Ελληνίδες, οι μεγαλύτερες ψωλοαρπάχτρες της υφηλίου

[alfa291]

Να πηγαίνουμε και σε αγώνες μορφολογίας.Και αν το αυτί μας πετάει λίγο πιο πολύ να χάνουμε πόντους!

ʼλλο εννοούσα βεβαίως....

Ρε φίλε, χρόνια πολλά για την μικρή Κατερίνα σου (που γιόρταζε χθες) με τα σιδεράκια και τα τσιμπουκάκια! Να σου ζήσει!

 

αχαχαχαχαχα δεν το είχα σκεφτεί.Να'σαι καλά!!!

 

[mounitsa]

Κατερινα εγω συμφωνω μαζι σου....ειδικα στο θεμα του χασιματος της γυναικειας ευαισθησιας και θηλυκοτητας....

οσο για το θεμα της ομορφιας ειναι εντελως υποκειμενικο ρε παιδια....για μενα το βασικο ειναι να υπαρχει χημεια και απο κει και περα ερχονται ολα τα υπολοιπα....αν τη χημεια μπορεις να την βρεις με τον πιθηκα δεν παιζει ρολο αν ειναι πιθηκας ή οχι....σε αυτο που διαφωνω καθετα οριζοντια και διαγωνια ειναι στο να κοιτας πρωτα τι αμαξι εχει, που μενει, τι δουλεια κανει και μετα τη χημεια....προσωπικα με ξενερωνουν απιστευτα οι φλωρικοι αντρες και δε μπορω να καταλαβω τι διολο τους βρισκουν καποιες γυναικες.....οπως ειπα και χτες οταν ο αντρας εχει πιο πολλα μπουκαλακια απο μενα στο μπανιο ειναι για πολλες μπατσες....

 

[Todok]

Eσύ έλεγες ότι σου αρέσει να δαχτυλώνεις τους γκόμενούς σου και τώρα τα μπουκαλάκια στο μπάνιο σε πείραξαν; ʼλλο ένα δείγμα της γυναικείας σχιζοφρένειας.

 

οπως ειπα και χτες οταν ο αντρας εχει πιο πολλα μπουκαλακια απο μενα στο μπανιο ειναι για πολλες μπατσες....

Δεν ξέρω πόσα μπουκαλάκια έχεις εσύ,αλλά εγώ έχω πολλά στο μπάνιο.

Είστε όντως σχιζοφρενικές.Από τη μία θέλετε "κούκλο" και από την άλλη "άντρα" όπως τον αντιλαμβάνεστε εσείς.Μήπως πρέπει να κόψουμε το καθημερινό μπάνιο,για να είμαστε "πραγματικοί άντρες";Σοβαρευτείτε!

 

[nikolaos_1979]

Εγω τετοιες επιδοσεις τις προτιμω στο κρεβατι που είναι το ημισι του παντος της
ζωης.Το πρωτο?αλλα και το τελευταιο?
Εκει θελω να μου δεικσει ο άλλος,ποσα κυβικα είναι,ποσα αλογα,και τι αναρτησεις φοραει.Με το στομα του το σωμα του και την συμπεριφορα του?
Κι ας κυκλοφορει και με παπακι?
Εμενα αφηστε με?ειμαι άλλο φρουτο..!!!

Παντως ρε μαγκες, θα πρεπει να  χαλαρωσουμε για το ποσα κυβικα βγαζει ο καθενας στο κρεβατι. Εχουν ψυχωθει ολοι με το ποσο καλα θα γαμησουνε και στο τελος χανουμε την ουσια.  Βλεπω πιτσιρικαδες στα προθυρα καταθλιψης επειδη τους επεσε μια φορα και μετα τους πηρε η μπαλα... Δεν ειμαστε ρομποτ ρεεεεε... αι σικτιρ....

 

[kmule]

