Το Λονδίνο έχει ένα μειονέκτημα ενδεχομένως. Είναι πανάκριβο (ή τουλάχιστον ήταν).
Οι Έλληνες του Λονδίνου, στην πλειοψηφία τους έχουν επίσης ένα μεγάλο κουσούρι. (όπως και πολλοί Έλληνες που σπουδάζουν εξωτερικό).
Αντί να ανακατευτούν με τους ιθαγενείς των χωρών οι οποίες τους φιλοξενούν, γκετοποιούνται και τριγυρνάνε όλοι μέρα σε Ελληνικές καφετέριες, ταβέρνες και μπουζούκια και την πίνουν αναπολώντας την πατρίδα και βρίζοντας την χώρα που τους φιλοξενεί. Αυτοί...δεν θα έχουν πολλές ιστορίες να σου πουν, αυτό είναι βέβαιο.
Η Αθήνα είναι γαμάτη πόλη για φοιτητές, όπως και η Θεσ/νίκη, τουλάχιστον σε ότι αφορά την διασκέδαση και τον χαβαλέ. Μπορεί να μην έχεις τις δυνατότητες που έχεις στο Λονδίνο (και τα διάφορα μέρη που βρίσκονται σε απόσταση βολής από αυτό), αλλά σίγουρα έχει χαβαλέ. Θέλει όμως και νεύρα, πολλά νεύρα η φοίτηση στην Αθήνα και Θεσ/νίκη, για να (από)δεχτείς την μαλακία των κομματοφοιτητικών οργανώσεων και τις μαλακίες που προκαλούν στην διάρκεια αλλά και ποιότητα των σπουδών σου.
Σωστός είσαι.
Συνήθως όσοι πάνε στο Λονδίνο είναι οικονομικά πιο άνετοι από όσους σπουδάζουν σε άλλες αγγλικές πόλεις μιας και το κόστος ζωής και τα πανεπιστήμια είναι αρκετά ακριβότερα. Είναι αρκετοί αυτοί που δε μπορούν να προσαρμοστούν και πραγματικά ακούς ότι δικαιολογία να 'ναι (κόσμος, γυναίκες, φαγητό, καιρός κλπ) ενώ στην πραγματικότητα είναι ο λόγος που είπες. Από την άλλη, είναι και πολλά παιδιά που θέλανε να ζήσουνε καιρό τέτοια φάση, έχουν κάνει τις άκρες τους ή τις βρήκαν έτοιμες και περνούν τέλεια. Είναι αρκετοί αυτοί/ες που αντί για Ενιαίο Λύκειο πήγαν Ι.Β. και περάσανε με τη μία σε καλά πανεπιστήμια του Λονδίνου. Πολλοί από Ελλάδα είχαν δικό τους σπίτι ή μια πρόχειρη δουλειά να κάνουν ώστε να γλιτώσουν κάποια βασικά έξοδα. Τα μαγαζιά είναι καλύτερα και περισσότερα, ο κόσμος περισσότερος και τα parties που γίνονται δεν τελειώνουν ποτέ. Η διασκέδασή τους είναι πιο συγκεκριμενοποιημένη γιατί για παράδειγμα ένας φοιτητής δεν μπαίνει στα καλά clubs του Λονδίνου με την ίδια ευκολία που θα μπει στης Αθήνας κλπ.
Επίσης γλιτώνει τα έξοδα του αυτοκινήτου που είναι απαραίτητο για Αθήνα αλλά όσα λεφτά γλιτώνουν από ΄κει, τους φεύγουν σε άλλα πράγματα λόγω της ακρίβειας.
Αυτό για τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι και καλό και κακό από τη φοιτητική πλευρά. Όσοι ξεκωλώθηκαν στο Λύκειο για να περάσουν σε ένα σοβαρό ελληνικό πανεπιστήμιο, το πρώτο καιρό βγάζουν το άχτι τους. Διάβασμα μηδέν, όλο έξω έξω και πάλι έξω. Προς το τέλος, κάπως σοβαρεύονται και σκέφτονται να διαβάσουν για το πτυχίο. Λίγο οι καταλήψεις, λίγο τα συλλαλητήρια, λίγο τα ψευτοκομματικά, λίγο η ανούσια παρακολούθηση στα περισσότερα πανεπιστήμια, ε, δε θέλει και πολύ να μην κάνουν τίποτα και να είναι φοιτητές μόνο στα λόγια.
Στα περισσότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση, υπάρχει ο κίνδυνος διαγραφής από τη σχολή αλλά από την άλλη γίνεται ουσιαστική δουλειά και ξέρεις πότε θα πάρεις πτυχίο.
Κακά τα ψέματα, όλοι θέλουν να κωλοβαρέσουν λίγο αλλά όλοι θέλουν και να πάρουν πτυχίο.
Επομένως είναι από ποια άποψη θα το δει κανείς.
Οπότε για φοιτητική ζωή, το Αθήνα-Λονδίνο είναι τρελό ντέρμπι.