Οι εξετάσεις οδήγησης είναι για γέλια.Παλιότερα ήταν και για κλάματα μαζί.Είτε λαδώσεις είτε όχι,αν δεν έχεις θέληση από μόνος/μόνη να μάθεις να οδηγάς σωστά,αν δε διαβάσεις βιβλία οδηγικής (όχι αγωνιστικής!) και αν δεν έχεις κάποιον έμπειρο να σε κατευθύνει,σκατά οδηγός θα γίνεις.Θα μάθεις εμπειρικά και μόνο και θα κουβαλάς πάντα κουσούρια.Εγώ ήμουν τυχερός διότι ένας θείος μου ήταν παλιός οδηγός αγώνων στην Γαλλία και μου έδειξε πολλά πριν ακόμα πάω σε σχολή οδήγησης,αλλά και μετά κυρίως σε επαρχιακό δίκτυο και σε δρόμους όπως Τρίπολη Μεγαλόπολη για το πώς στρίβεις σωστά και πώς ελέγχεις το αμάξι.
Το δίπλωμα όμως το πήρα με τη δεύτερη φορά...Με έκοψαν επειδή δε μείωσα ταχύτητα να δω σε ένα στενό παρόλο που ο δρόμος που κινούμουν είχε προτεραιότητα...Ποιος σταματάει σε κεντρικό δρόμο να δει μήπως έρχεται κάποιος από δρόμο με STOP;Αντίθετα με είχαν επιπλήξει όταν σταμάτησα σε διάβαση χωρίς φανάρι αλλά με σήμανση,για να περάσει ένας κύριος :o Ζήτησα και πήγα στη δευτεροβάθμια επιτροπή και το πήρα.Σιγά μην πλήρωνα...Όπως είπε κάποιος,ο κόσμος συντηρεί αυτό το φαινόμενο...Αν είναι να πληρώσεις για να το πάρεις,κάνε περισσότερα μαθήματα.Πιο καλό είναι.
Είχα γνωρίσει πριν 2 χρόνια έναν που είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα ασφαλούς οδήγησης του Ιαβέρη και είχε μείνει εντυπωσιασμένος.Δυστυχώς δεν μπόρεσα ακόμα να πάω,αλλά είναι στις προτεραιότητες μου.Μακάρι να υπήρχαν πολλές τέτοιες σχολές στην Ελλάδα όπως σε όλες τις σοβαρές χώρες...
