giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
οκ, πηγε κανονικα στις πιατσες..Ρε φίλε σε λάθος thread έστειλες το ποστ σου!
οκ, πηγε κανονικα στις πιατσες..Ρε φίλε σε λάθος thread έστειλες το ποστ σου!
thanksοκ, πηγε κανονικα στις πιατσες..
Ο αγοραίος έρωτας δεν δημιουργεί μόνο επικίνδυνη εξάρτηση, αλλά είναι και το χειρότερο είδος σεξ. Εγώ δεν θα το ονόμαζα καν σεξ, αλλά μαλακία, όπου το ρόλο του χεριού παίρνει ο κόλπος της γυναίκας, μέσα στον οποίο μπαινοβγαίνει ο πούτσος για να προκληθεί μονομερής οργασμός και εκσπερμάτιση. Γιατί η πόρνη δεν μετέχει στη σεξουαλική πράξη. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να τελειώσει γρήγορα ο πελάτης για να δεχθεί τον επόμενο.
Για να είναι σωστό και απολαυστικό το σεξ χρειάζεται να σεμμετέχουν στη σεξουαλική πράξη και οι δυο συνουσιαζόμενοι. Χρειάζεται κείνη τη στιγμή να παραδίδουν ο ένας στον άλλο, με όλη τους την όρεξη, όλο τους το σώμα και όλη τους την ψυχή, αν πρόκειται να νιώσουν τη γνήσια ηδονή του σεξ.
Ύστερα είναι και το άλλο. Αυτό το στραβό και μονομερές σέξ που μαθαίνουνε οι νέοι στα πορνεία κυριαρχεί και στην υπόλοιπη σεξουαλική ζωή τους. Παντρεύονται και πηδάνε τις γυναίκες τους με τον ίδιο τρόπο που πηδούσανε τις πόρνες. Χωρίς να συντονίζονται με τη γυναίκα τους. Χωρίς να απολαμβάνουν από κοινού αλλά μονομερώς το σεξ.Με αποτέλεσμα να στερούν και από τη γυναίκα τους την απόλαυση του σωστού σεξ.
Το σεξ είναι μια τέχνη που αν δεν την μάθει ένας σωστά από την εφηβεία θα την κάνει στραβά σε όλη του τη ζωη. Στο εξωτερικό, όλο και περισσότεροι γονιοί αντιλαμβάνονται την ανάγκη να χαρίσουν στα παιδιά τους μια σωστή σεξουαλική ζωή και αναθέτουν σε σεξολόγους(άντρες και γυναίκες) των κινημάτων σεξουαλικής απελευθέρωσης τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους (αγοριών και κοριτσιών) με θεωρητικά μαθήματα και πρακτικές εφαρμογές.
πολύ σωστός!!Βρήκα ενδιαφέρον το ερώτημα του thread,και θα ήθελα να γράψω δύο πράγματα΄γι' αυτό, χωρίς να έχω διαβάσει τι έχουν γράψει οι λοιποί συμμετέχοντες παραπάνω. Θα έλεγα ότι το ερώτημα υποδιαιρείται σε δύο άλλα ερωτήματα:είναι ο αγοραίος έρωτας εξάρτηση; και εάν ναι, είναι επικίνδυνη εξάρτηση;
Καταρχήν, θα έλεγα ότι υπάρχουν τέσσερα είδη αντρών:
1)αυτά που είναι απόλυτα εξαρτημένα από τον αγοραίο έρωτα, για να κάνουν σεξ θα πρέπει οπωσδήποτε να πληρώσουν μία γυναίκα. Οι λόγοι μπορεί να ποικίλλουν με το ίδιο αποτέλεσμα. Άλλοι μπορεί να το κάνουν εκ πεποιθήσεως,γιατί δεν θέλουν συναισθηματικές εμπλοκές με γυναίκες, άλλοι επειδή δεν μπορούν να σταυρώσουν γυναίκα για οποιονδήποτε λόγο. Πάντως, για αυτήν την κατηγορία υπάρχει μόνο ο αγοραίος έρωτας, δεν υπάρχει κάτι άλλο, το σεξ για αυτούς είναι ένα προϊόν που απλά δίνουν χρήματα και το αγοράζουν.
