Αυτό το γύναιο που στον Δυτικό κόσμο αποκαλείται "κυρία", βρίσκεται σε λάθος θέση. Γιατί το θηλυκό το οποίο δίκαια οι παλιοί ονόμαζαν "ασθενές φύλο", δεν δικαιολογείται καθόλου, να είναι αντικείμενο τιμής και σεβασμού εκ μέρους μας. Να έχει το κεφάλι του πιο ψηλά σηκωμένο από το κεφάλι του άνδρα και να έχει ίδια με αυτόν δικαιώματα. Τις συνέπειες αυτής της λανθασμένης θέσης, τις βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας. Θα ήταν άκρως επιθυμητό, αυτό το Νο2 του ανθρώπινου είδους, να ξαναπάρει και στην Ευρώπη την φυσική θέση του. Και η αχαρακτήριστη παρουσία των γυναικών, για την οποία γελάει ολόκληρη η Ασία και θα γελούσε και η αρχαία Ελλάδα με την Ρώμη, δηλαδή η πραγματική Ευρωπαία κυρία είναι ένα ον που κανονικά δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει. Και θα έπρεπε από μικρές να μην εκπαιδεύονται στην υπεροψία, αλλά στην υπακοή και υποταγή στον άνδρα.
Το γυναικείο φύλο απαιτεί και περιμένει από το ανδρικό ΟΛΑ. ΟΛΑ όσα επιθυμεί και χρειάζεται. Το ανδρικό φύλο θέλει από το γυναικείο ΕΝΑ και μοναδικό πράγμα. Οπότε η ευημερία του γυναικείου φύλου βασίζεται σε αυτήν την διευθέτηση, τον τρόπο δηλαδή που έπρεπε να βρει ο άνδρας να φροντίσει για όλα για να πάρει σαν αντάλλαγμα αυτό το ένα. Η γυναίκα δεν προορίζεται ούτε για μεγάλα πνευματικά, ούτε για μεγάλα σωματικά επιτεύγματα. Απλώς βγάζει την υποχρέωση της ζωής υποφέροντας την γέννα. Τα μεγάλα βάσανα οι μεγάλες χαρές και οι κοινωνικές εκδηλώσεις δεν την αφορούν.
Το μυαλό είναι αυτό που επιτρέπει στον άντρα να μην ζει μόνο στο παρόν όπως τα ζώα, αλλά να συνυπολογίζει παρελθόν και μέλλον. Από εκεί λοιπόν βγαίνει η σωφροσύνη και το άγχος. Η γυναίκα από την άλλη επειδή είναι ον χαμηλότερης νοητικής ικανότητας από τον άνδρα, ζει μόνο στο παρόν και νοιάζεται μόνο για το παρόν. Είδατε ποτέ καμιά γυναίκα να έχει άγχος? Δηλαδή τα πράγματα που είναι απόντα, παρελθοντικά ή μελλοντικά δεν τις επηρεάζουν καθόλου. Γι αυτό και έχουν την τάση να είναι σπάταλες και μερικές φορές αυτή η τάση τους φτάνει τα όρια της τρέλας. Και επειδή όλες έχουν την τάση να ξοδεύουν, πρέπει τα περιουσιακά μας στοιχεία να ασφαλίζονται από την επιπολαιότητά τους.
Η φύση για μερικά χρόνια εφοδιάζει τις γυναίκες με υπερχειλίζουσα ομορφιά, γοητεία και ωριμότητα, εις βάρος της υπόλοιπης ζωής τους. Με απώτατο σκοπό κατά την διάρκεια αυτών των ετών, να διεγείρουν την φαντασία κάποιου άνδρα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναλάβει την φροντίδα τους εφ' όρου ζωής. Μετά η φύση επανέρχεται στην συνηθισμένη της τσιγκουνιά και όλα αυτά τα εφόδια που έδωσε στις γυναίκες για να ξεγελάσουν τους άντρες να τις συντηρούν δια βίου, τα παίρνει πάλι πίσω. Γι αυτό και η γυναίκα μετά από καναδυό γέννες, χάνει την αρχική ομορφιά της. Επίσης η φύση τις προίκισε με πονηριά, ψεύδος, πανουργία και την τέχνη της προσποίησης, για να αντισταθμίσει την σωματική δύναμη και πνευματική ικανότητα που χάρισε στον άνδρα. Από εκεί καταλαβαίνει κάποιος, την μόνιμη τάση τους να λένε ψέμματα. Τα χειρότερα ελαττώματά τους είναι η αδικία και η υποκρισία. Γι αυτό η σκέψη και μόνο, ότι υπηρετούν γυναίκες στο δικαστικό σώμα, σε μένα μόνο γέλιο φέρνει.
