Η επιτυχία οδηγεί στη μοναξιά.

[brabus67]

Εμένα πάντως με είχαν συλλάβει κάποτε με μικροποσότητα επιτυχίας 

 

[athinaios44]

Εμένα πάντως με είχαν συλλάβει κάποτε με μικροποσότητα επιτυχίας 

χμ δεν αξιζεις για το νημα μαν εδω γραφουμε μονο οι τυποι με μεγαλοποσοτητα επιτυχιας

 

[brabus67]

χμ δεν αξιζεις για το νημα μαν εδω γραφουμε μονο οι τυποι με μεγαλοποσοτητα επιτυχιας

Τυπε άνοιξε τα χοτ σποτ να βάλω Γουάι φαι και αναζήτηση να κλέψω λίγο

 

[athinaios44]

Τυπε άνοιξε τα χοτ σποτ να βάλω Γουάι φαι και αναζήτηση να κλέψω λίγο

 

[Mindreader]

Επιτυχημένος είναι αυτός που πετυχαίνει τους στόχους του.

Ευτυχισμένος είναι αυτός που νοιώθει ευτυχισμένος με αυτά που έχει ήδη πετύχει.

Οσο και αν φαίνεται παράξενο τα εμπειρικά δεδομένα δείχνουν ότι τα ποσοστά των ευτυχισμένων μέσα στους επιτυχημένους είναι σχετικά μικρά.

Διότι για να πετύχεις την ευτυχία μέσα στην επιτυχία απαιτείται αυτογνωσία και κυρίως ισσοροπία.
Και όσο πιο ψηλα φτάνεις ( όσο πιο επιτυχημένος είσαι )  τόσο πιο δύσκολα ισσοροπείς.

Οσο και να φάινεται παράξενο δεν είναι το ίδιο να ισσροπήσεις πάνω σε ένα σχοινί όταν αυτό είναι τεντωμένο ένα μέτρο απο το έδαφος, με το να ισσοροπήσεις στο ίδιο ακριβώς σχοινί όταν αυτό είναι τενωμένο πάνω απο τον ισθμο της κορίνθου.

Στα ταξίδια μου στις εσχατιές της γής που βρίσκω ''γοητευτικές'' γιατί ποτιίζουν μέσα μου το ξερικό λουλούδι της έμπνευσης έχω συχνά συναντήσει απελπισμένους επιτυχημένους που αναζητούσαν κάποιο είδος ΄΄λύτρωσης΄΄ στον τρίτο κόσμο,

Πρώην ρέκτες των υπερθετικών. Εξυπνότατοι ικανότατοι, πλουσιότατοι, και όλα τα εις ότατοι, που όμως δεν μπορούσαν να απαντήσουν μια απλή ερώτηση, ''Αφού έχω τα πάντα που οι άλλοι επιθυμούν και δεν έχουν, τότε γιατί νοιώθω σαν να με γάμησε ο Κινγκ Κόνγκ ??''

Και ακολουθούσαν και άλλες ερωτήσεις όπως

Γιατί πρέπει να πηγάινω στον ψυχαλαλυτή όσο συχνά πάω στο supermarket ??
Γιατί βαρέθηκα τις γυναίκες και το γύρισα σε δροσερά αγόρια που και αυτά τελευταία τα βαριέμαι ??
Γιατί για να μπορέσω να χαμογελασω θέλω δυο μεζούρες πρόζακ και λίγο λίθιο για γαρνίρισμα ??
Γιατί αυτό που λέγεται χαρά μου φαντάζει σαν ανάμνηση ονείρωξης ??

Γιατί ?? Γιατί ?? Πολλά Γιατί !!

Οταν μετά απο λίγη κουβέντα τους ανοιγα  μια μικρή χαραμάδα στο κεφάλι τους απο όπου ανάβλυζε φως στο σκοτάδι τους κόλαγαν πάνω μου και  το ρούφαγαν σαν βδέλες.

