Eurobasket Λιθουανια 2011

[apolyto_arseniko]

ναι αυτον !!!!!!!!! τον Λυπηριδη !!!!!!

τελειως αντιμπασκετικη και αντιτουριστικη φυσιογνωμια τυπε

 

[n.smirni76]

τελειως αντιμπασκετικη και αντιτουριστικη φυσιογνωμια τυπε

να συμπληρωσω οτι ηταν κ σαικο κ ειχε παντα στις αποστολες ειχε ενα περιστροφο......χωρις αδεια , σε ενα αεροδρομιο την ειχε γλυτωσει μετα απο παρεμβαση του βασιλακοπουλου την φυλακη.

 

[poppop]

τελειως αντιμπασκετικη και αντιτουριστικη φυσιογνωμια τυπε

Ρε απόλυτε για να σε δω πόσο ξέρεις απο μπάσκετ,το Νο 9 ποιος είναι ο γιός του Μητσοτάκη?

 

[apolyto_arseniko]

να συμπληρωσω οτι ηταν κ σαικο κ ειχε παντα στις αποστολες ειχε ενα περιστροφο......χωρις αδεια , σε ενα αεροδρομιο την ειχε γλυτωσει μετα απο παρεμβαση του βασιλακοπουλου την φυλακη.

ποιος να του το ειχε δωσει αραγε 

 

Ρε απόλυτε για να σε δω πόσο ξέρεις απο μπάσκετ,το Νο 9 ποιος είναι ο γιός του Μητσοτάκη?

Γάσπαρης;

 

[poppop]

Γάσπαρης;

;)

 

;)

Ο μαύρος με το 10 ποιός είναι;Κόλλησα.

 

[poppop]

Ο μαύρος με το 10 ποιός είναι;Κόλλησα.

Τυπε αυτός περασε και δεν ακουμπησε.Αντερσον

 

[Nio16]

Ο μαύρος με το 10 ποιός είναι;Κόλλησα.

J.J ANDERSON απτη Σαραγοσα

 

[n.smirni76]

Ο μαύρος με το 10 ποιός είναι;Κόλλησα.

με την σειρα απο πανω αριστερα , αντερσον , μισουνοφ , ταρπλει , αγγελιδης , μωραιτοφ , λυπηριδης
κ κατω γασπαρης , ιωαννου , γιαννακης , βουρτζουμης....

 

J.J ANDERSON απτη Σαραγοσα

Σωστοί κι οι δύο.Είχε κάνει καλό παιχνίδι στον τελικό με την Εφές στο Τορίνο.Ασύλληπτος Ρόι Ταρπλει,μέχρι να τραυματιστεί.Για μένα ο πιο ταλαντούχος,όχι πιο επιτυχημένος,ξένος που έχει παίξει ποτέ στην Ελλάδα.

 

[n.smirni76]

Σωστοί κι οι δύο.Είχε κάνει καλό παιχνίδι στον τελικό με την Εφές στο Τορίνο.Ασύλληπτος Ρόι Ταρπλει,μέχρι να τραυματιστεί.Για μένα ο πιο ταλαντούχος,όχι πιο επιτυχημένος,ξένος που έχει παίξει ποτέ στην Ελλάδα.

o ταρπλει ηταν τεραστιο ταλεντο , ισως το δευτερο καλυτερο μετα τον μπομπ μακαντου που ηρθε απο το nba στην ευρωπη...
απλα ο ροι ειχε μεγαλη μυτη......

 

[Davatzis_90]

ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ΘΑ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΧΑΜΑΤΑ,ΤΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ ΙΣΠΑΝΑΚΙΑ.....

 

[Nio16]

Σωστοί κι οι δύο.Είχε κάνει καλό παιχνίδι στον τελικό με την Εφές στο Τορίνο.Ασύλληπτος Ρόι Ταρπλει,μέχρι να τραυματιστεί.Για μένα ο πιο ταλαντούχος,όχι πιο επιτυχημένος,ξένος που έχει παίξει ποτέ στην Ελλάδα.