Λοιπόν παίδες, με έναυσμα ένα περιστατικό που μου συνέβει πρόσφατα(πολύ πρόσφατα) είπα να κάνω και εγώ την παρέμβαση μου γιατί πιστεύω πως είναι παραπάνω από ενδεικτικό του ευρύτερου τρόπου σκέψης ορισμένων ανθρωποειδών (γιατί δεν πιστεύω πως ο οποιοσδήποτε με ίχνος ανθρωπιας θα έκανε ότι σας περιγράψω), γένους θυληκού από την Ελλάδα. Λοιπόν πριν 3 εβδομάδες περίπου, ένα Σάββατο βράδυ γνώρισα(την έπεσα) σε μια κοπέλα, περίπου στα 20. Σχεδόν ποτέ δεν το κάνω αλλά δεν ξέρω η συγκεκριμένη μου έκανε κλίκ και επειδή υπήρχαν και οι σχετικές "ενδείξεις" είπα να το προχωρήσω το θέμα και να κάνω μια γνωριμία. Αφού λοιπόν έκανα την κίνηση μου, η κοπέλα αρκετά πρόσχαρη και δεκτική στο φλέρτ μου, μετά από 10-15 λεπτά συνομιλίας μου έδωσε το κινητό της και εγώ επέστρεψα στην παρέα μου και συνέχισα το ποτό μου. Μετά από λίγες μέρες λοιπόν της τηλεφωνώ να κανονίσω για κάναν καφέ να την γνωρίσω καλύτερα. Όντως συνεχίζοντας να είναι πρόσχαρη και φιλική δέχεται την πρόταση μου σε 2 μέρες να βγούμε για καφέ. Οκ, της λέω θα σε πάρω και την ίδια μέρα για να είμαστε σίγουροι πως μπορούμε και οι 2. Την παίρνω λοιπόν την μέρα που είχαμε κανονίσει αλλά αρκετά πιο απόμακρη από τις άλλες 2 φορές που είχαμε μιλήσει μου λέει πως ξέχασε πως η συγκεκριμένη μέρα είναι η μόνη που έχουν ρεπό οι φίλες της και πως βγαίνουν όλες μαζί και δεν γίνεται να βγούμε. Ωραία λέω μπορεί να μετάνιωσε η κοπέλα,να τα είπε με τις φίλες της,να έτυχε κάνας άλλος, άλλωστε δεν με ξέρει και απο χθές για να ξεκινήσει κάτι, οπότε και τις λέω εντάξει, αν μπορέσεις κάποια στιγμή και θες να βγούμε πάρε με εσύ τηλέφωνο και βγάζοντας το συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο θέμα θα μείνει εκεί και δεν θα ξανακούσω από αυτήν, το αφήνω. Όμως την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, δύο εβδομάδες μετά την τελευταία μας συνομιλία τσουπ σκάνε δύο αναπάντητες. Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου επειδή ήταν αργά της κάνω και εγώ μια αναπάντητη και συνεχίζω τον ύπνο μου. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι και ενώ είμαι στην δουλειά και το ψιλοξύνω σκάει τηλέφωνο. Αρχίζω τα τι κάνεις, τα νέα σου κτλ και κάνουμε μια χαλαρή χαβαλεδιάρικη συζήτηση περί την μισή ώρα, οπότε σε κάποια φάση της λέω, τελικά τι θα γίνει, θα βγούμε για κάναν καφέ; Λέει, ξέρεις τι; θα είμαι στο τάδε μαγαζί αύριο(το Σάββατο) το βράδυ (όχι το μαγαζί που την γνώρισα, αλλά ένα άλλο στην ίδια περιοχή και του ίδιου στύλ που ήξερε πως το ξέρω γιατί της είχα πεί πως συχνάζω στην συγκεκριμένη περιοχή) με μεγάλη παρέα, θέλεις να έρθεις και εσύ να τα πούμε και να γνωριστούμε καλύτερα; Λέω τι να σου πώ δεν έχω κανονίσει αλλά δεν ξέρω και η δικιά μου παρέα αν θέλει και που ακριβώς θα βγώ κτλ, αλλά αν είμαι στην περιοχή, μπορεί να περάσω. Το Σάββατο λοιπόν βγαίνω με έναν φίλο, εργένη και πουτανιάρη και αυτόν να τα πιούμε στα κλασικά στέκια, δύο μαγαζιά και δύο ποτά μετά και περίπου 2 μετά τα μεσάνυχτα σκάει μήνυμα, είμαι στο μαγαζί , θα έρθεις τελικά; Απαντάω δεν ξέρω στην περιοχή είμαι, μπορεί να περάσω. Εξηγώ την κατάσταση στον δικό μου και κινούμε να βρούμε την κοπελιά με την παρέα της. Όντως φτάνουμε στο μαγαζί, πάω στο μπάρ παίρνω το ποτό μου, ρίχνω μια ματιά στον χώρο και την βλέπω. Πάω προς τα εκεί και ξεκινάω τα γεια, τι γίνεται κτλ. Οπότε έκπληκτος παίρνω απαντήσεις του τύπου: Ποίος είσαι εσύ; Σε ξέρω από κάπου; Συγγνώμη δεν μου λες κάτι. Πριν προλάβω να έρθω στα ίσα μου και να καταλάβω τι παίζει σηκώνεται ένα παλικάρι από παραδίπλα της που κατά 90% (δεν ξέρω σίγουρα) ήταν γκόμενος, αλλά και κανα δύο ακόμα παλικάρια από την παρέα της να μου ζητήσουν τα ρέστα. Βλέποντας ο δικός μου πως κάτι παίζει χώνεται και αυτός μέσα και παίρνει θέση μάχης. Ξαφνικά σκάνε και 5-6 νταγλαράδες του μαγαζιού να μας χωρίσουν και να δουν τι παίζει. Τελικά με νηφάλιο στύλ λέω συγγνώμη έχω πιεί πολύ και μπέρδεψα την κοπελιά με κάποια γνωστή μου, δεν είχα πρόθεση να προκαλέσω οποιοδήποτε πρόβλημα, ούτε να προσβάλω οποιονδήποτε και παίρνω τον δικό μου και την κάνουμε με την ουρά στα σκέλια. Φεύγοντας γυρνάω λίγο να την κοιτάξω και βλέπω να έχει σκάσει στα γέλια με μια φίλη της και να με κοιτάνε υποτιμητικά.

