1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
100 ρούβλια καλύτερα.....
Βουλευτικές εκλογές 4/10/2009 - Με δεδομένα πια τα αποτελέσματα...
- Μέλος που άνοιξε το νήμα CIVIL111
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 7K
- Εμφανίσεις 162K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
100 ρούβλια καλύτερα.....
Επισκέπτης
Όπως σου έχω πει δέρνω και πούστηδες, αλλά δεν ενδιαφέρθηκες.
(Απλά δεν γαμάω πούστηδες)
talos43
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 9.547
- Like
- 9
- Πόντοι
- 66
δηλαδή όταν λέγεται η αλήθεια είναι κακό?...λιοντάρια?......το 2004 τα ίδια δεν έλεγαν και οι του ΠΑΣΟΚ?...ζήστε ρε όργια με αυτά τα μυαλά...εκεί στο 1981.....γι αυτό η ελλάδα πάει γαμιώντας στο χείλος του γκρεμού.....κοιτάτε μόνο να βολεύεστε με τα κόμματα σας και τα 1000€ σας......πράσινοι και μπλέ που δεν βλέπετε την τύφλα σας,μόνο το βολεματάκι σας........άει σιχτίρ.....βαρέθηκα...
Το '90 αποκλείεται. Ήταν σχετικά εύκολα τα μαθηματικά. Το '91 ήταν δύσκολα.
Αλλά και πάλι, ρε φίλε, έχεις μια εμπάθεια απίστευτη. Παρακολουθώ εδώ και καιρό τα όσα γράφεις και πραγματικά λυπάμαι γιατί φαίνεται ότι έχεις ξενυχτήσει πολλά βράδια στη ζωή σου. Και μάλλον πήγαν άδικα...
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Επισκέπτης
Και με εύκολα , οι άσχετοι κάτω από τη βάση ήταν.
Το να με κρίνεις χωρίς να με ξέρεις από μεριάς σου , δεν δείχνει ούτε σύνεση , ούτε ωριμότητα.Δεν γνωρίζεις για μένα παρά μόνο τις σπουδές που έκανα. Τις οποίες κακώς τις ανέφερα , αλλά αυτό είχε γίνει πολύ παλιά , σε άλλο φόρουμ και δεν περίμενα οτι θα κυκλοφορούσε και θα με ακολουθούσε μέχρι εδώ.
Το να χαρακτηρίζεις "εμπαθείς" όσους διαφωνείς και να τους κατηγορείς ότι άδικα έκαναν ό,τι έκαναν , σου προσδίδει από μόνο του πολιτική ταυτότητα.
Την ταυτότητα του ενός νομίμου κόμματος , που δεν δέχεται ποτέ καμία ψηφοφορία , καμία άλλη άποψη , παρά ταυτίζει τον εαυτό του με το "Λαό" και δολοφονεί όσους είναι εκτός. Γνωστός εφιάλτης της Ιστορίας .......
Τις κρίσιμες στιγμές, το βράδυ της Κυριακής στη Ρηγίλλης, ο Κώστας Καραμανλής, περιστοιχισμένος από λίγα στελέχη, φαινόταν απόλυτα αποφασισμένος. Ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί, μίλησε για βαριά ήττα και εξήγησε πως η παραίτησή του ήταν ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας.
Απηύθυνε τον λόγο μόνο σε ένα πρόσωπο αποκαλώντας το Νέστωρα. Ήταν ο Γιώργος Σουφλιάς, που υπέβαλε την παραίτησή του εικοσιτέσσερις ώρες αργότερα, το απόγευμα της Δευτέρας.
Ο Μιχάλης Λιάπης
Το πρωί της ίδιας ημέρας είχε προηγηθεί η παρέμβαση - βόμβα του Μιχάλη Λιάπη, εξαδέλφου του Κώστα Καραμανλή. Είχε αποχωρήσει οικειοθελώς, δηλώνοντας ότι δεν συμφωνεί με τις αποφάσεις του πρωθυπουργού. Ζήτησε μάλιστα δημοσίως την παραίτηση της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιώργου Σουφλιά, θεωρώντας τους υπεύθυνους για τη δραματική ήττα της κεντροδεξιάς παράταξης. Λίγο αργότερα, ο Σάββας Τσιτουρίδης, εκτός εκλογικών συνδυασμών κυμαινόταν στο ίδιο μήκος κύματος.
Ο Γιώργος Σουφλιάς
Το απόγευμα, ο Σουφλιάς, υπό το βάρος της ήττας, δημοσιοποιούσε την παραίτησή του από το αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας. Την ίδια ώρα, και ενώ ο Κώστας Καραμανλής από το βράδυ της Κυριακής είχε δρομολογήσει τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου για την ανάδειξη νέου αρχηγού, κορυφωνόταν το παρασκήνιο για την κούρσα των υποψηφιοτήτων.
Η προετοιμασία
Η Ντόρα Μπακογιάννη
Εδώ και αρκετό καιρό, μετά την καταλυτική για τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία παρουσία του Κώστα Καραμανλή στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2008, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε αρχίσει να στήνει τον μηχανισμό της «επόμενης ημέρας». Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αλλά και τις μαρτυρίες στελεχών της Ρηγίλλης, έκανε μία μεθοδική δουλειά. Αυτήν τη στιγμή, θεωρείται το φαβορί για την επίτευξη του στόχου, της αρχηγίας της ΝΔ. Το πρόβλημα, ωστόσο, επικεντρώνεται στο κατά πόσο η ανέλιξη της θα γίνει αποδεκτή από τον σκληρό καραμανλικό πυρήνα αλλά και τους παραδοσιακούς εκπροσώπους στο κόμμα της Λαϊκής Δεξιάς. Βουλευτές και στελέχη που κινούνται στο συγκεκριμένο χώρο δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους, αλλά και την πρόθεσή τους να εναντιωθούν στην «Άλωση της Νέας Δημοκρατίας από τους Μητσοτακικούς».
Ο Γιάννης Μανώλης
Την ίδια ώρα λαλίστατος ο Γιάννης Μανώλης δεν κρύβει τις προθέσεις του. Ζητά να συγκροτηθεί ένα πραγματικό καραμανλικό κόμμα χωρίς τους «Μητσοτάκηδες», όπως τους αποκαλεί χαρακτηριστικά. Ορισμένοι θεωρούν τις θέσεις του γραφικές. Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως μία διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, μετά από τέτοια πολιτική ήττα, θα καταδικάσει τον χώρο της Κεντροδεξιάς σε μακρά απομόνωση που σημαίνει ταυτόχρονα απουσία από τη νομή της εξουσίας. «Τα μοναστήρια να είναι καλά», ψιθυρίζουν στη Ρηγίλλης. Αλλά μοναστήρια χωρίς καλόγερους, είναι ένα ζήτημα και τα κεντρικά γραφεία της ΝΔ παραπέμπουν σε μοναστήρι δίχως καλόγερους, παρατηρούν πικρόχολα κάποια από τα στελέχη του -μέχρι χθες- κυβερνώντος κόμματος.