+

 

[poppop]

Σωστοί κι οι δύο.Είχε κάνει καλό παιχνίδι στον τελικό με την Εφές στο Τορίνο.Ασύλληπτος Ρόι Ταρπλει,μέχρι να τραυματιστεί.Για μένα ο πιο ταλαντούχος,όχι πιο επιτυχημένος,ξένος που έχει παίξει ποτέ στην Ελλάδα.

Τυπε πέρα απο κατι γαιδουρινα καρφώματα του Χάτσον το πιο ιδαίτερο και αξιομνημόνευτο μπάσκετ που εχω δει στην Ελλάδα ηταν του Μπέρι στον Ηρακλή

 

o ταρπλει ηταν τεραστιο ταλεντο , ισως το δευτερο καλυτερο μετα τον μπομπ μακαντου που ηρθε απο το nba στην ευρωπη...
απλα ο ροι ειχε μεγαλη μυτη......

Συμφοιτητής μου σαλονικιός με μαγαζί στην αγορά, μου'χε πει ότι τον είχε σερβίρει 16 μπύρες,που συνόδευαν απλά τα σουβλάκια του!
Κι επειδή είχα δει πρόσφατα ένα βιντεάκι στο gazzeta με Γκασόλ και Ναβάρο να βάζουν καμιά δεκαριά συνεχόμενα τρίποντα στην προθέρμανση,έχω δει Ρόι,στην προθέρμανση τελικού κυπέλλου με Ηρακλή στο ΣΕΦ,να στάζει καμιά 15αρια κολλητά τρίποντα από το φτερό και το Μίλαν να κολλάει στητός 4 συνεχόμενα τρίποντα από το ημικύκλιο της σέντρας!
Έχει αλλάξει το μπάσκετ δε λέω,αλλά νομίζω ότι δεν βγαίνουν τόσο ταλαντούχοι παίχτες πλέον(δεν αφορά τον Τόμιτς βέβαια το σχόλιο)
Ο πιο επιτυχημένος αμερικάνος όλων των εποχών στην ευρώπη βάση αριθμών ήταν ο Μπέρι.Όπου πήγε,γάμησε!

 

[apolyto_arseniko]

 

[n.smirni76]

Συμφοιτητής μου σαλονικιός με μαγαζί στην αγορά, μου'χε πει ότι τον είχε σερβίρει 16 μπύρες,που συνόδευαν απλά τα σουβλάκια του!
Κι επειδή είχα δει πρόσφατα ένα βιντεάκι στο gazzeta με Γκασόλ και Ναβάρο να βάζουν καμιά δεκαριά συνεχόμενα τρίποντα στην προθέρμανση,έχω δει Ρόι,στην προθέρμανση τελικού κυπέλλου με Ηρακλή στο ΣΕΦ,να στάζει καμιά 15αρια κολλητά τρίποντα από το φτερό και το Μίλαν να κολλάει στητός 4 συνεχόμενα τρίποντα από το ημικύκλιο της σέντρας!
Έχει αλλάξει το μπάσκετ δε λέω,αλλά νομίζω ότι δεν βγαίνουν τόσο ταλαντούχοι παίχτες πλέον(δεν αφορά τον Τόμιτς βέβαια το σχόλιο)
Ο πιο επιτυχημένος αμερικάνος όλων των εποχών στην ευρώπη βάση αριθμών ήταν ο Μπέρι.Όπου πήγε,γάμησε!

ωωω μπερι μπερι....με το μελι στα ακροδαχτυλα!!!!!! ναι σε αριθμους σιγουρα....

 

[geman30]

".....
Αγωνιστικά θαύματα δεν περίμενα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, πίστευα ότι η ομάδα θα τερμάτιζε πιο πίσω από την 6η θέση και θα έχανε το τρένο που οδηγεί στο σταθμό του Πάντινγκτον και στην ελληνική συνοικία του Μπεϊσγουότερ στο Λονδίνο.