Αλλά κάπου εκεί έφευγα διότι οι εξωτικές γκόμενες στις εσχατές της γής έτρεφαν πολύ περισσότερο τη φαντασία μου μέσα απο την ΄΄πρώτόγονη'' ανόθευτη σεξουαλικότητά τους που με γέμιζε έμπνευση.

Οπότε όποιος μπόρεσε τότε να καταλάβει κατάλαβε.

Κάπως έτσι και τώρα !!

Το ρωσάκι μου παραπονιέται ''Come in Bed'' Οπότε...   Τα υπόλοιπα αύριο !!

 

[brabus67]

Τυπε πες την αλήθεια να μας πεις ότι θα γαμησεις ήθελες 

 

[Mindreader]

Τυπε πες την αλήθεια να μας πεις ότι θα γαμησεις ήθελες 

Ναι φίλε το βρήκες !!

Δεν πολυγαμάω κιόλας οπότε ....

 

[kappa_fi]

Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό απέναντι σε έναν άνθρωπο (τον θεματοθέτη) που δε γνωρίζω προσωπικά και που γράφει πέντε αράδες της προκοπής -ό,τι κι αν λέει, εγώ δεν τον βάζω στην ίδια μοίρα με τους υπόλοιπους-, θεωρώ πως αυτό που νιώθει δε λέγεται μοναξιά. Η αδυναμία σχετισμού με τους συνανθρώπους μας ονομάζεται αποξένωση.

Από μοναξιά υποφέρουν όσοι έχουν σχετιστεί σε προσωπική βάση με τους άλλους ανθρώπους και για διάφορους λόγους έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο.

Όσοι όμως κυνηγάνε το χρήμα και τις γυναίκες, δεν είναι δυνατό να οδηγηθούν στη μοναξιά, γιατί ούτε η πρόθεσή τους ούτε ο στόχος τους είναι οι άλλοι.

Όλα αυτά τα γράφω βιαστικά και στο γόνατο, κυριολεκτικά, οπότε επιφυλάσσομαι να διασαφηνίσω λίγο περισσότερο τις ιδέες μου γύρω απ' το θέμα.

 

[Christos Savvidis]

Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό απέναντι σε έναν άνθρωπο (τον θεματοθέτη) που δε γνωρίζω προσωπικά και που γράφει πέντε αράδες της προκοπής -ό,τι κι αν λέει, εγώ δεν τον βάζω στην ίδια μοίρα με τους υπόλοιπους-, θεωρώ πως αυτό που νιώθει δε λέγεται μοναξιά. Η αδυναμία σχετισμού με τους συνανθρώπους μας ονομάζεται αποξένωση.

Από μοναξιά υποφέρουν όσοι έχουν σχετιστεί σε προσωπική βάση με τους άλλους ανθρώπους και για διάφορους λόγους έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο.

Όσοι όμως κυνηγάνε το χρήμα και τις γυναίκες, δεν είναι δυνατό να οδηγηθούν στη μοναξιά, γιατί ούτε η πρόθεσή τους ούτε ο στόχος τους είναι οι άλλοι.

Όλα αυτά τα γράφω βιαστικά και στο γόνατο, κυριολεκτικά, οπότε επιφυλάσσομαι να διασαφηνίσω λίγο περισσότερο τις ιδέες μου γύρω απ' το θέμα.

Συνεχισε, μου αρεσουν αυτα που γραφεις.

 

[alex71]

"Η επιτυχια οδηγει στη μοναξια"

Μαλιστα.
Υποθετω a contrario οτι η αποτυχια οδηγει σε μεγαλες συναναστροφες 

 

[Christos Savvidis]

"Η επιτυχια οδηγει στη μοναξια"

Μαλιστα.
Υποθετω a contrario οτι η αποτυχια οδηγει σε μεγαλες συναναστροφες 

Σκεψου καλα το τι προσπαθω να πω και ειμαι σιγουρος οτι θα καταλαβεις τι εννοω. Τουλαχιστον εσυ.

