Μεγάλωσα σε ενα τόπο που οι άνθρωποί του πάσχουν απο αμνησία και λήθη. Επιζητούν τις παραδοσιακές μορφές στην οικογένεια ενώ αναζητούν παράλληλα μπερδεμένοι απο το ελευθεριάζον πνεύμα της εποχής ιδιαζουσες μορφές προοδευτισμού.
Απαιτούν σεβασμό στα θέλω τους και ελευθερία στην σκέψη τους, ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να σεβαστούν κανέναν και τίποτα. Κρίνουν βάναυσα την υποκρισία ενω είναι οι ίδιοι υποκριτές, απαιτούν να είναι διαφορετικοί αλλά όποτε τους συμφέρει γίνονται ένα με τον όχλο.
Θέλουν μια χώρα με εθνικη ταυτότητα και καταντούν αμερικανάκια στην συμπεριφορά τους. Επιζητούν ανεξιθρησκεία η οποία περιέχει την δυνατότητα τους να υβρίζουν και να ασεβούν απέναντι στις θρησκείες των άλλων ανθρώπων. Θέλουν θέση στην παγκοσμιοποιήση αλλά ασελγούν καθημερινά στο βωμό του χρήματος θεωρώντας ότι είναι άρια φυλή,και οι άλλοι λαοί υποδεεστεροι. Εχω παρατηρήσει χιλιάδες φορές ρατσιστικά σχόλια απέναντι σε θρησκείες, σε φυλές και φύλλα.
Η θρησκεία του καθενός είναι προσωπική υπόθεση. ΑΝ δεν πιστεύει δικαίωμά του, ας πορευετεί όπως οφείλει στον εαυτό του.
Αν πάλι θέλει να είναι υποκριτής θρησκευόμενος δική του η ζωη και ας την διαλέξει. Καλύτερος δεν είναι κανείς.
Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί ειναι υποκριτικό να σέβομαι μια ημέρα συμβολικά.
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ να διατηρώ μια πνευματική προσπάθεια...όποια και σε όσο βαθμό μπορω, ή μπορεί καθένας, με κάποια μορφή που επιλέγω. Αν εμένα μου κάνει καλό γιατί ειμαι υποκριτής; Πρέπει να είμαι Θεός η διάβολος;τα ενδιάμεσα στάδια προσπάθειας δεν υπάρχουν;
Δεν μπορώ δηλαδή να προπασπαθώ, ανα αποτυγχάνω να έχω μια διαρκή διάθεση να γίνω καλυτερος;
Δεν με οργίζει η θεωρεία όποτε θέλω θα γαμάω και ας ειναι και Μεγάλη εβδομάδα. Αδιαφορώ - ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις
πράξεις του και την ψυχή του. Ουτε θεωρώ ειναι αμαρτία.
Απορώ όμως με την διάθεση διαπόμπευσης όσων επιλέγουν το αντίθετο.Και θεωρώ τούτη την στάση απλά φτηνή.
είναι υποκριτικό να σέβεσαι κάποιες ημέρες;