Συγγραφείς Γουέμπστερ Ταρπλει και Αντον Τσιτκιν.
Η μεγάλη δημοσκόπηση του bourdela.com
- Μέλος που άνοιξε το νήμα stekas72
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 2K
- Εμφανίσεις 49K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
taurus1
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 8 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 5.517
- Κριτικές
- 31
- Like
- 1.474
- Πόντοι
- 6.305
Αυτή τη στιγμή επειδή είμαι στο γραφείο δεν είναι δυνατόν να θυμάμαι βιβλιογραφία..Και εσύ αν ψάξεις όμως θα βρεις άνετα και στο διαδίκτυο για τους βασικούς χρηματοδότες των ρώσων επαναστατών, τη βοήθεια οικονομική και πολιτική των ΗΠΑ στο Χιτλερ..αυτά είναι γνωστά πράγματα..Άλλο που θεωρείται ταμπού να μιλήσει κανείς για τη σχέση κομμουνιστών και τραπεζιτών..
Οικογένεια Ροκφέλερ (Μέσω της Στάνταρντ Οϊλ, έδωσαν στους Ναζί την τεχνογνωσία για να μετατρέπουν άνθρακα σε ντίζελ για την τροφοδότηση της Βέρμαχτ και άλλη πολύτιμη τεχνογνωσία και βοήθεια, μέσω του Αμερικάνικου παραρτήματος της IG Farben, μέσω της Τσέϊς Μπανκ, μέσω της Γουόλ Στριτ, μέσω της προώθησης της Ναζιστικής Ευγονικής μέσω του ινστιτούτου Κάιζερ Βίλχεμ)
Οικογένεια Χάριμαν (μέσω των UBC, Μπράουν Μπράδερς Χάριμαν, μέσω του Αμερικάνικου παραρτήματος της IGFarben)
Οικογένεια Βάρμπουργκ (μέσω των γερμανικών και αμερικανικών παραρτημάτωντης IG Farben, μέσω γερμανικών τραπεζών, μέσω της Γουόλ Στριτ, κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου προσπάθησαν να καταστείλουν τα αντιναζιστικά κινήματα των ΗΠΑ)
Οικογένεια Φορντ (μέσω της αυτοκινητοβιομηχανίας Φορντ, παρασημοφορήθηκε από τον Χίτλερ)
Οικογένεια Ντάλες (μέσω της νομικής και άλλης διαπλοκής στο όλο άνω κύκλωμα, αργότερα ιδρυτές της CIA)
Τα εργοστάσια των Βιομηχανιών Φορντ και IG Farben έμειναν σχεδόν άθικτα από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων.
Αυτά είναι αστεία. Αναφέρεται στην υποστήριξη των Ναζί αφού είχαν βγει. Και η ΙBM συνεργάστηκε.
Και ΑΥΤΑ ΑΣΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ.Πριν την έναρξη του Α΄Π.Π. οι συνωμότες είχαν σχέδια να φέρουν σε πέρας τον όρκο του Natan Rothschild στα 1814 να καταστρέψει τον Τσάρο και να δολοφονήσει όλους τους πιθανούς βασιλικούς διαδόχους στο θρόνο. Οι Ρώσοι Μπολσεβίκοι θα ήταν το εργαλείο τους στο σχέδιο αυτό. Από την αρχή του αιώνα, αρχηγοί των Μπολσεβίκων ήταν ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Στάλιν. Φυσικά αυτά δεν ήταν τα πραγματικά τους ονόματα. Πριν την έκρηξη η Ελβετία ήταν το καταφύγιό τους. Αρχηγείο του Τρότσκι ήταν η Νέα Υόρκη, κατοικία των Ρωσοεβραίων προσφύγων. Λένιν και Τρότσκι ζούσαν καλά χωρίς να έχουν κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα, ούτε και εμφανείς πηγές χρηματοδοτήσεις. Όλα αυτά τα μυστήρια λύθηκαν στα 1917. Ο Τρότσκι μπαινόβγαινε στο παλάτι του Τζέηκομπ Σηφ. Οι Ρωσοεβραίοι πρόσφυγες εκπαιδεύονταν στο αρχηγείο του Τρότσκι. Σύντομα διέρρευσε πως ο Σηφ ήταν εκείνος που χρηματοδοτούσε τις ενέργειες του Τρότσκι. Τότε ξαφνικά ο Τρότσκι εξαφανίστηκε με τα 300 πρωτοπαλίκαρά του. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί μπήκαν σ’ ένα καράβι για να φθάσουν στην Ελβετία και να συναντήσουν την συμμορία του Λένιν. Στο καράβι υπήρχαν 20 εκατ. $ σε χρυσό τα οποία θα χρηματοδοτούσαν την Μπολσεβίκικη ανατροπή στη Ρωσία. Ο Λένιν έκανε μια γιορτή στο αρχηγείο του στην Ελβετία για όλους αυτούς. Προσκεκλημένοι ανάμεσα τους ήταν ο μυστηριώδης Σχης Έντουαρντ Μαντέλ Χάουζ, μέντορας του Γούντροου Γουίλσον και σύνδεσμος με τον Σηφ. Άλλος προσκεκλημένος ήταν ο Βάρμπουργκ που χρηματοδοτούσε τον Κάιζερ που σε ανταπόδοση τον έκανε αρχηγό της μυστικής αστυνομίας της Γερμανίας. Ήταν ακόμη οι Rothschild του Λονδίνου και του Παρισιού, όπως και ο Καγκάνοβιτς και ο Στάλιν, ο οποίος τότε ήταν επικεφαλής μιας συμμορίας ληστών τραίνων. Ο Τρότσκι έφτασε στην Ελβετία όπως είχε προγραμματίσει, με σκοπό η συμμορία του, όπως κι εκείνη του Λένιν, να προετοιμαστούν για την εισβολή στην Ρωσία. Στην μετακίνησή τους αυτή βοήθησε ο Βάρμπουργκ, αρχηγός της μυστικής Γερμανικής αστυνομίας. Η επανάσταση στην Ρωσία έγινε και η οικογένεια των Ρομανώφ δολοφονήθηκε. Ο Κομμουνισμός χωρίς αμφιβολία είναι το όπλο για την τρομοκράτηση των λαών. Πριν από μερικά χρόνια ο Τσάρλυ Νικερμπόκερ δημοσιογράφος των εφημερίδων των Χιρστ πήρε συνέντευξη από τον Τζων Σηφ, εγγονό του Τζέηκομπ, ο οποίος επιβεβαίωσε την ιστορία που ήδη αναφέραμε και ανέφερε ότι το ποσόν που διέθεσε ο παππούς του ήταν 20 εκατ.