lefterosleftas
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Ιουλ 2010
- Μηνύματα
- 21
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ.
Το άρθρο μου αυτό είναι το πρώτο και το γράφω προκειμένου να εκφράσω την εσωτερική μου ανάγκη να εξωτερικέψω τις απόψεις μου σε σχέση με τις δοκιμασίες που περνάει ακόμα μια φορά το ελληνικό έθνος.
Όπως ξέρετε οι πολιτικοί αρχηγοί μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο στην Ελλάδα ανήκουν σε συγκεκριμένες οικογένειες. Έχουμε μάλιστα ονόματα που έχουν αδιάλειπτη παρουσία στο ελληνικό κοινοβούλιο από τα μέσα του 18ου αιώνα. Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε για μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία που προσομοιάζει πολύ περισσότερο με τα χαρακτηριστικά μιας ολιγαρχικής εναλλαγής στα πολιτικά αξιώματα.
Είναι όμως αυτή η μόνη παθογένεια του συστήματος; Όχι φυσικά! Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα οπού οι ξένες δυνάμεις κάνουν παιχνίδι από ιδρύσεως της εις βάρος του λαού της.
Έτσι φτάνουμε σιγά σιγά προς το κέντρο του προβλήματος. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος που φτιάχτηκε από το έθνος των Ελλήνων όμως η ίδρυση της και η λειτουργία της στηρίχτηκε στον ξένο παράγοντα και παρέμεινε για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης, εξαρτημένη σε αυτό τον ξένο παράγοντα από ιδρύσεως της.
Ας μην παραθέσουμε τα ιστορικά γεγονότα όσοι ενδιαφέρονται θα τα βρουν σε αναρίθμητους τόμους. Δόξα τον θεό εμείς οι Έλληνες είμαστε πολυγραφότατοι.
Αν και όχι πάντα ειλικρινείς Άλλοτε αγνοούμε την αλήθεια γιατί μας την κρύβουν άλλοτε την παραβλέπουμε γιατί μας πονάει και κάποιες φορές απλός την αλλάζουμε λίγο για να ταιριάζει με της προσωπικές ατζέντες αυτών που την συγγράφουν.
Αν δεν έχετε είδη βαρεθεί το κείμενο μου θα αναρωτιέστε που το πάω;
Το πάω εκεί που πάει από μονό του! Ένα κράτος που εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των άλλων, εκτός αυτά των Ελλήνων, δεν είναι απλός κάτι το οποίο μπορεί να το σέρνει ο Έλληνας σαν βαρίδι εσαεί. Ο σιδερένιος χαλκάς που μας έχουν δέσει στο ποδάρι, έχει πληγιάσει την σάρκα μας και σιγά σιγά από την κακοφορμισμένη πληγή που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να κλίσει για λίγο προκειμένου να γιατρευτεί έτσι μολύνθηκε και έχει εξαπλωθεί σήψη σε ολόκληρο το σώμα της Ελλάδας.
Το πρώτο που είχε βάλει στο μάτι να καταστρέψει το κράτος άμα την δημιουργία του ήταν αυτό που λεμέ έθνος. Μια και το έθνος προυπήρχε μακράν του κράτους οι εκάστοτε κυβερνόντες φρόντισαν να ασθενήσουν παραδοσιακούς θεσμούς και το εθνικό αίσθημα του Έλληνα δηλαδή την αίσθηση του ότι ανήκει σε μια ιδιαίτερη ομάδα. Αργότερα προχώρησαν πολύ ποιο πέρα χτυπώντας ύπουλα σε όλους τους τομείς του κοινωνικού, πολιτικού, επαγγελματικού, και προσωπικού βίου, του καθενός που είχε την τύχη να γεννηθεί σε αυτή την χώρα.
Κύριοι ας το παραδεχτούμε έχουν φτάσει ποια στο σημείο να αλειώνουν την εθνική σύνθεση με αθρόα αποδοχή μεταναστών εναντίων των οποίων ο Έλλην σαν φιλόξενος και φιλάνθρωπος δεν έχει τίποτα αλλά που θα αποτελέσουν την ταφόπλακα του ελληνικού έθνους.
