πουτανες που δινεις τα λεφτα μπροστα η πουτανες που τα δινεις μετα τη συνουσια;)
Ρε Criss33....δε μιλάω για πουτάνες....άλλωστε με τις γυναίκες γενικότερα ..όλο και κάτι δίνεις, είτε πριν...είτε μετά. ;)
Φιλιππίνες
- Μέλος που άνοιξε το νήμα pattayas
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 990
- Εμφανίσεις 177K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Ρε Criss33....δε μιλάω για πουτάνες....άλλωστε με τις γυναίκες γενικότερα ..όλο και κάτι δίνεις, είτε πριν...είτε μετά. ;)
νομιζα μηπως εχει καμια πιατσα και ετσι
Απ΄ότι ξέρω όχι.
Qatar, Etihand, Emirates, Gulf Air με μία στάση στη Ντόχα, Αμπού Ντάμπι, Ντουμπάι, Μπαχρέιν αντίστοιχα.
Ένας φίλος από το φόρουμ της Ταϊλάνδης μου ζήτησε μερικές πληροφορίες για Άντζελες.
Αφού τα έγραψα σκέφτηκα να τα βάλω κι εδώ για όποιον ενδιαφέρεται.
Πέρυσι κάθισα σχεδόν ένα μήνα Φιλιππίνες, κυρίως Μανίλα στο σπίτι μιας φίλης που δούλευε εκεί.
Πέταξα από Bangkok με Philippine Airlines, έχει αρκετές πτήσεις και σχετικά καλές τιμές.
Δυστυχώς φέτος με το ευρώ τόσο χαμηλά (κάποτε ήταν 1€ = 70 p :'() η Ταϊλάνδη και ειδικά η Πατάγια συμφέρει πολύ περισσότερο.
Γενικά: Τα ξενοδοχεία είναι χειρότερα και ακριβότερα από της Ταϊλάνδης και ειδικά από αυτά της Πατάγια, που αναλογικά είναι πολύ φθηνά γι’ αυτά που προσφέρουν.
Με 40 € δηλαδή γύρω στα 2000 pesos πια, οι επιλογές είναι περιορισμένες.
ΑΝΤΖΕΛΕΣ: Πέρυσι έμεινα Άντζελες στο 950 Condotel και στο Tune Hotel γιατί μ’ έτρωγε ο κώλος μου και πετάχτηκα από τη Μανίλα εκεί με το Southern Cross Shuttle 2 πενθήμερα. (Με ταξί από Μανίλα για Άντζελες είναι γύρω στα 2500p με το πουλμανάκι Southern Cross 600p και σε αφήνουν στο ξενοδοχείο σου. Κάτι σαν το Bell που παίρνουμε από Σουβαρναμπουμ-μπούμ για Πατάγια).
Το πρώτο συμπαθητικό, κοντά στα μπαρ, το δεύτερο φθηνό αλλά πολύ μικρά δωμάτια και μακριά από τα μεγάλα μπαρ.
Άλλες επιλογές είναι: , La Teresita Hotel and Villa, , όλα απλά αξιοπρεπή και κοντά στα μπαρ. Αν ανέβεις λίγο κατηγορία το Pacific Breeze Hotel and Resort έχει και πισίνα, ενώ το Central Park Tower Resort που χτίστηκε πρόσφατα είναι μια καλή επιλογή. Στην top κατηγορία Lewis Grand Hotel και ΑΒC Angeles Beach Club Hotel, αλλά σε μια σκατότρυπα σαν το Angeles να δίνεις 200€ το βράδυ μου ακούγεται εντελώς παράλογο.
Παρότι οι αποστάσεις είναι μικρές, σε μισή ώρα το πολύ έχεις φθάσει από την κεντρική περιοχή των bar στο πιο μακρινό ξενοδοχείο, γυρίζοντας 4 το πρωί πίσω, δεν είναι και η ασφαλέστερη επιλογή, άσε που είναι και ταλαιπωρία. Η λύση συνήθως είναι να πάρεις ένα trike δηλαδή ένα τρίκυκλο, που τα οδηγούν τύποι που κάνουν τους Έλληνες ταρίφες να δείχνουν σαν απεσταλμένοι του Θεού. Διαπραγματεύσου την τιμή πριν καθίσεις μέσα.
Ποτά και εστιατόρια, είναι φθηνότερα. Ειδικά αν πίνεις τοπικά ποτά. Εγώ συνήθως πίνω ρούμι κόλα και ζητάω το τοπικό ρούμι Tanduay superior που είναι αρκετά καλό για τα λεφτά του.
Έχει και ντόπιες μπύρες της San Miguel που θεωρούνται αρκετά καλές, θα τις βρεις και στην Ταϊλάνδη.
Η ποιότητα του φαγητού είναι πιο κάτω από αυτή της Ταϊλάνδης που επειδή μ’ αρέσουν τα σαπάϊσυ φαγητά, είναι από τις αγαπημένες μου. Συν το ότι στην Ταϊλάνδη έχει πάρα πολλά φαγάδικα για κάθε κουζίνα που σ’ αρέσει.
Γυναίκες. Κι εδώ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Σίγουρα τα Φιλιπινεζάκια είναι πολύ πιο αγαπησιάρικα και naïf από τα Ταιλανδεζάκια. Κάθε φορά που γυρίζω από τις Φιλιππίνες οι γκόμενες στα αντίστοιχα μπαράκια της Ταϊλάνδης μοιάζουν εντελώς πουτάνες. Δεν είναι όμως πιο όμορφα.
Όχι ότι δεν υπάρχουν ωραία κορίτσια, αλλά η πλειοψηφία είναι πιο χοντρά από τα αντίστοιχα της Ταΐλάνδη και δεν υπάρχουν και οι Άραβες να τα barfinιάσουν!