Πόσο αφελής μπορεί να είμαι;

Το ίδιο λάθος έκανα και το 2009, στην Πολωνία.
....
Το ίδιο λάθος και το 2008.
Το ίδιο λάθος και το 2006.
Το ίδιο λάθος και το 2005.

Ακόμα και το 2007, φοβόμουν συντριβή από τους οικοδεσπότες Ισπανούς στον ημιτελικό της Μαδρίτης. Χρειάστηκε να μας χειρουργήσουν με χίλιους τρόπους για να μας κερδίσουν.

«Gut-wrenching» χαρακτηρίζει ο επίσημος Οδηγός της διοργάνωσης τις απουσίες των Σπανούλη, Σχορτσανίτη, Διαμαντίδη. Μαντάτο που ξεσκίζει τα σωθικά. Αλλά τα σωθικά αυτής της ομάδας αποδείχθηκαν σιδερένια.

Άντεξαν την ταπείνωση της συντριβής από τη FYROM και τα ατιμωτικά σχόλια που ακούστηκαν από χείλη Ελληναράδων.

Άντεξαν το «πρέπει» των αγώνων που απειλούσαν να τη στείλουν πρόωρα στο αεροδρόμιο.

Άντεξαν και την απογοήτευση του χαμένου πάνω στο νήμα προημιτελικού με τη Γαλλία, την ίδια απογοήτευση που κομμάτιασε τους Σέρβους.

Η γεμάτη πρωτόπειρους και νεοσύλλεκτους Εθνική Ανδρών του 2011 έδειξε χαρακτήρα κωλοπετσωμένης συντροφιάς βετεράνων. Και επιβραβεύτηκε με το γλύκισμα της παρηγοριάς, το οποίο είναι πεντανόστιμο.

Χωρίς τη συμμετοχή στο προ-ολυμπιακό τουρνουά του 2012, η ομάδα θα γύριζε σελίδα πριν την ώρα της. Αμφιβάλλω αν θα ξαναβλέπαμε ντυμένους με το εθνόσημο παίκτες όπως ο Φώτσης, ο Σπανούλης, ο Μπουρούσης, ο Ζήσης, ο Τσαρτσαρής, ο Σχορτσανίτης.

Μετά τη σημερινή νίκη επί των –αχ και πώς τους λυπάμαι...– Σέρβων, το νήμα παραμένει άθικτο και ο δρόμος για το Λονδίνο διάπλατα ανοιχτός. Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους οποίους οι Σέρβοι, οι Τούρκοι, οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Σλοβένοι και οι Κροάτες θα παρακολουθήσουν από τον καναπέ.

Η Εθνική μας ομάδα υποχρεώθηκε να πορευθεί φέτος μέσα από χείμαρρο αμφισβήτησης, τον οποίο τροφοδοτούσε με θολό νερό η αθεράπευτη τάση του Έλληνα να «τα ξέρει όλα» και να αποκαθηλώνει τους πάντες και τα πάντα. Δεν αντέχω να μην το γράψω: αυτή η ομάδα δικαιούται καλύτερους φιλάθλους. Και δεν εννοώ βέβαια αυτούς που ξεπαραδιάζονται για να την ακολουθούν στις Λιθουανίες, στις Ιαπωνίες και στις Κίνες. Αυτοί μια χαρά είναι, τόσο που με κάνουν ν’ απορώ αν είναι στ’ αλήθεια από το ίδιο καλούπι με τους υπόλοιπους Νεοέλληνες.

Τους άλλους λέω, τους παντογνώστες του καναπέ.

Ο φουκαράς ο Ηλίας Ζούρος δεν άρεσε σε κανέναν εκεί έξω. Έβαζε τον Μπουρούση; «Ξέχασε τον Κουφό». Έβαζε τον Κουφό; «Ξέχασε τον Μπουρούση». Έριχνε στο παιχνίδι τον Βασιλειάδη; «Δεν είναι σουτέρ αυτός, που ένα βάζει και τρία δεν βάζει». Τον απέσυρε στον πάγκο; «Άφησε έξω τον καλύτερο σουτέρ της ομάδας».