Κατά τ' άλλα το παρασκήνιο βρίθει φημών.
Ο Αντώνης Σαμαράς
Τα γραφεία της ΝΔ στη Ρηγίλλης
«Ο Αντώνης έχει βάσιμες ελπίδες. Είναι δικό μας παιδί», ακούγεται να λέει γνωστό στέλεχος της παράταξης. «Δεν είναι σαν τους άλλους», συμπληρώνει, εννοώντας εκείνους που βρίσκονται υπό την επιρροή της Ντόρας Μπακογιάννη. Έχει προετοιμαστεί για την «επόμενη ημέρα». Στοχεύει στη συσπείρωση των κλασσικών καραμανλικών στελεχών και τους παραδοσιακούς της Λαϊκής Δεξιάς. Το ζήτημα είναι αν θα επιμείνει μέχρι τέλους. Είναι πολλοί εκείνοι στη Ρηγίλλης που παρατηρούν πως αν ο Σαμαράς δεν καταφέρει να συγκεντρώσει ένα σίγουρο ποσοστό, δεν θα είναι υποψήφιος στο έκτακτο συνέδριο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε άραγε ότι ο δρόμος για την Ντόρα είναι στρωμένος με λουλούδια; Μάλλον όχι. Η πολιτική είναι Μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ… σημειώνουν με νόημα οι παραπάνω κύκλοι και είναι φανερό ότι η επισήμανσή τους εμπεριέχει απειλή.
Οι "λαγοί"
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος
Κανείς δεν πιστεύει αυτήν τη στιγμή στη ΝΔ πως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει ελπίδες να κερδίσει το παιγνίδι. Την πολιτική καριέρα την οφείλει στον Κώστα Μητσοτάκη. Είναι ο άνθρωπός που τον πήρε δίπλα του και τον «φρόντισε». «Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μπορεί να διαθέτει μία επικοινωνιακή ρητορική. Δεν διαθέτει, ωστόσο, πολιτικό βάθος. Ο Κώστας Μητσοτάκης και οι επίγονοι το διαθέτουν, όσο διαθέτουν εν πάση περιπτώσει», επισημαίνουν οι συνομιλητές. Όσο για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη όταν πέφτει το όνομα του στο τραπέζι, χαμογελούν. Κανείς δεν ξεχνά το παρατσούκλι του, «Το Ντοράκι».
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης
Στη Ρηγίλλης γνωρίζουν πως το συνέδριο που έρχεται είναι ένα έργο για δύο πρωταγωνιστές. Την Ντόρα και τον Αντώνη. Ξέρουν επίσης πως ένα μεγάλο κόμμα δεν γκρεμίζεται τόσο εύκολα. «Το Μαντρί είναι μία υπόθεση, όταν σε αυτό συνυπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν κάποια στιγμή να φλερτάρουν και να αγγίξουν την εξουσία». Στο τέλος, θα συμφωνήσουμε πως πρέπει να βρούμε μία λύση και θα τη βρούμε», προσθέτει, κλείνοντας τη συζήτηση, με ένα χαρακτηριστικό σχόλιο. «Μέχρι τότε ο Παπανδρέου θα παίζει χωρίς αντίπαλο και μάλλον η περίοδος αυτή θα είναι μακρά.»
Απηύθυνε τον λόγο μόνο σε ένα πρόσωπο αποκαλώντας το Νέστωρα. Ήταν ο Γιώργος Σουφλιάς, που υπέβαλε την παραίτησή του εικοσιτέσσερις ώρες αργότερα, το απόγευμα της Δευτέρας.
Ο Μιχάλης Λιάπης
Το πρωί της ίδιας ημέρας είχε προηγηθεί η παρέμβαση - βόμβα του Μιχάλη Λιάπη, εξαδέλφου του Κώστα Καραμανλή. Είχε αποχωρήσει οικειοθελώς, δηλώνοντας ότι δεν συμφωνεί με τις αποφάσεις του πρωθυπουργού. Ζήτησε μάλιστα δημοσίως την παραίτηση της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιώργου Σουφλιά, θεωρώντας τους υπεύθυνους για τη δραματική ήττα της κεντροδεξιάς παράταξης. Λίγο αργότερα, ο Σάββας Τσιτουρίδης, εκτός εκλογικών συνδυασμών κυμαινόταν στο ίδιο μήκος κύματος.
Ο Γιώργος Σουφλιάς
Το απόγευμα, ο Σουφλιάς, υπό το βάρος της ήττας, δημοσιοποιούσε την παραίτησή του από το αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας. Την ίδια ώρα, και ενώ ο Κώστας Καραμανλής από το βράδυ της Κυριακής είχε δρομολογήσει τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου για την ανάδειξη νέου αρχηγού, κορυφωνόταν το παρασκήνιο για την κούρσα των υποψηφιοτήτων.
Η προετοιμασία
Η Ντόρα Μπακογιάννη
Εδώ και αρκετό καιρό, μετά την καταλυτική για τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία παρουσία του Κώστα Καραμανλή στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2008, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε αρχίσει να στήνει τον μηχανισμό της «επόμενης ημέρας». Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αλλά και τις μαρτυρίες στελεχών της Ρηγίλλης, έκανε μία μεθοδική δουλειά. Αυτήν τη στιγμή, θεωρείται το φαβορί για την επίτευξη του στόχου, της αρχηγίας της ΝΔ. Το πρόβλημα, ωστόσο, επικεντρώνεται στο κατά πόσο η ανέλιξη της θα γίνει αποδεκτή από τον σκληρό καραμανλικό πυρήνα αλλά και τους παραδοσιακούς εκπροσώπους στο κόμμα της Λαϊκής Δεξιάς. Βουλευτές και στελέχη που κινούνται στο συγκεκριμένο χώρο δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους, αλλά και την πρόθεσή τους να εναντιωθούν στην «Άλωση της Νέας Δημοκρατίας από τους Μητσοτακικούς».