Η εισβολή των Κορεατών (εκτός από πελάτες έχουν γίνει και ιδιοκτήτες) έχει αλλάξει πολύ τα πράγματα. Οι τιμές είναι πια σταθερές 3000p στα καλά bar και λίγο πιο κάτω στα πιο μικρά. Υποτίθεται ότι είναι για long time, αλλά αν είσαι σαν κι εμένα που δεν κοιμάται με άλλον στο κρεββάτι, ή γιατί οι γκόμενες μετατρέπουν το long σε sort είναι πια πολύ ακριβό σπορ. Οι πιο ωραίες είναι μαζεμένες στα μεγάλα μπαρ, Dollhouse, Atlantis, Crystal Pallace όπου τελικά σε συμφέρει να ψωνίζεις γιατί έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε 200 γυναίκες, ενώ σε ένα μικρότερο bar ανάμεσα σε 10 με διαφορά μόλις 500p.
Το μόνο που σε σώζει είναι τα τηλέφωνα. Παίρνεις από την πρώτη μέρα Φιλιππινέζικη κάρτα και αρχίζεις να μαζεύεις τηλέφωνα από γκόμενες σε μπαρ ή εμπορικά ή ακόμα και στο δρόμο. Το δεύτερο είναι λίγο περισσότερο ρίσκο γιατί ακόμα παίζουν εκεί διάφορα scam τύπου ήμουν ανήλικη και ο ξένος με πήδηξε.
Οπότε ακούς το ένστικτό σου για το αν πλησιάζεις μια γυναίκα και χρειάζεται να έχεις μια σχετική πείρα που θα σου χρησιμεύσει γενικότερα, γιατί από ασφάλεια οι Φιλιππίνες είναι πολύ χειρότερα από την Ταϊλάνδη που την θεωρώ την ασφαλέστερη από τις χώρες που έχω ταξιδέψει.
Δεν μιλάς με Φιλιππινέζο που θα σε πλησιάσει, προσέχεις τα λεφτά σου και βγαίνεις έξω με ότι θέλεις να χαλάσεις για μια νύχτα. (Πέρυσι ένα βράδυ ήθελα να πάρω ένα διδυμάκι στο δωμάτιο, αλλά επειδή ήταν πολύ αργά και είχα ξοδέψει λεφτά, δεν μου έφταναν για το barfine και των 2, οπότε οι γκόμενες γυρίζανε στο μπαρ για να τα μαζέψουνε από τις φίλες τους και να τσοντάρουνε στο barfine. Φυσικά τα έδωσα στο δωμάτιο)
Στα bar αν θέλεις να κεράσεις ποτό υπάρχει μια μαλακία που λέγεται double lady drinks. Όπως μπορείς να υποθέσεις κοστίζει τα διπλά. Και οι γκόμενες είναι δασκαλεμένες να το ζητάνε. Εγώ πάντως λέω κάθε φορά single και δεν έχω δει καμία να κλωτσάει. Αν κλωτσήσει πας παρακάτω, Δεν αξίζει.
Επίσης προσέχεις μια ακόμα μαλακία που λέγεται cherry girls. Δηλαδή παρθένες. Αν γουστάρεις κάποια πάρα πολύ, διαπραγματεύεσαι κανά τσιμπουκάκι. Γενικά όμως δεν αξίζει να χαλάς λεφτά για μια γκόμενα που δεν πηδιέται (όχι ότι δεν το έχω κάνει) και δεν είναι κάτι καλύτερο από τις υπόλοιπες. Ξεχωρίζουν από ένα κόκκινο σηματάκι στο καρτελάκι που φοράνε.
Εκτός από τα bar υπάρχουν και δύο disco που μαζεύουν κόσμο αντίστοιχα σχεδόν με το insomnia. Στο Angeles τα μπαρ κλείνουν 4 το πρωί, οπότε πρέπει να είσαι και λίγο νυχτερινός τύπος.
Και κάτι τελευταίο. Όση κρίση κι αν περνάμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όσο κι αν είμαστε από τους φτωχότερους πια της πολιτισμένης Ευρώπης τίποτα δεν σε έχει προετοιμάσει για την φτώχια που θα δεις εκεί. ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΙΑ.
Κι αυτό σημαίνει ότι έχεις αρκετές πιθανότητες να παίξεις με μη επαγγελματίες. Ειδικά στην Μανίλα.
Τα Φιλιππινεζάκια δεν είναι κολλημένα με την χώρα τους, το αντίθετο μάλιστα. Και ο ξένος είναι πάντα ένα μέσο διαφυγής. Αν ιδρώνεις γενικά την φανέλα, δεν θάχεις πρόβλημα να κολλήσεις με κάποια.
Αν ήθελα να προτείνω κάτι θα έλεγα να βάζατε στο πρόγραμμα και 3 μέρες Μανίλα με διαμονή Ερμίτα ή Μακάτι. Το δεύτερο είναι πιθανότατα η πιο όμορφη και καθαρή περιοχή της Μανίλας (και εκεί που έμενε η φίλη μου, νοικιασμένο σπίτι από την εταιρία που δούλευε, ήταν το φιλέτο της πόλης που δεν είχε καμιά σχέση με όλη την υπόλοιπη).
Αξίζει να κάνεις και καμιά βόλτα από το Fort Santiago και το Intramuros που είναι όμορφα.
Manila Ocean Park, αν σου αρέσουν αυτά τα θέματα, ή βόλτα στα mall ή στο café Havana (είναι σε ένα από τα green belt mall αλλά δεν θυμάμαι σε ποιο) για να δεις και καμιά γκόμενα ή καμιά φριλάτζα.
Το Havana δεν το είχα ξαναδεί, αλλά μόλις περάσαμε από κει για να καθίσουμε σε ένα εστιατόριο δίπλα, έβγαζε μάτι το ότι ήταν ψωνιστήριο. Πολύς κόσμος και ωραίες γυναίκες.
Αν μείνεις Μακάτι υπάρχει η burgos st με πολλά μπαρ, οικονομικά όμως θα ξεφύγεις πολύ και η μόνη λύση είναι τα τηλέφωνα που χρειάζονται χρόνο για να δουλέψουν. Δηλαδή κερνάς τη γκόμενα ένα ποτάκι παίρνεις το τηλέφωνό της και την άλλη μέρα της τηλεφωνείς για να βρεθείτε πριν ή μετά τη δουλειά. Πολλές γκόμενες είναι αφρός που μόνο σε καλά club της Bangkok (ή στα go-go της Walking που κουβαλάνε γκόμενες από Bangkok.)