Και ούτω καθ’ εξής. Είναι, λέει, κοιμήσης, μυρωδιάς, ανύπαρκτος, δημοσιοσχετίστας. Αλλος ήθελε στην ομάδα τον Βουγιούκα, άλλος τον Ταπούτο, άλλος τον Μπατή, άλλος τον Μπόγρη. Ό,τι του φανεί, του λωλοστεφανή. Στον αστερισμό του Αλέφαντου.

Εγώ είδα στη Λιθουανία μια ομάδα που είχε σε όλους τους αγώνες συγκεκριμένο πλάνο, σαφείς ρόλους, μαχητική διάθεση, ακμαίο ηθικό και υψηλότατο βαθμό ετοιμότητας. Μια ομάδα με τη σφραγίδα ικανότατου προπονητή.

Η εικόνα που παρουσίασε η Εθνική στους αγώνες με Μαυροβούνιο, Κροατία, Γαλλία και κυρίως Σερβία, αποτελεί τετραπλό εύσημο στο επισκεπτήριο του Ζούρου, ο οποίος ήταν –και είναι– από τους καλύτερους προπονητές του Ευρωμπάσκετ. Μήπως έκανε καλύτερη δουλειά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς; Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς; Ο Σιμόνε Πιανιτζάνι; Ο... Μάικ Φρατέλο; Μιλάμε για είδωλα της προπονητικής, όχι τίποτε παιδαρέλια.

Ο Γιόνας Καζλάουσκας τα θαλάσσωσε πέρυσι με ομάδα που περιείχε Διαμαντίδη, Σπανούλη, Σχορτσανίτη, Τσαρτσαρή, Περπέρογλου. Ο Ζούρος πέτυχε το στόχο και πλησίασε στο μετάλλιο με τέταρτο βιολί τον Καλάθη, πέμπτο τον Μπράμο, όγδοο τον Ξανθόπουλο, ενδέκατο τον Μαυροειδή και δωδέκατο τον Σλούκα.

Και, ναι, με ενορχηστρωτή της ομάδας τον Νίκο Ζήση. Τον... άχρηστο, που παίζει στην Εθνική «με μέσον», λες και είχαμε κάποιον καλύτερο να επιστρατεύσουμε.

Στον Νίκο Ζήση, τον Αντώνη Φώτση και τον Γιάννη Μπουρούση, το ελληνικό μπάσκετ οφείλει ένα θερμό χειροκρότημα και ένα ολόψυχο ευχαριστώ.

Μπορούσαν να αποδράσουν και αυτοί από το παράθυρο που άλλοι άνοιξαν, αλλά το απέφυγαν. Πέρασαν το καλοκαίρι τους στα γήπεδα και ήρθαν στη Λιθουανία για να κρατήσουν όρθιο το ελληνικό μπάσκετ σε μια εποχή δύσκολη, όπου τα πάντα γύρω μας καταρρέουν.

Μήπως δεν είχαν αυτοί δικαιολογίες για να ζητήσουν εξαίρεση; Είχαν και μάλιστα διόλου φτηνές. Ο Ζήσης και ο Φώτσης άφησαν στο σπίτι μωρό παιδί. Ο Μπουρούσης κουβάλησε στο Καρπενήσι τραυματισμό και ψυχική αναταραχή.

Ήξεραν όμως ότι οφείλουν πολλά στην Εθνική ομάδα και στη βιτρίνα των διεθνών διοργανώσεων. Ο ένας από τους τρεις (Ζήσης) φεύγει από τη Λιθουανία λαβωμένος, οι άλλοι δύο κατάκοποι. Ξέρουν ότι έχουν μπροστά τους δύσκολο χειμώνα.