Και ερωτώ: μετά από αυτά ρε παλικάρια είναι δυνατόν να μην απηυδήσει ο οποιοσδήποτε από τέτοιες καριόλες με τέτοιες συμπεριφορές; Βέβαια μου έχουν ξανατύχει και στο παρελθόν παρόμοιες συμπεριφορές αλλά αυτή εκτός από πολύ πρόσφατα είναι και πραγματικά η πιο τραβηγμένη από όλες. Δηλαδή πλέον δεν υπάρχει καμιά λογική; Δεν τις βρίσκεις πουθενά; Με ποια βάση και με τι γλώσσα και τι πλαίσιο μπορείς να συνενοηθείς με τέτοια ανθρωποειδή προβληματικά όντα; Όχι τίποτα άλλο αλλά μιλάμε πλεον και για επικίνδυνες καταστάσεις, από το πουθενά. Να φάμε δηλαδή και ξύλο για μια άγνωστη, καριόλα, κάρια ηλίθια, γαμιόλα, για να ικανοποιήσει το εγώ της και τα όποια κενά της; Που θα πάει αυτή η κατάσταση;

 

[Duracell]

Το περιοδικό την έκανε ή κάποια εταιρεία στατιστικής;Με ποια μέθοδο έγινε;
Ελπίζω να μη ρωτούσαν φίλους τους!

Δεν ξερω περισσότερες λεπτομέρειες! Αν θες απευθύνσου στο περιοδικό...

 

[giorgospapa]