Ένα καλό forum για διάβασμα είναι το
Αφού τα έγραψα σκέφτηκα να τα βάλω κι εδώ για όποιον ενδιαφέρεται.
Πέρυσι κάθισα σχεδόν ένα μήνα Φιλιππίνες, κυρίως Μανίλα στο σπίτι μιας φίλης που δούλευε εκεί.
Πέταξα από Bangkok με Philippine Airlines, έχει αρκετές πτήσεις και σχετικά καλές τιμές.
Δυστυχώς φέτος με το ευρώ τόσο χαμηλά (κάποτε ήταν 1€ = 70 p :'() η Ταϊλάνδη και ειδικά η Πατάγια συμφέρει πολύ περισσότερο.
Γενικά: Τα ξενοδοχεία είναι χειρότερα και ακριβότερα από της Ταϊλάνδης και ειδικά από αυτά της Πατάγια, που αναλογικά είναι πολύ φθηνά γι’ αυτά που προσφέρουν.
Με 40 € δηλαδή γύρω στα 2000 pesos πια, οι επιλογές είναι περιορισμένες.
ΑΝΤΖΕΛΕΣ: Πέρυσι έμεινα Άντζελες στο 950 Condotel και στο Tune Hotel γιατί μ’ έτρωγε ο κώλος μου και πετάχτηκα από τη Μανίλα εκεί με το Southern Cross Shuttle 2 πενθήμερα. (Με ταξί από Μανίλα για Άντζελες είναι γύρω στα 2500p με το πουλμανάκι Southern Cross 600p και σε αφήνουν στο ξενοδοχείο σου. Κάτι σαν το Bell που παίρνουμε από Σουβαρναμπουμ-μπούμ για Πατάγια).
Το πρώτο συμπαθητικό, κοντά στα μπαρ, το δεύτερο φθηνό αλλά πολύ μικρά δωμάτια και μακριά από τα μεγάλα μπαρ.
Άλλες επιλογές είναι: , La Teresita Hotel and Villa, , όλα απλά αξιοπρεπή και κοντά στα μπαρ. Αν ανέβεις λίγο κατηγορία το Pacific Breeze Hotel and Resort έχει και πισίνα, ενώ το Central Park Tower Resort που χτίστηκε πρόσφατα είναι μια καλή επιλογή. Στην top κατηγορία Lewis Grand Hotel και ΑΒC Angeles Beach Club Hotel, αλλά σε μια σκατότρυπα σαν το Angeles να δίνεις 200€ το βράδυ μου ακούγεται εντελώς παράλογο.
Παρότι οι αποστάσεις είναι μικρές, σε μισή ώρα το πολύ έχεις φθάσει από την κεντρική περιοχή των bar στο πιο μακρινό ξενοδοχείο, γυρίζοντας 4 το πρωί πίσω, δεν είναι και η ασφαλέστερη επιλογή, άσε που είναι και ταλαιπωρία. Η λύση συνήθως είναι να πάρεις ένα trike δηλαδή ένα τρίκυκλο, που τα οδηγούν τύποι που κάνουν τους Έλληνες ταρίφες να δείχνουν σαν απεσταλμένοι του Θεού. Διαπραγματεύσου την τιμή πριν καθίσεις μέσα.
Ποτά και εστιατόρια, είναι φθηνότερα. Ειδικά αν πίνεις τοπικά ποτά. Εγώ συνήθως πίνω ρούμι κόλα και ζητάω το τοπικό ρούμι Tanduay superior που είναι αρκετά καλό για τα λεφτά του.
Έχει και ντόπιες μπύρες της San Miguel που θεωρούνται αρκετά καλές, θα τις βρεις και στην Ταϊλάνδη.
Η ποιότητα του φαγητού είναι πιο κάτω από αυτή της Ταϊλάνδης που επειδή μ’ αρέσουν τα σαπάϊσυ φαγητά, είναι από τις αγαπημένες μου. Συν το ότι στην Ταϊλάνδη έχει πάρα πολλά φαγάδικα για κάθε κουζίνα που σ’ αρέσει.
Γυναίκες. Κι εδώ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Σίγουρα τα Φιλιπινεζάκια είναι πολύ πιο αγαπησιάρικα και naïf από τα Ταιλανδεζάκια. Κάθε φορά που γυρίζω από τις Φιλιππίνες οι γκόμενες στα αντίστοιχα μπαράκια της Ταϊλάνδης μοιάζουν εντελώς πουτάνες. Δεν είναι όμως πιο όμορφα.
Όχι ότι δεν υπάρχουν ωραία κορίτσια, αλλά η πλειοψηφία είναι πιο χοντρά από τα αντίστοιχα της Ταΐλάνδη και δεν υπάρχουν και οι Άραβες να τα barfinιάσουν!
Η εισβολή των Κορεατών (εκτός από πελάτες έχουν γίνει και ιδιοκτήτες) έχει αλλάξει πολύ τα πράγματα. Οι τιμές είναι πια σταθερές 3000p στα καλά bar και λίγο πιο κάτω στα πιο μικρά. Υποτίθεται ότι είναι για long time, αλλά αν είσαι σαν κι εμένα που δεν κοιμάται με άλλον στο κρεββάτι, ή γιατί οι γκόμενες μετατρέπουν το long σε sort είναι πια πολύ ακριβό σπορ. Οι πιο ωραίες είναι μαζεμένες στα μεγάλα μπαρ, Dollhouse, Atlantis, Crystal Pallace όπου τελικά σε συμφέρει να ψωνίζεις γιατί έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε 200 γυναίκες, ενώ σε ένα μικρότερο bar ανάμεσα σε 10 με διαφορά μόλις 500p.
Το μόνο που σε σώζει είναι τα τηλέφωνα. Παίρνεις από την πρώτη μέρα Φιλιππινέζικη κάρτα και αρχίζεις να μαζεύεις τηλέφωνα από γκόμενες σε μπαρ ή εμπορικά ή ακόμα και στο δρόμο. Το δεύτερο είναι λίγο περισσότερο ρίσκο γιατί ακόμα παίζουν εκεί διάφορα scam τύπου ήμουν ανήλικη και ο ξένος με πήδηξε.
