Δημιουργία οικογένειας -Αξίζει ή όχι;

[Mindreader]

mindreader εξαιρετικη προσσεγγιση του θεματος

εσυ προσωπικα ποιο δρομο ακολουθεις για την ωρα

Ψάχνω ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, για την ''Mrs Perfect'' !!!

Δοκιμάζω, απορίπτω, με απορίπτουν. Από όλα έχει ο μπαξές.

Και στα διαλείματα όταν μου τη δίνει ταξιδεύω για να ξελαμπικάρω.  

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Ψάχνω ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, για την ''Mrs Perfect'' !!!

Δοκιμάζω, απορίπτω, με απορίπτουν. Από όλα έχει ο μπαξές.

Και στα διαλείματα όταν μου τη δίνει ταξιδεύω για να ξελαμπικάρω.  

Θα προσθέσω τη δική μου εμπειρία στη δική σου. Μέχρι που είχα μια σταθερή εργασία, είχα και σχέση και όλα οκ. Μάλιστα πήγαινε καλά το θέμα. Όταν την έχασα πλέον ούτε γκόμενα δεν έχω διάθεση να βρω ... Άρα γι αυτό ως βάση θέτω την δουλεια και τα οικονομικά.

 

[tsakalakos(1)]

Mindreader,

Καταρχήν καλημέρα και εύχομαι το ερχόμενο έτος να είναι ευτυχές για σένα και για όλα τα μέλη και τους επισκέπτες εδώ.

Να προσθέσω σχετικά με την τελευταία σου ανάρτηση - σχόλιο (που είναι πολύ σωστό και ακριβές και μπράβο σου) ότι το βασικότερο πλέον σε όλες τις οικογένειες είναι και το οικονομικό σκέλος. Ειδικά αυτήν την εποχή είναι πολύ βασικό να το αναφέρουμε σε κάθε μας αναφορά περί δημιουργίας οικογένειας. Και όταν λέω οικονομικό δεν εννοώ να είσαι τίποτα ματσωμένος. Εννοώ να υπάρχει στο ζευγάρι μια τρόπον τινά σωστή διαχείριση οικονομικών. Να αντιλαμβάνονται τις προτεραιότητες και από κοινού να σχεδιάζουν πράγματα - αγορές κλπ. Το σημαντικότερο ίσως όλων είναι η όποια οικονομική ανεξαρτησία. Κοινώς να υπάρχει κάποια εργασία και αξιοπρεπής μισθός για την παρούσα εποχή. Επίσης ακόμα καλύτερα αν υπάρχουν σταθερές: Σπίτι, γονείς που να βοηθούν  κάπως στο μεγάλωμα παιδιών, ένα χωριό, κλπ. Αν δεν υπαρχουν αυτά τότε από εκεί ξεκινάνε όλα τα προβλήματα. Σίγουρα ποτέ δεν θα είμαστε ευχαριστημένοι. Σίγουρα θα έχετε ακούσει και ανθρώπους με 2 και 3 χιλιάρικα το μήνα να κλαίγονται και να έχουν προβλήματα. Δεν αναφέρομαι σε τέτοια "ακραία" παραδείγματα. Εγώ αναφέρομαι στη σημερινή, τη δύσκολη φάση που ούτε δουλεια μπορεί να μην έχεις, ούτε κάτι σταθερό. Είναι ένα εξαιρετικά σκληρό "τεστ αντοχής" των οικογενειών η σημερινή εποχή.

Επαναλαμβάνω, η βάση είναι κάποιο εισόδημα και κάποιες σταθερές. Αν δεν  υπάρχουν αυτές ΕΞ ΑΡΧΗΣ, (αποτελούν θεμέλιοι λίθοι αποφάσεων) δεν κάνεις τίποτα. Εκεί πλέον δεν συζητάς καν για το αν αξίζει να κάνεις οικογένεια γιατί η απάντηση είναι φανταστικά απλή: ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΑΠΛΑ.