Ο Γιάννης Μανώλης
Την ίδια ώρα λαλίστατος ο Γιάννης Μανώλης δεν κρύβει τις προθέσεις του. Ζητά να συγκροτηθεί ένα πραγματικό καραμανλικό κόμμα χωρίς τους «Μητσοτάκηδες», όπως τους αποκαλεί χαρακτηριστικά. Ορισμένοι θεωρούν τις θέσεις του γραφικές. Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως μία διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, μετά από τέτοια πολιτική ήττα, θα καταδικάσει τον χώρο της Κεντροδεξιάς σε μακρά απομόνωση που σημαίνει ταυτόχρονα απουσία από τη νομή της εξουσίας. «Τα μοναστήρια να είναι καλά», ψιθυρίζουν στη Ρηγίλλης. Αλλά μοναστήρια χωρίς καλόγερους, είναι ένα ζήτημα και τα κεντρικά γραφεία της ΝΔ παραπέμπουν σε μοναστήρι δίχως καλόγερους, παρατηρούν πικρόχολα κάποια από τα στελέχη του -μέχρι χθες- κυβερνώντος κόμματος.
Κατά τ' άλλα το παρασκήνιο βρίθει φημών.
Ο Αντώνης Σαμαράς
Τα γραφεία της ΝΔ στη Ρηγίλλης
«Ο Αντώνης έχει βάσιμες ελπίδες. Είναι δικό μας παιδί», ακούγεται να λέει γνωστό στέλεχος της παράταξης. «Δεν είναι σαν τους άλλους», συμπληρώνει, εννοώντας εκείνους που βρίσκονται υπό την επιρροή της Ντόρας Μπακογιάννη. Έχει προετοιμαστεί για την «επόμενη ημέρα». Στοχεύει στη συσπείρωση των κλασσικών καραμανλικών στελεχών και τους παραδοσιακούς της Λαϊκής Δεξιάς. Το ζήτημα είναι αν θα επιμείνει μέχρι τέλους. Είναι πολλοί εκείνοι στη Ρηγίλλης που παρατηρούν πως αν ο Σαμαράς δεν καταφέρει να συγκεντρώσει ένα σίγουρο ποσοστό, δεν θα είναι υποψήφιος στο έκτακτο συνέδριο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε άραγε ότι ο δρόμος για την Ντόρα είναι στρωμένος με λουλούδια; Μάλλον όχι. Η πολιτική είναι Μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ… σημειώνουν με νόημα οι παραπάνω κύκλοι και είναι φανερό ότι η επισήμανσή τους εμπεριέχει απειλή.
Οι "λαγοί"
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος
Κανείς δεν πιστεύει αυτήν τη στιγμή στη ΝΔ πως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει ελπίδες να κερδίσει το παιγνίδι. Την πολιτική καριέρα την οφείλει στον Κώστα Μητσοτάκη. Είναι ο άνθρωπός που τον πήρε δίπλα του και τον «φρόντισε». «Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μπορεί να διαθέτει μία επικοινωνιακή ρητορική. Δεν διαθέτει, ωστόσο, πολιτικό βάθος. Ο Κώστας Μητσοτάκης και οι επίγονοι το διαθέτουν, όσο διαθέτουν εν πάση περιπτώσει», επισημαίνουν οι συνομιλητές. Όσο για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη όταν πέφτει το όνομα του στο τραπέζι, χαμογελούν. Κανείς δεν ξεχνά το παρατσούκλι του, «Το Ντοράκι».
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης
Στη Ρηγίλλης γνωρίζουν πως το συνέδριο που έρχεται είναι ένα έργο για δύο πρωταγωνιστές. Την Ντόρα και τον Αντώνη. Ξέρουν επίσης πως ένα μεγάλο κόμμα δεν γκρεμίζεται τόσο εύκολα. «Το Μαντρί είναι μία υπόθεση, όταν σε αυτό συνυπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν κάποια στιγμή να φλερτάρουν και να αγγίξουν την εξουσία». Στο τέλος, θα συμφωνήσουμε πως πρέπει να βρούμε μία λύση και θα τη βρούμε», προσθέτει, κλείνοντας τη συζήτηση, με ένα χαρακτηριστικό σχόλιο. «Μέχρι τότε ο Παπανδρέου θα παίζει χωρίς αντίπαλο και μάλλον η περίοδος αυτή θα είναι μακρά.»
Οι έξι αρχηγοί της Νέας Δημοκρατίας. Και ο έβδομος;
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 6 Οκτωβρίου 2009, 02:00
Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1974 και είναι κατά κάποιο τρόπο το διάδοχο σχήμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) που είχε ιδρύσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη δεκαετία του πενήντα. Πιο φιλελεύθερη, πιο μοντέρνα, πιο ελληνική. Στην ιδρυτική της διακήρυξη διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
Φωτογραφία από το ιδρυτικό
συνέδριο της ΝΔ
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.»
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, το κόμμα του «ελευθερωτή» Καραμανλή, ήρθε μαζί με τα χαμόγελα της μεταπολίτευσης. Η σκιά της χούντας, της απάνθρωπης 7ετίας των συνταγματαρχών, έκανε το νέο κόμμα να φαντάζει σαν «άνθος λωτού» και τον ιδρυτή του σαν εθνάρχη. Στις αμφιβολίες των δημοκρατικών πολιτών, των κεντρώων, των κεντραοαριστερών αλλά και των αριστερών, που γυρνούσαν από τις εξορίες και έβλεπαν τα φιλελεύθερα χαμόγελα με σκεπτικισμό, απάντησε ο Μίκης Θεοδωράκης με εκείνο το αξέχαστο «Καραμανλής ή τανκς». Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, με αρχηγό τον ιδρυτή της, σάρωσε στις πρώτες εκλογές με το ασύλληπτο ποσοστό του 54,37%, αφού την ψήφισαν όλοι οι τρελαμένοι από την καταπίεση Έλληνες. Είχαν ξεχάσει τον Καραμανλή της οκταετίας και στη θέση του είχαν τοποθετήσει τον Καραμανλή του Παρισιού, που τον είχαν σχεδόν εξιδανικεύσει.
Κωνσταντίνος Καραμανλής
"Ο ιδρυτής"
Το 1977 η Νέα Δημοκρατία προχωρεί στην εσωτερική της οργάνωση, με κορυφαία διαδικασία το Προσυνέδριο της Χαλκιδικής τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς, όπου συζητήθηκαν προτάσεις για το καταστατικό και τους κανονισμούς λειτουργίας των κομματικών οργανώσεών της. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τόνισε:
«Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα.»
