teras exinta ennea
Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Νοε 2010
- Μηνύματα
- 47
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Ενα ξέρω το ασμα του καθηγητού Ιωσήφ Μπλάσκου είναι αυτό και σωστό....παρακάτω....αφιερωμένο σε μένα....
Κάποτε στην Ουκρανία, λόρδα τράβαγε πολύ
λαχταρούσε η Τατιάνα να γευτεί ζεστό φαί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Στο παγκάκι μασουλούσε πασατεμπό μοναχή
μην τυχόν και της τον πάρουν σπίτι οι άλλοι μουζικοί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Με τα νύχια ξεσκαλούσε την ραδιενερό την γη
μπας και βρει καμια πατάτα να την φάει ορφανή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Φτώχεια, πείνα και μιζέρια, είχε δε κι ένα παιδί
έψαχνε κάνα μαλάκα, μπας και την εφορτωθεί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Τον ελέγανε Βασίλη, ευκολόπιστο αρνί
λαχταρούσε κάποια μέρα ταίρι να’βρει στην ζωή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Έτσι ήνωσ’η ανάγκη, τα πουλάκια μας μαζί
κι ο γαμπρός ο κακομοίρης τι θα πάθει αγνοεί!
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Φέρε’κείνο, φέρ τ’άλλο, δώσε τουτο το παιδί
κι ο Βασίλης κουβαλούσε σαν χαμάλης στο γιαπί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Σαν λυκόπουλα ξεσκίζαν, μάσα ρίξανε γερή
Μα σα χόρτασαν ελλάδα του αλλάξαν το βιολί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Ξεγελάσαν οι καλτάκες το αμάθητο παιδί
μάνα- κόρη του κλαιγόνταν για να πάνε Αμερική.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Και σαν φτάσαν και χαρήκαν την καινούργια τους ζωή
το κορόιδο ξεφορτώσαν και ανοίξανε πανί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Δικηγόρους εκλητεύσαν να τ’αρπάξουν το τσαρδί
μες στο δρόμο τον πετάξαν ξαφνικά ένα πρωί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Και τηλέφωνο σαν πήρε για να μάθει το γιατί
του το κλείσανε στα μούτρα και εγέλασαν πολύ.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Πολιτσμάνους του φωνάξαν, είπαν είναι απειλή.
τον εγράψαν στο μουνί τους και τον κλείσαν φυλακή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Η ψωλιέγκω κρουαζιέρα κι ο Βασίλης στην στενή
του τα φάγαν’οι πουτάνες και τον άφηκαν ταπί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Οι καριόλες ξεσαλώνουν μόνες στην Αμερική
Και το θύμα τους παρέα με τους μαύρους στο κελί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Βρήκανε και νέο βλήμα τα ξεδιάντροπα βαμπίρ
έναν άραβα δαγκώσαν να του πάρουν το χαρτί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Μες στα σύρματα κλεισμένος, μα η καρδιά του πάντα ορθή
πάντα ο ίδιος όρκος μένει, «θα σε σε σφάξω ρε τσουλί!».
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Κάποτε στην Ουκρανία, λόρδα τράβαγε πολύ
λαχταρούσε η Τατιάνα να γευτεί ζεστό φαί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Στο παγκάκι μασουλούσε πασατεμπό μοναχή
μην τυχόν και της τον πάρουν σπίτι οι άλλοι μουζικοί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Με τα νύχια ξεσκαλούσε την ραδιενερό την γη
μπας και βρει καμια πατάτα να την φάει ορφανή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Φτώχεια, πείνα και μιζέρια, είχε δε κι ένα παιδί
έψαχνε κάνα μαλάκα, μπας και την εφορτωθεί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Τον ελέγανε Βασίλη, ευκολόπιστο αρνί
λαχταρούσε κάποια μέρα ταίρι να’βρει στην ζωή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Έτσι ήνωσ’η ανάγκη, τα πουλάκια μας μαζί
κι ο γαμπρός ο κακομοίρης τι θα πάθει αγνοεί!
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Φέρε’κείνο, φέρ τ’άλλο, δώσε τουτο το παιδί
κι ο Βασίλης κουβαλούσε σαν χαμάλης στο γιαπί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Σαν λυκόπουλα ξεσκίζαν, μάσα ρίξανε γερή
Μα σα χόρτασαν ελλάδα του αλλάξαν το βιολί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Ξεγελάσαν οι καλτάκες το αμάθητο παιδί
μάνα- κόρη του κλαιγόνταν για να πάνε Αμερική.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Και σαν φτάσαν και χαρήκαν την καινούργια τους ζωή
το κορόιδο ξεφορτώσαν και ανοίξανε πανί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Δικηγόρους εκλητεύσαν να τ’αρπάξουν το τσαρδί
μες στο δρόμο τον πετάξαν ξαφνικά ένα πρωί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Και τηλέφωνο σαν πήρε για να μάθει το γιατί
του το κλείσανε στα μούτρα και εγέλασαν πολύ.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Πολιτσμάνους του φωνάξαν, είπαν είναι απειλή.
τον εγράψαν στο μουνί τους και τον κλείσαν φυλακή.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Η ψωλιέγκω κρουαζιέρα κι ο Βασίλης στην στενή
του τα φάγαν’οι πουτάνες και τον άφηκαν ταπί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Οι καριόλες ξεσαλώνουν μόνες στην Αμερική
Και το θύμα τους παρέα με τους μαύρους στο κελί.
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!
Βρήκανε και νέο βλήμα τα ξεδιάντροπα βαμπίρ
έναν άραβα δαγκώσαν να του πάρουν το χαρτί.
Και συ λαέ εξηπατημένε μην ξεχνας την Ουκρανή!
Μες στα σύρματα κλεισμένος, μα η καρδιά του πάντα ορθή
πάντα ο ίδιος όρκος μένει, «θα σε σε σφάξω ρε τσουλί!».
Κι εσύ λαέ εξηπατημένε, μην ξεχνάς την Ουκρανή!