$. Γνωρίζουμε πως ο Λένιν και ο Τρότσκι ενεργούσαν ως επικεφαλής του κόμματος των Μπολσεβίκων. Η λέξη όμως αυτή είναι ξεκάθαρα ρωσική. Οι ηγέτες του Κομμουνισμού συνειδητοποίησαν πως ο Μπολσεβικισμός δεν θα μπορούσε να προωθηθεί ως δικαιολογία πέρα από τον Ρωσικό λαό. Έτσι τον Απρ. 1918 ο Τζέηκομπ Σηφ ζήτησε από τον Σχη Χάουζ να μεταβεί στη Μόσχα και να διατάξει τον Λένιν, Τρότσκι και Στάλιν να αλλάξουν το όνομα του καθεστώτος σε κομμουνιστικό, όπως και να υιοθετήσουν το «Μανιφέστο» του Καρλ Μαρξ ως Σύνταγμα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Οι τρεις ηγέτες υπάκουσαν και στα 1918 μετονόμασαν το καθεστώς σε «Κομμουνιστικό Κόμμα». Με λίγα λόγια ο Κομμουνισμός δημιουργήθηκε από τους καπιταλιστές.
(Από το βιβλίο «ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ» σελ. 193-195)
Η Μπολσεβίκικη επανάσταση στη Ρωσία ήταν ολοφάνερα μια από τις πιο μεγάλες κρίσεις στην παγκόσμια ιστορία. Σχετικά με αυτό το συμβάν κυκλοφορούν διάφορες φήμες. Οι κατασκευαστές του μύθου και οι ιστοριογράφοι πέτυχαν να αποκρύψουν τα ουσιώδη γεγονότα της Ιστορίας. Η εγκατάσταση των Κομμουνιστών στην Ρωσία είναι κλασικό παράδειγμα για τα δυο μεγάλα κομμουνιστικά ψέματα. Αυτά είναι (όπως μπορεί κανείς να θυμηθεί) ότι ο Κομμουνισμός είναι ένα κίνημα των καταπιεσμένων μαζών που υψώνεται ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Αυτή η ραφιναρισμένη σκηνοθετημένη παραπλάνηση είναι η ίδια από την εποχή της πρώτης Γαλλικής Επανάστασης το 1789. Η επιτυχία του Κομμουνισμού στη Ρωσία αποδίδεται γενικά σήμερα στο γεγονός, ότι οι Κομμουνιστές είχαν στο πλευρό τους την συμπάθεια του Ρωσικού λαού, που ήταν, μετά από την τυραννία των Τσάρων, πάρα πολύ δεκτικός σ’ ένα άλλο σύστημα. Αυτή η άποψη παραβλέπει τα ιστορικά γεγονότα. Ενώ σχεδόν γενικά είναι γνωστό ότι έγινε η Ρωσική Επανάσταση τον Οκτ. 1917, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Τσάρος από τον Μαρ. 1917 κιόλας, δηλαδή 7 μήνες πριν, παραιτήθηκε του θρόνου. (George F. Kennan, βιβλίο «Russia and the West Under Lenin and Stalin», σελ. 11) Μετά την παραίτηση του Τσάρου Νικολάου ΙΙ ιδρύθηκε μια προσωρινή κυβέρνηση από τον πρίγκιπα Lvov στα πρότυπα μιας αμερικάνικης διακυβέρνησης. Δυστυχώς η κυβέρνηση Lvov άνοιξε το δρόμο για το καθεστώς Kerenskij. Ο Kerenskij, ένας από τους ονομαζόμενους σοσιαλδημοκράτες, διεξήγαγε μια μεταβατική κυβέρνηση για τους Κομμουνιστές. Αυτός έστεκε όσο διαρκούσε ο πόλεμος εναντίον της Γερμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων. Έδωσε γενική αμνηστία στους Κομμουνιστές και τους άλλους επαναστάτες, πολλοί από τους οποίους είχαν λάβει μέρος στην αποτυχημένη κόκκινη επανάσταση του 1905 και γι’ αυτό το λόγο είχαν εκτοπιστεί. Έτσι γύρισαν πίσω στη Ρωσία 250000 μυημένοι επαναστάτες για να καταδικάσουν τον Kerenskij. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 201-206) Επίσης στη Σοβιετική Ένωση δεν ήταν οι καταπιεσμένες μάζες που βοήθησαν τον Κομμουνισμό να πάρει την εξουσία. Όπως σ’ όλες τις Κομμουνιστικές ή Σοσιαλιστικές χώρες η εξουσία κι εδώ ήρθε από πάνω. Χρονολογικά η ανάληψη της Κομμουνιστικής εξουσίας έχει ως εξής: Το 1917 οι σύμμαχοι πολεμούν τις κεντρικές δυνάμεις. Σ’ αυτό τον πόλεμο μπερδεύονται η Ρωσία, η Βρετανική Κοινοπολιτεία, η Γαλλία και από τον Απρ. 1917 οι Η.Π.