Εαν πχ πω τωρα απο που επεστρεψα, θα αρχισουν οι διαφοροι και θα με κραζουν-ειρωνευονται.
Εαν ομως τα εβλεπαν απο κοντα ως "φιλοι" μου, μια δυο πεντε δεκα, θα με ελεγαν μοναχοφαη, παρτακια και μετα αν συνεχιζοταν το ολο θεμα, απλα θα εκαναν περα, θα κοβαμε. Θα τους εβγαινε ζηλοφθονια, κακια, πονηρια, μισος.
Το ιδιο και στο οικονομικο θεμα. Οταν ο αλλος εργαζεται για 1000 ευρω το μηνα και σε βλεπει να χαλας μεσα σε ενα βραδυ 500-1000 ευρω σε ποτα-φαγητα-ξενοδοχεια, μια φορα θα ερθει μαζι σου. Δευτερη. Τη τριτη φορα θα του βγει κακια, δεν θα ξαναερθει. Ακομα και να τον κερνας, να μην πληρωνει φραγκο, να τα βαζεις ολα εσυ σεβομενος οτι δεν εχει, θα σε μισησει παλι. Θα του βγαινουν νευρα, γιατι τα καταφερες εσυ και οχι αυτος. Γιατι εχεις εσυ αυτο και δεν το εχει αυτος.
Ελαχιστοι ειναι οι ανθρωποι που θα χαρουν με την επιτυχια σου και θα τη βαλουν να "δουλεψει" ως εμπνευση και για τη δικη τους επιτυχια.
Βλεπεις εναν πλουσιο, με ακριβο αμαξι. Αμεσως ολοι να πουν τη μαλακια τους, να βγαλουν το μισος τους για εναν ανθρωπο που δεν τον ξερουν. Αντε μωρε, τον απατεωνα, τον μαφιοζο, ποιος ξερει τι βρωμοδουλειες εκανε για να εχει αυτο το αμαξι και ποσα αλλα. Αν ειναι νεος θα πουν, αντε μωρε το κωλοπαιδο, με τα λεφτα του μπαμπα πουλαει μουρη. Ασχετα αν ο πατερας του νεαρου ειναι φτωχος και απλα ο μικρος τα καταφερε με το σπαθι του και εβγαλε χρημα. Οχι, κωλοπαιδο ειναι, με τα λεφτα του μπαμπα.
Αρξατε πυρ, παμε δυνατα.