Οπότε ακούς το ένστικτό σου για το αν πλησιάζεις μια γυναίκα και χρειάζεται να έχεις μια σχετική πείρα που θα σου χρησιμεύσει γενικότερα, γιατί από ασφάλεια οι Φιλιππίνες είναι πολύ χειρότερα από την Ταϊλάνδη που την θεωρώ την ασφαλέστερη από τις χώρες που έχω ταξιδέψει.
Δεν μιλάς με Φιλιππινέζο που θα σε πλησιάσει, προσέχεις τα λεφτά σου και βγαίνεις έξω με ότι θέλεις να χαλάσεις για μια νύχτα. (Πέρυσι ένα βράδυ ήθελα να πάρω ένα διδυμάκι στο δωμάτιο, αλλά επειδή ήταν πολύ αργά και είχα ξοδέψει λεφτά, δεν μου έφταναν για το barfine και των 2, οπότε οι γκόμενες γυρίζανε στο μπαρ για να τα μαζέψουνε από τις φίλες τους και να τσοντάρουνε στο barfine. Φυσικά τα έδωσα στο δωμάτιο)
Στα bar αν θέλεις να κεράσεις ποτό υπάρχει μια μαλακία που λέγεται double lady drinks. Όπως μπορείς να υποθέσεις κοστίζει τα διπλά. Και οι γκόμενες είναι δασκαλεμένες να το ζητάνε. Εγώ πάντως λέω κάθε φορά single και δεν έχω δει καμία να κλωτσάει. Αν κλωτσήσει πας παρακάτω, Δεν αξίζει.
Επίσης προσέχεις μια ακόμα μαλακία που λέγεται cherry girls. Δηλαδή παρθένες. Αν γουστάρεις κάποια πάρα πολύ, διαπραγματεύεσαι κανά τσιμπουκάκι. Γενικά όμως δεν αξίζει να χαλάς λεφτά για μια γκόμενα που δεν πηδιέται (όχι ότι δεν το έχω κάνει) και δεν είναι κάτι καλύτερο από τις υπόλοιπες. Ξεχωρίζουν από ένα κόκκινο σηματάκι στο καρτελάκι που φοράνε.
Εκτός από τα bar υπάρχουν και δύο disco που μαζεύουν κόσμο αντίστοιχα σχεδόν με το insomnia. Στο Angeles τα μπαρ κλείνουν 4 το πρωί, οπότε πρέπει να είσαι και λίγο νυχτερινός τύπος.
Και κάτι τελευταίο. Όση κρίση κι αν περνάμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όσο κι αν είμαστε από τους φτωχότερους πια της πολιτισμένης Ευρώπης τίποτα δεν σε έχει προετοιμάσει για την φτώχια που θα δεις εκεί. ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΙΑ.
Κι αυτό σημαίνει ότι έχεις αρκετές πιθανότητες να παίξεις με μη επαγγελματίες. Ειδικά στην Μανίλα.
Τα Φιλιππινεζάκια δεν είναι κολλημένα με την χώρα τους, το αντίθετο μάλιστα. Και ο ξένος είναι πάντα ένα μέσο διαφυγής. Αν ιδρώνεις γενικά την φανέλα, δεν θάχεις πρόβλημα να κολλήσεις με κάποια.
Αν ήθελα να προτείνω κάτι θα έλεγα να βάζατε στο πρόγραμμα και 3 μέρες Μανίλα με διαμονή Ερμίτα ή Μακάτι. Το δεύτερο είναι πιθανότατα η πιο όμορφη και καθαρή περιοχή της Μανίλας (και εκεί που έμενε η φίλη μου, νοικιασμένο σπίτι από την εταιρία που δούλευε, ήταν το φιλέτο της πόλης που δεν είχε καμιά σχέση με όλη την υπόλοιπη).
Αξίζει να κάνεις και καμιά βόλτα από το Fort Santiago και το Intramuros που είναι όμορφα.
Manila Ocean Park, αν σου αρέσουν αυτά τα θέματα, ή βόλτα στα mall ή στο café Havana (είναι σε ένα από τα green belt mall αλλά δεν θυμάμαι σε ποιο) για να δεις και καμιά γκόμενα ή καμιά φριλάτζα.
Το Havana δεν το είχα ξαναδεί, αλλά μόλις περάσαμε από κει για να καθίσουμε σε ένα εστιατόριο δίπλα, έβγαζε μάτι το ότι ήταν ψωνιστήριο. Πολύς κόσμος και ωραίες γυναίκες.
Αν μείνεις Μακάτι υπάρχει η burgos st με πολλά μπαρ, οικονομικά όμως θα ξεφύγεις πολύ και η μόνη λύση είναι τα τηλέφωνα που χρειάζονται χρόνο για να δουλέψουν. Δηλαδή κερνάς τη γκόμενα ένα ποτάκι παίρνεις το τηλέφωνό της και την άλλη μέρα της τηλεφωνείς για να βρεθείτε πριν ή μετά τη δουλειά. Πολλές γκόμενες είναι αφρός που μόνο σε καλά club της Bangkok (ή στα go-go της Walking που κουβαλάνε γκόμενες από Bangkok.)
Ένα καλό forum για διάβασμα είναι το
Mindreader
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 24 Φεβ 2014
- Μηνύματα
- 14.802
- Κριτικές
- 110
- Like
- 20.337
- Πόντοι
- 28.786
Suadam. 
Πολύ Σωστός
Πολύ Σωστός
Γενικά μ΄αρέσει η Ασία και έχω ταξιδέψει σχεδόν σε όλες τις χώρες εκεί γύρω, εκτός από Κορέα, Λάος, Βιρμανία.
Μεγαλώνοντας δεν υπάρχουν πια οι αντοχές και προτιμώ την "καλοπέραση" της Ταϊλάνδη όπου συναντιέμαι και με κάποιους παλιούς φίλους.
Αψογος!
Παρατηρω διαφορα online προφιλ απο φιλλιπινεζες, και πολλες απο αυτες ζητουν κυριως (απο τον μελλοντικο συντροφο), 'respect'.
Τι παιζει με αυτο το θεμα;
skyscanner.com
Δεν ασχολούμαι καθόλου με online, αλλά υποθέτω ότι εννοόυν αυτό που θάθελε κάθε γυναίκα. Να φερθείς αξιοπρεπώς.