Στις βουλευτικές εκλογές του 1977, που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 1977, η Νέα Δημοκρατία με αρχηγό πάλι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, πήρε ξανά την κυβέρνηση. Αυτή τη φορά, χωρίς αντιχουντικό ενθουσιασμό και με αμβλυμμένα τα πολιτικά πάθη, το ποσοστό βγήκε από τις κάλπες κουτσουρεμένο. Από το φοβερό ποσοστό του 54%, έπεσε στο 41,84%, το οποίο, λόγω του περίεργου συστήματος, απέδωσε 172 έδρες στο Κοινοβούλιο.
Γεώργιος Ράλλης
"Ο ευπαρτίδης"
Τον Μάιο του 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ πρόεδρος του κόμματος εκλέγεται ο Γεώργιος Ράλλης, ο ευπατρίδης της παράταξης, ένας ευγενέστατος πολιτικός - τζέντλεμαν τον αποκαλούσαν ακόμα και οι αντίπαλοι. Ο Γεώργιος Ράλλης αναλαμβάνει και χρέη πρωθυπουργού, ενώ τον Ιούνιο του 1981 συγκαλείται έκτακτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, που διεξήχθησαν στις 18 Οκτωβρίου, η Νέα Δημοκρατία, υπό τη σκιά μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής από πυρκαγιές, ηττάται για πρώτη φορά, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό τής –μέχρι τότε- ιστορίας της (35,86%). Λαμβάνει 115 έδρες στη Βουλή και βρίσκεται στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Την ίδια μέρα, διεξήχθησαν και οι ευρωεκλογές του 1981, όπου και εκεί η Νέα Δημοκρατία, πάλι με αρχηγό τον Ράλλη, ηττήθηκε, λαμβάνοντας ποσοστό 31,34%, και κερδίζοντας 8 από τις 24 έδρες της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, το Δεκέμβριο, ο Γεώργιος Ράλλης θέτει θέμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος και καταψηφίζεται. Νέος πρόεδρος αναλαμβάνει ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο ευπατρίδης του Μετσόβου, ο κεντρώος πολιτικός που παρείσφρησε τη δεκαετία του ’50 στη Δεξιά, από την κεντροαριστερή παράταξη (ΕΠΕΚ – Φιλελεύθεροι) του Νικολάου Πλαστήρα.
Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας
"Ο σκληρός διανοούμενος"
Στις ευρωεκλογές του 1984, στις 17 Ιουνίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται, αυξάνοντας όμως το ποσοστό της σε 38,05% και παίρνοντας 9 από τις 24 ελληνικές έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρ’ όλα αυτά, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Ευάγγελος Αβέρωφ με επιστολή του προς την κοινοβουλευτική ομάδα, παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και την 1η Σεπτεμβρίου εκλέγεται στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Όταν ο παραδοσιακός αντίπαλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ένας Κρητικός, ανέλαβε το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας, οι βαμμένοι δεξιοί, που αποτελούσαν και τον πυρήνα του κόμματος, οι κένταυροι και οι Εκοφίτες, δεν τον είδαν με καλό μάτι. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα όμως. Έτσι όπως είχε κηρύξει διάλυση το κόμμα, τον είδαν σαν αναγκαίο κακό. Εν τω μεταξύ ο Μητσοτάκης με συνοπτικές διαδικασίες οργανώνει το κόμμα στα πρότυπα των αριστερών κομμάτων με έναν ικανό και πανέξυπνο αρχιτέκτονα μηχανικό. Τον Ανδριώτη Γιάννη Δημητροκάλη, φίλο και συμφοιτητή του αείμνηστου Γιώργη Γεννηματά. Ο Δημητροκάλης, για πρώτη φορά, οργάνωσε άψογα τη Νέα Δημοκρατία και ιδιαίτερα τη νεολαία της.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
"Ο αποστάτης του Κέντρου"
Στις 2 Ιουνίου 1985, στις βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία, με Μητσοτάκη αρχηγό, ανεβάζει το ποσοστό της στο 40,85%, ηττάται όμως ξανά και παίρνει 126 έδρες, παραμένοντας στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος μαζί με εννέα ακόμα βουλευτές αποχωρούν για να ιδρύσουν δικό τους κόμμα. Το Φεβρουάριο του 1986 συγκαλείται στη Θεσσαλονίκη το Β' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπου αποφασίζεται να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις φιλελεύθερες ιδέες, εμπλουτίζοντας τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος, ενώ κρίνεται απαραίτητο να πραγματοποιηθούν καταστατικές αλλαγές, καθώς και αλλαγές των κανονισμών λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων. Τότε ήταν που δόθηκε εντολή στον νεοδημοκρατικό Τύπο, να περάσει η λέξη «φιλελεύθερος» σε πρώτο πλάνο, αφού δεν μπορούσε να περάσει επίσημα στον τίτλο του κόμματος. Τον τίτλο «κόμμα των Φιλελευθέρων» του αείμνηστου Ελευθερίου Βενιζέλου, τον κρατούσε και τον κρατάει ακόμα ένας Κρητικός απόστρατος ταξίαρχος ή κάτι τέτοιο.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989, η Νέα Δημοκρατία, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά, της τάξεως του 44,3% και 46,2% αντίστοιχα, λόγω του εκλογικού νόμου δεν καταφέρνει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, με αποτέλεσμα την Κυβέρνηση Συνεργασίας με το Συνασπισμό, στην πρώτη περίπτωση, και την Οικουμενική Κυβέρνηση στη δεύτερη.
Παρ’ όλα αυτά, στις βουλευτικές εκλογές του 1990, επιτυγχάνοντας το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας (46,9%), το κόμμα λόγω της ιδιομορφίας του εκλογικού νόμου, λαμβάνει μόλις 150 έδρες στη Βουλή, σχηματίζοντας μια αυτοδύναμη αλλά ασταθή κυβέρνηση.
Μιλτιάδης Έβερτ
"Ο Eκοφίτης"
Τον Ιούνιο του 1993 ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία, παίρνοντας μαζί του και κάποιους βουλευτές, με αποτέλεσμα να «πέσει» η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι, προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, όπου η φιλελεύθερη παράταξη ηττάται με ποσοστό 39,3% από έναν «ετοιμοθάνατο» Παπανδρέου και επανέρχεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αμέσως μετά ο Μητσοτάκης παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και στη θέση του εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ. Ο πρώην κεντρώος Μητσοτάκης, παραχωρεί τη θέση του στον παλιό Εκοφίτη, τον δυναμικό αντικομμουνιστή νεολαίο, που ανέλαβε το τιμόνι ενός νεοφιλελεύθερου κόμματος, του οποίου οι ρίζες άγγιζαν βαθιά την ακροδεξιά.
