θα φορτωθω ενα σωρο αγχη κι εγνοιες, θα χασω την ελευθερια μου, κι αυτα που θελω να κανω...θα ειναι εμποδιο στην αυτοπραγματωση μου
λεω οχι, θελω να πεθανω (αν δε με προλαβει πρωτα ο χαρος), οποτε θελω, οπου θελω, κι οπως θελω...
δεν θελω ουτε κανεναν να με γεροκομισει, να με ξεσκατωνει, να μου αλλαζει τις πανες και να με ταϊζει....δεν θα αφησω να φτασω σ αυτο το σημειο...και ουτε θελω να μου κραταει το χερακι κανεις οταν θα πεθαινω, ουτε να μου χαϊδευει το κεφαλακι
τωρα αν το κουφαρι μου βρεθει να σαπιζει στη θαλασσα, σε κανα χαντακι, σε κανα διαμερισαμα, ή σε ταφο, δεν μ απασχολει αφου θα τα χω κακαρωσει