Φιλαράκι θα διαφωνήσω.. Τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ και όπως έχω ζήσει έως τώρα τη ζωή μου, δεν μπορεί να είναι το πρώτο κριτήριο το οικονομικό. Ποτέ και για καμία μας απόφαση που έχει να κάνει με ανθρώπους, είτε μιλάμε για γκόμενες, γυναίκες, παιδιά, φίλους ή οτιδήποτε άλλο. Εκτός κι αν για σένα οικογένεια σημαίνει μόνο τεκνοποίηση (εγώ δεν το βλέπω έτσι), οπότε εκεί σε κάποιο βαθμό θα με βρεις σύμφωνο, δεν μπορείς να φέρεις στον κόσμο παιδιά χωρίς να μπορείς να τους προσφέρεις έστω βασικά πράγματα... Όμως, (και αυτό το λέω σε αρκετούς, όχι απαραίτητα σε σένα) το αν αξίζει ή όχι να κάνει κάποιος οικογένεια μην το μετράτε με νούμερα, γιατί με αυτή τη λογική ούτε φίλους αξίζει να έχεις, ούτε κοινωνικές υποχρεώσεις, ούτε τίμιος να είσαι, ούτε τίποτα γιατί όλα σου στερούν χρόνο και χρήμα από τα γούστα σου.... Να συζητήσουμε για το αν αξίζει ψυχολογικά ή συναισθηματικά ΟΚ, αλλά όχι οικονομικά. Σαφώς και δεν ταιριάζει σε όλους κάθε κατάσταση και εξίσου σαφώς παίζει τεράστιο ρόλο ο άνθρωπος που θα επιλέξει ο καθένας μας.

 

[st@rdust]

Ψάχνω ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, για την ''Mrs Perfect'' !!!

Δοκιμάζω, απορίπτω, με απορίπτουν. Από όλα έχει ο μπαξές.

Και στα διαλείματα όταν μου τη δίνει ταξιδεύω για να ξελαμπικάρω.  

κιπ ον  

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Φιλαράκι θα διαφωνήσω.. Τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ και όπως έχω ζήσει έως τώρα τη ζωή μου, δεν μπορεί να είναι το πρώτο κριτήριο το οικονομικό. Ποτέ και για καμία μας απόφαση που έχει να κάνει με ανθρώπους, είτε μιλάμε για γκόμενες, γυναίκες, παιδιά, φίλους ή οτιδήποτε άλλο. Εκτός κι αν για σένα οικογένεια σημαίνει μόνο τεκνοποίηση (εγώ δεν το βλέπω έτσι), οπότε εκεί σε κάποιο βαθμό θα με βρεις σύμφωνο, δεν μπορείς να φέρεις στον κόσμο παιδιά χωρίς να μπορείς να τους προσφέρεις έστω βασικά πράγματα... Όμως, (και αυτό το λέω σε αρκετούς, όχι απαραίτητα σε σένα) το αν αξίζει ή όχι να κάνει κάποιος οικογένεια μην το μετράτε με νούμερα, γιατί με αυτή τη λογική ούτε φίλους αξίζει να έχεις, ούτε κοινωνικές υποχρεώσεις, ούτε τίμιος να είσαι, ούτε τίποτα γιατί όλα σου στερούν χρόνο και χρήμα από τα γούστα σου.... Να συζητήσουμε για το αν αξίζει ψυχολογικά ή συναισθηματικά ΟΚ, αλλά όχι οικονομικά. Σαφώς και δεν ταιριάζει σε όλους κάθε κατάσταση και εξίσου σαφώς παίζει τεράστιο ρόλο ο άνθρωπος που θα επιλέξει ο καθένας μας.

Δεν μιλάω για άλλα πράγματα μιλάω για οικογένεια και παιδιά. Νομίζω είναι κατανοητό Νίκο. Στα άλλα δίκιο έχεις φυσικά. Απόλυτο δίκιο. Αν δεν έχεις εργασία ή κάποιο εισόδημα κλπ δεν μπορείς να κάνεις οικογένεια. Εγώ αυτό λέω και το θεωρώ ΑΡΧΗ. Μέσα λοιπόν σε αυτη την αρχή υπάρχουν και άλλα στο ίδιο βαθμό σημαντικά. Είναι αυτά που αναφέρεις και εσύ.

 

[Mindreader]

Πάντως, εμπειρικά εσύ θα το γνωρίζεις καλύτερα λόγω επαγγέλματος όπως είπες, αν το πολυψυρίζεις και το αναλύεις πάντα θα βρεις σημεία που θα σε εμποδίσουν να πάρεις αποφάσεις για να κάνεις οικογένεια. Νομίζω όσο μεγαλώνεις τόσο το ένα σου ξυνίζει το άλλο σου μυρίζει. Δεν αναφέρομαι σε σένα, προς Θεού, γενικά το λέω.