Από 22-24 Απριλίου 1994 συνέρχεται το Γ' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Χαλκιδική με συμμετοχή 1.300 συνέδρων, όπου εγκρίνεται το νέο καταστατικό του Κόμματος, το νέο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος και επιβεβαιώνονται οι ιδεολογικές αρχές της παράταξης.
Στις ευρωεκλογές του 1994, που διεξήχθησαν στις 12 Ιουνίου, το Κόμμα με αρχηγό τον Έβερτ, ηττάται από το ΠΑΣΟΚ και βγαίνει δεύτερο και ιδρωμένο, με ποσοστό 32,63% και 9 από τις 25 έδρες.
Το 1996 προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου, όπου η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται δεύτερη πάλι, συγκεντρώνοντας 38,12% και 108 έδρες. Αυτό οδηγεί τον πρόεδρο Μιλτιάδη Έβερτ σε παραίτηση και την κίνηση διαδικασίας για εκλογή νέου προέδρου, όπου ο Έβερτ υπερισχύει του Γιώργου Σουφλιά.
Την 1η και 2α Μαρτίου του 1997 διεξάγεται το Δ' Συνέδριο του Κόμματος στην Αθήνα, με θέμα την ψήφιση νέου καταστατικού και προγράμματος, καθώς και την εκλογή προέδρου από διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα. Στις 21 Μαρτίου γίνεται η πρώτη ψηφοφορία, όπου ο Κώστας Καραμανλής συγκεντρώνει ποσοστό 40,73%, ο Γιώργος Σουφλιάς 30,52%, ο Μιλτιάδης Έβερτ 25,34% και ο Βύρων Πολύδωρας 3,4%. Στη δεύτερη ψηφοφορία ο Καραμανλής εκλέγεται πρόεδρος με 69,16%, έναντι 30,84% του Σουφλιά.
Κώστας Καραμανλής
"Το βαρύ όνομα"
Με αρχηγό τον Καραμανλή το νεότερο, στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, το Κόμμα έλαβε το 45,36% των ψήφων, κατέλαβε την πλειοψηφία στη Βουλή με 165 έδρες και ανέδειξε Κυβέρνηση. Στις 13 Ιουνίου του ίδιου έτους, διεξάγονται οι ευρωεκλογές, όπου η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με μεγάλη διαφορά, συγκεντρώνοντας 43,01% και 11 από τις 25 έδρες, ενώ τον επόμενο μήνα διεξάγεται το ΣΤ' Συνέδριο του Κόμματος με τη συμμετοχή 4.500 συνέδρων.
Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007, η Νέα Δημοκρατία παραμένει Κυβέρνηση, κερδίζοντας με 41,84% και 152 έδρες. Στις Ευρωεκλογές 2009 έλαβε ποσοστό 32,29% και 8 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και έρχεται η 4η Οκτωβρίου του 2009. Ο Καραμανλής που και μόνο με το όνομα συγκινούσε τους ανά την Ελλάδα νεοδημοκράτες, παρατάσσει τις δυνάμεις του απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που κάνει μια προσεκτική και μετρημένη προεκλογική εκστρατεία. Η Νέα Δημοκρατία είναι στα κάτω της υπό το βάρος όχι μόνο της οικονομικής κρίσης αλλά και των απανωτών σκανδάλων που δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ. Όλοι οι ειδικοί και οι εκλογολόγοι περιμένουν μια αξιοπρεπή ήττα του Καραμανλή, από τον χαμηλών τόνων αντίπαλο, Γιώργο Παπανδρέου. Η συντριβή του κόμματος που ίδρυσε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της μεταπολίτευσης ξεπέρασε όλες τις προβλέψεις. Με αρχηγό έναν Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας της και η νίκη του ΠΑΣΟΚ έγινε θρίαμβος. Ο αρχηγός της ΝΔ, μόνος του σε ένα τεράστιο τραπέζι στο Ζάππειο, μπροστά στις κάμερες, φορτώθηκε όλη την ευθύνη της ήττας και παραιτήθηκε. Έτσι απλά, όπως κάποτε είχε έρθει φέρνοντας ελπίδες και χαμόγελα στην παράταξη που άλλος ένας Καραμανλής, ο θείος του, είχε ιδρύσει πριν τριανταπέντε χρόνια.
Έτσι, ξαφνικά, άνοιξε ο δρόμος για τον έβδομο, τον επόμενο αρχηγό της συντηρητικής παράταξης. Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αλλά και ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι σίγουρα υποψήφιοι για τη θέση του Προέδρου. Κυριακή κοντή γιορτή. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα ξέρουμε τον επόμενο νεοδημοκράτη αρχηγό. Οι υποψήφιοι, στο κολουάζ, περιμένουν το σύνθημα για την εκκίνηση
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 6 Οκτωβρίου 2009, 02:00
Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1974 και είναι κατά κάποιο τρόπο το διάδοχο σχήμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) που είχε ιδρύσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη δεκαετία του πενήντα. Πιο φιλελεύθερη, πιο μοντέρνα, πιο ελληνική. Στην ιδρυτική της διακήρυξη διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
Φωτογραφία από το ιδρυτικό
συνέδριο της ΝΔ
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.»
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, το κόμμα του «ελευθερωτή» Καραμανλή, ήρθε μαζί με τα χαμόγελα της μεταπολίτευσης. Η σκιά της χούντας, της απάνθρωπης 7ετίας των συνταγματαρχών, έκανε το νέο κόμμα να φαντάζει σαν «άνθος λωτού» και τον ιδρυτή του σαν εθνάρχη. Στις αμφιβολίες των δημοκρατικών πολιτών, των κεντρώων, των κεντραοαριστερών αλλά και των αριστερών, που γυρνούσαν από τις εξορίες και έβλεπαν τα φιλελεύθερα χαμόγελα με σκεπτικισμό, απάντησε ο Μίκης Θεοδωράκης με εκείνο το αξέχαστο «Καραμανλής ή τανκς». Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, με αρχηγό τον ιδρυτή της, σάρωσε στις πρώτες εκλογές με το ασύλληπτο ποσοστό του 54,37%, αφού την ψήφισαν όλοι οι τρελαμένοι από την καταπίεση Έλληνες. Είχαν ξεχάσει τον Καραμανλή της οκταετίας και στη θέση του είχαν τοποθετήσει τον Καραμανλή του Παρισιού, που τον είχαν σχεδόν εξιδανικεύσει.