Λοιπόν παίδες, με έναυσμα ένα περιστατικό που μου συνέβει πρόσφατα(πολύ πρόσφατα) είπα να κάνω και εγώ την παρέμβαση μου γιατί πιστεύω πως είναι παραπάνω από ενδεικτικό του ευρύτερου τρόπου σκέψης ορισμένων ανθρωποειδών (γιατί δεν πιστεύω πως ο οποιοσδήποτε με ίχνος ανθρωπιας θα έκανε ότι σας περιγράψω), γένους θυληκού από την Ελλάδα. Λοιπόν πριν 3 εβδομάδες περίπου, ένα Σάββατο βράδυ γνώρισα(την έπεσα) σε μια κοπέλα, περίπου στα 20. Σχεδόν ποτέ δεν το κάνω αλλά δεν ξέρω η συγκεκριμένη μου έκανε κλίκ και επειδή υπήρχαν και οι σχετικές "ενδείξεις" είπα να το προχωρήσω το θέμα και να κάνω μια γνωριμία. Αφού λοιπόν έκανα την κίνηση μου, η κοπέλα αρκετά πρόσχαρη και δεκτική στο φλέρτ μου, μετά από 10-15 λεπτά συνομιλίας μου έδωσε το κινητό της και εγώ επέστρεψα στην παρέα μου και συνέχισα το ποτό μου. Μετά από λίγες μέρες λοιπόν της τηλεφωνώ να κανονίσω για κάναν καφέ να την γνωρίσω καλύτερα. Όντως συνεχίζοντας να είναι πρόσχαρη και φιλική δέχεται την πρόταση μου σε 2 μέρες να βγούμε για καφέ. Οκ, της λέω θα σε πάρω και την ίδια μέρα για να είμαστε σίγουροι πως μπορούμε και οι 2. Την παίρνω λοιπόν την μέρα που είχαμε κανονίσει αλλά αρκετά πιο απόμακρη από τις άλλες 2 φορές που είχαμε μιλήσει μου λέει πως ξέχασε πως η συγκεκριμένη μέρα είναι η μόνη που έχουν ρεπό οι φίλες της και πως βγαίνουν όλες μαζί και δεν γίνεται να βγούμε. Ωραία λέω μπορεί να μετάνιωσε η κοπέλα,να τα είπε με τις φίλες της,να έτυχε κάνας άλλος, άλλωστε δεν με ξέρει και απο χθές για να ξεκινήσει κάτι, οπότε και τις λέω εντάξει, αν μπορέσεις κάποια στιγμή και θες να βγούμε πάρε με εσύ τηλέφωνο και βγάζοντας το συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο θέμα θα μείνει εκεί και δεν θα ξανακούσω από αυτήν, το αφήνω. Όμως την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, δύο εβδομάδες μετά την τελευταία μας συνομιλία τσουπ σκάνε δύο αναπάντητες. Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου επειδή ήταν αργά της κάνω και εγώ μια αναπάντητη και συνεχίζω τον ύπνο μου. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι και ενώ είμαι στην δουλειά και το ψιλοξύνω σκάει τηλέφωνο. Αρχίζω τα τι κάνεις, τα νέα σου κτλ και κάνουμε μια χαλαρή χαβαλεδιάρικη συζήτηση περί την μισή ώρα, οπότε σε κάποια φάση της λέω, τελικά τι θα γίνει, θα βγούμε για κάναν καφέ; Λέει, ξέρεις τι; θα είμαι στο τάδε μαγαζί αύριο(το Σάββατο) το βράδυ (όχι το μαγαζί που την γνώρισα, αλλά ένα άλλο στην ίδια περιοχή και του ίδιου στύλ που ήξερε πως το ξέρω γιατί της είχα πεί πως συχνάζω στην συγκεκριμένη περιοχή) με μεγάλη παρέα, θέλεις να έρθεις και εσύ να τα πούμε και να γνωριστούμε καλύτερα; Λέω τι να σου πώ δεν έχω κανονίσει αλλά δεν ξέρω και η δικιά μου παρέα αν θέλει και που ακριβώς θα βγώ κτλ, αλλά αν είμαι στην περιοχή, μπορεί να περάσω. Το Σάββατο λοιπόν βγαίνω με έναν φίλο, εργένη και πουτανιάρη και αυτόν να τα πιούμε στα κλασικά στέκια, δύο μαγαζιά και δύο ποτά μετά και περίπου 2 μετά τα μεσάνυχτα σκάει μήνυμα, είμαι στο μαγαζί , θα έρθεις τελικά; Απαντάω δεν ξέρω στην περιοχή είμαι, μπορεί να περάσω. Εξηγώ την κατάσταση στον δικό μου και κινούμε να βρούμε την κοπελιά με την παρέα της. Όντως φτάνουμε στο μαγαζί, πάω στο μπάρ παίρνω το ποτό μου, ρίχνω μια ματιά στον χώρο και την βλέπω. Πάω προς τα εκεί και ξεκινάω τα γεια, τι γίνεται κτλ. Οπότε έκπληκτος παίρνω απαντήσεις του τύπου: Ποίος είσαι εσύ; Σε ξέρω από κάπου; Συγγνώμη δεν μου λες κάτι. Πριν προλάβω να έρθω στα ίσα μου και να καταλάβω τι παίζει σηκώνεται ένα παλικάρι από παραδίπλα της που κατά 90% (δεν ξέρω σίγουρα) ήταν γκόμενος, αλλά και κανα δύο ακόμα παλικάρια από την παρέα της να μου ζητήσουν τα ρέστα. Βλέποντας ο δικός μου πως κάτι παίζει χώνεται και αυτός μέσα και παίρνει θέση μάχης. Ξαφνικά σκάνε και 5-6 νταγλαράδες του μαγαζιού να μας χωρίσουν και να δουν τι παίζει. Τελικά με νηφάλιο στύλ λέω συγγνώμη έχω πιεί πολύ και μπέρδεψα την κοπελιά με κάποια γνωστή μου, δεν είχα πρόθεση να προκαλέσω οποιοδήποτε πρόβλημα, ούτε να προσβάλω οποιονδήποτε και παίρνω τον δικό μου και την κάνουμε με την ουρά στα σκέλια. Φεύγοντας γυρνάω λίγο να την κοιτάξω και βλέπω να έχει σκάσει στα γέλια με μια φίλη της και να με κοιτάνε υποτιμητικά.