ΕΔΩ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΩΝ ΛΑΜΠΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
• Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος ο Ά ο Καραμανλής επιλογή της βασιλομήτορος Φρειδερίκης παλιά μας έβαλε στην τότε ΕΟΚ
• Ο πρωθυπουργός Ανδρέας ο Ά Παπανδρέου γιος του Γεωργίου του Ά Παπανδρέου έκανε τεράστια δάνεια και ακολουθώντας μια πολιτική οχλοκρατίας κριτικισμού και κοινωνικής αυθύας. Οδήγησε την Ελλάδα σε μια νέα ζοφερή σελίδα
• Για λίγο ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επί των ημερών του οποίου έγινε η εισροή ενός τεραστίου μεταναστευτικού κύματος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν επιδρομή μιας άγριας ορδής βαρβάρων
• Ο Ανδρέας Παπανδρέου ο Α δεν το έβαλε κάτω εκεί όμως. Ξανά εκλέχτηκε από τον όχλο- κομματική πελατεία που έφτιαξε ο ίδιος και έδωσε την «αντιβασιλεία» στον Κώστα Σιμήτη Ο οποίος χρέωσε την Ελλάδα άλλο τόσο
• Σειρά είχε να αναλάβει ο τέως πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος ο ΄Β ο Καραμανλής που μας χρέωσε μερικά δάνεια με την σειρά του ενώ είχε την τύχη να πρωθυπουργέψει την περίοδο του μεγάλου και πολύ επιτυχημένου μνημόσυνου-ολυμπιάδας που κάναμε στην Ελλάδα με λαμπρότητα το 2004. Άλλωστε από τους ομηρικούς χρόνους μετά την κηδεία των επιφανών γινόντουσαν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του νεκρού.
• Αντιμέτωπη με την χρεοκοπία ποια η Ελλάδα μετά τον συνεχή δανεισμό παρέδωσε την εξουσία στον Γεώργιο Παπανδρέου τον ΄Β. Έναν πολιτικό που πολύ πιστεύουν ότι μεταφράζει την σκέψη του από τα αγγλικά στα ελληνικά και χρησιμοποιεί συχνά την αγγλική σύνταξη για να εκφέρει λόγω στην γλώσσα μας. Άραγε περιμένει κανείς να τα καταφέρει;
Οποίος βλέπει τα πράγματα ρεαλιστικά ξέρει ότι μπορεί να φτάσαμε στο πάτο αλλά δεν έχουμε ακόμα βρεθεί κάτω από το χώμα. Ο Γιώργος δεν θα σταματήσει αν δεν ολοκληρώσει το έργο του πατέρα του και του παππού του θα βρει φτυάρι (βλέπε διεθνή δανεισμό) και θα μας θάψει τόσο βαθιά που πλέον δεν θα ξανά ατενίσει τον γαλάζιο ελληνικό ουρανό κανείς από εμάς μια που από το βάρος που θα κουβαλά δεν θα μπορεί να σηκώσει το κεφάλι του κανείς.
Θα ήθελα να ήμουν ευχάριστος θα ήθελα να μπορώ να σας δώσω ελπίδα όμως με ξενόφερτα κώματα όπως είναι αυτά της βουλής και τα περισσότερα εξωκοινοβουλευτικά με κατευθυνόμενα μέσα ενημερώσεις και τρομοκρατία στους δρόμους (Βλέπε την καταστροφή της Αθήνας εκείνο τον Δεκέμβρη) δεν μπορείς να περιμένεις παρά μονό εθνικές ταπεινώσεις.
500000 Έλληνες έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία δέκα χρόνια ενώ ποιος ξέρει πόσα εκατομμύρια είναι πραγματικά οι ξένοι που ζουν στην Ελλάδα αυτή την στιγμή.
Είμαι ένας απλός πολίτης αν γίνει ποτέ πόλεμος θα πάω να πολεμήσω ξέροντας ότι υπηρετώ το ιδεώδες της Ελλάδας του μυαλού μου και όχι τα ξένα λαμόγια που διαφεντεύουν τις ζωές μας. Δεν θα φύγω από την Ελλάδα ξανά. Έζησα έξω και κατάλαβα ότι δεν υπάρχει άλως τόπος από αυτόν εδώ για εμένα είναι μέσα στο αίμα μου και μακριά του νιώθω νεκρός.
Αν όλοι μαζί αλλάζαμε τον τρόπο μας και αντί για το προσωπικό μικρό όφελος από την επικράτηση του τάδε κώματος αποφασίζαμε να ξανά γίνουμε πατριώτες (όχι εθνικιστές) και να δούμε με αγάπη τον τόπο μας ίσως και να πλέκαμε ένα αλεξίπτωτο καθώς πέφτουμε όλο και ποιο βαθιά στα απύθμενα τάρταρα. Ποιος ξέρει αν το πλοηγούσαμε καλά ίσως και να μας έβγαζε σε κάποιον βράχο για να ξεκινήσουμε την δύσκολη και σκληρή ανάβαση προς το χηλός του γκρεμού και δυνητικά το φως.
