Ενα πολυ ενδιαφερον αρθρακι που με εκφραζει απολυτα:
Αν και είμαι αντίθετος με το γνωστό κίνημα των αγανακτισμένων, διότι ακόμα και αυτοί είναι κάτω από τη σημαία κάποιου κόμματος και όχι...
ουδέτεροι όπως λένε (και φυσικά μιλάω για τους πρωτεργάτες του κινήματος), αποφάσισα να κατέβω και εγώ χθες στο Σύνταγμα για να εκφράσω την δυσαρέσκεια μου για το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και όλα τα άλλα που καταστρέφουν την Πατρίδα μας τούτες τις μαύρες μέρες, πιστεύοντας ότι θα υπάρχει και πραγματικά αγανακτισμένος κόσμος εκεί. Όπως και έγινε. Υπήρχε χιλιάδες κόσμος, οικογενειάρχες, ηλικιωμένοι , άνεργοι οι οποίοι διαδηλώναμε ειρηνικά. Τελικά το μετάνιωσα.
Οι νεαροί που ήταν μπροστά και έδιναν τα συνθήματα φαίνεται να έχουν χάσει τον δρόμος τους. Έχουν ξεχάσει για ποιον λόγο είναι εκεί. Αφήσανε τα συνθήματα τα οποία αφορούσαν εμάς τους πολίτες και τις δύσκολες μέρες που περνάμε (αν και μερικά είχαν ύβρεις και είμαι αντίθετος με αυτά) και άρχισαν να φωνάζουν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Οι αστυνομικοί είναι ο εχθρός μας τελικά; Αυτοί μας φέρανε σε αυτή την κατάσταση; Ή νομίζετε ότι στο πρόσωπό τους βλέπετε το καρμίρικο πολιτικό σύστημα; Και επειδή έχω μάθει να βάζω τον εαυτό μου στη θέση των άλλων, προτείνω να κάνετε και εσείς το ίδιο. Τι θα κάνατε αν ήσασταν εσείς ο ματατζής και ο ματατζής διαδηλωτής. Θα πετούσατε την ασπίδα και θα κατεβαίνατε στους διαδηλωτές; Και μετά τι θα έτρωγε η οικογένειά σας; Πέτρες;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι και αυτοί κάνουν την δουλειά τους. Και τόσες ώρες που ήμασταν εμείς εκεί, ήταν και αυτοί για 800€ ψωροευρώ, και φυσικά ούτε τους προκαλέσαμε, ούτε μας προκάλεσαν και όλα κύλισαν ήρεμα.
Μέχρι την στιγμή που κάποιοι ‘’τραμπούκοι’’ έτρεξαν προς την σκοπιά που βρίσκεται απέναντι από το ξενοδοχείο. Και αυτό που με συγχύζει είναι ότι τους ακολουθήσαμε και εμείς σαν ‘’πρόβατα’’. Και εκεί αυτοί οι ‘’τραμπούκοι’’, αφού είχαν αποχωρήσει σχεδόν όλοι οι βουλευτές από το κτίριο, άρχισαν να ασχολούνται μόνο με τους ματατζηδες, φωνάζοντας πάλι το σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» και βρίζοντάς τους. Εκεί έδειξαν ποιοι πραγματικά είναι. Αυτοί σε οποιαδήποτε πορεία, συγκέντρωση, εκδήλωση παρευρεθούν, ‘’τραμπούκοι’’ θα είναι ότι ρούχα και να φοράνε. Και το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν 30 περίπου εξ’ αυτών (και τα λέω αυτά γιατί ήμουν παρόν) περίπου την 01.45΄ ώρα, προσπάθησε να σπάσει το μπλόκο στην Σοφίας και να κινηθεί προς την κεντρική είσοδο της βουλής. Και αυτό που καταφέρανε ήταν σε αυτή την απειλή να πετάξουν δακρυγόνα οι ματατζηδες και να κάνουμε τη διαδρομή Σοφίας – Σταδίου σε χρόνο ρεκόρ, με βήχα και κλάματα.
Ένα ακόμα που έχω μάθει στη ζωή μου είναι όχι μόνο να βλέπω τον φυσικό αυτουργό, αλλά και τον ηθικό. Και οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της κατάστασης ήσασταν εσείς κύριοι ‘’τραμπούκοι’’. Καταστρέψατε ολοκληρωτικά αυτήν την ειρηνική συγκέντρωση. Και εγώ λέω, άντε και περνάγατε το τείχος, περνάγατε και τις 50 διμοιρίες και φτάνετε μπροστά στην είσοδο της Βουλής, τι θα κάνατε; Συμπεριφέρεστε σαν τα σκυλιά που κυνηγάμε τα αμάξια. Άντε και τα πιάσανε, τι θα τα κάνουν;
Το μοναδικό που καταφέρατε είναι να με κάνετε να μην θέλω να ξανακατεβώ σε καμιά συγκέντρωση. Και να εύχεστε την επόμενη φορά να είστε -1 και όχι -100 ή -1000 λόγω αυτής της άθλιας συμπεριφοράς σας.
Θα ξανακάτσω στον καναπέ μου και θα μετράω αντίστροφα και ας βάλει ο Θεός το χέρι του.
Υ.Γ. Δεν είμαι φίλος της αστυνομίας, δεν έχω γιο αστυνομικό και ποτέ μου δεν είχα πάρε δώσε με την αστυνομία και αυτό οφείλεται στο ότι είμαι απολύτως νομοταγής και δεν έχω τίποτα να φοβηθώ. Αυτά τα ''κόμπλεξ'' τα έχω αποβάλει. Το αναφέρω για να προλάβω κάποιους που θα με αναφέρουν ως ‘’προβοκάτορα’’ και ‘’γρανάζι της εξουσίας’’. Αλλά η αλήθεια πολλές φορές πονάει.
Ένα δυστυχισμένος ΈΛΛΗΝΑΣ.