Και ερωτώ: μετά από αυτά ρε παλικάρια είναι δυνατόν να μην απηυδήσει ο οποιοσδήποτε από τέτοιες καριόλες με τέτοιες συμπεριφορές; Βέβαια μου έχουν ξανατύχει και στο παρελθόν παρόμοιες συμπεριφορές αλλά αυτή εκτός από πολύ πρόσφατα είναι και πραγματικά η πιο τραβηγμένη από όλες. Δηλαδή πλέον δεν υπάρχει καμιά λογική; Δεν τις βρίσκεις πουθενά; Με ποια βάση και με τι γλώσσα και τι πλαίσιο μπορείς να συνενοηθείς με τέτοια ανθρωποειδή προβληματικά όντα; Όχι τίποτα άλλο αλλά μιλάμε πλεον και για επικίνδυνες καταστάσεις, από το πουθενά. Να φάμε δηλαδή και ξύλο για μια άγνωστη, καριόλα, κάρια ηλίθια, γαμιόλα, για να ικανοποιήσει το εγώ της και τα όποια κενά της; Που θα πάει αυτή η κατάσταση;

...αστα βρε παληκαρι μην τα ψαχνεις γιατι θα βγει μετα η καθε μουνιτσα και θα σου πει....''καταδικαζω καθε τετοια πραξη ως την υστατη μορφη καριολισμου εκ μερους του γυναικειου κινηματος......'' και διαφορα τετοια.....
....και απο μεσα της θα χαιρεται.... και το χειροτερο ??????? ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ...... 

 

[peloponisios]

Γιατί ρωτάει μια (ή ένας) για το νούμερο τσαρουχιών που φοράω? Σου φαίνομαι για τσολιάς? Τσολιάδες είναι αυτοί που πιπώνεις κάθε μέρα όχι εγώ. Τσολιάς είναι αυτός που σε έριξε μισοριξιά όχι εγώ, τσολιάς είναι αυτός που σε κυοφόρησε όχι εγώ. Τσολιάς είναι αυτός που θα παντρευτείς, όχι εγώ.

Και κατά τα άλλα, έγραψαν εδώ τα δήθεν θηλυκά του φόρουμ(πουστάκια του κερατά είναι, μην αμφιβάλετε) με τάση φεμινισμού και κορίτσια να οργανωνόμαστε και μόλις ανοίξανε τα γκάζια ναι μεν αλλά και εγώ μαζί σας και πως γίναμε έτσι οι ελληνίδες και όπου φυσάει ο άνεμος.... Μα να γιατί είστε χάλια(αν είστε θηλυκά). Πάτε να το παίξετε φεμινίστριες(ανάθεμα αν γνωρίζετε έστω από απόσταση τι σημαίνει και τι πρέπει να πρεσβεύεις ώστε να θεωρείσαι φεμινίστρια) και μόλις χαλάει η ρουτίνα και το πρόγραμμα έχει δίκιο πάλι ο άντρας. Έλεος. Κρατήστε μια στάση ζωής επιτέλους. Ζώα εκεί έξω υπάρχουν πολλά και άν μείνετε μόνες, κάποιος Αλβανός θα βρεθεί και για εσάς.

 

Τα έχουμε πεί χιλιάδες φορές.

Τα κόζα με τις  θηλικές αλλάζουν ΜΟΝΟ όταν δούν ταβάνι (κλέβω αυτην την κορυφαία έκφραση απο συνάδελφο). Καλώς ή κακώς (κακώς λέω εγω) έτσι είναι.

ʼρα: πρώτα γαμήστε τις και μετα αναρωτηθείτε για τα υπόλοιπα. Και είναι πολύ εύκολο να τις γαμήσετε (μιλάω στους νεαρούς και ελευθερους του σαίτ που απογοητεύονται εύκολα, εμεις οι +40 έχουμε αλλα συστηματα και δυνατότητες..). Λίγο παραμύθι (διδάσκεται), λίγη αυτοπεποίθεση (να την βρείτε), λίγο στύλ (να το αποκτήσετε) καί ενα μπατζετ (που να ταιριάζει στην τσέπη σας). Και χρόνος για προπόνηση. Θα εκπλαγειτε απο το αποτέλεσμα. Και μια σημείωση. Οι παραπάνω δεξιότητες (skills) θα σας χρησιμέυσουν και σε αλλες πτυχες της ζωή σας (εππαγγελματική, κλπ). Αρα καλό θα είναι να αρχίσετε να τα δουλέυετε , αν δεν τα έχετε, σαφως)

Όταν βγάλετε την πούτσα σας από το αιδίο της και την σκουπίσετε στα μαλλια της, όλα θα έχουν αλλάξει. Θα το καταλάβετε. Εύκολα. Μετά, μπορείτε να το ρίξετε και εσείς στο σορολόπ.

