Palios pounai alios
Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 1.514
- Like
- 8
- Πόντοι
- 16
Μου φαίνεται ότι εκεί στα προχωρημένα Ιταλικά φόρα και ιστοτόπους που ξημεροβραδιάζεσαι με τις απελευθερωμένες Ιταλίδες (και Ιταλούς φαντάζομαι) ξέχασες και τα Ελληνικά.
Διότι βλέπω τον τίτλο του νήματος που άρχισες και λέω: κλειστοφοβικός σημαίνει κάποιος ο οποίος δεν μπορεί να βρίσκεται σε κλειστούς χώρους, παθαίνει κρίσεις πανικού στο ασανσέρ κλπ, κλπ.
Επομένως μία κλειστοφοβική παρέα θα ασφυκτιά με τα ίδια πρόσωπα, θα χρειάζεται ανανέωση, θα χρειάζεται νέα μέλη, θα ανοίγεται συνεχώς.
Θα τείνει να μετασχηματιστεί σε μία ελευθεριακή, αναρχοαυτόνομη ομάδα ή ακόμα καλλίτερα σε ένα κοινόβιο.
Στυλ Χριστίανιας βρε παιδί μου, εκεί στην αναπτυγμένη Δανιμαρκία που την έχεις ως πρότυπο σου, κάτι σαν παραμύθι του Χανς Κρίστιαν με αχαλίνωτο σεξ.
Οπότε σου στέλνω ένα τραγουδάκι του Νιόνιου μπας και ξεκολλήσεις λιγάκι:
Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο ʼλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Και το σχετικό βιντεάκι:
Το ότι εσένα σε πείραξε η τρίχα και όχι η τριχιά δείχνει το κακόβουλο της πρόθεσης σου.
Γιατί η έκφραση κλειστοφοβική παρέα - κλίκα μπορεί και να σημαίνει (στην περιορισμένη έκταση χώρου που σου δίνει ένας τίτλος) κλειστή + φοβική.
Το τραγούδι που έβαλες είναι φανταστικό (στον persona αρέσουν κάτι τέτοια. Δεν πιστεύω να είσαι κλώνος του...).
Πλην όμως μιλάει για μία άλλη Ελλάδα, οριστικά πλέον χαμένη, για μία Ελλάδα της δεκαετίας του '70 και του '80 που ακόμη αντιστεκόταν, αγωνιζόταν και είχε οράματα, που οι άνθρωποι έφτιαχναν ερασιτεχνικούς σταθμούς, που ο έρωτας είχε λαχτάρα... (πρόσεξε τους στίχους)
"Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες..."
Κοίτα γύρω σου αν υπάρχει τώρα αυτή η Ελλάδα. Οι ερασιτέχνες κατατδιώχτηκαν και εξαφανίστηκαν προ πολλού - για να πάρουν τη θέση τους οι μεγάλοι ραδιοσταθμοί εκδοτικών συγκροτημάτων - η μεγαλύτερη αξία της Ελληνικής κοινωνίας έχει γίνει ο παράς, γεμίσαμε παντού Ωνάσηδες που καπνίζουν πούρα και τζιπ - τανκς (των οποίων οι κάτοχοι είναι κυρίως είτε λαμόγια είτε υπερχρεωμένοι και γι' αυτό αγχωμένοι και - παρ' όλο το τζιπ κακογαμημένοι! Και η Λυδία πια δεν ντρέπεται επειδή "όλο αυτή βλέπεται" στην παρέα, αλλά επειδή έχει ήδη κάνει παρτούζα με 2-3 μέσα στην παρέα....