Προσωπικά δεν θα πίστευα ούτε μια λέξη από αυτά που λένε. Ναι ίσως υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά καλύτερα μη κρατάς καθόλου καλάθι.
Και δεν εννοώ ότι δεν θα συναντηθούν μαζί σου. Εννοώ ότι όλα τα υπόλοιπα είναι συνήθως παραμύθια.
Νομιζω, ενα απο τα (πολλα) καλα που εχουν οι φιλλιπινεζες (ισως γενικα οι ασιατισες), ειναι οτι δεν ειναι 'επιστημονες' στην απατεωνια και στο ξεγελασμα.
Δηλαδη, την πουτανα, μια-δυο θα την καταλαβεις. Ενω οι δυτικες γυναικες, εχουν κανει επιστημη την πουτανια.
Πιστευω οτι στις φιλλιπινες εχει μεγαλη δεξαμενη απο καλα κοριτσια, με ελαχιστες προοπτικες για μια αξιοπρεπη σχεση, και ψαχνονται για ξενους, γιατι με τους φιλλιπινεζους και στις φιλλιπινες δεν εχουν προκοπη.
Εμπειριες δικες σας ευπροσδεκτες.
Δηλαδη, την πουτανα, μια-δυο θα την καταλαβεις. Ενω οι δυτικες γυναικες, εχουν κανει επιστημη την πουτανια.
Πιστευω οτι στις φιλλιπινες εχει μεγαλη δεξαμενη απο καλα κοριτσια, με ελαχιστες προοπτικες για μια αξιοπρεπη σχεση, και ψαχνονται για ξενους, γιατι με τους φιλλιπινεζους και στις φιλλιπινες δεν εχουν προκοπη.
Εμπειριες δικες σας ευπροσδεκτες.
Upogeios
Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 1.318
- Κριτικές
- 1
- Like
- 779
- Πόντοι
- 96
θα βρεις στις Φιλιπινες τα παντα ολα, υπαρχουν κοριτσακια που κανουν κρα να φυγουν γιατι απλα η φτωχια ειναι παντου και οι επιλογες τους πραγματικα λιγες.
Μισθος πανω απο 200$ το μηνα ειναι λαχειο για τους ντοπιους.
Τωρα, για να κανεις σχεση, τι να πω, ειναι τοσο μεγαλη η διαφορα κουλτουρας, που πραγματικα, δεν ξερω αν εχει νοημα.
Στα τοσα χρονια που ειμαι στο εξωτερικο, εχω δει αρκετους να παντρευονται φιλιπινεζακια, ομορφα και μη. Στις περισσοτερες των περιπτωσεων ειναι ευρωπαιοι που εχουν βγει απο εναν γαμο και απλα αυτη ειναι η ευκολη λυση για να εχουν ενα καθαρο σπιτι, ενα πιατο φαϊ και καμια πιπα οταν θελουν. Κατα τα λοιπα.. εσυ θα ακους σκυλαδικα, ροκ, εντεχνο ή δε ξερω τι και αυτη θα λιωνει με Μαραϊα Καρεϊ... αμα το αντεχεις.
Μισθος πανω απο 200$ το μηνα ειναι λαχειο για τους ντοπιους.
Τωρα, για να κανεις σχεση, τι να πω, ειναι τοσο μεγαλη η διαφορα κουλτουρας, που πραγματικα, δεν ξερω αν εχει νοημα.
Στα τοσα χρονια που ειμαι στο εξωτερικο, εχω δει αρκετους να παντρευονται φιλιπινεζακια, ομορφα και μη. Στις περισσοτερες των περιπτωσεων ειναι ευρωπαιοι που εχουν βγει απο εναν γαμο και απλα αυτη ειναι η ευκολη λυση για να εχουν ενα καθαρο σπιτι, ενα πιατο φαϊ και καμια πιπα οταν θελουν. Κατα τα λοιπα.. εσυ θα ακους σκυλαδικα, ροκ, εντεχνο ή δε ξερω τι και αυτη θα λιωνει με Μαραϊα Καρεϊ... αμα το αντεχεις.
παντως για Φιλιππινες εχει πτηση απο Αθηνα και Κωνσταντινουπολη με την turkish airlines,βγαζει κατα καιρους καλες προσφορες της ταξης των 650 ευρω με επιστροφη και βαλιτσα που πιστευω ειναι πολυ καλα απλα μπορει να ειναι για περιορισμενο χρονικο διαστημα η αναχωρηση και σχετικα συντομα η πολυ αργα απο την ημερομηνια που κανεις την κρατηση!Παντως εγω που μιλαω με αρκετες απο το σαιτ tagged ψαχνονται να συναντησουν δυτικους και πιστευουν οτι μπορει να εχουν και σχεση απο αποσταση.Ηδη αρκετες απο αυτες μου τα εχουν πεταξει ολα στο skype ωποτε το πραγμα ειναι τελειωμενο οταν θα παω!Βεβαια μετα μπορει να ειναι δυσκολο να τις ξεφορτωθω,βλεπω να αλλαζω ξενοδοχεια καθε 5 μερες η να πηγαινω σε αλλες πολεις εκτος Μανιλας. Παντως λιγο να βλεπεσαι εμφανισιακα και να μην εισαι κανενας παντρεμενος,κοιλαρας καραφλας κανουν σαν τρελλες να σε γνωρισουν απο το σαιτ και επειτα απο skype!Βεβαια με τετοια φτωχια και κοιλαρας μεσηλικας να εισαι παλι θα σου κατσουν απλα ισως οχι οι πιτσιρικες και ισως με κανενα δωρακι!
Laidback
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2010
- Μηνύματα
- 50
- Like
- 20
- Πόντοι
- 0
Γεια χαρά σε όλους τους φίλους που μου έστειλαν pm και να με συγωρείτε που άργησα να απαντήσω, αλλά όσο βρισκόμουν σε Ταιλάνδη και Άνχελες, δεν μπήκα στο site και οι ειδοποιήσεις για pm εδώ είχαν καταχωρηθεί από το φίλτρο του e-mail στο φάκελο με τα spam. Tώρα που επέστρεψα στα πάτρια εδάφη, μπορώ να δώσω κάποιες πληροφορίες και προσωπικές εκτιμήσεις (ελπίζω χρήσιμες) σε όσους σχεδιάζουν να επισκεφθούν το Άνχελες.