Ισχύει ακριβώς όπως το γράφεις.

Για δύο λόγους. Ο πρώτος έιναι ότι όσο μεγαλώνεις οι φυσικές σου αντοχές σαν άντρα μειώνονται. Αποτέλεσμα τρόποι συμπεριφοράς που ερμηνεύονται σαν ιδιοτροπίες και κάνουν την συμβατότητα με μια γυναίκα ακόμη πιο δύσκολο να επιτευχθεί.Το ίδιο βέβαια ισχύει και απο την πλευρά της γυναίκας.

Ο δεύτερος και κυριότερος. Ο άντρας μετά τα 40 πάνω απο όλα θέτει το αγαθό της ψυχικής του γαλήνης. Για τον 40άρη και πάνω η ψυχική γαλήνη είναι αδιαπραγμάτευτη. Συνήθως θεωρεί ότι έχει αρκετούς μπελάδες στο κεφάλι του για να βάλει άλλον έναν.

Το θεωρώ, απο αυτά που βλέπω, μάλλον αδύνατο γυναίκες δυναμικές, με σχετικά έντονες απαιτήσεις και ισχυρές απόψεις να βρούν άντρα σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Και το κατά συνθήκη λάθος που γίνεται απο τέτοιου τύπου γυναίκες είναι η απόπειρα να ''αλλάξουν'' τις συνήθεις του άντρα μετά το γάμο. Οποτε το έχω δεί αυτό το μοτίβο καταλήγει στάνταρντ σε διαζύγιο.

Θέλει κόπο και τρόπο. Και ιδίως αν η προοπτική για το κυριώτερο ''έπαθλο'', δηλαδή ένα παιδί, έχει εκλείψει η έχει αρχίσει να μειώνεται σημαντικά σαν πιθανότητα. Τότε το δεύτερο ''έπαθλον'', αυτό της συντροφικότητας φαίνεται να μην επαρκεί. Ιδίως αν  η συντροφικότητα έρχεται μαζί με καυγάδες και καταστάσεις που συχνά ακυρώνουν το αγαθό της ψυχικής γαλήνης που παραπάνω ανέφερα, σε συχνότητα παραπάνω απο τα προσωπικά όρια του καθενός.

Ηθελα να αποφύγω τα σεντόνια και δεν τά έγραψα όλα αυτά εξ αρχής αλλά με ''αναγκάζετε'' να τα γράφω εκ των υστέρων σε δόσεις.  

 

[tsakalakos(1)]

Δεν μιλάω για άλλα πράγματα μιλάω για οικογένεια και παιδιά. Νομίζω είναι κατανοητό Νίκο. Στα άλλα δίκιο έχεις φυσικά. Απόλυτο δίκιο. Αν δεν έχεις εργασία ή κάποιο εισόδημα κλπ δεν μπορείς να κάνεις οικογένεια. Εγώ αυτό λέω και το θεωρώ ΑΡΧΗ. Μέσα λοιπόν σε αυτη την αρχή υπάρχουν και άλλα στο ίδιο βαθμό σημαντικά. Είναι αυτά που αναφέρεις και εσύ.

Για τα παιδιά συμφωνώ όπως είπα και παραπάνω, κι ελπίζω να μην φάνηκα επικριτικός, δεν είχα τέτοια πρόθεση. Το θέμα πιστεύω είναι ενδιαφέρον και δεν υπάρχει λόγος για επικρίσεις ή τρολαρίσματα. Υπάρχουν άλλα πιο χαλαρά για να "ξεσπάσουμε" αυτές μας τις ανάγκες. Καλή χρονιά να έχουμε ...

 

[tsakalakos(1)]

Αυτό που αναφέρει ο Mindreader, το να τον στρώσει δηλαδή (μαλακία που κάνουμε κι εμείς πολλές φορές), νομίζω είναι το πλέον καταστροφικό μιας σχέσης. Εννοώ να επιλέξουμε (ή να μας επιλέξει) μία γυναίκα που εξαρχής θέλουμε να την αλλάξουμε. Και όσο μεγαλώνουμε τόσο δυσκολότερο είναι να αλλάξουμε (προς το καλύτερο τουλάχιστον)

 

[ΜΕΝΕΔΗΜΟΣ]

Για τα παιδιά συμφωνώ όπως είπα και παραπάνω, κι ελπίζω να μην φάνηκα επικριτικός, δεν είχα τέτοια πρόθεση. Το θέμα πιστεύω είναι ενδιαφέρον και δεν υπάρχει λόγος για επικρίσεις ή τρολαρίσματα. Υπάρχουν άλλα πιο χαλαρά για να "ξεσπάσουμε" αυτές μας τις ανάγκες. Καλή χρονιά να έχουμε ...