Αλλά τα εύσημα που κέρδισαν στο Ευρωμπάσκετ θα γίνουν στολίδια στο βιογραφικό τους. Η καλή τους απόδοση δικαιολογεί τους επαίνους τους οποίους επιδαψίλευσαν Τύπος και κοινό.

....

Τα υπόλοιπα παιδιά γαλουχήθηκαν από το στήθος των τεσσάρων έμπειρων και του προπονητή. Ο Μπράμος βοήθησε πολύ στο ξεκίνημα, ο Βασιλειάδης πήρε τη σκυτάλη στους τελευταίους αγώνες της α' φάσης, ο Παπανικολάου και ο Καϊμακόγλου ανέβασαν την απόδοσή τους στο Βίλνιους και στο Κάουνας, ο Κουφός υπήρξε επαρκέστατη ρεζέρβα του Μπουρούση, ο Ξανθόπουλος και ο Μαυροειδής υπήρξαν πιστοί στρατιώτες, ο Σλούκας πήρε το βάπτισμα του πυρός.

Οι νεροκουβαλητάδες του χειμώνα δικαιώθηκαν στα παρκέ της Λιθουανίας.

Η ομάδα τράκαρε στο ταβάνι της στον προημιτελικό με τη Γαλλία, αλλά μπορούσε να τον κερδίσει ακόμα και έτσι, σκυμμένη. Δύο ρημαδοτρίποντα χρειαζόταν, όχι παραπάνω. Έναν μπροστάρη, όταν το αμάξι κόλλησε στη λάσπη.

Ανασκουμπώθηκε όμως και άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία του αγώνα με την απογοητευμένη και κουρασμένη Σερβία. Για κάποιον που έχει ζήσει στο πετσί του χουνέρια και χουνέρια σε σέρβικα χέρια, το απόγευμα της Παρασκευής ήταν ασύλληπτα απολαυστικό.

Άσχετα με την ταυτότητα του τελευταίου της θύματος, η Εθνική αποχωρεί αύριο από το Ευρωμπάσκετ με το χαμόγελο της ομάδας που πέτυχε το στόχο της και έκανε το καθήκον της. Δεν είναι και μικρό κατόρθωμα αυτό το 7-3, για μια ομάδα που στα σώψυχά της φοβόταν πατατράκ τύπου Ντιζόν ή Αττάλειας.

Θα την ξαναδούμε όχι σε δύο χρόνια, αλλά αρχές Ιουλίου του 2012, στο προ-ολυμπιακό τουρνουά, πιθανότατα στο εξωτικό Πουέρτο Ρίκο, όπου μάλιστα θα ξεκινήσει με τον τίτλο του φαβορί για ένα από τα τρία εισιτήρια.
...."