Ούτε για την μουσική, ούτε για την ποίηση, ούτε για τις τέχνες γενικότερα, έχουν την οποιαδήποτε αίσθηση και ευαισθησία. Και όταν προσποιούνται κάτι τέτοιο, απλώς κοροϊδεύουν τους γύρω τους, στην προσπάθειά τους, να γίνονται ευχάριστες. Η άμεση επιρροή της γυναίκας περιορίζεται στον άνδρα και μόνο σε αυτόν. Σε όλα τα άλλα έχει έμμεση εξοικείωση μέσω ενός άνδρα. Η φύση της λοιπόν είναι να βλέπει τα πάντα σαν ένα τρόπο να κερδίσει τον άνδρα και το ενδιαφέρον της για οτιδήποτε άλλο είναι απλά προσποιητό. Μια απλή παράκαμψη στο δρόμο για τον στόχο της, που αποτελείται από κοκεταρία και προσποίηση. Εν γένει οι γυναίκες, δεν αγαπούν καμιά τέχνη, δεν εντρυφούν σε τίποτα και δεν έχουν καμιά ιδιοφυία.
Το ότι οι γυναίκες είναι προορισμένες από την φύση τους να υπακούν, αποδεικνύεται από το γεγονός πως αν κάποια βρεθεί στην αφύσικη κατάσταση της απόλυτης ανεξαρτησίας, προσπαθεί αμέσως να βρει έναν άντρα που θα του επιτρέψει να την κατακτήσει και να την οδηγεί. Γιατί τις χρειάζεται ένα αφεντικό. Αν είναι νέα, τότε ο άντρας αυτός είναι ο εραστής της. Αν είναι ηλικιωμένη, είναι εξομολογητής της. Τα πιο σπουδαία μυαλά του γυναικείου φύλου, δεν έχουν να παρουσιάσουν, ούτε ένα πραγματικά μεγάλο γνήσιο και πρωτότυπο δημιούργημα στις καλές τέχνες. Ούτε ένα έργο διαχρονικής αξίας. Οι μεμονωμένες εξαιρέσεις ΔΕΝ αλλάζουν τον κανόνα.
Στον ρόλο των νταντάδων και των νηπιαγωγών των πρώτων παιδικών μας χρόνων, ταιριάζουν απόλυτα οι γυναίκες. Γιατί η ίδια τους η φύση είναι παιδική και ανόητη. Δηλαδή είναι τα μεγάλα παιδιά της ζωής. Παρακολουθήστε μια κοπέλα να παίζει με ένα παιδί όλη μέρα. Να χορεύει μαζί του και να τραγουδάει. Και αναλογιστείτε αν ένας άντρας στην θέση της θα μπορούσε να καταφέρει κάτι καλύτερο.
Επίσης πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι προορισμός του άνδρα είναι να κερδίζει χρήματα και προορισμός δικός τους είναι να τα ξοδεύουν.
Κατάλαβες λοιπόν δημιουργέ αυτού του νήματος γιατί ΝΟΜΙΖΕΙΣ ότι οι γυναίκες είναι πιο επιτυχημένες από σένα και ζουν καλύτερα από εσένα? Γιατί σε έχουν κάνει να το ΝΟΜΙΖΕΙΣ με την τέχνη της προσποίησης που ανέφερα παραπάνω. Την τύφλα τους την μαύρη ζουν καλύτερα από σένα καημένε. Μετά από αυτό το παραλήρημά μου, πιστεύω να κατάλαβες ότι το θέμα σου είναι ηλίθιο και άχρηστο.
Το γυναικείο φύλο απαιτεί και περιμένει από το ανδρικό ΟΛΑ. ΟΛΑ όσα επιθυμεί και χρειάζεται. Το ανδρικό φύλο θέλει από το γυναικείο ΕΝΑ και μοναδικό πράγμα. Οπότε η ευημερία του γυναικείου φύλου βασίζεται σε αυτήν την διευθέτηση, τον τρόπο δηλαδή που έπρεπε να βρει ο άνδρας να φροντίσει για όλα για να πάρει σαν αντάλλαγμα αυτό το ένα. Η γυναίκα δεν προορίζεται ούτε για μεγάλα πνευματικά, ούτε για μεγάλα σωματικά επιτεύγματα. Απλώς βγάζει την υποχρέωση της ζωής υποφέροντας την γέννα. Τα μεγάλα βάσανα οι μεγάλες χαρές και οι κοινωνικές εκδηλώσεις δεν την αφορούν.
Το μυαλό είναι αυτό που επιτρέπει στον άντρα να μην ζει μόνο στο παρόν όπως τα ζώα, αλλά να συνυπολογίζει παρελθόν και μέλλον. Από εκεί λοιπόν βγαίνει η σωφροσύνη και το άγχος. Η γυναίκα από την άλλη επειδή είναι ον χαμηλότερης νοητικής ικανότητας από τον άνδρα, ζει μόνο στο παρόν και νοιάζεται μόνο για το παρόν. Είδατε ποτέ καμιά γυναίκα να έχει άγχος? Δηλαδή τα πράγματα που είναι απόντα, παρελθοντικά ή μελλοντικά δεν τις επηρεάζουν καθόλου. Γι αυτό και έχουν την τάση να είναι σπάταλες και μερικές φορές αυτή η τάση τους φτάνει τα όρια της τρέλας. Και επειδή όλες έχουν την τάση να ξοδεύουν, πρέπει τα περιουσιακά μας στοιχεία να ασφαλίζονται από την επιπολαιότητά τους.