Πας καλά; Τι επικριτικός; Εδώ συζητάμε. Φυσικά παραθέτουμε επιχειρήματα. Απλά τόνισα ότι σε ένα σκέλος συμφωνώ μαζί σου. Καλή χρονιά και με υγεία και σε σένα.

 

[duskolieggrafi]

Κοιτούσα λιγο τα παλιά θέματα που εχω ανοίξει και πέτυχα αυτο. Βλέπω οτι πολλοι γράφουν για παιδιά. Χωρίς να εχω προσωπική εμπειρία θεωρώ πως πολλοι κάνουν το λάθος να αναζητούν μητέρα για τα παιδιά τους, ενω κατα τη γνώμη μου θα έπρεπε να ψάχνουν για σύντροφο. Θεωρώ πως σε αυτο που λέμε οικογενεια το ζευγάρι θα πρεπει να ειναι το επίκεντρο και μετα τα παιδιά έρχονται η δεν έρχονται στην πορεία.

Άλλωστε τα παιδιά σου θα τα εχεις διπλα σου για 18 χρονια, τη γυναίκα σου για μια ζωη...

 

[sinnerman]

Κοιτούσα λιγο τα παλιά θέματα που εχω ανοίξει και πέτυχα αυτο. Βλέπω οτι πολλοι γράφουν για παιδιά. Χωρίς να εχω προσωπική εμπειρία θεωρώ πως πολλοι κάνουν το λάθος να αναζητούν μητέρα για τα παιδιά τους, ενω κατα τη γνώμη μου θα έπρεπε να ψάχνουν για σύντροφο. Θεωρώ πως σε αυτο που λέμε οικογενεια το ζευγάρι θα πρεπει να ειναι το επίκεντρο και μετα τα παιδιά έρχονται η δεν έρχονται στην πορεία.

Άλλωστε τα παιδιά σου θα τα εχεις διπλα σου για 18 χρονια, τη γυναίκα σου για μια ζωη...

τυπε ο άνδρας ψάχνει για σύντροφο από τα 60 και μετά, πιο πριν τι να τον κανεις?δεν τον χρειάζεσαι, μια καλή γυναίκα να κάνεις παιδιά αν θέλεις και μετά τις δίνεις τον πόυλο για να ζήσεις την ζωή σου χωρίς μιζέρια μέχρι τα 60....Μετά θα βρεις κάμια Ρωσίδα μιλφ  να στον παιζει και να βλέπετα τηλεόραση  παρέα. ....

 

[troueno]

εχο πετιχι πολουσ που θελουν από τα 20.

  Εξαρταται .  Ο χαβαλες  αλλωστε ειναι μεχρι τα 22 βια 25 . Αν δεν εχεις σπουδες , δουλειες στο εξωτερικο και σκοπευεις να μεινεις στην πολη που μενουν οι γονεις σου  εχεις εσυ ή η συζυγος  καποια προικα (σπιτι) ή οικονομικη ανεση τοτε παντρεψου και κανε παιδια τσακα τσακα ωστεε οταν τα παιδια γινουν 18 να εισαι νεος ακόμα .

  ΥΓ  Απο τα 27 στα 35 τα ιδια και τα ιδια κανεις . Αν εισαι τυχερος εχεις 3-4 μακροχρονιους δεσμους , αλλιως εισαι με την ιδια και απλα αναβαλεις το μοιραιο.

 

[mpekiaris10]

εχο πετιχι πολουσ που θελουν από τα 20.

 

[ass_kavlos]

Ισχύει ακριβώς όπως το γράφεις.

Για δύο λόγους. Ο πρώτος έιναι ότι όσο μεγαλώνεις οι φυσικές σου αντοχές σαν άντρα μειώνονται. Αποτέλεσμα τρόποι συμπεριφοράς που ερμηνεύονται σαν ιδιοτροπίες και κάνουν την συμβατότητα με μια γυναίκα ακόμη πιο δύσκολο να επιτευχθεί.Το ίδιο βέβαια ισχύει και απο την πλευρά της γυναίκας.