Α. Τον Μαρ. 1917 κάποιοι αποφασισμένοι και επιδέξιοι έθεσαν σε κίνηση τις δυνάμεις που πίεζαν τον Τσάρο Νικόλαο ΙΙ να παραιτηθεί. Αυτό έγινε κάτω από την πίεση των συμμάχων μετά από μεγάλες αναταραχές στα Ανάκτορα της Πετρούπολης. Αυτή η αναταραχή προκλήθηκε από την καταστροφή του συστήματος εισαγωγών, που απέκοψαν την πόλη από τον εφοδιασμό τροφίμων και κατέληξε στο κλείσιμο των εργοστασίων. (W. Cleon Skousen, βιβλίο «The Waked Communist», σελ. 110-115) Που λοιπόν ήταν ο Λένιν και ο Τρότσκι, όταν όλα αυτά συνέβαιναν; Ο Λένιν ήταν στην Ελβετία. Παρέμενε στην εξορία στην Ευρώπη από το 1905, εξαιτίας της αποτυχημένης Κομμουνιστικής Επανάστασης ενάντια στον Τσάρο. Το ίδιο και ο Τρότσκι ήταν εξόριστος στην πόλη της Νέας Υόρκης. Δούλευε ως ρεπόρτερ σε μια κομμουνιστική εφημερίδα στην ανατολική πλευρά της πόλης. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 178-181 και 205) Οι Μπολσεβίκοι δεν αποτελούσαν φανερή πολιτική δύναμη όταν ο Τσάρος παραιτήθηκε. Δεν γύρισαν πίσω στη Ρωσία κάτω από την πίεση των καταπιεσμένων μαζών αλλά δυτικοί άνδρες της Ευρώπης και των Η.Π.Α. τους βοήθησαν να πάρουν την εξουσία. (Z.A.B. Zeman και W.B. Scharlau, βιβλίο «Merchants of Revolution», σελ. 229-231) Ο Λένιν στάλθηκε με το φημισμένο «Σφραγισμένο τρένο» μέσα από τα εμπόλεμα κράτη της Ευρώπης. Είχε μαζί του 5-6 εκατ. $ σε χρυσό. Η όλη ιστορία διευθυνόταν από τον Γερμανό Αρχιστράτηγο και τον Max Warburg με τη βοήθεια του πολύ πλούσιου Alexander Helpland, γνωστό ως «Parvus», που σε όλη τη ζωή του ήταν σοσιαλιστής. Όταν ο Τρότσκι στις 27 Μαρ. 1917 άφησε την Νέα Υόρκη με το πλοίο S.S. Christiana μαζί με 275 οπαδούς επαναστάτες προσάραξαν πρώτα στο Halifax της Nova Scotia. Εκεί συλλαμβάνεται και φυλακίζεται από τους Καναδούς για 5 ημέρες. Αυτό ήταν ευνόητο για τους Καναδούς διότι συχνά είχε πει ο Τρότσκι, ότι εάν πετύχαινε η επανάσταση στη Ρωσία, αμέσως θα σταματούσε τον «Ιμπεριαλιστικό πόλεμο» κλείνοντας ξεχωριστό σύμφωνο ειρήνης με τους Γερμανούς. Αυτό ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα των Καναδών που δεν μπορούσαν να αφήσουν ένα τόσο μεγάλο Γερμανικό στρατιωτικό τμήμα ελεύθερο. Τα ελεύθερα νικηφόρα στρατιωτικά τμήματα θα μεταφέρονταν στο δυτικό μέτωπο να πολεμήσουν εναντίον του Καναδά. Μετά από 5 ημέρες που έμεινε φυλακή όμως, ξαφνικά οι Βρετανοί, με τον ελπιδοφόρο εταίρο Sir William Wiseman της τράπεζας Kuhn & Loeb και οι Η.Π.Α. με τον όχι λιγότερο πανταχού παρόντα Colonel House, πίεσαν την Καναδική κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερο τον Τρότσκι. Έτσι λοιπόν ο Τρότσκι αφήνετε ελεύθερος να επιστρέψει στη Ρωσία για να συναντηθεί με τον Λένιν. Εφοδιασμένοι με Αμερικανικό διαβατήριο, ο Τρότσκι και ο Λένιν κατάφεραν μέχρι τον Νοε. 1917 με τη μεροληψία, τη βαρβαρότητα, το δόλο, την εξαπάτηση και τον τρόμο (κι όχι επειδή οι μάζες βρίσκονταν πίσω τους) να εκβιάσουν αυτό που ο Λένιν ονόμασε «όλη η δύναμη στα Σοβιέτ.» Οι Κομμουνιστές ανήλθαν στην εξουσία κατακτώντας μια χούφτα πόλεις. Γεγονός όμως είναι ότι η επανάσταση διαδραματίστηκε μόνο σε μια πόλη, την Πετρούπολη. Κράτησε μερικά χρόνια ακόμα, μέχρι τα Σοβιέτ να μπορέσουν να αναλάβουν την εξουσία σ’ όλη τη Ρωσία. (W. Cleon Skousen, βιβλίο «The Waked Communist», σελ. 114) Οι Γερμανοί είχαν μια προφανή δικαιολογία για την οικονομική ενίσχυση του Λένιν και του Τρότσκι. Οι δύο πρωταίτιοι για την οικονομική ενίσχυση του Λένιν ήταν ο Max Warburg και ο, απομακρυσμένος από τη Ρωσία, Alexander Helpland. Αυτοί μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι υπηρετούν την κατάσταση της χώρας τους δια μέσω της οικονομικής ενίσχυσης του Λένιν. Μολαταύτα αμέλησαν οι δύο Γερμανοί «πατριώτες» να ενημερώσουν τον Κάιζερ για τα σχέδιά τους, υποδαυλίζοντας μια Κομμουνιστική επανάσταση στην Ρωσία. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 212) Αυτό παίρνει μια άλλη διάσταση αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο αδελφός του Max Warburg, ο γνωστός Paul Warburg, ήταν ο ιθύνων νους για την ίδρυση της Federal Reserve System και έπαιζε συμμετέχοντας στην διεύθυνση της επιτροπής ένα ρόλο κλειδί για την χρηματοδότηση των Αμερικανικών στρατιωτικών ενεργειών. Όταν σε Αμερικανικές εφημερίδες κυκλοφόρησε η φήμη, ότι ο αδελφός Max έλεγχε την Γερμανική οικονομία, ο Paul παραχώρησε τη θέση του χωρίς να τον νοιάζει στο ελάχιστο. Από τότε οι μηχανορραφίες χειροτέρεψαν. Επίσης ο πεθερός του Felix αδελφού του Max