 

Αυτό που κατανοώ εγώ από τη συγκεκριμένη φράση και από δικές μου παραστάσεις,
είναι ότι καθώς ανεβαίνεις επίπεδα προσωπικής βελτίωσης, οικονομικής ευημερίας, διαφορετικής
νοοτροπίας, συναντάς και άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στο συγκεκριμένο σημείο εξέλιξης .

Αυτοί που παρέμεναν οι ίδιοι χωρίς εξέλιξη, το βλέπουν αυτό σε σένα, ως αποξένωση και απομάκρυνση .

Ενώ ο ίδιος το αντιλαμβάνεσαι σαν άνοιγμα σε ένα νέο κύκλο ανθρώπων που έχουν κοινούς στόχους ,
κοινή πορεία , κοινές εμπειρίες μαζί σου.
Όσο ανεβαίνεις τα επίπεδα επιτυχίας, τόσο λιγότερους συναντάς στη πορεία,  ποσό μάλλον στη
κορυφή, οπότε και πράγματι ο κύκλος που έχεις σε κάθε κορυφή είναι μικρότερος από τους άλλους.

Αν το παρομοιάσουμε με ανάβαση σε βουνό, και χωρίσουμε τους ορειβάτες σε αυτούς που
εγκαταλείπουν στην αρχή της προσπάθειας, στη μέση , η λίγο πριν το τέλος, αυτοί που βρίσκονται στη
κορυφή λοιπόν έχουν κοινές εμπειρίες τις οποίες τις ανταλλάσσουν, όπως και συναναστρέφονται με
ανθρώπους της ίδιας επιτυχίας.

 

[ggthd]

Εξαρτάται τι εννοείς επιτυχία φιλαράκο. Αν εννοείς οτι πρέπει να πατήσεις επί πτωματων για να βγάλεις λίγα λεφτουδάκια τότε καλά να πάθεις αν μείνεις από γυναίκα και φίλους. Πάντως η απάντηση μου θα ήταν αυτό που εύχεσαι στο τέλος της παραγράφου. Αν έχεις την υγεία σου (ψυχικής και σωματικής) τότε είσαι επιτυχημένος. 

Τι βλακείες είναι αυτές;

1)Ξέρεις πολλούς αληθινά πλούσιους που ΔΕΝ πάτησαν επί πτωμάτων για να βγάλουν τα λεφτά τους;
2)Αν είσαι φτωχός στις μέρες μας τότε δεν έχεις ούτε σωματική, ούτε ψυχική υγεία.

 

[Christos Savvidis]

Τι βλακείες είναι αυτές;

1)Ξέρεις πολλούς αληθινά πλούσιους που ΔΕΝ πάτησαν επί πτωμάτων για να βγάλουν τα λεφτά τους;
2)Αν είσαι φτωχός στις μέρες μας τότε δεν έχεις ούτε σωματική, ούτε ψυχική υγεία.

1) Λαθος, δεν χρειαζεται παντα να κανεις κατι τετοιο για να βγαλεις λεφτα.

2) Συμφωνω.

 

[kappa_fi]

Είναι πολύ εύκολο να σχηματίσουμε λαθεμένη ιδέα για το πρόσωπο κάποιου ανθρώπου από πέντε αράδες που θα τύχει να γράψει εδώ μέσα και θα διαβάσουμε. Οι λέξεις είναι σαν τις ανοιχτές πόρτες, σαν τ' ανοιγμένα παράθυρα, μέσα απ' τα οποία περνάνε μυριάδες άνθρωποι, συλλογικές εμπειρίες και κοινά βιώματα.

Οι λέξεις δεν μας ανήκουν.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, όποιος μοιράζεται προσωπικά ζητήματα εδώ μέσα, χωρίς ν' αρκείται σε απλά τηλεγραφήματα που μπορούν ν' αποσταλούν τόσο από έναν άνθρωπο όσο κι από μια μηχανή -δεν εννοώ να προσβάλω τους ολιγογράφους ανάμεσά μας, αλλά την ίδια τη φύση των μικρών μηνυμάτων- θέτει εαυτόν υπό τον κίνδυνο της παρεξήγησης, της κοροϊδίας, του διασυρμού και της χλεύης.

