόψεις τους, αλλά ακολουθούν δουλικά τις τάσεις του σωρού.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει η μελέτη του τρόπου που προσπαθούν να ισχυροποιήσουν το "Εγώ" τους οι διάφοροι αυτοί ελλειματικοί άνθρωποι που μπαίνουν στην εκάστοτε κυριαρχούσα "ρουφιανο-τσατσο-κλικαδούρα"! Στοχοποιούν όλοι μαζί ένα συγκεκριμένο άνθρωπο - ο οποίος εκφράζει αξιόλογες και ξεχωριστές απόψεις, αρνούμενος έτσι να "πολτοποιηθεί" και να υποταχθεί στην επικρατούσα "τσατσο-κλικαδούρα". Αφού στοχοποιήσουν το συγκεκριμένο άνθρωπο αρχίζουν όλοι μαζί να του επιτίθενται άμεσα ή έμμεσα, επιχειρώντας διαρκώς να τον μειώσουν, να "γελάσουν" μαζί του, να τον χλευάσουν! Το ανησυχητικό δε - από ψυχολογικής άποψης - είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι επιτιθέμενοι από κοινού με άλλους 10 - 20 - 30 σε έναν μόνο του, αισθάνονται "ισχυροί", το "Εγώ" τους τροφοδοτείται που κατάφεραν και μείωσαν έναν αξιόλογο και ξεχωριστό συνάνθρωπο τους! Δεν έχει σημασία αν δεν το κατάφεραν αυτό από μόνοι τους αλλά μέσα στο "μπούγιο", μαζί με πολλούς άλλους, με ένα ολόκληρο "τσούρμο" που επιτέθηκε σε έναν μόνο του. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι κατάφεραν και μείωσαν αυτοί οι ίδιοι τον ανυπεράσπιστο και μόνο, με τον ίδιο τρόπο που στο δρόμο δέκα 15χρονα χτυπάνε όλα μαζί έναν ανυπεράσπιστο άλλο 15χρονο, και ο πιο δειλός 15χρονος στο τσούρμο αισθάνεται δυνατός επειδή κατάφερε και έριξε και αυτός μία μπουνιά στο ανυπεράσπιστο παιδί, που το χτύπαγαν όλοι μαζί!
Αυτό είναι ένα καινούργιο ανησυχητικό φαινόμενο που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης ψυχολογικά και κοινωνιολογικά. Και δεν συμβαίνει αυτό το φαινόμενο μόνο σε αυτό το site αλλά και σε άλλα. Επιπλέον, συμβαίνει ζωντανά έξω στην κοινωνία, στις διάφορες δουλειές όπου τσατσο-κλικαδούρες μετρίων απομονώνουν και επιχειρούν να εξουδετερώσουν τον πιο άξιο κ.λ.π. στις τσιφλικαδορο-παρέες στις καφετέριες κ.λ.π.
Η ρουφιανο-τσατσο-κλικαδούρα χαίρει ιδιαίτερης άνθισης τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Και αυτό λέει πολλά για την κοινωνία που ζούμε και για το διαρκώς αυξανόμενο αίσθημα "ήττας" που νοιώθουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα.
Αποδείχθηκε εξαιρετικά κατάλληλο για τη μελέτη ενός εντυπωσιακού καινούργιου φαινομένου που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα: της "ρουφιανο-τσατσο-κλικαδουριάς" για να το πω με έναν αδόκιμο όρο.
Άνθρωποι με ελλειματικές και συμπλεγματικές προσωπικότητες, που για διάφορους λόγους αισθάνονται διαρκώς ήττημένοι στην κανονική τους ζωή (βιώνουν δυσάρεστες εμπειρίες στο οικογενειακό, επαγγελματικό, κοινωνικό τους περιβάλλον) αποκτούν μία "δεύτερη ζωή" εδώ (και διάφορα κλωνο-νικ) και επιχειρούν να αναδομήσουν απελπισμένα το συντριμμένο τους "Εγώ".
Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο τρόπος που το κάνουν: επιχειρώντας να ενταχτούν στις "παρέες" των ισχυρών του site, ώστε να νοιώθουν ότι είναι έτσι με το μέρος των "νικητών". Και προκειμένου να μένουν στις παρέες των ισχυρών "πολτοποιούνται" οι ίδιοι, δεν εκφράζουν ελεύθερα τις ιδέες και τις απόψεις τους, αλλά ακολουθούν δουλικά τις τάσεις του σωρού.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει η μελέτη του τρόπου που προσπαθούν να ισχυροποιήσουν το "Εγώ" τους οι διάφοροι αυτοί ελλειματικοί άνθρωποι που μπαίνουν στην εκάστοτε κυριαρχούσα "ρουφιανο-τσατσο-κλικαδούρα"! Στοχοποιούν όλοι μαζί ένα συγκεκριμένο άνθρωπο - ο οποίος εκφράζει αξιόλογες και ξεχωριστές απόψεις, αρνούμενος έτσι να "πολτοποιηθεί" και να υποταχθεί στην επικρατούσα "τσατσο-κλικαδούρα". Αφού στοχοποιήσουν το συγκεκριμένο άνθρωπο αρχίζουν όλοι μαζί να του επιτίθενται άμεσα ή έμμεσα, επιχειρώντας διαρκώς να τον μειώσουν, να "γελάσουν" μαζί του, να τον χλευάσουν! Το ανησυχητικό δε - από ψυχολογικής άποψης - είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι επιτιθέμενοι από κοινού με άλλους 10 - 20 - 30 σε έναν μόνο του, αισθάνονται "ισχυροί", το "Εγώ" τους τροφοδοτείται που κατάφεραν και μείωσαν έναν αξιόλογο και ξεχωριστό συνάνθρωπο τους! Δεν έχει σημασία αν δεν το κατάφεραν αυτό από μόνοι τους αλλά μέσα στο "μπούγιο", μαζί με πολλούς άλλους, με ένα ολόκληρο "τσούρμο" που επιτέθηκε σε έναν μόνο του. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι κατάφεραν και μείωσαν αυτοί οι ίδιοι τον ανυπεράσπιστο και μόνο, με τον ίδιο τρόπο που στο δρόμο δέκα 15χρονα χτυπάνε όλα μαζί έναν ανυπεράσπιστο άλλο 15χρονο, και ο πιο δειλός 15χρονος στο τσούρμο αισθάνεται δυνατός επειδή κατάφερε και έριξε και αυτός μία μπουνιά στο ανυπεράσπιστο παιδί, που το χτύπαγαν όλοι μαζί!
Αυτό είναι ένα καινούργιο ανησυχητικό φαινόμενο που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης ψυχολογικά και κοινωνιολογικά. Και δεν συμβαίνει αυτό το φαινόμενο μόνο σε αυτό το site αλλά και σε άλλα. Επιπλέον, συμβαίνει ζωντανά έξω στην κοινωνία, στις διάφορες δουλειές όπου τσατσο-κλικαδούρες μετρίων απομονώνουν και επιχειρούν να εξουδετερώσουν τον πιο άξιο κ.λ.π. στις τσιφλικαδορο-παρέες στις καφετέριες κ.λ.π.
Η ρουφιανο-τσατσο-κλικαδούρα χαίρει ιδιαίτερης άνθισης τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Και αυτό λέει πολλά για την κοινωνία που ζούμε και για το διαρκώς αυξανόμενο αίσθημα "ήττας" που νοιώθουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα.