Το άρθρο μου αυτό είναι το πρώτο και το γράφω προκειμένου να εκφράσω την εσωτερική μου ανάγκη να εξωτερικέψω τις απόψεις μου σε σχέση με τις δοκιμασίες που περνάει ακόμα μια φορά το ελληνικό έθνος.
Όπως ξέρετε οι πολιτικοί αρχηγοί μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο στην Ελλάδα ανήκουν σε συγκεκριμένες οικογένειες. Έχουμε μάλιστα ονόματα που έχουν αδιάλειπτη παρουσία στο ελληνικό κοινοβούλιο από τα μέσα του 18ου αιώνα. Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε για μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία που προσομοιάζει πολύ περισσότερο με τα χαρακτηριστικά μιας ολιγαρχικής εναλλαγής στα πολιτικά αξιώματα.
Είναι όμως αυτή η μόνη παθογένεια του συστήματος; Όχι φυσικά! Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα οπού οι ξένες δυνάμεις κάνουν παιχνίδι από ιδρύσεως της εις βάρος του λαού της.
Έτσι φτάνουμε σιγά σιγά προς το κέντρο του προβλήματος. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος που φτιάχτηκε από το έθνος των Ελλήνων όμως η ίδρυση της και η λειτουργία της στηρίχτηκε στον ξένο παράγοντα και παρέμεινε για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης, εξαρτημένη σε αυτό τον ξένο παράγοντα από ιδρύσεως της.
Ας μην παραθέσουμε τα ιστορικά γεγονότα όσοι ενδιαφέρονται θα τα βρουν σε αναρίθμητους τόμους. Δόξα τον θεό εμείς οι Έλληνες είμαστε πολυγραφότατοι.
Αν και όχι πάντα ειλικρινείς Άλλοτε αγνοούμε την αλήθεια γιατί μας την κρύβουν άλλοτε την παραβλέπουμε γιατί μας πονάει και κάποιες φορές απλός την αλλάζουμε λίγο για να ταιριάζει με της προσωπικές ατζέντες αυτών που την συγγράφουν.
Αν δεν έχετε είδη βαρεθεί το κείμενο μου θα αναρωτιέστε που το πάω;
Το πάω εκεί που πάει από μονό του! Ένα κράτος που εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των άλλων, εκτός αυτά των Ελλήνων, δεν είναι απλός κάτι το οποίο μπορεί να το σέρνει ο Έλληνας σαν βαρίδι εσαεί. Ο σιδερένιος χαλκάς που μας έχουν δέσει στο ποδάρι, έχει πληγιάσει την σάρκα μας και σιγά σιγά από την κακοφορμισμένη πληγή που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να κλίσει για λίγο προκειμένου να γιατρευτεί έτσι μολύνθηκε και έχει εξαπλωθεί σήψη σε ολόκληρο το σώμα της Ελλάδας.
Το πρώτο που είχε βάλει στο μάτι να καταστρέψει το κράτος άμα την δημιουργία του ήταν αυτό που λεμέ έθνος. Μια και το έθνος προυπήρχε μακράν του κράτους οι εκάστοτε κυβερνόντες φρόντισαν να ασθενήσουν παραδοσιακούς θεσμούς και το εθνικό αίσθημα του Έλληνα δηλαδή την αίσθηση του ότι ανήκει σε μια ιδιαίτερη ομάδα. Αργότερα προχώρησαν πολύ ποιο πέρα χτυπώντας ύπουλα σε όλους τους τομείς του κοινωνικού, πολιτικού, επαγγελματικού, και προσωπικού βίου, του καθενός που είχε την τύχη να γεννηθεί σε αυτή την χώρα.
Κύριοι ας το παραδεχτούμε έχουν φτάσει ποια στο σημείο να αλειώνουν την εθνική σύνθεση με αθρόα αποδοχή μεταναστών εναντίων των οποίων ο Έλλην σαν φιλόξενος και φιλάνθρωπος δεν έχει τίποτα αλλά που θα αποτελέσουν την ταφόπλακα του ελληνικού έθνους.