Ο δεύτερος και κυριότερος. Ο άντρας μετά τα 40 πάνω απο όλα θέτει το αγαθό της ψυχικής του γαλήνης. Για τον 40άρη και πάνω η ψυχική γαλήνη είναι αδιαπραγμάτευτη. Συνήθως θεωρεί ότι έχει αρκετούς μπελάδες στο κεφάλι του για να βάλει άλλον έναν.

Το θεωρώ, απο αυτά που βλέπω, μάλλον αδύνατο γυναίκες δυναμικές, με σχετικά έντονες απαιτήσεις και ισχυρές απόψεις να βρούν άντρα σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Και το κατά συνθήκη λάθος που γίνεται απο τέτοιου τύπου γυναίκες είναι η απόπειρα να ''αλλάξουν'' τις συνήθεις του άντρα μετά το γάμο. Οποτε το έχω δεί αυτό το μοτίβο καταλήγει στάνταρντ σε διαζύγιο.

Θέλει κόπο και τρόπο. Και ιδίως αν η προοπτική για το κυριώτερο ''έπαθλο'', δηλαδή ένα παιδί, έχει εκλείψει η έχει αρχίσει να μειώνεται σημαντικά σαν πιθανότητα. Τότε το δεύτερο ''έπαθλον'', αυτό της συντροφικότητας φαίνεται να μην επαρκεί. Ιδίως αν  η συντροφικότητα έρχεται μαζί με καυγάδες και καταστάσεις που συχνά ακυρώνουν το αγαθό της ψυχικής γαλήνης που παραπάνω ανέφερα, σε συχνότητα παραπάνω απο τα προσωπικά όρια του καθενός.

Ηθελα να αποφύγω τα σεντόνια και δεν τά έγραψα όλα αυτά εξ αρχής αλλά με ''αναγκάζετε'' να τα γράφω εκ των υστέρων σε δόσεις.  

 

[Backpacker]

Το θέμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γάμων πλέον γίνεται με την λογική "Φτάσαμε 30?Έχουμε και οι δύο σταθερές δουλειές και έχουμε μια σχέση η οποία έχει ξεπεράσει τα 1-2 χρόνια?Ας παντρευτούμε".

Όλοι ξαφνικά στα 30 τους (οι γυναίκες πολύ περισσότερο λόγω και πίεσης από την βιολογία) ψάχνονται για γάμο λόγω των κοινωνικών στερεοτύπων και της άμεσης ή έμμεσης πίεσης από τους γονείς.
Για αυτό και τα διαζύγια πλέον έχουν ξεφύγει...τα πρώτα πρώτα χρόνια κιολας.

Προσωπικά για μένα δεν αξίζει το όλο θέμα. Ο γάμος και το "Για πάντα" φτιάχτηκε εποχές που το "Για πάντα" σήμαινε μέχρι το πρώτο κρυολόγημα και ο μέσος όρος ζωής ήταν 40 χρονών.Πλέον η ζωή παραείναι μεγάλη για γάμους και συναφή δεσμεύσεις.

 

[GSAKKI]

Εχει σημασια  και το οικονομικο  πολυ τωρα.

Παει η εποχη που λεγανε παντρευομαστε- να παρουμε και ενα δακειο για σπιτι-ενα δανειο για αμαξι.με το ρυθμο που πεφτει το βιοτικο επιπεδο ειναι δυσκολο να ξεκινησεις αν δεν υπαρχει λιπος απο πριν ενα σπιτι ή γονεις φραγκατοι να βοηθησουν..

 

[Νεαρχος Κουκης]

Το θέμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γάμων πλέον γίνεται με την λογική "Φτάσαμε 30?Έχουμε και οι δύο σταθερές δουλειές και έχουμε μια σχέση η οποία έχει ξεπεράσει τα 1-2 χρόνια?Ας παντρευτούμε".

Όλοι ξαφνικά στα 30 τους (οι γυναίκες πολύ περισσότερο λόγω και πίεσης από την βιολογία) ψάχνονται για γάμο λόγω των κοινωνικών στερεοτύπων και της άμεσης ή έμμεσης πίεσης από τους γονείς.
Για αυτό και τα διαζύγια πλέον έχουν ξεφύγει...τα πρώτα πρώτα χρόνια κιολας.