Warburg, Jacob Schiff ανώτερος εταίρος της Kuhn & Loeb Co, βοήθησε στη χρηματοδότηση του Τρότσκι. Έχει γραφτεί στους New York Journal American στις 03 Φεβ. 1949: «Εκτιμάται σήμερα ότι ο Jacob Schiff επένδυσε περίπου 20 εκατ. $ για τον οριστικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, έτσι είπε ο εγγονός Jacobs, ο John Schiff.» «Οι κύριοι χρηματοδότες της επανάστασης δεν ήταν ούτε οι ανόητοι Ρώσοι εκατομμυριούχοι, ούτε οι οπλισμένοι αντάρτες του Λένιν. Τα αποφασιστικά κεφάλαια ήρθαν από ορισμένους Αγγλικούς και Αμερικανικούς κύκλους, οι οποίοι για μακρό χρονικό διάστημα υποστήριζαν την Ρωσική Επανάσταση. Ο σημαντικός ρόλος του χρηματοδότη Αμερικανού τραπεζίτη Jacob Schiff στα γεγονότα της Ρωσίας, δεν είναι πια ένα μυστικό, μολονότι δεν έχει αποκαλυφθεί τελείως.» (Arsene de Goulevitch, Λευκορώσος Στρατηγός, βιβλίο «Czarism and the Revolution», σελ. 223-225 και 231-232) «Τον Απρ. 1917 διεκήρυσσε δημόσια ο Jacob Schiff ότι, χάρη στην οικονομική του υποστήριξη, η επανάσταση στη Ρωσία βγήκε σε καλό. Την Άνοιξη του ίδιου χρόνου αρχίζει ο Schiff να επιχορηγεί τον Τρότσκι. Την ίδια εποχή ο Τρότσκι και οι οπαδοί του χρηματοδοτούνταν και από τους Max Warburg και Olaf Ascheberg, από τις Nye Τράπεζες Στοκχόλμης, επίσης από το συνδικάτο Ρήνου – Βεστφαλίας και Jivotovski του οποίου αργότερα την κόρη παντρεύτηκε ο Τρότσκι.» (Alexander Nechvolodov, Στρατηγός, όπως αναφέρεται από τον Arsene de Goulevitch, βιβλίο «Czarism and the Revolution») Ο Schiff έδωσε εκατομμύρια για την πτώση του Τσάρου και επένδυσε ακόμη περισσότερα για να πραγματοποιήσει την πτώση του Kerenskij. Πολύ καιρό μετά που ο αληθινός χαρακτήρας των Μπολσεβίκων είχε γίνει γνωστός στον κόσμο, έστειλε ακόμη περισσότερα χρήματα στη Ρωσία. Μεταξύ άλλων συγκέντρωσε ο Schiff 10 εκατ. $ ως πρόσχημα για βοήθεια των Εβραίων από τα πάθη του πολέμου, η οποία αργότερα αποδείχθηκε πολύ επικερδής επένδυση.» (B.C. Forbes, βιβλίο «Men Who Are Making America», σελ. 334-335) «Ο κ. Bakhmetiev, ο τελευταίος πρέσβης στις Η.Π.Α. των Ρώσων Αυτοκρατόρων είπε ότι οι Μπολσεβίκοι μετά τη νίκη τους στα 1918-1920 τοποθέτησαν 600 εκατ. ρούβλια στην Kuhn & Loeb Co, εταιρία του Schiff.» (Arsene de Goulevitch, βιβλίο «Czarism and the Revolution», σελ. 230) Η συμμετοχή του Schiff στην Μπολσεβίκικη Επανάσταση φυσικά είναι εντελώς αδιαμφισβήτητη και όλο αυτό τον καιρό οι μυστικές υπηρεσίες των συμμάχων τη γνώριζαν πολύ καλά. Έτσι γεννήθηκε η φήμη ότι ο Μπολσεβικισμός είναι μια Εβραϊκή ίντριγκα. Όπως αποδείχθηκε, η χρηματοδότηση γίνεται από ένα συνδικάτο των Διεθνών Τραπεζιτών, στο οποίο ανήκουν εκτός από την κλίκα Schiff – Warburg επίσης και οι Morgan και Rockefeller. Τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι η οργάνωση Morgan τοποθέτησε το λιγότερο 1 εκατ. $ στο ταμείο της κόκκινης επανάστασης. (Herman Hagedom, βιβλίο «The Magnate», σελ. 230 και άρθρο Washington Post στις 02 Φεβ. 1918) Ένας άλλος σημαντικός χρηματοδότης της επανάστασης ήταν ο πάμπλουτος Άγγλος με το όνομα Lord Alfred Milner οργανωτής και διευθυντής της μυστικής ομάδας «η Στρογγυλή Τράπεζα», η οποία υποστηριζόταν από τον οίκο Rothschild. Αυτός σύμφωνα με τον Στρατηγό de Goulevitch ξόδεψε πάνω από 21 εκατ. ρούβλια για την χρηματοδότηση της Ρωσικής επανάστασης. Θα έπρεπε κανείς να σημειώσει σε εισαγωγικά ότι ο Λόρδος Milner, ο Paul, ο Felix και ο Max Warburg αντιπροσώπευαν τις «δικές» τους χώρες στην Παρισινή σύσκεψη ειρήνης μέχρι το τέλος του Α΄Π.Π. Αν και η χρηματοδότηση του Λένιν από τον Max Warburg αποδιδόταν στον γερμανικό «πατριωτισμό», σίγουρα δεν ήταν κανένας πατριωτισμός που ενέπνευσε τους Schiff, Morgan, Rockefeller και Milner. Οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί καθοδηγούσαν ως σύμμαχοι τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας και είχαν επίσης συμμαχήσει με την Τσαρική Ρωσία. Συνέπεια όμως της οικονομικής βοήθειάς τους στους Μπολσεβίκους ήταν η απελευθέρωση ντουζίνας Γερμανικών δυνάμεων από το Δυτικό Μέτωπο, πράγμα που στοίχισε τη ζωή πολλών Αμερικανών και Βρετανών στρατιωτών.