Για να μη μιλήσω για το χειρότερο όλων, την απαξίωση.

Από τη μεριά μου σχολιάζω κι επιχειρώ ν' ασκήσω μια στοιχειώδη κριτική σε ό,τι αντιπροσωπεύουν όσα γράφει κανείς. Γιατί όπως είπα, αυτά που γράφουμε δεν μας ανήκουν εξ ολοκλήρου, εκτός από τις οριακές περιπτώσεις των λεγόμενων μεγάλων έργων: τις Χαμένες Ψευδαισθήσεις τις έχει γράψει ο Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, για παράδειγμα. Την Άννα Καρένινα, ο Λέων Τολστόι.

Τα υπόλοιπα που γράφουμε εδώ μέσα, μπορεί να τα 'χει γράψει ο οποιοσδήποτε, κι αυτός ο κίνδυνος ελλοχεύει και μεγαλώνει όσο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι ξεχωριστό.

Είμαι σίγουρος ότι αν γνωρίσω εκ του σύνεγγυς τον Christos Savvidis, θα δω έναν άλλον άνθρωπο απ' αυτόν που έχει σχηματίσει η φαντασία μου βάσει των όσων γράφει. Το ίδιο ισχύει και για τον Mindreader κι όποιον άλλον προσπαθεί κάθε φορά να γράψει κάτι ουσιαστικό με αρχή, μέση και τέλος.

Η αποτυχία μας να μεταδώσουμε την εσώτερή μας αλήθεια οδηγεί στη μοναξιά.

Αυτή είναι η μόνη βασιλική οδός που μπορούμε ν' ακολουθήσουμε προκειμένου να νιώσουμε το μεγαλείο αλλά και τη δυστυχία αυτής της ανθρώπινης συνθήκης που ονομάζουμε μοναξιά.

Γιατί έχουμε προσέλθει ως πρόσωπα, κι όχι ως άτομα, στην κοινή μας συνεύρεση, κι η προσέλευσή μας αυτή δεν βρήκε την ανταπόκριση που περίμενε.

Τώρα πιστεύω να διασαφήνισα κάπως περισσότερο τις ιδέες μου πάνω στο θέμα.

 

[Τσάρκας4]

Όταν είσαι σε ένα επίπεδο και ανέβεις τότε οι άνθρωποι που σχετιζόσουν στο προηγούμενο επίπεδο δεν σε θέλουν πια.Και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν και καλά στοιχεία.Σε είχαν συνηθίσει αλλιώς  και δεν ανέχονται την αλλαγή.Π.χ. είχα δύο καλούς φίλους που κάναμε καλή παρέα και όταν πέρασα σε πανεπιστήμιο και αυτοί μείναν με το απολυτήριο λυκείου μου κόψαν και την καλημέρα!

 

[Christos Savvidis]

Όταν είσαι σε ένα επίπεδο και ανέβεις τότε οι άνθρωποι που σχετιζόσουν στο προηγούμενο επίπεδο δεν σε θέλουν πια.Και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν και καλά στοιχεία.Σε είχαν συνηθίσει αλλιώς  και δεν ανέχονται την αλλαγή.Π.χ. είχα δύο καλούς φίλους που κάναμε καλή παρέα και όταν πέρασα σε πανεπιστήμιο και αυτοί μείναν με το απολυτήριο λυκείου μου κόψαν και την καλημέρα!

Σωστος, καπως ετσι συμβαινει σε ολα τα θεματα.

 

[Sad_man]

Όταν είσαι σε ένα επίπεδο και ανέβεις τότε οι άνθρωποι που σχετιζόσουν στο προηγούμενο επίπεδο δεν σε θέλουν πια.Και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν και καλά στοιχεία.Σε είχαν συνηθίσει αλλιώς  και δεν ανέχονται την αλλαγή.Π.χ. είχα δύο καλούς φίλους που κάναμε καλή παρέα και όταν πέρασα σε πανεπιστήμιο και αυτοί μείναν με το απολυτήριο λυκείου μου κόψαν και την καλημέρα!

