Αυτή η καραμέλα για τις ορδές των πουτάνων πολυτελείας κάθε χρόνο στη ΔΕΘ είναι σαν το παραμύθι που λέμε στα παιδιά για να κοιμηθούν.
Μόνο που εδώ, φαίνεται πως έχουμε μεγαλώσει πια για τέτοια παραμύθια. Η πόλη κάθε χρόνο περιμένει το μεγάλο κύμα που ποτέ δεν έρχεται, όπως ένας αλκοολικός περιμένει τη σωτηρία στο πάτο του μπουκαλιού.
Και όσο κι αν ανακυκλώνουμε αυτή την ανοησία, τα μόνα πλημμυρισμένα σοκάκια που βλέπω είναι γεμάτα από τις απογοητεύσεις μας.
Μάλλον είναι καιρός να κόψουμε τις εξυπνάδες!