Κατ' αρχήν να εκδηλώσω το σεβασμό μου σε όσα έγραψε πιο πάνω ο Suadam (εύχομαι κάποτε νε συναντηθούμε στη ΝΑ Ασία) με τα οποία συμφωνώ ως επί το πλείστον.
Λοιπόν...... Ν' αρχίσω κάνοντας μια αρχική παραδοχή: η επίσκεψη στο Ανχελες πρέπει να θεωρείται απαραίτητη για όποιον έχει αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα και να ταξιδέψει στη ΝΑ Ασία, να καταφέρει να φτάσει ως την Ταιλάνδη. Είχα πολλούς ενδοιασμούς (λόγω αναφορών στη φτώχεια, επικινδυνότητα κ.ά.), ωστόσο η τελική αποτίμηση είναι θετική - hands down που λένε και οι Αγγλοσάξωνες expats...
Το Άνχελες είναι μια (παραγκού-) πόλη με 300 και κάτι χιλιάδες κατοίκους που χρίστηκε για να πλαισιώσει την άλλοτε μεγαλύτερη αεροπορική βάση του Αμερικανικού στρατού εκτός Αμερικανικής ηπείρου. Δεν έχει κάποιο αξιοθέατο, κάτι αξιοπρόσεκτο και αξιομνημόνευτο, παρά μόνο ένα δρόμο με πάμπολλα μπαράκια, Α go go, KTV. Εκεί θα βρεις πολλές, πάρα πολλές κοπέλες! Κορίτσια με χαρακτηριστικά περισσότερο latin, σαφώς πιο πληθωρικές από τις skinny και συνήθως ...άβυζες Ταιλανδέζες, φιλικές, ανεκτικές, πρόθυμες. Μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά και είναι σχεδόν οι ιδανικές γυναίκες για GFE (girlfriend experience). O δρόμος που αποτελεί το μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος είναι η λεωφόρος Don Juico (κάπου 1500 μ. είναι εκεί που έχει bar) η λεγόμενη και Perimeter road, o ίδιος δρόμος συνεχίζει ως Fields Avenue (300 μ.) κι ένα κομμάτι της (250 μ.) είναι πεζόδρομος (το βράδυ), η walking street (δες τον χάρτη που επισυνάπτω).
Από τη μία πλευρά βρίσκεται ένα μεγάλο πάρκο, το εμπορικό κέντρο SM City Clark mall, πιο πάνω η αεροπορική βάση και πιο πέρα το Clark Freeport Zone (αυτό δεν μοιάζει σε τίποτα με Φιλιππίνες, περισσότερο σαν ένα high class αμερικάνικο προάστιο με πάρκα, γήπεδα, εστιατόρια, καφέ κτλ.). Η αντίθεση βγάζει μάτι: από τη μια πλευρά η απόλυτη φτώχεια κι ασχήμια, από τη άλλη τάξη, υποδομές, πλούτος και ομορφιά.
Αλλά! .....τα κορίτσια που μαγεύουν είναι από τη φτωχή και μίζερη πλευρά της πόλης.
Μεταφορικά έξοδα/ visa: Από Μπανγκόκ απ' ευθείας (3 ώρες και κάτι) για Μανίλα βρίσκεις από 180 euros και πάνω (από το Suvarnabhumi έχει πτήσεις μόνο για την πρωτεύουσα). Από το αεροδρόμιο πας στο Ανχελες με λεωφορείο (δεν έχω ιδέα πώς) ή με ταξί. Τα ξενοδοχεία ή το Margarita Station μπορούν να στείλουν ταξί με 3.000 pesos και άνω, εγώ εξυπηρετήθηκα άψογα από το Bee way travel με 2.500 pesos (το γραφείο βρίσκεται στη αρχή της Perimeter).
Διαμονή: Προτιμώ το La Teresita Hotel and Villa που είναι καινούριο, καθαρό, ήσυχο, έχει μικρή πισίνα (για μια βουτιά μόνο), εστιατόριο, πέντε λεπτά με τα πόδια από την walking street. Φυσικά, τα δωμάτια δεν έχουν μπαλκόνι (σπάνιο για Φιλιππίνες). Επιλέξτε τα δωμάτια King Superior II με 1750 pesos (έχουν king size κρεβάτι, άκρως απαραίτητο όταν επιστρέφεις με δύο κορίτσια). Καλά (αλλά ακριβά) ξενοδοχεία κοντά στη walking street είναι το νεόδμητο Central Park Tower Resort (αυτό ξεχωρίζει), το The Wild Orchid Resort (με δύο πισίνες και γυμναστήριο) το Pacific Breeze, το The Penthouse Hotel. Στην Perimeter road βρίσκονται τα μεγάλα, καλά, αλλά πανάκριβα ξενοδοχεία που προανέφερε ο Suadam.
Swiming pool party, bikini party, καλιστεία με δεκάδες κορίτσια γίνονται κάθε βδομάδα σε Wild Orchid και ABC Hotel (εκ περιτροπής ανά μήνα).
Θα φας: Φτηνά, αλλά όχι και τόσο καλά (η ντόπια κουζίνα έχει πολλή σάλτσα και λίπος). Καλό φαγητό θα βρεις στο εμπορικό κέντρο SM City Clark mall, στη walking street, στο Kokomo’s, στο Tequila Reef, στο Paradise Beer Garden, στο Phillie’s (κάποια βράδια έχει και καλή live rock μπάντα). Φυσικά υπάρχουν τα McDonalds και τα ντόπια ταχυφαγεία Jolibee. Και μην παραλείψετε να πάτε στο καλό ελληνικό εστιατόριο Myrnaki.
Θα συγχρωτιστείς: Αμερικανοί και Αυστραλοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών. Αρκετοί Γερμανοί και φυσικά ...Κορεάτες. Αυτοί κυριαρχούν και το Άνχελες έχει γεμίσει με KTV (karaoke bar). Είδα κάποιους Ιρανούς κι ελάχιστους Άραβες. Καθόλου πάκια και Ινδοί!