Κωνσταντίνος Καραμανλής
"Ο ιδρυτής"
Το 1977 η Νέα Δημοκρατία προχωρεί στην εσωτερική της οργάνωση, με κορυφαία διαδικασία το Προσυνέδριο της Χαλκιδικής τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς, όπου συζητήθηκαν προτάσεις για το καταστατικό και τους κανονισμούς λειτουργίας των κομματικών οργανώσεών της. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τόνισε:
«Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα.»
Στις βουλευτικές εκλογές του 1977, που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 1977, η Νέα Δημοκρατία με αρχηγό πάλι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, πήρε ξανά την κυβέρνηση. Αυτή τη φορά, χωρίς αντιχουντικό ενθουσιασμό και με αμβλυμμένα τα πολιτικά πάθη, το ποσοστό βγήκε από τις κάλπες κουτσουρεμένο. Από το φοβερό ποσοστό του 54%, έπεσε στο 41,84%, το οποίο, λόγω του περίεργου συστήματος, απέδωσε 172 έδρες στο Κοινοβούλιο.
Γεώργιος Ράλλης
"Ο ευπαρτίδης"
Τον Μάιο του 1980 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ πρόεδρος του κόμματος εκλέγεται ο Γεώργιος Ράλλης, ο ευπατρίδης της παράταξης, ένας ευγενέστατος πολιτικός - τζέντλεμαν τον αποκαλούσαν ακόμα και οι αντίπαλοι. Ο Γεώργιος Ράλλης αναλαμβάνει και χρέη πρωθυπουργού, ενώ τον Ιούνιο του 1981 συγκαλείται έκτακτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, που διεξήχθησαν στις 18 Οκτωβρίου, η Νέα Δημοκρατία, υπό τη σκιά μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής από πυρκαγιές, ηττάται για πρώτη φορά, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό τής –μέχρι τότε- ιστορίας της (35,86%). Λαμβάνει 115 έδρες στη Βουλή και βρίσκεται στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Την ίδια μέρα, διεξήχθησαν και οι ευρωεκλογές του 1981, όπου και εκεί η Νέα Δημοκρατία, πάλι με αρχηγό τον Ράλλη, ηττήθηκε, λαμβάνοντας ποσοστό 31,34%, και κερδίζοντας 8 από τις 24 έδρες της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, το Δεκέμβριο, ο Γεώργιος Ράλλης θέτει θέμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος και καταψηφίζεται. Νέος πρόεδρος αναλαμβάνει ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο ευπατρίδης του Μετσόβου, ο κεντρώος πολιτικός που παρείσφρησε τη δεκαετία του ’50 στη Δεξιά, από την κεντροαριστερή παράταξη (ΕΠΕΚ – Φιλελεύθεροι) του Νικολάου Πλαστήρα.
Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας
"Ο σκληρός διανοούμενος"
Στις ευρωεκλογές του 1984, στις 17 Ιουνίου, η Νέα Δημοκρατία ηττάται, αυξάνοντας όμως το ποσοστό της σε 38,05% και παίρνοντας 9 από τις 24 ελληνικές έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρ’ όλα αυτά, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Ευάγγελος Αβέρωφ με επιστολή του προς την κοινοβουλευτική ομάδα, παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και την 1η Σεπτεμβρίου εκλέγεται στο αξίωμα αυτό ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Όταν ο παραδοσιακός αντίπαλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ένας Κρητικός, ανέλαβε το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας, οι βαμμένοι δεξιοί, που αποτελούσαν και τον πυρήνα του κόμματος, οι κένταυροι και οι Εκοφίτες, δεν τον είδαν με καλό μάτι. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα όμως. Έτσι όπως είχε κηρύξει διάλυση το κόμμα, τον είδαν σαν αναγκαίο κακό. Εν τω μεταξύ ο Μητσοτάκης με συνοπτικές διαδικασίες οργανώνει το κόμμα στα πρότυπα των αριστερών κομμάτων με έναν ικανό και πανέξυπνο αρχιτέκτονα μηχανικό. Τον Ανδριώτη Γιάννη Δημητροκάλη, φίλο και συμφοιτητή του αείμνηστου Γιώργη Γεννηματά. Ο Δημητροκάλης, για πρώτη φορά, οργάνωσε άψογα τη Νέα Δημοκρατία και ιδιαίτερα τη νεολαία της.
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
"Ο αποστάτης του Κέντρου"
Στις 2 Ιουνίου 1985, στις βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία, με Μητσοτάκη αρχηγό, ανεβάζει το ποσοστό της στο 40,85%, ηττάται όμως ξανά και παίρνει 126 έδρες, παραμένοντας στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος μαζί με εννέα ακόμα βουλευτές αποχωρούν για να ιδρύσουν δικό τους κόμμα. Το Φεβρουάριο του 1986 συγκαλείται στη Θεσσαλονίκη το Β' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπου αποφασίζεται να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις φιλελεύθερες ιδέες, εμπλουτίζοντας τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος, ενώ κρίνεται απαραίτητο να πραγματοποιηθούν καταστατικές αλλαγές, καθώς και αλλαγές των κανονισμών λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων. Τότε ήταν που δόθηκε εντολή στον νεοδημοκρατικό Τύπο, να περάσει η λέξη «φιλελεύθερος» σε πρώτο πλάνο, αφού δεν μπορούσε να περάσει επίσημα στον τίτλο του κόμματος. Τον τίτλο «κόμμα των Φιλελευθέρων» του αείμνηστου Ελευθερίου Βενιζέλου, τον κρατούσε και τον κρατάει ακόμα ένας Κρητικός απόστρατος ταξίαρχος ή κάτι τέτοιο.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 1989, η Νέα Δημοκρατία, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνει μεγάλα ποσοστά, της τάξεως του 44,3% και 46,2% αντίστοιχα, λόγω του εκλογικού νόμου δεν καταφέρνει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, με αποτέλεσμα την Κυβέρνηση Συνεργασίας με το Συνασπισμό, στην πρώτη περίπτωση, και την Οικουμενική Κυβέρνηση στη δεύτερη.
Παρ’ όλα αυτά, στις βουλευτικές εκλογές του 1990, επιτυγχάνοντας το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό της ιστορίας (46,9%), το κόμμα λόγω της ιδιομορφίας του εκλογικού νόμου, λαμβάνει μόλις 150 έδρες στη Βουλή, σχηματίζοντας μια αυτοδύναμη αλλά ασταθή κυβέρνηση.