http://www.gazzetta.gr/article/item/224531-e-dikaiose-ton-hamaledon

Υ.Γ. Θα πρότεινα να διαβάσουν ολόκληρο το άρθρο οι διάφοροι "μπασκετικοί αναλυτές" αυτού του φόρουμ, όπως π.χ. αυτός που διακατέχεται απο την βασανιστική εμμονή του, και όπου βρεθεί και όπου σταθεί παραπονιέται και ειρωνεύεται για την σκανδαλώδη παρουσία του "ατάλαντου και άχρηστου πλην καλού παιδιού και βιζματούχου" Ζήση στην Εθνική, εδώ και 14 χρόνια και με την συγκατάθεση διαφόρων μασόνων ομοσπονδιακών τεχνικών, δημοσιογράφων, μανατζαρέων, μυστικών υπηρεσιών και πάει λέγοντας.
Ή ο άλλος, ο "Ελληναράς" όπως λέει και ο αρθρογράφος, που δεν διστάζει να αποκαλέσει προδότες όσους έβγαλαν το καπέλλο τους μπροστά στο μπασκετικό κατόρθωμα των "εχθρών και στο τάβλι" Σκοπιανών, χωρίς βέβαια να πει κουβέντα για την (αδικαιολόγητη) αδιαφορία που επέδειξαν για το Εθνόσημο οι διάφοροι Μητσάρες και Τσαρτσαρήδες, τους οποίους περιμένει πως και πως (τυφλωμένος απο τον οπαδικό του ζήλο) να αποθεώσει όταν θα τα δίνουν όλα για να κερδίσουν (έναντι δις βέβαια) τον αιώνιο αντίπαλο στη ζούγκλα και τα καπνογόνα του ΟΑΚΑ. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους κόκκινους σε σχέση με τις αποχές των διάφορων Παπαλουκάδων Μαυροκεφαλίδηδων κλπ. Καλύτερα, λέγανε, για να είναι ξεκούραστοι στον πραγματικό πόλεμο της Α1. Αλήθεια, έχω μια απορία. Τι θα έλεγε ο εχθρός των Σκοπίων εαν σε έναν υποτιθέμενο τελικό Ευρωλίγκας ο εξάστερος κέρδιζε χάρη σε κάποιο buzzer-beater π.χ. του (πάλι υποθετικά ντυμένο στα πράσινα) Άντιτς? Υπ'όψιν οτι ο συγκεκριμένος φαίνεται να είναι το επόμενο τεσσάρι του Ολυμπιακού...
Ή ο άλλος πάλι, που δηλώνει άγνοια ενημέρωσης για το λόγο απουσίας των Περπέρογλου, Πρίντεζη Γλυνιαδάκη κλπ. αλλά απο την άλλη κατακρίνει το Ζούρο και δηλώνει ελαφρά τη καρδία οτι ο Καζλάουσκας ήταν ο καλύτερος ομοσπονδιακός που πέρασε απο την Εθνική. Ξέχασε φαίνεται το περσινό φιάσκο της Τουρκίας, όταν εξοπλισμένος με Διαμαντίδη, Σπανούλη, Τσαρτσαρή, Σχορτσανίτη κλπ. δεν μπόρεσε να σκεφτεί ούτε ένα play για να σπάσει την ζώνη κανενός αντιπάλου, δυσκολεύοντας τα πράγματα ακόμα και με την Κίνα, το Πουέρτο Ρίκο κ.ο.κ. Άσε που είναι ο μοναδικός που αποφάσισε, και στις δυο διοργανώσεις όπου συμμετείχε, να διαλέξει αντίπαλο και να χάσει επίτηδες. Χωρίς βέβαια να μειώνει κανείς την αξία του σαν τεχνικός, όλοι όμως θυμόμασται το κοουτσάρισμά του στα κρίσιμα.
Κανένας δεν είναι υπεράνω κριτικής οκ (ακόμα και η παραγωγή νέων ταλέντων στο Ελληνικό μπάσκετ είναι ένα θέμα), αλλά η τάση του μέσου ξερόλα Νεοέλληνα να μηδενίζει και να ισοπεδώνει τα πάντα (και μάλιστα χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις) υπονομεύει ακόμα και τα λίγα καλά που έχουμε να παρουσιάσουμε σαν χώρα. Το Ελληνικό μπάσκετ παραμένει (έστω και αποδεκατισμένο) στην παγκόσμια ελίτ, του χρόνου έχουμε πάρα πολλές πιθανότητες να πάμε πάλι στην Ολυμπιάδα (και αυτό φαίνεται ρίχνοντας μια ματιά στους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο προ - ολυμπιακό). Και αυτά χάρη σε έναν καινούριο προπονητή (φυσικά όχι αλάνθαστο, αλλά πολύ ικανό και με μεγάλες προοπτικές) και σε 12 παίκτες (ή μάλλον 16) που έδωσαν το παρών και την ψυχή τους απο αρχές Ιουλίου, ενώ οι περισσότεροι τους θάβανε καθημερινά απο τους καναπέδες.
Μαγκιά τους λοιπόν και μπράβο τους.

 

[apolyto_arseniko]

στηριζουμε γαλλια τυποι μου