Κορίτσια: Όπως είπαν κάποιοι “τα πάντα όλα!”. Κοριτσάκια της διπλανής πόρτας, ντροπαλά και “ψώνια”, μέτριες με κοιλίτσες και μοντέλες με κοιλιακούς, άλλα άπειρα και άλλα με πολλά χιλιόμετρα... 18 (μπορεί και κάποια ανήλικα) μέχρι... . Συνίσταται ή μάλλον επιβάλλεται η καθιερωμένη συνέντευξη πριν το barfine (ηλικία, παιδιά, αν έχει περίοδο, τι ακριβώς κάνει στο κρεβάτι, πόσο πίνει, αν την ενοχλεί που καπνίζεις, πότε θέλει να πάει σπίτι της, αν της αρέσει να το κάνει με δεύτερη κοπέλα κτλ.). Οι τιμές στα bar της Perimeter ξεκινάνε από 1500 με 2000, αλλά μπορεί να σου ζητήσουν μέχρι και 3000 pesos. Στα A go go της walking street ζητάνε 2000, 2500 και 3000 ή παραπάνω για τα ...models. Bέβαια μπορείς να κανονίσεις με την κοπέλα να έρθει στο ξενοδοχείο σου την επομένη το απόγευμα (με 2000, 1500 ακόμα και 1000 pesos). Εκείνο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στα περισσότερα από τα A go go της walking street θα δεις 30, 40, 60 κορίτσια να χορεύουν για 2, 3, 5 πελάτες μόνο! Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο A go go bar στη walking street (στο παράλληλο δρομάκι πίσω από τη walking street, αλλά μπαίνεις και μέσα από το Dollhouse) είναι το Crystal Palace. “Must” η επίσκεψη στα bar της Perimeter (πήγα στα: Mischief, Ice, Brass Knobb, Blue Flame) που ανοίγουν το μεσημέρι και κλείνουν νωρίς (22:00, 23:00, μεσάνυχτα). Όλα τα κορίτσια από τα bar έχουν ειδική ταυτότητα την οποία δίνουν στη reception του ξενοδοχείου. Οι freelancers συμπληρώνουν ειδικό έντυπο. Στη Raymond Street (20 μέτρα πριν την αρχή της walking street, στη γωνιά που βρίσκεται το sport’s grill & bar Phillie’s) έχει μπαράκια για blow job ή short time με λιγότερα από 1000 pesos, αλλά τα κορίτσια εδώ είναι συνήθως 30+. Στο Άνχελες θα βρεις πολλές freelancers, όπως και ladyboys (Lady boys πολλά, αλλά μόνο στο δρόμο, ποτέ σε bar). Βολτάρουν πάνω κάτω στη walking street, λαχταρώντας να τους κάνεις ένα νεύμα και θα τρέξουν δίπλα σου για ένα ποτό. Κι αν τους κεράσεις ένα sandwich θα σε λατρέψουν! Είπαμε: φτώχεια και πείνα κυριαρχούν...
Αργότερα (όχι πολύ αργά, λίγο μετά τις 10) θα πάνε να βρουν πελάτη στα club disco: High Society, Insomnia και Skytrax. Aξίζει μόνο η hip-hop High Society.
Κατ' αρχήν να εκδηλώσω το σεβασμό μου σε όσα έγραψε πιο πάνω ο Suadam (εύχομαι κάποτε νε συναντηθούμε στη ΝΑ Ασία) με τα οποία συμφωνώ ως επί το πλείστον.
Λοιπόν...... Ν' αρχίσω κάνοντας μια αρχική παραδοχή: η επίσκεψη στο Ανχελες πρέπει να θεωρείται απαραίτητη για όποιον έχει αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα και να ταξιδέψει στη ΝΑ Ασία, να καταφέρει να φτάσει ως την Ταιλάνδη. Είχα πολλούς ενδοιασμούς (λόγω αναφορών στη φτώχεια, επικινδυνότητα κ.ά.), ωστόσο η τελική αποτίμηση είναι θετική - hands down που λένε και οι Αγγλοσάξωνες expats...
Το Άνχελες είναι μια (παραγκού-) πόλη με 300 και κάτι χιλιάδες κατοίκους που χρίστηκε για να πλαισιώσει την άλλοτε μεγαλύτερη αεροπορική βάση του Αμερικανικού στρατού εκτός Αμερικανικής ηπείρου. Δεν έχει κάποιο αξιοθέατο, κάτι αξιοπρόσεκτο και αξιομνημόνευτο, παρά μόνο ένα δρόμο με πάμπολλα μπαράκια, Α go go, KTV. Εκεί θα βρεις πολλές, πάρα πολλές κοπέλες! Κορίτσια με χαρακτηριστικά περισσότερο latin, σαφώς πιο πληθωρικές από τις skinny και συνήθως ...άβυζες Ταιλανδέζες, φιλικές, ανεκτικές, πρόθυμες. Μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά και είναι σχεδόν οι ιδανικές γυναίκες για GFE (girlfriend experience). O δρόμος που αποτελεί το μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος είναι η λεωφόρος Don Juico (κάπου 1500 μ. είναι εκεί που έχει bar) η λεγόμενη και Perimeter road, o ίδιος δρόμος συνεχίζει ως Fields Avenue (300 μ.) κι ένα κομμάτι της (250 μ.) είναι πεζόδρομος (το βράδυ), η walking street (δες τον χάρτη που επισυνάπτω).
Από τη μία πλευρά βρίσκεται ένα μεγάλο πάρκο, το εμπορικό κέντρο SM City Clark mall, πιο πάνω η αεροπορική βάση και πιο πέρα το Clark Freeport Zone (αυτό δεν μοιάζει σε τίποτα με Φιλιππίνες, περισσότερο σαν ένα high class αμερικάνικο προάστιο με πάρκα, γήπεδα, εστιατόρια, καφέ κτλ.). Η αντίθεση βγάζει μάτι: από τη μια πλευρά η απόλυτη φτώχεια κι ασχήμια, από τη άλλη τάξη, υποδομές, πλούτος και ομορφιά.
Αλλά! .....τα κορίτσια που μαγεύουν είναι από τη φτωχή και μίζερη πλευρά της πόλης.