2)αυτά που ένώ έχουν μία μόνιμη και σταθερή ερωτική σχέση με μία γυναίκα, είτε μέσα σε ένα γάμο, είτε σε αρραβώνα είτε και σε μία απλή σχέση, δεν μπορούν να απεξαρτηθούν από τον αγοραίο έρωτα, θέλουν παράλληλα με την μόνιμη σχέση τους να ζουν και αυτόν, σε τακτική και μόνιμη βάση. Οι λόγοι είναι πολλοί, άλλος διότι έχει εθιστεί στην ποικιλία εναλλαγής συντρόφων και μία τέτοια παράλληλη ζωή την θεωρεί κάτι απολύτως φυσιολογικό, άλλος διότι η συμβία του δεν τον καλύπτει απόλυτα σεξουαλικά και θέλει να ζει και να κάνει με μία άλλη γυναίκα αυτά που δεν μπορεί εκείνη να του δώσει (χωρίς όμως και να θέλει να εγκαταλείψει τη συμβία του για τους δικούς του λόγους). Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν όσοι έχουν μεν μία κάποια εξάρτηση από τον αγοραίο έρωτα, από την άλλη όμως πλευρά έχουν σεξουαλική σχέση εκ παραλλήλου και με μία κανονική γυναίκα. Προσωπικά έχω ζήσει περιπτώσεις απόλυτα καθωσπρέπει ατόμων, με αξιοσέβαστες καθ' όλα οικογένειες για τον κοινωνικό περίγυρό τους, που σε καμία περίπτωση δε θα διανοούνταν να διαλύσουν, και που όμως το να συνευρεθούν με μία εκδιδόμενη γυναίκα τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα ήταν για αυτούς εκ των ων ουκ άνευ, ήταν ένα κομμάτι της ζωής τους που έπρεπει οπωσδήποτε να το ζήσουν. Και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι καταφεύγουν στον αγοραίο έρωτα εκ πεποιθήσεως, ακριβώς διότι μία παράλληλη συναισθηματική σχέση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την οικογενειακή τους ζωή, ενώ μία εκδιδόμενη γυναίκα τους δίνει αφενός με την ποικιλία που επιζητούν, αφετέρου δε την απαραίτητη εχεμύθεια και εξασφάλιση της ομαλότητας του συζυγικού τους βίου.
3)υπάρχουν εν συνεχεία οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι έχουν μία μόνιμη και σταθερή σεξουαλική σχέση με μία γυναίκα, και ο αγοραίος έρωτας είναι για εκείνους είδος σε ''ώρα ανάγκης'', ή το απαραίτητο αλατοπίπερο της μόνιμης σχέσης τους σε εξαιρετικές περιστάσεις. Οι εν λόγω τύπου σαφώς και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εξαρτημένοι, απλά χρησιμοποιούν τον αγοραίο έρωτα ως το κερασάκι στην τούρτα της εν γένει και κατά το δυνατόν ευτυχισμένης ζωής του.
4)Τέλος, υπάρχουν και οι άντρες εκείνοι οι οποίοι επ' ουδενί καταφεύγουν στον αγοραίο έρωτα, που έχοντας μία μόνιμη σχέση είναι σταθεροί σε αυτήν, και εάν παραστρατήσουν, θα το κάνουν δημιουργώντας μία άλλη παράλληλη αισθηματική σχέση. Πιστεύω ότι αυτή η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει και τους λιγότερους άντρες.
Επομένως, από τα παραπάνω μπορεί εύκολα να συναχθεί ότι για κάποιους άντρες ο αγοραίος έρωτας αποτελεί εξάρτηση, για άλλους λιγότερο και για άλλους περισσότερο.
Μία τέτοια εξάρτηση, είναι επικίνδυνη; φρονώ πως κατά κάποιον τρόπο ναι. Κυρίως για λόγους συναισθηματικούς, και κυρίως για όσους άντρες ο αγοραίος έρωτας αποτελεί την μοναδική και αποκλειστική ερωτική διέξοδο. Διότι όσα μπορείς να ζήσεις ψυχικά με τη σύντροφό σου, δεν μπορείς να τα ζήσεις με καμία εκδιδόμενη γυναίκα. Και η πρόκληση είναι να μπορέσει ο καθένας μας να βρει το άλλο του μισό. Το εύχομαι ολόψυχα σε όλους, και εάν θέλετε να παίρνετε και μία μυρωδιά από αγοραίο έρωτα, δείτε τον ως το ''αλατοπίπερο'' της μόνιμης σχέσης σας, και όχι ως το υποκατάστατο αυτής.
Κοίτα, εξαρτάται πώς το ορίζει κανείς το άλλο μισό. Εάν το βλέπεις όπως οι ρομαντικοί συγγραφείς, σαφώς και δεν υπάρχει. Αν το δεις πιο απλά, ως το να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου σε κάθε στιγμή της ζωής σου, καλή ή κακή, και να είσαι και εσύ δίπλα του αντίστοιχα, θα μπορούσε ακόμη και στην υλιστική μας εποχή να υπάρξει. Αλλά αυτά είναι προσωπικές εκτιμήσεις καθενός από εμάς. Δεν λέω περισσότερα, γιατί το άλλο μας μισό δεν είναι το θέμα του thread!!!LION34 το άλλο μισό υπήρχε σε άλλες εποχές πιο ρομαντικές πιο ιδεαλιστικές.
Σήμερα είμαστε όλοι ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ...ς μας.
Αν συμφωνώ μ'αυτό? Φυσικά όχι!
Αλλά τι μπορώ ν'αλλάξω μόνος μου???
Σε ποιες ειδικές συνθήκες αναφέρεσαι φίλε μου; φυσικά και δεν είναι πλήρης η ανάλυσή μου, το παράδοξό θα ήταν να είναι!!!Και φυσικά υπάρχουν και άλλες όψεις του νομίσματος....πολύ σωστός!!
αλλά αυτά που έγραψες αφορούν στη μία πλευρά
της ανάλυσης του θεματος..
η άλλη πλευρά είναι
οι ειδικές -ή όχι- συνθήκες
κάτω από τις οποίες αρχίζει κανείς
το 'χόμπυ' του αγοραίου,
και το αν και κατά πόσο
μπορεί να το σταματήσει κάποια στιγμή.. ;)
δεν το έγραψα αντιπαραθετικά φίλε μουΣε ποιες ειδικές συνθήκες αναφέρεσαι φίλε μου; φυσικά και δεν είναι πλήρης η ανάλυσή μου, το παράδοξό θα ήταν να είναι!!!Και φυσικά υπάρχουν και άλλες όψεις του νομίσματος....
Φίλε μου κατάλαβα το συμπληρωματικό ύφος σου, και ποτέ δεν αντιπαρατίθεμαι με κανέναν, διότι καθένας εχει την άποψή του, που εν πολλοίς πηγάζει και από τα προσωπικά του βιώματα. Αυτές οι συνθήκες νομίζω εμπίπτουν στην κατηγορία 1 αντρών που αναφέρω, απλά δεν την ανέλυσα και πάρα πολύ. και ευκαιρίας δοθείσης, τα όσα έγραψα παραπάνω δεν είναι για να κατακρίνουν όποιους έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη εξάρτηση από τον αγοραίο έρωτα. Είναι δικαίωμα και επιλογή του καθενός κάτι τέτοιο. Και όσον αφορά εμένα, λίγο πολύ κατά κάποιον τρόπο έχω περάσει από όλα τα είδη αντρών που περιγράφω, αναλόγως των εν γένει συνθηκών της ζωής μου κατά καιρούς, που είναι δύσκολο να περιγραφούν για καθένα μας συνοπτικά.δεν το έγραψα αντιπαραθετικά φίλε μου
αλλά συμπληρωματικά..
γενικά
βρίσκω ορθότατα και λογικά αυτά
που λες!..
εννοώ π.χ. συνθήκες όπως
η εφηβεία, μία συγκεκριμένη φάση στη ζωή
ενός ανθρώπου, η δουλειά του
και ο τρόπος ζωής του, η επαφή του με συγκεκριμένες
παρέες κ.λπ. και όχι μόνο δλδ..
Όταν το άλλο μας μισό είναι δυνατόν να υπάρξει μόνο σαν εκτόνωση του γενετήσιου ενστίκτου σε μια πληρωμένη συνεύρεση τότε είναι θέμα του παρόντος thread.Κοίτα, εξαρτάται πώς το ορίζει κανείς το άλλο μισό. Εάν το βλέπεις όπως οι ρομαντικοί συγγραφείς, σαφώς και δεν υπάρχει. Αν το δεις πιο απλά, ως το να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου σε κάθε στιγμή της ζωής σου, καλή ή κακή, και να είσαι και εσύ δίπλα του αντίστοιχα, θα μπορούσε ακόμη και στην υλιστική μας εποχή να υπάρξει. Αλλά αυτά είναι προσωπικές εκτιμήσεις καθενός από εμάς. Δεν λέω περισσότερα, γιατί το άλλο μας μισό δεν είναι το θέμα του thread!!!
δε νομίζω ότι οι συνθήκες αυτέςΦίλε μου κατάλαβα το συμπληρωματικό ύφος σου, και ποτέ δεν αντιπαρατίθεμαι με κανέναν, διότι καθένας εχει την άποψή του, που εν πολλοίς πηγάζει και από τα προσωπικά του βιώματα. Αυτές οι συνθήκες νομίζω εμπίπτουν στην κατηγορία 1 αντρών που αναφέρω, απλά δεν την ανέλυσα και πάρα πολύ. και ευκαιρίας δοθείσης, τα όσα έγραψα παραπάνω δεν είναι για να κατακρίνουν όποιους έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη εξάρτηση από τον αγοραίο έρωτα. Είναι δικαίωμα και επιλογή του καθενός κάτι τέτοιο. Και όσον αφορά εμένα, λίγο πολύ κατά κάποιον τρόπο έχω περάσει από όλα τα είδη αντρών που περιγράφω, αναλόγως των εν γένει συνθηκών της ζωής μου κατά καιρούς, που είναι δύσκολο να περιγραφούν για καθένα μας συνοπτικά.
Σωστότατος!!!Συμφωνώ και επαυξάνω!!!Απλά, προσωπικά το άλλο μου μισό δεν το βλέπω με αυτή τη διάσταση Θάνο μου.... Και καθένας έχει αναφαίρετο δικαίωμα να το βλέπει όπως θέλει...Όταν το άλλο μας μισό είναι δυνατόν να υπάρξει μόνο σαν εκτόνωση του γενετήσιου ενστίκτου σε μια πληρωμένη συνεύρεση τότε είναι θέμα του παρόντος thread.