Καλή διασκέδαση.

 

[JohnMullins2005]

Α ρε kmule, τι ήταν αυτό που σου έτυχε...ήμαρτον...τι κόμπλεξικές γκόμενες υπάρχουν...Είναι κ ηλήθιες , φαντασου να ήταν ο φίλος σου κανάς μαφιόζος και να τους έστελνε στο διάολο τους παλικαράδες...Μεγάλο ξενέρωμα.

 

[stunt]

Και κατά τα άλλα, έγραψαν εδώ τα δήθεν θηλυκά του φόρουμ(πουστάκια του κερατά είναι, μην αμφιβάλετε)

πες το ξανα συναδελφε!!!!

 

[stunt]

kmule συσσωμη η μπουρδελοκοινοτητα μας σου συμπαρισταται και καταδικαζει την αηδιαστικη πραξη του καθυστερημενου θηλυκου και των μπραβων του! Μην σε ριχνει ομως το γεγονος, στο υψος σου και keep fucking!!!!

 

[stunt]

Δεν ξέρω πόσα μπουκαλάκια έχεις εσύ,αλλά εγώ έχω πολλά στο μπάνιο.

Είστε όντως σχιζοφρενικές.Από τη μία θέλετε "κούκλο" και από την άλλη "άντρα" όπως τον αντιλαμβάνεστε εσείς.Μήπως πρέπει να κόψουμε το καθημερινό μπάνιο,για να είμαστε "πραγματικοί άντρες";Σοβαρευτείτε!

σαν τον ναυαγο της διαφημισης της toyota μας θελουν οι αθεοφοβες!!!

 

[stunt]

Ρε φίλε, χρόνια πολλά για την μικρή Κατερίνα σου (που γιόρταζε χθες) με τα σιδεράκια και τα τσιμπουκάκια! Να σου ζήσει!

απλως τελειο!!!

 

[Jules_Jordan]

ρε παιδια μαζι σας κι εγω!

αλλα εχω μια ακομα καλυτεροτερη ιδεα...

δεν μετακομιζετε και μονιμα στο εξωτερικο?

να κυκλοφορουμε λιγο πιο ανετα... πηξαμε...

Rouli rouli, φάε ένα σκατούλι!

Ωξωωωω λούγκρα !

 

[kmule]

Α ρε kmule, τι ήταν αυτό που σου έτυχε...ήμαρτον...τι κόμπλεξικές γκόμενες υπάρχουν...Είναι κ ηλήθιες , φαντασου να ήταν ο φίλος σου κανάς μαφιόζος και να τους έστελνε στο διάολο τους παλικαράδες...Μεγάλο ξενέρωμα.

Βασικά τους τύπους τους είχαμε στο άνετο, αλλά με το να παίζαμε μπουνιές μέσα στο μαγαζί και με τους πορτιέρηδες στο σκηνικό τελικά η μόνη κερδισμένη θα ήταν και πάλι η καριόλα που θα "σφάζονταν" παλικάρια στα πόδια της. Οπότε απλά εκτόνωσα την κατάσταση και την έκανα. Το με την ουρά στα σκέλια το είπα γιατί γαμήθηκε η ψυχολογία μου, αλλά το να πλάκωνα τους βλάκες που στο κάτω κάτω δεν μου φταίγαν σε τπτ, δεν νομίζω πως θα την άλλαζε....

 

