REPORT FROM 18 TO 24 JANUARY
Date: 18/01/2014
Στις 18/01/2014 πήγα εκδρομή στην Οξφόρδη (SOUTHAMPTON CTL - OXFORD, DEPARTURE: 13:15, ARRIVAL: 14:34, CROSS-COUNTRY TRAINS SERVICES, PRICE: £ 31.50). Δυστυχώς στο ταξίδι αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του επιβατικού κοινού ήταν άντρες (έλεος ρε παιδιά, δεν είμαι πο8σταρδέλλα). Έτσι λοιπόν, κάθισα κάπου μόνος μου. Η σκέψη μου τριγύριζε διαρκώς την αρκούδα τσατσά (*).
(*) ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΚΟΥΔΑ ΤΣΑΤΣΑ
1) Νοσταλγία για το παρελθόν: Αρκετά συχνά, θυμάμαι πόσο πολύ με αγαπούσε η αρκούδα τσατσά τα έτη 2011 και 2012 και κλαίω απαρηγόρητος.
2) Θυμός - αδικία: Της έχω κάνει τόσα δώρα, την παίρνω 3-4 φορές το μήνα τηλέφωνο από Αγγλία, ενώ αυτή δεν έχει ξοδέψει για μένα ούτε £ 0.50. Επιπλέον, στις 16/09/2013 της αγόρασα ΧΡΟΝΟΚΑΡΤΑ για να με παίρνει τηλέφωνο και αυτή την πέταξε στα σκουπίδια. Τέλος, όταν βαριέται την παρέα μου στο στούντιο, με σπρώχνει προς την έξοδο, λες και είμαι ζώον.
3) Επιθυμία για ξεκαθάρισμα της σχέση μας: Θέλω να τη ρωτήσω, αν με αγαπάει ακόμα, πώς με βλέπει, πόσο συχνά θέλει να επικοινωνούμε, αν θέλει να βρισκόμαστε στην Αθήνα και κάτω από ποιες συνθήκες, κλτ. Δυστυχώς όμως, η εν λόγω τσατσά είναι απίστευτα αγενής και νευρική, γεγονός που με κάνει να καταπιέζω τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα παράπονά μου.
4) Ζήλια: Ζηλεύω τους Πακιστανούς που κάθονται απέναντί της στο λεωφορείο και της κάνουν bic-bic, τους πελάτες που έχουν ακόμα την εύνοια και την αγάπη της, τους άντρες γείτονες που μπαίνουν μαζί της στο ασανσέρ, τα αγόρια που της λένε τα κάλαντα, κλπ.
5) Στύση: Δε νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις.
6) Αγάπη: Την αγαπάω ακόμα ρε γαμώτο, αλλά μηδέν ανταπόκριση.