ΕΔΩ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΩΝ ΛΑΜΠΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
• Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος ο Ά ο Καραμανλής επιλογή της βασιλομήτορος Φρειδερίκης παλιά μας έβαλε στην τότε ΕΟΚ
• Ο πρωθυπουργός Ανδρέας ο Ά Παπανδρέου γιος του Γεωργίου του Ά Παπανδρέου έκανε τεράστια δάνεια και ακολουθώντας μια πολιτική οχλοκρατίας κριτικισμού και κοινωνικής αυθύας. Οδήγησε την Ελλάδα σε μια νέα ζοφερή σελίδα
• Για λίγο ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επί των ημερών του οποίου έγινε η εισροή ενός τεραστίου μεταναστευτικού κύματος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν επιδρομή μιας άγριας ορδής βαρβάρων
• Ο Ανδρέας Παπανδρέου ο Α δεν το έβαλε κάτω εκεί όμως. Ξανά εκλέχτηκε από τον όχλο- κομματική πελατεία που έφτιαξε ο ίδιος και έδωσε την «αντιβασιλεία» στον Κώστα Σιμήτη Ο οποίος χρέωσε την Ελλάδα άλλο τόσο
• Σειρά είχε να αναλάβει ο τέως πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος ο ΄Β ο Καραμανλής που μας χρέωσε μερικά δάνεια με την σειρά του ενώ είχε την τύχη να πρωθυπουργέψει την περίοδο του μεγάλου και πολύ επιτυχημένου μνημόσυνου-ολυμπιάδας που κάναμε στην Ελλάδα με λαμπρότητα το 2004. Άλλωστε από τους ομηρικούς χρόνους μετά την κηδεία των επιφανών γινόντουσαν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του νεκρού.
• Αντιμέτωπη με την χρεοκοπία ποια η Ελλάδα μετά τον συνεχή δανεισμό παρέδωσε την εξουσία στον Γεώργιο Παπανδρέου τον ΄Β. Έναν πολιτικό που πολύ πιστεύουν ότι μεταφράζει την σκέψη του από τα αγγλικά στα ελληνικά και χρησιμοποιεί συχνά την αγγλική σύνταξη για να εκφέρει λόγω στην γλώσσα μας. Άραγε περιμένει κανείς να τα καταφέρει;
Οποίος βλέπει τα πράγματα ρεαλιστικά ξέρει ότι μπορεί να φτάσαμε στο πάτο αλλά δεν έχουμε ακόμα βρεθεί κάτω από το χώμα. Ο Γιώργος δεν θα σταματήσει αν δεν ολοκληρώσει το έργο του πατέρα του και του παππού του θα βρει φτυάρι (βλέπε διεθνή δανεισμό) και θα μας θάψει τόσο βαθιά που πλέον δεν θα ξανά ατενίσει τον γαλάζιο ελληνικό ουρανό κανείς από εμάς μια που από το βάρος που θα κουβαλά δεν θα μπορεί να σηκώσει το κεφάλι του κανείς.
Θα ήθελα να ήμουν ευχάριστος θα ήθελα να μπορώ να σας δώσω ελπίδα όμως με ξενόφερτα κώματα όπως είναι αυτά της βουλής και τα περισσότερα εξωκοινοβουλευτικά με κατευθυνόμενα μέσα ενημερώσεις και τρομοκρατία στους δρόμους (Βλέπε την καταστροφή της Αθήνας εκείνο τον Δεκέμβρη) δεν μπορείς να περιμένεις παρά μονό εθνικές ταπεινώσεις.
500000 Έλληνες έχουν μεταναστεύσει τα τελευταία δέκα χρόνια ενώ ποιος ξέρει πόσα εκατομμύρια είναι πραγματικά οι ξένοι που ζουν στην Ελλάδα αυτή την στιγμή.
Είμαι ένας απλός πολίτης αν γίνει ποτέ πόλεμος θα πάω να πολεμήσω ξέροντας ότι υπηρετώ το ιδεώδες της Ελλάδας του μυαλού μου και όχι τα ξένα λαμόγια που διαφεντεύουν τις ζωές μας. Δεν θα φύγω από την Ελλάδα ξανά. Έζησα έξω και κατάλαβα ότι δεν υπάρχει άλως τόπος από αυτόν εδώ για εμένα είναι μέσα στο αίμα μου και μακριά του νιώθω νεκρός.
Αν όλοι μαζί αλλάζαμε τον τρόπο μας και αντί για το προσωπικό μικρό όφελος από την επικράτηση του τάδε κώματος αποφασίζαμε να ξανά γίνουμε πατριώτες (όχι εθνικιστές) και να δούμε με αγάπη τον τόπο μας ίσως και να πλέκαμε ένα αλεξίπτωτο καθώς πέφτουμε όλο και ποιο βαθιά στα απύθμενα τάρταρα. Ποιος ξέρει αν το πλοηγούσαμε καλά ίσως και να μας έβγαζε σε κάποιον βράχο για να ξεκινήσουμε την δύσκολη και σκληρή ανάβαση προς το χηλός του γκρεμού και δυνητικά το φως.