Λοιπόν παίδες, με έναυσμα ένα περιστατικό που μου συνέβει πρόσφατα(πολύ πρόσφατα) είπα να κάνω και εγώ την παρέμβαση μου γιατί πιστεύω πως είναι παραπάνω από ενδεικτικό του ευρύτερου τρόπου σκέψης ορισμένων ανθρωποειδών (γιατί δεν πιστεύω πως ο οποιοσδήποτε με ίχνος ανθρωπιας θα έκανε ότι σας περιγράψω), γένους θυληκού από την Ελλάδα. Λοιπόν πριν 3 εβδομάδες περίπου, ένα Σάββατο βράδυ γνώρισα(την έπεσα) σε μια κοπέλα, περίπου στα 20. Σχεδόν ποτέ δεν το κάνω αλλά δεν ξέρω η συγκεκριμένη μου έκανε κλίκ και επειδή υπήρχαν και οι σχετικές "ενδείξεις" είπα να το προχωρήσω το θέμα και να κάνω μια γνωριμία. Αφού λοιπόν έκανα την κίνηση μου, η κοπέλα αρκετά πρόσχαρη και δεκτική στο φλέρτ μου, μετά από 10-15 λεπτά συνομιλίας μου έδωσε το κινητό της και εγώ επέστρεψα στην παρέα μου και συνέχισα το ποτό μου. Μετά από λίγες μέρες λοιπόν της τηλεφωνώ να κανονίσω για κάναν καφέ να την γνωρίσω καλύτερα. Όντως συνεχίζοντας να είναι πρόσχαρη και φιλική δέχεται την πρόταση μου σε 2 μέρες να βγούμε για καφέ. Οκ, της λέω θα σε πάρω και την ίδια μέρα για να είμαστε σίγουροι πως μπορούμε και οι 2. Την παίρνω λοιπόν την μέρα που είχαμε κανονίσει αλλά αρκετά πιο απόμακρη από τις άλλες 2 φορές που είχαμε μιλήσει μου λέει πως ξέχασε πως η συγκεκριμένη μέρα είναι η μόνη που έχουν ρεπό οι φίλες της και πως βγαίνουν όλες μαζί και δεν γίνεται να βγούμε. Ωραία λέω μπορεί να μετάνιωσε η κοπέλα,να τα είπε με τις φίλες της,να έτυχε κάνας άλλος, άλλωστε δεν με ξέρει και απο χθές για να ξεκινήσει κάτι, οπότε και τις λέω εντάξει, αν μπορέσεις κάποια στιγμή και θες να βγούμε πάρε με εσύ τηλέφωνο και βγάζοντας το συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο θέμα θα μείνει εκεί και δεν θα ξανακούσω από αυτήν, το αφήνω. Όμως την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, δύο εβδομάδες μετά την τελευταία μας συνομιλία τσουπ σκάνε δύο αναπάντητες. Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου επειδή ήταν αργά της κάνω και εγώ μια αναπάντητη και συνεχίζω τον ύπνο μου. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι και ενώ είμαι στην δουλειά και το ψιλοξύνω σκάει τηλέφωνο. Αρχίζω τα τι κάνεις, τα νέα σου κτλ και κάνουμε μια χαλαρή χαβαλεδιάρικη συζήτηση περί την μισή ώρα, οπότε σε κάποια φάση της λέω, τελικά τι θα γίνει, θα βγούμε για κάναν καφέ; Λέει, ξέρεις τι; θα είμαι στο τάδε μαγαζί αύριο(το Σάββατο) το βράδυ (όχι το μαγαζί που την γνώρισα, αλλά ένα άλλο στην ίδια περιοχή και του ίδιου στύλ που ήξερε πως το ξέρω γιατί της είχα πεί πως συχνάζω στην συγκεκριμένη περιοχή) με μεγάλη παρέα, θέλεις να έρθεις και εσύ να τα πούμε και να γνωριστούμε καλύτερα; Λέω τι να σου πώ δεν έχω κανονίσει αλλά δεν ξέρω και η δικιά μου παρέα αν θέλει και που ακριβώς θα βγώ κτλ, αλλά αν είμαι στην περιοχή, μπορεί να περάσω. Το Σάββατο λοιπόν βγαίνω με έναν φίλο, εργένη και πουτανιάρη και αυτόν να τα πιούμε στα κλασικά στέκια, δύο μαγαζιά και δύο ποτά μετά και περίπου 2 μετά τα μεσάνυχτα σκάει μήνυμα, είμαι στο μαγαζί , θα έρθεις τελικά; Απαντάω δεν ξέρω στην περιοχή είμαι, μπορεί να περάσω. Εξηγώ την κατάσταση στον δικό μου και κινούμε να βρούμε την κοπελιά με την παρέα της. Όντως φτάνουμε στο μαγαζί, πάω στο μπάρ παίρνω το ποτό μου, ρίχνω μια ματιά στον χώρο και την βλέπω. Πάω προς τα εκεί και ξεκινάω τα γεια, τι γίνεται κτλ. Οπότε έκπληκτος παίρνω απαντήσεις του τύπου: Ποίος είσαι εσύ; Σε ξέρω από κάπου; Συγγνώμη δεν μου λες κάτι. Πριν προλάβω να έρθω στα ίσα μου και να καταλάβω τι παίζει σηκώνεται ένα παλικάρι από παραδίπλα της που κατά 90% (δεν ξέρω σίγουρα) ήταν γκόμενος, αλλά και κανα δύο ακόμα παλικάρια από την παρέα της να μου ζητήσουν τα ρέστα. Βλέποντας ο δικός μου πως κάτι παίζει χώνεται και αυτός μέσα και παίρνει θέση μάχης. Ξαφνικά σκάνε και 5-6 νταγλαράδες του μαγαζιού να μας χωρίσουν και να δουν τι παίζει. Τελικά με νηφάλιο στύλ λέω συγγνώμη έχω πιεί πολύ και μπέρδεψα την κοπελιά με κάποια γνωστή μου, δεν είχα πρόθεση να προκαλέσω οποιοδήποτε πρόβλημα, ούτε να προσβάλω οποιονδήποτε και παίρνω τον δικό μου και την κάνουμε με την ουρά στα σκέλια. Φεύγοντας γυρνάω λίγο να την κοιτάξω και βλέπω να έχει σκάσει στα γέλια με μια φίλη της και να με κοιτάνε υποτιμητικά.