(Από το βιβλίο «ΟΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ» σελ. 76-83)
(Από το βιβλίο «ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ» σελ. 193-195)
Η Μπολσεβίκικη επανάσταση στη Ρωσία ήταν ολοφάνερα μια από τις πιο μεγάλες κρίσεις στην παγκόσμια ιστορία. Σχετικά με αυτό το συμβάν κυκλοφορούν διάφορες φήμες. Οι κατασκευαστές του μύθου και οι ιστοριογράφοι πέτυχαν να αποκρύψουν τα ουσιώδη γεγονότα της Ιστορίας. Η εγκατάσταση των Κομμουνιστών στην Ρωσία είναι κλασικό παράδειγμα για τα δυο μεγάλα κομμουνιστικά ψέματα. Αυτά είναι (όπως μπορεί κανείς να θυμηθεί) ότι ο Κομμουνισμός είναι ένα κίνημα των καταπιεσμένων μαζών που υψώνεται ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Αυτή η ραφιναρισμένη σκηνοθετημένη παραπλάνηση είναι η ίδια από την εποχή της πρώτης Γαλλικής Επανάστασης το 1789. Η επιτυχία του Κομμουνισμού στη Ρωσία αποδίδεται γενικά σήμερα στο γεγονός, ότι οι Κομμουνιστές είχαν στο πλευρό τους την συμπάθεια του Ρωσικού λαού, που ήταν, μετά από την τυραννία των Τσάρων, πάρα πολύ δεκτικός σ’ ένα άλλο σύστημα. Αυτή η άποψη παραβλέπει τα ιστορικά γεγονότα. Ενώ σχεδόν γενικά είναι γνωστό ότι έγινε η Ρωσική Επανάσταση τον Οκτ. 1917, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Τσάρος από τον Μαρ. 1917 κιόλας, δηλαδή 7 μήνες πριν, παραιτήθηκε του θρόνου. (George F. Kennan, βιβλίο «Russia and the West Under Lenin and Stalin», σελ. 11) Μετά την παραίτηση του Τσάρου Νικολάου ΙΙ ιδρύθηκε μια προσωρινή κυβέρνηση από τον πρίγκιπα Lvov στα πρότυπα μιας αμερικάνικης διακυβέρνησης. Δυστυχώς η κυβέρνηση Lvov άνοιξε το δρόμο για το καθεστώς Kerenskij. Ο Kerenskij, ένας από τους ονομαζόμενους σοσιαλδημοκράτες, διεξήγαγε μια μεταβατική κυβέρνηση για τους Κομμουνιστές. Αυτός έστεκε όσο διαρκούσε ο πόλεμος εναντίον της Γερμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων. Έδωσε γενική αμνηστία στους Κομμουνιστές και τους άλλους επαναστάτες, πολλοί από τους οποίους είχαν λάβει μέρος στην αποτυχημένη κόκκινη επανάσταση του 1905 και γι’ αυτό το λόγο είχαν εκτοπιστεί. Έτσι γύρισαν πίσω στη Ρωσία 250000 μυημένοι επαναστάτες για να καταδικάσουν τον Kerenskij. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 201-206) Επίσης στη Σοβιετική Ένωση δεν ήταν οι καταπιεσμένες μάζες που βοήθησαν τον Κομμουνισμό να πάρει την εξουσία. Όπως σ’ όλες τις Κομμουνιστικές ή Σοσιαλιστικές χώρες η εξουσία κι εδώ ήρθε από πάνω. Χρονολογικά η ανάληψη της Κομμουνιστικής εξουσίας έχει ως εξής: Το 1917 οι σύμμαχοι πολεμούν τις κεντρικές δυνάμεις. Σ’ αυτό τον πόλεμο μπερδεύονται η Ρωσία, η Βρετανική Κοινοπολιτεία, η Γαλλία και από τον Απρ. 1917 οι Η.Π.Α. Τον Μαρ. 1917 κάποιοι αποφασισμένοι και επιδέξιοι έθεσαν σε κίνηση τις δυνάμεις που πίεζαν τον Τσάρο Νικόλαο ΙΙ να παραιτηθεί. Αυτό έγινε κάτω από την πίεση των συμμάχων μετά από μεγάλες αναταραχές στα Ανάκτορα της Πετρούπολης. Αυτή η αναταραχή προκλήθηκε από την καταστροφή του συστήματος εισαγωγών, που απέκοψαν την πόλη από τον εφοδιασμό τροφίμων και κατέληξε στο κλείσιμο των εργοστασίων. (W. Cleon Skousen, βιβλίο «The Waked Communist», σελ. 110-115) Που λοιπόν ήταν ο Λένιν και ο Τρότσκι, όταν όλα αυτά συνέβαιναν; Ο Λένιν ήταν στην Ελβετία. Παρέμενε στην εξορία στην Ευρώπη από το 1905, εξαιτίας της αποτυχημένης Κομμουνιστικής Επανάστασης ενάντια στον Τσάρο. Το ίδιο και ο Τρότσκι ήταν εξόριστος στην πόλη της Νέας Υόρκης. Δούλευε ως ρεπόρτερ σε μια κομμουνιστική εφημερίδα στην ανατολική πλευρά της πόλης. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 178-181 και 205) Οι Μπολσεβίκοι δεν αποτελούσαν φανερή πολιτική δύναμη όταν ο Τσάρος παραιτήθηκε. Δεν γύρισαν πίσω στη Ρωσία κάτω από την πίεση των καταπιεσμένων μαζών αλλά δυτικοί άνδρες της Ευρώπης και των Η.