Μιλτιάδης Έβερτ
"Ο Eκοφίτης"
Τον Ιούνιο του 1993 ο Αντώνης Σαμαράς αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία, παίρνοντας μαζί του και κάποιους βουλευτές, με αποτέλεσμα να «πέσει» η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι, προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 10 Οκτωβρίου, όπου η φιλελεύθερη παράταξη ηττάται με ποσοστό 39,3% από έναν «ετοιμοθάνατο» Παπανδρέου και επανέρχεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αμέσως μετά ο Μητσοτάκης παραιτείται από πρόεδρος του κόμματος και στη θέση του εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ. Ο πρώην κεντρώος Μητσοτάκης, παραχωρεί τη θέση του στον παλιό Εκοφίτη, τον δυναμικό αντικομμουνιστή νεολαίο, που ανέλαβε το τιμόνι ενός νεοφιλελεύθερου κόμματος, του οποίου οι ρίζες άγγιζαν βαθιά την ακροδεξιά.
Από 22-24 Απριλίου 1994 συνέρχεται το Γ' Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Χαλκιδική με συμμετοχή 1.300 συνέδρων, όπου εγκρίνεται το νέο καταστατικό του Κόμματος, το νέο πλαίσιο του κυβερνητικού προγράμματος και επιβεβαιώνονται οι ιδεολογικές αρχές της παράταξης.
Στις ευρωεκλογές του 1994, που διεξήχθησαν στις 12 Ιουνίου, το Κόμμα με αρχηγό τον Έβερτ, ηττάται από το ΠΑΣΟΚ και βγαίνει δεύτερο και ιδρωμένο, με ποσοστό 32,63% και 9 από τις 25 έδρες.
Το 1996 προκηρύσσονται πρόωρες εκλογές για τις 22 Σεπτεμβρίου, όπου η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται δεύτερη πάλι, συγκεντρώνοντας 38,12% και 108 έδρες. Αυτό οδηγεί τον πρόεδρο Μιλτιάδη Έβερτ σε παραίτηση και την κίνηση διαδικασίας για εκλογή νέου προέδρου, όπου ο Έβερτ υπερισχύει του Γιώργου Σουφλιά.
Την 1η και 2α Μαρτίου του 1997 διεξάγεται το Δ' Συνέδριο του Κόμματος στην Αθήνα, με θέμα την ψήφιση νέου καταστατικού και προγράμματος, καθώς και την εκλογή προέδρου από διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα. Στις 21 Μαρτίου γίνεται η πρώτη ψηφοφορία, όπου ο Κώστας Καραμανλής συγκεντρώνει ποσοστό 40,73%, ο Γιώργος Σουφλιάς 30,52%, ο Μιλτιάδης Έβερτ 25,34% και ο Βύρων Πολύδωρας 3,4%. Στη δεύτερη ψηφοφορία ο Καραμανλής εκλέγεται πρόεδρος με 69,16%, έναντι 30,84% του Σουφλιά.
Κώστας Καραμανλής
"Το βαρύ όνομα"
Με αρχηγό τον Καραμανλή το νεότερο, στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου του 2004, το Κόμμα έλαβε το 45,36% των ψήφων, κατέλαβε την πλειοψηφία στη Βουλή με 165 έδρες και ανέδειξε Κυβέρνηση. Στις 13 Ιουνίου του ίδιου έτους, διεξάγονται οι ευρωεκλογές, όπου η Νέα Δημοκρατία κερδίζει με μεγάλη διαφορά, συγκεντρώνοντας 43,01% και 11 από τις 25 έδρες, ενώ τον επόμενο μήνα διεξάγεται το ΣΤ' Συνέδριο του Κόμματος με τη συμμετοχή 4.500 συνέδρων.
Στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2007, η Νέα Δημοκρατία παραμένει Κυβέρνηση, κερδίζοντας με 41,84% και 152 έδρες. Στις Ευρωεκλογές 2009 έλαβε ποσοστό 32,29% και 8 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και έρχεται η 4η Οκτωβρίου του 2009. Ο Καραμανλής που και μόνο με το όνομα συγκινούσε τους ανά την Ελλάδα νεοδημοκράτες, παρατάσσει τις δυνάμεις του απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που κάνει μια προσεκτική και μετρημένη προεκλογική εκστρατεία. Η Νέα Δημοκρατία είναι στα κάτω της υπό το βάρος όχι μόνο της οικονομικής κρίσης αλλά και των απανωτών σκανδάλων που δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ. Όλοι οι ειδικοί και οι εκλογολόγοι περιμένουν μια αξιοπρεπή ήττα του Καραμανλή, από τον χαμηλών τόνων αντίπαλο, Γιώργο Παπανδρέου. Η συντριβή του κόμματος που ίδρυσε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της μεταπολίτευσης ξεπέρασε όλες τις προβλέψεις. Με αρχηγό έναν Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας της και η νίκη του ΠΑΣΟΚ έγινε θρίαμβος. Ο αρχηγός της ΝΔ, μόνος του σε ένα τεράστιο τραπέζι στο Ζάππειο, μπροστά στις κάμερες, φορτώθηκε όλη την ευθύνη της ήττας και παραιτήθηκε. Έτσι απλά, όπως κάποτε είχε έρθει φέρνοντας ελπίδες και χαμόγελα στην παράταξη που άλλος ένας Καραμανλής, ο θείος του, είχε ιδρύσει πριν τριανταπέντε χρόνια.
Έτσι, ξαφνικά, άνοιξε ο δρόμος για τον έβδομο, τον επόμενο αρχηγό της συντηρητικής παράταξης. Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αλλά και ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι σίγουρα υποψήφιοι για τη θέση του Προέδρου. Κυριακή κοντή γιορτή. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα ξέρουμε τον επόμενο νεοδημοκράτη αρχηγό. Οι υποψήφιοι, στο κολουάζ, περιμένουν το σύνθημα για την εκκίνηση
Παραιτήθηκε και ο Γ. Σουφλιάς
Συνεχίζεται το "τσουνάμι" των ραγδαίων εξελίξεων στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την παρέμβαση του Μιχάλη Λιάπη που ζήτησε την παραίτηση του Γιώργου Σουφλιά και της Ντόρας Μπακογιάννη, ο Γιώργος Σουφλιάς υπέβαλε την παραίτηση του από το αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας.