Και ερωτώ: μετά από αυτά ρε παλικάρια είναι δυνατόν να μην απηυδήσει ο οποιοσδήποτε από τέτοιες καριόλες με τέτοιες συμπεριφορές; Βέβαια μου έχουν ξανατύχει και στο παρελθόν παρόμοιες συμπεριφορές αλλά αυτή εκτός από πολύ πρόσφατα είναι και πραγματικά η πιο τραβηγμένη από όλες. Δηλαδή πλέον δεν υπάρχει καμιά λογική; Δεν τις βρίσκεις πουθενά; Με ποια βάση και με τι γλώσσα και τι πλαίσιο μπορείς να συνενοηθείς με τέτοια ανθρωποειδή προβληματικά όντα; Όχι τίποτα άλλο αλλά μιλάμε πλεον και για επικίνδυνες καταστάσεις, από το πουθενά. Να φάμε δηλαδή και ξύλο για μια άγνωστη, καριόλα, κάρια ηλίθια, γαμιόλα, για να ικανοποιήσει το εγώ της και τα όποια κενά της; Που θα πάει αυτή η κατάσταση;

Έλα ρε Kmule δεν είσαι "άντρας" γι'αυτό σου έκανε τέτοια ιστορία.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΤΡΕΣ ΠΙΑ....

 

[peloponisios]

Τώρα υπάρχουν, και τσούζει πολύ που έχει αρχίσει και σπάει αυτή η μουνοδουλικότητα παλαιοτέρων χρόνων. Αν παρατηρήσετε (που είμαι σίγουρος ότι το έχετε προσέξει), οι μόνοι μουνόδουλοι που έχουν απομείνει είναι κάτι τύποι τραγικοί άξιοι της μοίρας τους.

Ντύνονται, γδύνονται, αρωματίζονται σαν τσόλια, φοράνε τακούνια, κλαπ κλαπ κάθε μέρα, στρινγκ, λευκά παντελόνια, πάνε κομμωτήρια, πίνουν, μεθάνε, ανοίγουν πόδια, το παίζουν ντίβες και ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ να μην ασχολείται??? Χοντρό μανίκι... Μετά από πολλές χαμένες μάχες, είναι ωραίο παρότι τραυματίες και ίσως και ανάπηροι ψυχικά, αλλά μπαρουτοκαπνισμένοι πλέον, να αράζουμε στη γωνία με το ποτό μας το ελαφρύ, ένα καλό τσιγάρο και μια καλή παρέα και να τις βλέπεις να τρέχουν πανικόβλητες... Μεγάλο αίσθημα η ηδονή της τελικής επικράτησης σε έναν πόλεμο που κήρυξαν αυτές... Αντιστράφηκε πέρα ως πέρα η αριστοφανική κωμωδία: Οι άντρες είναι αυτοί που κύρηξαν αποχή από τις γυναίκες...
ΥΓ.: Κάτι άλλο που με ενόχλησε γιατί κάπως τσουβαλοποιεί τα πράγματα... Δεν έχω καμία σχέση ούτε με την αθάνατη ελληνική οικογένεια ούτε με τα στερεότυπα με τα οποία κάποιες μεγάλωσαν, δεν με μεγάλωσαν παραδοσιακά και ελληνικά κάτι που έχει τα συν του έχει και τα μείον του. Δεν προέρχομαι από την ίδια κοινωνία και σίγουρα δεν έχω τα ίδια πρότυπα στη ζωή μου και τις ίδιες φιλοδοξίες όπως προσπαθείτε να τα καπελώσετε όλα. Και ξέρω πάρα μα πάρα πολύ κόσμο που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζεται περί ελληνικής οικογένειας. Τα χρόνια περνάνε και οι γενιές αλλάζουνε, δεν θα μείνουμε για πάντα κατσαπλιάδες. Όσο και αν συμφέρει μερικους και μερικές για να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα...