Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον πολλές από τις απαντήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα τόσο σε αυτό το site όσο και σε άλλα.Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να παραθέσω μερικές σκέψεις.
Ξεχώρισα σαν καλύτερη απάντηση ότι θα πρέπει κανείς να επισκεφτεί πρώτα γιατρό.Εδώ , για να ισχυροποιήσω την άποψη μου ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρει κάνεις την πιο συμφέρουσα για τον εαυτό του απάντηση , προτείνω να επισκεφτεί κανείς περισσότερους γιατρούς για να συγκρίνει απόψεις.Με έκπληξη θα διαπιστώσει κανείς ότι οι απαντήσεις για την ίδια ανατομική διαμαρτυρία (πχ φίμωση) στον ίδιο πάσχοντα ποικίλουν.
Ποικίλουν...
1. ανάλογα με τον τύπο γιατρού (ιδιότης - δημόσιος)
2. ανάλογα με την οικονομική επιφάνεια του πάσχοντος (είναι η κλασική ερώτηση του κάθε γιατρού "τι δουλειά κάνετε;")
3. ανάλογα με την ψυχική κατάσταση , εμπειρία , χαρακτήρα , γνώση και συγκεκριμένη στιγμή του γιατρού (εύκολα βρίσκουμε κακές περιτομές με κακή ραφή στο εναπομένον δέρμα ενώ σε εξαιρετικά καλές περιπτώσεις βλέπουμε χρήση στεροειδούς κρέμας που χωρίς να έχει κανένα μειονέκτημα επιφέρει το καλύτερο αποτέλεσμα - όταν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.)
4. ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του γιατρού. Εάν ο γιατρός θέλει να καλύψει δικά του οικονομικά προβλήματα ενδέχεται να προτείνει επίτηδες μια ακριβότερη μέθοδο που δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη.
Πριν σπεύσει κανείς να αντικρούσει τα παραπάνω θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ο μοναδικός λόγος που τα αναφέρω είναι για την ενημέρωση των τυχόν πασχόντων. Αναφέρω ένα πραγματικό παράδειγμα με ολική φίμωση από την παιδική ηλικία με το δέρμα πλέον κολλημένο στην βάλανο από τις πολλές μυκητιάσεις και αλλεπάλληλες μολύνσεις.
Στο ΙΚΑ Ι.Δροσοπούλου ο γιατρός (αφού πρώτα κάλεσε τον ασθενή στο προσωπικό του ιατρείο) ανέφερε ότι χρειάζεται επέμβαση split dorsal και όχι περιτομή με κόστος 600 ευρώ.Στο google θα βρείτε πολλές πληροφορίες.Η βασικότερη διαφορά είναι ότι στην περιτομή κόβεται μεγάλο μέρος νεύρων , ενώ στην split dorsal , το δέρμα κόβεται κατά μήκος στο πάνω μέρος του πέους και ράβεται στο κάτω χωρίς να χάνονται πολλά αισθητήρια νεύρα αλλά έχει πολύ κακό οπτικό και ανατομικό αποτέλεσμα αφού αλλοιώνει το σχήμα του πέους.
Ο ίδιος ασθενής σε 2 ιδιώτες γιατρούς πήρε την άποψη ότι χρειάζεται περιτομή όπου ο ένας ζήτησε 300 ευρώ ενώ ο δεύτερος 450 ευρώ χωρίς να αναφέρουν πολλές λεπτομέρειες για την επέμβαση.
Σε δεύτερο γιατρό του ΙΚΑ στα κάτω Πατήσια πήρε την απάντηση ότι δεν έχει "δουλέψει" αρκετά το δέρμα του και ότι η κατάστασή του είναι μια απλή "παραφίμωση" (google it - από τις πιο επικίνδυνες μορφές παθήσεων της ακροποσθίας) και του χορηγήθηκε αλοιφή Travocort (κατά την μυκητίασης).
Οι παραπάνω επισκέψεις είναι καταγεγραμμένες στο βιβλιάριο υγείας του πάσχοντος που θα μπορούσε να προσκομίσει σε ιατρική επιτροπή μιας και κανένας δημόσιος γιατρός δεν παρέπεμψε τουλάχιστον σε δημόσιο νοσοκομείο.
Η τελευταία απάντηση ήρθε από γιατρό του εξωτερικού , όπου πρότεινε απλά καθημερινή χρήση ενός συνδυασμού αλοιφών με βασικότερη την αλοιφή στεροειδούς. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι στην Ελλάδα οι γιατροί δείχνουν να αγνοούν επιδεικτικά την τελευταία μέθοδο.
Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι θα πρέπει ο καθένας να κάνει τον γιατρό μόνος του.Επίσης δεν σημαίνουν ότι οι γιατροί δεν είναι γνώστες.
Σημαίνουν ότι είμαστε οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την υγεία μας και συμβουλευτικά μπορούμε να ρωτήσουμε τον επαγγελματία.
Κλείνοντας θα αναφέρω μερικά γεγονότα για το συγκεκριμένο ζήτημα.
1.Στην Αμερική πλέον δεν γίνεται η συγκεκριμένη επέμβαση στα παιδιά για δεκάδες λόγους που ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να αναζητήσει μόνος του μιας και απαιτούν μεγάλη ανάλυση.
2.Οι γιατροί ανεπτυγμένων χωρών δεν πραγματοποιούν ακρωτηριασμό της ακροποσθίας ούτε του χαλινού (πετσάκι) πάρα μόνο σε περίπτωση παραφίμωσης.
3.Σε περίπτωση πραγματικής φίμωσης (δεν εμφανίζεται καθόλου η βάλανος) χορηγούνται πρώτα λιπαντικές αλοιφές σε συνδυασμό με τοπικά στεροειδή.
4.Αρκετοί περιτομημένοι επιλέγουν επεμβάσεις αποκατάστασης(μερικής) της ακροποσθίας ή τους επιβάλλεται να αποκαταστήσουν την ακροποσθία για να αποφύγουν την ολοκληρωτική ΑΠΟΝΕΎΡΩΣΗ του πέους.
Το νυστέρι και το λέιζερ έχει αντίτιμο , ο κάθε τύπος ακρωτηριασμού επίσης , η ζημιά ΔΕΝ είναι αναστρέψιμη και θα υπάρχει εφόρους ζωής.Αν πραγματικά καταλήξει κάποιος ότι έχει πρόβλημα τότε θα πρέπει να δεχτεί ότι πρέπει να κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την κατάσταση του με το λιγότερο κόστος χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα υποστεί και κάποιες επιπτώσεις.
Πρίν δώσετε το ελεύθερο και τα χρήματα σας για κάτι τέτοιο σκεφτείτε , αλλά και όπως γράφω στην αρχή να κρίνετε αυστηρά και με καχυποψία τους επαγγελματίες.
Τέλος να αναφέρω ότι ένας ισχυρός ψυχικά άνθρωπος θα μπορέσει να "επιβάλει" στο επαγγελματία να κάνει σωστά την δουλειά του.
{για τον ελεύθερο χρόνο} Ένα απλούστατο παράδειγμα ιατρικής αλαζονείας είναι οι επεμβάσεις αποκατάστασης μυωπίας με λέιζερ .Μερικές δεκαετίες μετά τις πρώτες επιτυχημένες επεμβάσεις και το ίντερνετ γέμισε με τις μακροχρόνιες συνέπειες αλλά και τις αστοχίες μερικών επεμβάσεων.
Εύχομαι να έχετε την υγειά σας.