Π.Α. τους βοήθησαν να πάρουν την εξουσία. (Z.A.B. Zeman και W.B. Scharlau, βιβλίο «Merchants of Revolution», σελ. 229-231) Ο Λένιν στάλθηκε με το φημισμένο «Σφραγισμένο τρένο» μέσα από τα εμπόλεμα κράτη της Ευρώπης. Είχε μαζί του 5-6 εκατ. $ σε χρυσό. Η όλη ιστορία διευθυνόταν από τον Γερμανό Αρχιστράτηγο και τον Max Warburg με τη βοήθεια του πολύ πλούσιου Alexander Helpland, γνωστό ως «Parvus», που σε όλη τη ζωή του ήταν σοσιαλιστής. Όταν ο Τρότσκι στις 27 Μαρ. 1917 άφησε την Νέα Υόρκη με το πλοίο S.S. Christiana μαζί με 275 οπαδούς επαναστάτες προσάραξαν πρώτα στο Halifax της Nova Scotia. Εκεί συλλαμβάνεται και φυλακίζεται από τους Καναδούς για 5 ημέρες. Αυτό ήταν ευνόητο για τους Καναδούς διότι συχνά είχε πει ο Τρότσκι, ότι εάν πετύχαινε η επανάσταση στη Ρωσία, αμέσως θα σταματούσε τον «Ιμπεριαλιστικό πόλεμο» κλείνοντας ξεχωριστό σύμφωνο ειρήνης με τους Γερμανούς. Αυτό ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα των Καναδών που δεν μπορούσαν να αφήσουν ένα τόσο μεγάλο Γερμανικό στρατιωτικό τμήμα ελεύθερο. Τα ελεύθερα νικηφόρα στρατιωτικά τμήματα θα μεταφέρονταν στο δυτικό μέτωπο να πολεμήσουν εναντίον του Καναδά. Μετά από 5 ημέρες που έμεινε φυλακή όμως, ξαφνικά οι Βρετανοί, με τον ελπιδοφόρο εταίρο Sir William Wiseman της τράπεζας Kuhn & Loeb και οι Η.Π.Α. με τον όχι λιγότερο πανταχού παρόντα Colonel House, πίεσαν την Καναδική κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερο τον Τρότσκι. Έτσι λοιπόν ο Τρότσκι αφήνετε ελεύθερος να επιστρέψει στη Ρωσία για να συναντηθεί με τον Λένιν. Εφοδιασμένοι με Αμερικανικό διαβατήριο, ο Τρότσκι και ο Λένιν κατάφεραν μέχρι τον Νοε. 1917 με τη μεροληψία, τη βαρβαρότητα, το δόλο, την εξαπάτηση και τον τρόμο (κι όχι επειδή οι μάζες βρίσκονταν πίσω τους) να εκβιάσουν αυτό που ο Λένιν ονόμασε «όλη η δύναμη στα Σοβιέτ.» Οι Κομμουνιστές ανήλθαν στην εξουσία κατακτώντας μια χούφτα πόλεις. Γεγονός όμως είναι ότι η επανάσταση διαδραματίστηκε μόνο σε μια πόλη, την Πετρούπολη. Κράτησε μερικά χρόνια ακόμα, μέχρι τα Σοβιέτ να μπορέσουν να αναλάβουν την εξουσία σ’ όλη τη Ρωσία. (W. Cleon Skousen, βιβλίο «The Waked Communist», σελ. 114) Οι Γερμανοί είχαν μια προφανή δικαιολογία για την οικονομική ενίσχυση του Λένιν και του Τρότσκι. Οι δύο πρωταίτιοι για την οικονομική ενίσχυση του Λένιν ήταν ο Max Warburg και ο, απομακρυσμένος από τη Ρωσία, Alexander Helpland. Αυτοί μπορούσαν να ισχυρίζονται ότι υπηρετούν την κατάσταση της χώρας τους δια μέσω της οικονομικής ενίσχυσης του Λένιν. Μολαταύτα αμέλησαν οι δύο Γερμανοί «πατριώτες» να ενημερώσουν τον Κάιζερ για τα σχέδιά τους, υποδαυλίζοντας μια Κομμουνιστική επανάσταση στην Ρωσία. (David Shub, βιβλίο «Lenin», σελ. 212) Αυτό παίρνει μια άλλη διάσταση αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο αδελφός του Max Warburg, ο γνωστός Paul Warburg, ήταν ο ιθύνων νους για την ίδρυση της Federal Reserve System και έπαιζε συμμετέχοντας στην διεύθυνση της επιτροπής ένα ρόλο κλειδί για την χρηματοδότηση των Αμερικανικών στρατιωτικών ενεργειών. Όταν σε Αμερικανικές εφημερίδες κυκλοφόρησε η φήμη, ότι ο αδελφός Max έλεγχε την Γερμανική οικονομία, ο Paul παραχώρησε τη θέση του χωρίς να τον νοιάζει στο ελάχιστο. Από τότε οι μηχανορραφίες χειροτέρεψαν. Επίσης ο πεθερός του Felix αδελφού του Max Warburg, Jacob Schiff ανώτερος εταίρος της Kuhn & Loeb Co, βοήθησε στη χρηματοδότηση του Τρότσκι. Έχει γραφτεί στους New York Journal American στις 03 Φεβ. 1949: «Εκτιμάται σήμερα ότι ο Jacob Schiff επένδυσε περίπου 20 εκατ. $ για τον οριστικό θρίαμβο των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, έτσι είπε ο εγγονός Jacobs, ο John Schiff.» «Οι κύριοι χρηματοδότες