Απλώς δεν ήταν ποτέ φίλοι σου τύπε.

 

[Christos Savvidis]

Εαν πχ πω τωρα απο που επεστρεψα, θα αρχισουν οι διαφοροι και θα με κραζουν-ειρωνευονται.

Εαν ομως τα εβλεπαν απο κοντα ως "φιλοι" μου, μια δυο πεντε δεκα, θα με ελεγαν μοναχοφαη, παρτακια και μετα αν συνεχιζοταν το ολο θεμα, απλα θα εκαναν περα, θα κοβαμε. Θα τους εβγαινε ζηλοφθονια, κακια, πονηρια, μισος.

Το ιδιο και στο οικονομικο θεμα. Οταν ο αλλος εργαζεται για 1000 ευρω το μηνα και σε βλεπει να χαλας μεσα σε ενα βραδυ 500-1000 ευρω σε ποτα-φαγητα-ξενοδοχεια, μια φορα θα ερθει μαζι σου. Δευτερη. Τη τριτη φορα θα του βγει κακια, δεν θα ξαναερθει. Ακομα και να τον κερνας, να μην πληρωνει φραγκο, να τα βαζεις ολα εσυ σεβομενος οτι δεν εχει, θα σε μισησει παλι. Θα του βγαινουν νευρα, γιατι τα καταφερες εσυ και οχι αυτος. Γιατι εχεις εσυ αυτο και δεν το εχει αυτος.

Ελαχιστοι ειναι οι ανθρωποι που θα χαρουν με την επιτυχια σου και θα τη βαλουν να "δουλεψει" ως εμπνευση και για τη δικη τους επιτυχια.

 Βλεπεις εναν πλουσιο, με ακριβο αμαξι. Αμεσως ολοι να πουν τη μαλακια τους, να βγαλουν το μισος τους για εναν ανθρωπο που δεν τον ξερουν. Αντε μωρε, τον απατεωνα, τον μαφιοζο, ποιος ξερει τι βρωμοδουλειες εκανε για να εχει αυτο το αμαξι και ποσα αλλα. Αν ειναι νεος θα πουν, αντε μωρε το κωλοπαιδο, με τα λεφτα του μπαμπα πουλαει μουρη. Ασχετα αν ο πατερας του νεαρου ειναι φτωχος και απλα ο μικρος τα καταφερε με το σπαθι του και εβγαλε χρημα. Οχι, κωλοπαιδο ειναι, με τα λεφτα του μπαμπα.

Κανεις δεν θα ψαχτει να δει, να διαπιστωσει, τι εκανε αυτος για να εχει αυτα; Μηπως κανω κατι λαθος εγω και δεν τα εχω καταφερει; Μηπως εχω επιλεξει λαθος τροπο;

Οχι, τα κανω ολα σωστα. Η κοινωνια ειναι αδικη, γαμημενη, οι απατεωνες εχουν το χρημα με τις βρωμοδουλειες τους και τα κωλοπαιδα πουλανε μουρη με τα λεφτα του μπαμπα. Εγω, ολα σωστα τα κανω, ειμαι αξιος αλλα η κοινωνια ειναι πουτανα και δεν αναγνωριζει κανεις την αξια μου.

Καπως ετσι..

Αρξατε πυρ, παμε δυνατα.

 

[pokahontas]

Τι βλακείες είναι αυτές;

1)Ξέρεις πολλούς αληθινά πλούσιους που ΔΕΝ πάτησαν επί πτωμάτων για να βγάλουν τα λεφτά τους;
2)Αν είσαι φτωχός στις μέρες μας τότε δεν έχεις ούτε σωματική, ούτε ψυχική υγεία.

2) Τι εννοείς φτωχός?

Π