Μεταφορικά έξοδα/ visa: Από Μπανγκόκ απ' ευθείας (3 ώρες και κάτι) για Μανίλα βρίσκεις από 180 euros και πάνω (από το Suvarnabhumi έχει πτήσεις μόνο για την πρωτεύουσα). Από το αεροδρόμιο πας στο Ανχελες με λεωφορείο (δεν έχω ιδέα πώς) ή με ταξί. Τα ξενοδοχεία ή το Margarita Station μπορούν να στείλουν ταξί με 3.000 pesos και άνω, εγώ εξυπηρετήθηκα άψογα από το Bee way travel με 2.500 pesos (το γραφείο βρίσκεται στη αρχή της Perimeter).
Διαμονή: Προτιμώ το La Teresita Hotel and Villa που είναι καινούριο, καθαρό, ήσυχο, έχει μικρή πισίνα (για μια βουτιά μόνο), εστιατόριο, πέντε λεπτά με τα πόδια από την walking street. Φυσικά, τα δωμάτια δεν έχουν μπαλκόνι (σπάνιο για Φιλιππίνες). Επιλέξτε τα δωμάτια King Superior II με 1750 pesos (έχουν king size κρεβάτι, άκρως απαραίτητο όταν επιστρέφεις με δύο κορίτσια). Καλά (αλλά ακριβά) ξενοδοχεία κοντά στη walking street είναι το νεόδμητο Central Park Tower Resort (αυτό ξεχωρίζει), το The Wild Orchid Resort (με δύο πισίνες και γυμναστήριο) το Pacific Breeze, το The Penthouse Hotel. Στην Perimeter road βρίσκονται τα μεγάλα, καλά, αλλά πανάκριβα ξενοδοχεία που προανέφερε ο Suadam.
Swiming pool party, bikini party, καλιστεία με δεκάδες κορίτσια γίνονται κάθε βδομάδα σε Wild Orchid και ABC Hotel (εκ περιτροπής ανά μήνα).
Θα φας: Φτηνά, αλλά όχι και τόσο καλά (η ντόπια κουζίνα έχει πολλή σάλτσα και λίπος). Καλό φαγητό θα βρεις στο εμπορικό κέντρο SM City Clark mall, στη walking street, στο Kokomo’s, στο Tequila Reef, στο Paradise Beer Garden, στο Phillie’s (κάποια βράδια έχει και καλή live rock μπάντα). Φυσικά υπάρχουν τα McDonalds και τα ντόπια ταχυφαγεία Jolibee. Και μην παραλείψετε να πάτε στο καλό ελληνικό εστιατόριο Myrnaki.
Θα συγχρωτιστείς: Αμερικανοί και Αυστραλοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών. Αρκετοί Γερμανοί και φυσικά ...Κορεάτες. Αυτοί κυριαρχούν και το Άνχελες έχει γεμίσει με KTV (karaoke bar). Είδα κάποιους Ιρανούς κι ελάχιστους Άραβες. Καθόλου πάκια και Ινδοί!
Κορίτσια: Όπως είπαν κάποιοι “τα πάντα όλα!”. Κοριτσάκια της διπλανής πόρτας, ντροπαλά και “ψώνια”, μέτριες με κοιλίτσες και μοντέλες με κοιλιακούς, άλλα άπειρα και άλλα με πολλά χιλιόμετρα... 18 (μπορεί και κάποια ανήλικα) μέχρι... . Συνίσταται ή μάλλον επιβάλλεται η καθιερωμένη συνέντευξη πριν το barfine (ηλικία, παιδιά, αν έχει περίοδο, τι ακριβώς κάνει στο κρεβάτι, πόσο πίνει, αν την ενοχλεί που καπνίζεις, πότε θέλει να πάει σπίτι της, αν της αρέσει να το κάνει με δεύτερη κοπέλα κτλ.). Οι τιμές στα bar της Perimeter ξεκινάνε από 1500 με 2000, αλλά μπορεί να σου ζητήσουν μέχρι και 3000 pesos. Στα A go go της walking street ζητάνε 2000, 2500 και 3000 ή παραπάνω για τα ...models. Bέβαια μπορείς να κανονίσεις με την κοπέλα να έρθει στο ξενοδοχείο σου την επομένη το απόγευμα (με 2000, 1500 ακόμα και 1000 pesos). Εκείνο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι στα περισσότερα από τα A go go της walking street θα δεις 30, 40, 60 κορίτσια να χορεύουν για 2, 3, 5 πελάτες μόνο! Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο A go go bar στη walking street (στο παράλληλο δρομάκι πίσω από τη walking street, αλλά μπαίνεις και μέσα από το Dollhouse) είναι το Crystal Palace. “Must” η επίσκεψη στα bar της Perimeter (πήγα στα: Mischief, Ice, Brass Knobb, Blue Flame) που ανοίγουν το μεσημέρι και κλείνουν νωρίς (22:00, 23:00, μεσάνυχτα). Όλα τα κορίτσια από τα bar έχουν ειδική ταυτότητα την οποία δίνουν στη reception του ξενοδοχείου. Οι freelancers συμπληρώνουν ειδικό έντυπο. Στη Raymond Street (20 μέτρα πριν την αρχή της walking street, στη γωνιά που βρίσκεται το sport’s grill & bar Phillie’s) έχει μπαράκια για blow job ή short time με λιγότερα από 1000 pesos, αλλά τα κορίτσια εδώ είναι συνήθως 30+. Στο Άνχελες θα βρεις πολλές freelancers, όπως και ladyboys (Lady boys πολλά, αλλά μόνο στο δρόμο, ποτέ σε bar). Βολτάρουν πάνω κάτω στη walking street, λαχταρώντας να τους κάνεις ένα νεύμα και θα τρέξουν δίπλα σου για ένα ποτό. Κι αν τους κεράσεις ένα sandwich θα σε λατρέψουν! Είπαμε: φτώχεια και πείνα κυριαρχούν...
Αργότερα (όχι πολύ αργά, λίγο μετά τις 10) θα πάνε να βρουν πελάτη στα club disco: High Society, Insomnia και Skytrax. Aξίζει μόνο η hip-hop High Society.
Συνημμένα