της επανάστασης δεν ήταν ούτε οι ανόητοι Ρώσοι εκατομμυριούχοι, ούτε οι οπλισμένοι αντάρτες του Λένιν. Τα αποφασιστικά κεφάλαια ήρθαν από ορισμένους Αγγλικούς και Αμερικανικούς κύκλους, οι οποίοι για μακρό χρονικό διάστημα υποστήριζαν την Ρωσική Επανάσταση. Ο σημαντικός ρόλος του χρηματοδότη Αμερικανού τραπεζίτη Jacob Schiff στα γεγονότα της Ρωσίας, δεν είναι πια ένα μυστικό, μολονότι δεν έχει αποκαλυφθεί τελείως.» (Arsene de Goulevitch, Λευκορώσος Στρατηγός, βιβλίο «Czarism and the Revolution», σελ. 223-225 και 231-232) «Τον Απρ. 1917 διεκήρυσσε δημόσια ο Jacob Schiff ότι, χάρη στην οικονομική του υποστήριξη, η επανάσταση στη Ρωσία βγήκε σε καλό. Την Άνοιξη του ίδιου χρόνου αρχίζει ο Schiff να επιχορηγεί τον Τρότσκι. Την ίδια εποχή ο Τρότσκι και οι οπαδοί του χρηματοδοτούνταν και από τους Max Warburg και Olaf Ascheberg, από τις Nye Τράπεζες Στοκχόλμης, επίσης από το συνδικάτο Ρήνου – Βεστφαλίας και Jivotovski του οποίου αργότερα την κόρη παντρεύτηκε ο Τρότσκι.» (Alexander Nechvolodov, Στρατηγός, όπως αναφέρεται από τον Arsene de Goulevitch, βιβλίο «Czarism and the Revolution») Ο Schiff έδωσε εκατομμύρια για την πτώση του Τσάρου και επένδυσε ακόμη περισσότερα για να πραγματοποιήσει την πτώση του Kerenskij. Πολύ καιρό μετά που ο αληθινός χαρακτήρας των Μπολσεβίκων είχε γίνει γνωστός στον κόσμο, έστειλε ακόμη περισσότερα χρήματα στη Ρωσία. Μεταξύ άλλων συγκέντρωσε ο Schiff 10 εκατ. $ ως πρόσχημα για βοήθεια των Εβραίων από τα πάθη του πολέμου, η οποία αργότερα αποδείχθηκε πολύ επικερδής επένδυση.» (B.C. Forbes, βιβλίο «Men Who Are Making America», σελ. 334-335) «Ο κ. Bakhmetiev, ο τελευταίος πρέσβης στις Η.Π.Α. των Ρώσων Αυτοκρατόρων είπε ότι οι Μπολσεβίκοι μετά τη νίκη τους στα 1918-1920 τοποθέτησαν 600 εκατ. ρούβλια στην Kuhn & Loeb Co, εταιρία του Schiff.» (Arsene de Goulevitch, βιβλίο «Czarism and the Revolution», σελ. 230) Η συμμετοχή του Schiff στην Μπολσεβίκικη Επανάσταση φυσικά είναι εντελώς αδιαμφισβήτητη και όλο αυτό τον καιρό οι μυστικές υπηρεσίες των συμμάχων τη γνώριζαν πολύ καλά. Έτσι γεννήθηκε η φήμη ότι ο Μπολσεβικισμός είναι μια Εβραϊκή ίντριγκα. Όπως αποδείχθηκε, η χρηματοδότηση γίνεται από ένα συνδικάτο των Διεθνών Τραπεζιτών, στο οποίο ανήκουν εκτός από την κλίκα Schiff – Warburg επίσης και οι Morgan και Rockefeller. Τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι η οργάνωση Morgan τοποθέτησε το λιγότερο 1 εκατ. $ στο ταμείο της κόκκινης επανάστασης. (Herman Hagedom, βιβλίο «The Magnate», σελ. 230 και άρθρο Washington Post στις 02 Φεβ. 1918) Ένας άλλος σημαντικός χρηματοδότης της επανάστασης ήταν ο πάμπλουτος Άγγλος με το όνομα Lord Alfred Milner οργανωτής και διευθυντής της μυστικής ομάδας «η Στρογγυλή Τράπεζα», η οποία υποστηριζόταν από τον οίκο Rothschild. Αυτός σύμφωνα με τον Στρατηγό de Goulevitch ξόδεψε πάνω από 21 εκατ. ρούβλια για την χρηματοδότηση της Ρωσικής επανάστασης. Θα έπρεπε κανείς να σημειώσει σε εισαγωγικά ότι ο Λόρδος Milner, ο Paul, ο Felix και ο Max Warburg αντιπροσώπευαν τις «δικές» τους χώρες στην Παρισινή σύσκεψη ειρήνης μέχρι το τέλος του Α΄Π.Π. Αν και η χρηματοδότηση του Λένιν από τον Max Warburg αποδιδόταν στον γερμανικό «πατριωτισμό», σίγουρα δεν ήταν κανένας πατριωτισμός που ενέπνευσε τους Schiff, Morgan, Rockefeller και Milner. Οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί καθοδηγούσαν ως σύμμαχοι τον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας και είχαν επίσης συμμαχήσει με την Τσαρική Ρωσία. Συνέπεια όμως της οικονομικής βοήθειάς τους στους Μπολσεβίκους ήταν η απελευθέρωση ντουζίνας Γερμανικών δυνάμεων από το Δυτικό Μέτωπο, πράγμα που στοίχισε τη ζωή πολλών Αμερικανών και Βρετανών στρατιωτών.
