Όταν ξεκίνησα να πληρώνω για σεξ πριν περίπου πέντα χρόνια (άργησα να μπω στο σπορ – είμαι πάνω από 40...) άνοιξα μια εφημερίδα στις σελίδες των αγγελιών. Οι δύο πρώτες εμπειρίες με κοπέλες "ανατολικού μπλοκ" ήταν αποθαρρυντικές, οπότε αποφάσισα να επικεντρωθώ στις αγγελίες που δήλωναν "ελληνίδα".
Όταν άκουσα την κοπέλα στην άλλη άκρη της γραμμής να λέει "είμαι έτσι κι έτσι ... θα σου αρέσω", τσίμπησα. Δεν το μετάνιωσα. Κατερίνα την έλεγαν, χωρισμένη με παιδί, ξανθιά, 35+ όχι κούκλα, αλλά πάρα μα πάρα πολύ ζεστή και φιλική παρουσία. Συναντηθήκαμε 3 φορές και πάντα (πριν αλλά και μετά το σεξ) λέγαμε τα νέα μας, τι μας συνέβαινε γενικά εκείνη την περίοδο κτλ. Να σημειώσω ότι μετά την πρώτη συνάντηση είχα πει στον εαυτό μου, με μια δόση υπερβολής βέβαια, "αν είναι έτσι οι πουτάνες, τύφλα να έχουν οι γκόμενες".
Στο τέταρτο τηλεφώνημα μου είπε ότι σταμάτησε και με παρέπεμψε σε μια φίλη της, Ελληνίδα, νεότερη και "πιο επαγγελματία" (δικός της χαρακτηρισμός)............. Αλλά νισάφι πια με την ιστορία!
Εγώ θα ξεκινήσω με την παραπάνω παράθεση και θα συνεχίσω την ιστορία.
Την Κατερίνα που αναφέρει ο συναγωνιστής τη γνώρισα και εγώ το 2003-2004 πρέπει να ήταν, σαραντάρα περίπου, συμπαθητική παρουσία, χωρισμένη, με κόρη.
Πραγματικά από τις λίγες φορές που μετά το σεξ δεν ήθελα να μου αδειάζει τη γωνιά.
Η γυναίκα ήταν πραγματικά ερασιτέχνης και φαινόταν.
Μπήκε στο δωμάτιο ("Τιτάνια") και η πρώτη κίνηση της ήταν κα κλείσει τις κουρτίνες μη την δούνε.
Κουβαλούσε το δικό της αφρόλουτρο στην τσάντα της και φοβόταν λέει μήπως την καταλάβουν οι ταξιτζήδες.
Πρέπει να έμενε κάπου στο Παγκράτι.
Τέλος πάντων, πρώτη φορά στη ζωή μου, μέσα σε μισή ώρα (τόση κάτσαμε και κουβεντιάσαμε, ήρθε κρυωμένη και της πρόσφερα ένα τσάι) εξομολογήθηκα τόσα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου.
Ήταν τόσο ζεστή παρουσία και αισθάνθηκα τόσο άνετα, που είχα μαζί της τις καλύτερες μου στύσεις.
Στο τέλος έφυγε και άφησε τα χρήματα της στο κομοδίνο και την έψαχνα στο τηλέφωνο να της τα δώσω, οπότε ήρθε και την άλλη μέρα.
Συνεργαζόταν με γραφείο, αλλά μου έδωσε και το τηλέφωνο της.
Κάποια στιγμή την πήρα τηλέφωνο και άκουσα αντρική φωνή και δε ξαναενόχλησα.
Δεν βρεθήκαμε πολλές φορές γιατί μένω στην επαρχία και δεν έρχομαι συχνά στην Αθήνα.
Τώρα, όσον αφορά τις εμπειρίες από ελληνίδες cg είναι ανάμικτες.
Από το 1998 που ξεκίνησα το άθλημα, ψάχνοντας αγγελίες σε εφημερίδες (Έθνος, Απογευματινή, Ελεύθερος Τύπος αλλά και Νέα παλαιότερα) πάντα ζητούσα ελληνίδες για να αποφύγω το ενδεχόμενο καταναγκαστικής πορνείας και traficing.
Συνάντησα αρκετές, μέχρι το 2004 περίπου με τελευταία την Κατερίνα.
Άλλες καλές και άλλες όχι.
Θυμάμαι μία Κατερίνα, κρητικιά, με μικρά στήθη, μία Μαρία ή Μαρίνα, μπάζο, μία Άννα, από την Λαμία μου είπε, έλεγε πώς έχει τελειώσει και το φυσικό, όλες πριν το 2000. Η Άννα ήταν κορμάρα, μελαχρινή, με αξύριστο μουνί και ερχόταν με μηχανή, κρατούσε και το κράνος της. Έκανε καλό σεξ. Μου είπε και την κλασσική ιστορία περί οικονομικών προβλημάτων (σε δύο εκδοχές).
Και μία Κύπρια, επίσης με αξύριστο μουνί, μικρούλα, δούλευε μάλλον σε κάποιο τεχνικό γραφείο, άρχισα να την χαιδεύω και ένοιωσα να υγραίνεται. Με έφτιαξες, μου λέει, έχω μέρες να πηδηχτώ. Έτριβε την κλειτορίδα της και έχυσε πριν από μένα.
Επίσης μια ξανθιά θεσσαλονικιά, αδύνατη, μου πήρε 60.000 δραχμές το 2000, με ανέβασε απο πάνω και τον έχωσε στον κώλο της χωρίς δεύτερη κουβέντα και από τις φωνές της ενοχλήθηκαν τα γύρω δωμάτια, έμενα τότε στο "Athens Gate".
Ήρθε όμως και μία τελείως τρελή, ξανθιά με καρέ μαλλί, τελείως ξυρισμένο μουνί και γυαλιά, βιαστική, υστερικιά και φωνακλού. Από την τσατήλα μου είδα κι έπαθα να μου σηκωθεί και, όσο αυτή βιαζόταν εγώ δεν μπορούσα να τελειώσω, την είχα στα τέσσερα και είδα κι έπαθα. Με το που τελείωσα έφυγε χωρίς μπάνιο. Σιχάθηκα τον εαυτό μου.
Και μία Νανά, παχουλή, αλλά με στενό μουνί και βυζαρούμπες, ξεπέτα, επαγγελματίας και όχι πολύ μικρή.
Κάποια στιγμή χάθηκαν οι ελληνίδες, λες και άνοιξε η γη και τις κατάπιε.
Μετά γνώρισα ένα αλβανιδάκι, μελαχρινό, καθαρό και χαμηλών τόνων (Αναστασία το καλιτεχνικό Δήμητρα μου είπε πώς την έλεγαν, από Άγιους Σαράντα), από γραφείο που τελείωνε σε 979 και σε 566 και περνούσα καλά, περίοδο από 2004 ως 2008, μέχρι που χάθηκε κι αυτό.
Έγραψα πολλά αλλά με έπιασε η νοσταλγία.