Η φύση για μερικά χρόνια εφοδιάζει τις γυναίκες με υπερχειλίζουσα ομορφιά, γοητεία και ωριμότητα, εις βάρος της υπόλοιπης ζωής τους. Με απώτατο σκοπό κατά την διάρκεια αυτών των ετών, να διεγείρουν την φαντασία κάποιου άνδρα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναλάβει την φροντίδα τους εφ' όρου ζωής. Μετά η φύση επανέρχεται στην συνηθισμένη της τσιγκουνιά και όλα αυτά τα εφόδια που έδωσε στις γυναίκες για να ξεγελάσουν τους άντρες να τις συντηρούν δια βίου, τα παίρνει πάλι πίσω. Γι αυτό και η γυναίκα μετά από καναδυό γέννες, χάνει την αρχική ομορφιά της. Επίσης η φύση τις προίκισε με πονηριά, ψεύδος, πανουργία και την τέχνη της προσποίησης, για να αντισταθμίσει την σωματική δύναμη και πνευματική ικανότητα που χάρισε στον άνδρα. Από εκεί καταλαβαίνει κάποιος, την μόνιμη τάση τους να λένε ψέμματα. Τα χειρότερα ελαττώματά τους είναι η αδικία και η υποκρισία. Γι αυτό η σκέψη και μόνο, ότι υπηρετούν γυναίκες στο δικαστικό σώμα, σε μένα μόνο γέλιο φέρνει.
Ούτε για την μουσική, ούτε για την ποίηση, ούτε για τις τέχνες γενικότερα, έχουν την οποιαδήποτε αίσθηση και ευαισθησία. Και όταν προσποιούνται κάτι τέτοιο, απλώς κοροϊδεύουν τους γύρω τους, στην προσπάθειά τους, να γίνονται ευχάριστες. Η άμεση επιρροή της γυναίκας περιορίζεται στον άνδρα και μόνο σε αυτόν. Σε όλα τα άλλα έχει έμμεση εξοικείωση μέσω ενός άνδρα. Η φύση της λοιπόν είναι να βλέπει τα πάντα σαν ένα τρόπο να κερδίσει τον άνδρα και το ενδιαφέρον της για οτιδήποτε άλλο είναι απλά προσποιητό. Μια απλή παράκαμψη στο δρόμο για τον στόχο της, που αποτελείται από κοκεταρία και προσποίηση. Εν γένει οι γυναίκες, δεν αγαπούν καμιά τέχνη, δεν εντρυφούν σε τίποτα και δεν έχουν καμιά ιδιοφυία.
Το ότι οι γυναίκες είναι προορισμένες από την φύση τους να υπακούν, αποδεικνύεται από το γεγονός πως αν κάποια βρεθεί στην αφύσικη κατάσταση της απόλυτης ανεξαρτησίας, προσπαθεί αμέσως να βρει έναν άντρα που θα του επιτρέψει να την κατακτήσει και να την οδηγεί. Γιατί τις χρειάζεται ένα αφεντικό. Αν είναι νέα, τότε ο άντρας αυτός είναι ο εραστής της. Αν είναι ηλικιωμένη, είναι εξομολογητής της. Τα πιο σπουδαία μυαλά του γυναικείου φύλου, δεν έχουν να παρουσιάσουν, ούτε ένα πραγματικά μεγάλο γνήσιο και πρωτότυπο δημιούργημα στις καλές τέχνες. Ούτε ένα έργο διαχρονικής αξίας. Οι μεμονωμένες εξαιρέσεις ΔΕΝ αλλάζουν τον κανόνα.
Στον ρόλο των νταντάδων και των νηπιαγωγών των πρώτων παιδικών μας χρόνων, ταιριάζουν απόλυτα οι γυναίκες. Γιατί η ίδια τους η φύση είναι παιδική και ανόητη. Δηλαδή είναι τα μεγάλα παιδιά της ζωής. Παρακολουθήστε μια κοπέλα να παίζει με ένα παιδί όλη μέρα. Να χορεύει μαζί του και να τραγουδάει. Και αναλογιστείτε αν ένας άντρας στην θέση της θα μπορούσε να καταφέρει κάτι καλύτερο.
Επίσης πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι προορισμός του άνδρα είναι να κερδίζει χρήματα και προορισμός δικός τους είναι να τα ξοδεύουν.
Κατάλαβες λοιπόν δημιουργέ αυτού του νήματος γιατί ΝΟΜΙΖΕΙΣ ότι οι γυναίκες είναι πιο επιτυχημένες από σένα και ζουν καλύτερα από εσένα? Γιατί σε έχουν κάνει να το ΝΟΜΙΖΕΙΣ με την τέχνη της προσποίησης που ανέφερα παραπάνω. Την τύφλα τους την μαύρη ζουν καλύτερα από σένα καημένε. Μετά από αυτό το παραλήρημά μου, πιστεύω να κατάλαβες ότι το θέμα σου είναι ηλίθιο και άχρηστο.