Προσωπικά για μένα δεν αξίζει το όλο θέμα. Ο γάμος και το "Για πάντα" φτιάχτηκε εποχές που το "Για πάντα" σήμαινε μέχρι το πρώτο κρυολόγημα και ο μέσος όρος ζωής ήταν 40 χρονών.Πλέον η ζωή παραείναι μεγάλη για γάμους και συναφή δεσμεύσεις.

Ετσι οπως τα λες ειναι.Τα διαζυγια εχουν ξεφυγει.Παρ ολα αυτα οπως εχω ξαναπει,ειμαι της αποψης οτι ενας που εχει παντρευτει και εχει κανει παιδι,υπερεχει απο εναν που δεν εχει.Κι ας του ριχνει ο δευτερος του πρωτου σε ολους τους τομεις.Ακριβως γιατι εκανε το χρεος του και συνησεφερε στη κοινωνια.Και διαζυγιο πολλοι παιρνουν μολις κανουν το παιδι και κανουν τη ζωη τους μετα.Ιδιως οι γυναικες.Που ισως δεν τους αρεσε καν ο γαμπρος αλλα αφου εκαναν το παιδι τον χωριζουν κι ο βραχυς κοινος βιος ειναι  μια κακη αναμνηση.Πολλες μαναδες μαλιστα λενε στις ανω των 30 ετων κορες βλεποντας να περναει ο χρονος αναπαραγωγης τους, Παντρεψου να κανεις κι ενα παιδι και χωριζεις αμεσως μετα,δεν εγινε και τιποτα.

 

[ΠαΛούκι Λουκ]

Ψάχνω ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής, για την ''Mrs Perfect'' !!!

Δοκιμάζω, απορίπτω, με απορίπτουν. Από όλα έχει ο μπαξές.

Και στα διαλείματα όταν μου τη δίνει ταξιδεύω για να ξελαμπικάρω.  

Ναι, αλλά όλο σε ποτάνες ψάχνεις για το "έτερον ήμισυ".
Και σε εξωτικά κυρίως μέρη.
Ο έγγαμος βίος κρατάει, θεωρητικά, χρόνια.
Όχι 2-3 βράδια το πολύ.

 

[Backpacker]

Ετσι οπως τα λες ειναι.Τα διαζυγια εχουν ξεφυγει.Παρ ολα αυτα οπως εχω ξαναπει,ειμαι της αποψης οτι ενας που εχει παντρευτει και εχει κανει παιδι,υπερεχει απο εναν που δεν εχει.Κι ας του ριχνει ο δευτερος του πρωτου σε ολους τους τομεις.Ακριβως γιατι εκανε το χρεος του και συνησεφερε στη κοινωνια.Και διαζυγιο πολλοι παιρνουν μολις κανουν το παιδι και κανουν τη ζωη τους μετα.Ιδιως οι γυναικες.Που ισως δεν τους αρεσε καν ο γαμπρος αλλα αφου εκαναν το παιδι τον χωριζουν κι ο βραχυς κοινος βιος ειναι  μια κακη αναμνηση.Πολλες μαναδες μαλιστα λενε στις ανω των 30 ετων κορες βλεποντας να περναει ο χρονος αναπαραγωγης τους, Παντρεψου να κανεις κι ενα παιδι και χωριζεις αμεσως μετα,δεν εγινε και τιποτα.

Η γυναίκα μπορεί να το κάνει αυτό. Η γυναίκα παρτούζες να κάνει και να βγει το διαζύγιο κατά της τα παιδιά πάλι θα τα πάρει όμως. Ο άντρας όταν χωρίζει γίνεται ένας πατέρας χωρίς παιδιά. Πληρώνεις να συντηρείς το παιδί σου και αυτό μπορεί να βλέπει άλλον γαμιά που χει κουβαλήσει η μάνα του στο σπίτι. Είναι τεράστιο ρίσκο χωρίς την παραμικρή εγγύηση ο γάμος για έναν άντρα και τελείως ασύμφορος οικονομικά.

 

[duskolieggrafi]

Μια άλλη προυπόθεση νομίζω για να πει κάποιος πως θα κάνει οικογένεια είναι να έχει χορτάσει το μουνί. Να πει πως ΟΚ μέχρι εδώ, τώρα θα αράξω. Αλλά μπορεί να συμβεί αυτό ποτέ; Νομίζω και 100 χρονών να φτάσω πάλι θα θέλω να γαμήσω ότι κινείται...