(Από το βιβλίο «ΟΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ» σελ. 76-83)
taurus1
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 8 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 5.517
- Κριτικές
- 31
- Like
- 1.474
- Πόντοι
- 6.305
Αμερικανοί επιχειρηματίες και κύκλοι της κυβέρνησης υποστήριζαν το Χίτλερ πριν ακόμα βγει και φυσικά έστελναν βοήθεια..Γιατί σου φαίνεται περίεργο? Υπήρξε εποχή που οι αμερικανοί θεωρούσαν πώς η ύπαρξη του Χίτλερ θα διευκόλυνε τα σχέδιά τους..
Πολύ φλού. Κάποια στοιχεία για χρηματοδότηση και ότι σε αυτή στηρίχτηκαν το 1933 οι Ναζί;
τα οποια σχεδια των αμερικανων ποια ηταν?
Σου ΠΟΣΤΑΡΑ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑΣΕ.
taurus1
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 8 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 5.517
- Κριτικές
- 31
- Like
- 1.474
- Πόντοι
- 6.305
Antony Sutton, Wall Street and the Rise of Hitler, Bloomflield Books, Sudbury, Suffolk, Αγγλία, 1976.
Charles Higham, Trading with the enemy. An expose of the Nazi-American money plot 1933-1949, Delacorte Press, Νέα Υόρκη,1983.
John L.Spivak, Wall Street's Fascist Conspiracy: Testimony that the Dickstein MacCormack Committee Suppressed, «New Masses», 29/1 /1935.
και άλλα.. δεν είναι απαραίτητο να είναι αλήθεια, δε βλάπτει όμως να βλέπεις και την άλλη άποψη..Επίσης υπάρχει ένα βιβλίο του Βεργίδη(?) <<Αδόλφος Χίτλερ και Εθνικοσοσσιαλισμός>> , αιρετικό..
Charles Higham, Trading with the enemy. An expose of the Nazi-American money plot 1933-1949, Delacorte Press, Νέα Υόρκη,1983.
John L.Spivak, Wall Street's Fascist Conspiracy: Testimony that the Dickstein MacCormack Committee Suppressed, «New Masses», 29/1 /1935.
και άλλα.. δεν είναι απαραίτητο να είναι αλήθεια, δε βλάπτει όμως να βλέπεις και την άλλη άποψη..Επίσης υπάρχει ένα βιβλίο του Βεργίδη(?) <<Αδόλφος Χίτλερ και Εθνικοσοσσιαλισμός>> , αιρετικό..
Σχολίασα. Αναφέρονται στο μετά το 1933. Δλδ δεν βοήθησαν στην άνοδο.
Και μη γράφεις κεφαλαία γιατί είναι κουραστικό
Εδώ αναφέρονται οι ενισχύσεις που έλαβαν οι Γερμανικές εταιρείες για την ανοικοδόμηση στο Μεσοπόλεμο.
Αυτό εννοείτε όταν λέτε ότι οι Ναζί βασίστηκαν στα αμερικάνικα κεφάλαια;
Αυτό αναφέρεται μετά το '33
Το 1922, τώρα, ο William Averell Harriman συνάντησε στο Βερολίνο την οικογένεια των Γερμανών τραπεζιτών Thyssen και τους πρότεινε τη θεμελίωση μιας γερμανοαμερικανικής τράπεζας. Αυτή η ιδέα πραγματοποιήθηκε το 1924, με την γέννηση της Union Banking Corporation(UBC).Την προεδρία ανέλαβε ο G.Herbert Walker, πεθερός του Prescott Bush. Η UBC έδωσε τεράστια χρηματικά ποσά στο ναζιστικό κόμμα και ο Thyssen το 1931 έγινε ένας από τους πιο ισχυρούς υποστηρικτές του ναζιστικού κινήματος. Το 1926 ο Ιουδαίος τραπεζίτης Clarence Dillon, από τους πιο ισχυρούς παράγοντες της Wall Street, συνεταιρίστηκε με τον Thyssen και δημιούργησαν μία εταιρία στον τομέα της βιομηχανίας του χάλυβος, την German Steel Trust. Η εταιρία αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό, που έγινε από τους κύριους συντελεστές της ανάπτυξης της ναζιστικής Γερμανίας. Ακόμη και σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα γερμανικά βιομηχανικά συγκροτήματα υπό την ονομασία Thyssen-Bornemisza Group. .
Μόνο αυτό βρήκα. Και φυσικά οι von Krupp und Thyssen ήταν ηδη τραπεζίτες και μεγαλοκτηματίες (Junkers) πού υποστήριζαν τον Χίτλερ έκτός των άλλων.
To Χίτλερ βοήθησε το στρατιωτικό και οικονομικό κατεστημένο της Γερμανίας. Και κυρίως μετά το 1933
Άλλα thread (τυχαίες επιλογές)
- Ψηφοφορία