Η ανακοίνωση του Γιώργου Σουφλιά έχει ως εξής:
«Η αποχώρησή μου από την πολιτική ήταν κάτι που αρκετές φορές με είχε απασχολήσει στο παρελθόν. Διάφορες καταστάσεις, διαδικασίες, μέθοδοι στην πολιτική, ήταν αντίθετες με τα πιστεύω μου και τα στοιχεία του χαρακτήρα μου. Τα παραπάνω, μαζί με τα φίλια πυρά, με πίεζαν και πολλές φορές με πλήγωναν. Επέμεινα με την πίστη ότι είμαι χρήσιμος και πιστεύω ότι προσέφερα σημαντικό έργο στον τόπο και στην παράταξη. Έφτασα πολύ κοντά στο να λάβω αυτήν την απόφαση της αποχώρησης, λίγο καιρό πριν από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Θεώρησα όμως -όπως το θεώρησε και η ηγεσία του κόμματος- ότι θα ήταν χρήσιμο για την παράταξη να είμαι υποψήφιος και αυτήν τη φορά. Δεν προτίθεμαι να ορκιστώ βουλευτής. Ξεκαθαρίζω και ότι δεν με ενδιαφέρει καμία πολιτική θέση ή αξίωμα, είτε εντός Νέας Δημοκρατίας είτε ευρύτερα. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να αναπνεύσω εκτός πολιτικής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά βαρύ. Πιστεύω, όμως, ότι η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές βάζοντας πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον, όπως και η στάση του χθες το βράδυ, τιμούν τον ίδιο και το κόμμα μας. Σε ό,τι με αφορά στο θέμα των εκλογών -όπως έχω δηλώσει δημόσια- όταν μου ζητήθηκε η γνώμη τάχθηκα υπέρ των εκλογών, όπως τάχθηκαν και άλλα κορυφαία στελέχη. Η άποψή μου ήταν -και δεν την αλλάζω- ότι μία μακρά προεκλογική περίοδος σε μία τέτοια οικονομική συγκυρία, θα ήταν μεγάλη ζημιά για τον τόπο και ότι το παραταξιακό συμφέρον πρέπει να ταυτίζεται με το Εθνικό. Γι’ αυτούς που σκέπτονται παραταξιακά και μόνον, έχω να τονίσω δύο πράγματα: Πρώτον, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τα αίτια της ήττας δεν ήταν ο χρόνος των εκλογών αλλά πολλά άλλα. Δεύτερον, στις εκλογές του Φεβρουαρίου, όλα και κυρίως η οικονομία, δείχνουν ότι δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα για την παράταξη.
Πιστεύω, επίσης, ότι η επιλογή να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, την οποία υποστήριζα σταθερά, αποτελεί σοβαρή κληρονομιά για την παράταξη αλλά και παρακαταθήκη για την πολιτική ζωή του τόπου. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κρίνει την άποψη όσων πιστεύαμε ότι έπρεπε να προκηρυχτούν εκλογές. Δεν έχει, όμως, το δικαίωμα να αποδίδει υστεροβουλίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ομολογώ ότι απρέπειες που ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα δεν τις περίμενα, αλλά δεν με επηρέασαν στην απόφασή μου να αποχωρήσω. Πολιτεύτηκα 35 χρόνια με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον της παράταξης. Άλλωστε, αν ενδιαφερόμουν για διάφορα αξιώματα και, κυρίως, αν έβαζα πάνω από όλα το δικό μου συμφέρον, έμπειρος είμαι και θα πολιτευόμουν διαφορετικά. Ολοκληρώνοντας αυτήν την πολιτική διαδρομή, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με εμπιστεύτηκαν. Τους χιλιάδες πολίτες που με τίμησαν με την ψήφο τους και τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Καραμανλή, Γεώργιο Ράλλη και Ξενοφώντα Ζολώτα, καθώς και τον Τζανή Τζανετάκη, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κώστα Καραμανλή, που ως Πρωθυπουργοί μου ανέθεσαν σημαντικά Υπουργεία. Εργάσθηκα με όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο. Αισθάνομαι υπερήφανος για το έργο μου σε κάθε Υπουργείο, αλλά και για τα δύο Κυβερνητικά Προγράμματα, του 1989 και του 2004. Τα τελευταία 5,5 χρόνια στο ΥΠΕΧΩΔΕ, πραγματοποιήσαμε πολύ σημαντικό έργο στο Περιβάλλον και τις Υποδομές. Οι συνεργάτες μου και εγώ πιστεύουμε ότι αφήνουμε μία σημαντική κληρονομιά, που κάνει πραγματικά καλύτερη τη ζωή των πολιτών σε όλη την Ελλάδα. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Στην πολιτική μου διαδρομή γεύτηκα, όπως όλοι, πικρίες, αλλά οφείλω να τονίσω ότι γεύτηκα και την χαρά της δημιουργίας και της προσφοράς. Αποχωρώ με γνώσεις και εμπειρίες, αλλά κυρίως με αναλλοίωτα τα στοιχεία του χαρακτήρα μου. Εύχομαι η νέα κυβέρνηση να υπηρετήσει με αποτελεσματικότητα τον τόπο. Πιστεύω ότι η παράταξή μας θα βρει γρήγορα και πάλι τον δρόμο της. Η προσωπική μου πολιτική διαδρομή ολοκληρώθηκε εδώ. Και πάλι ευχαριστώ όλους όσους μου έδωσαν την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους, αυτά τα 35 χρόνια».
Συνεχίζεται το "τσουνάμι" των ραγδαίων εξελίξεων στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την παρέμβαση του Μιχάλη Λιάπη που ζήτησε την παραίτηση του Γιώργου Σουφλιά και της Ντόρας Μπακογιάννη, ο Γιώργος Σουφλιάς υπέβαλε την παραίτηση του από το αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας.
Η ανακοίνωση του Γιώργου Σουφλιά έχει ως εξής:
«Η αποχώρησή μου από την πολιτική ήταν κάτι που αρκετές φορές με είχε απασχολήσει στο παρελθόν. Διάφορες καταστάσεις, διαδικασίες, μέθοδοι στην πολιτική, ήταν αντίθετες με τα πιστεύω μου και τα στοιχεία του χαρακτήρα μου. Τα παραπάνω, μαζί με τα φίλια πυρά, με πίεζαν και πολλές φορές με πλήγωναν. Επέμεινα με την πίστη ότι είμαι χρήσιμος και πιστεύω ότι προσέφερα σημαντικό έργο στον τόπο και στην παράταξη. Έφτασα πολύ κοντά στο να λάβω αυτήν την απόφαση της αποχώρησης, λίγο καιρό πριν από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Θεώρησα όμως -όπως το θεώρησε και η ηγεσία του κόμματος- ότι θα ήταν χρήσιμο για την παράταξη να είμαι υποψήφιος και αυτήν τη φορά. Δεν προτίθεμαι να ορκιστώ βουλευτής. Ξεκαθαρίζω και ότι δεν με ενδιαφέρει καμία πολιτική θέση ή αξίωμα, είτε εντός Νέας Δημοκρατίας είτε ευρύτερα. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να αναπνεύσω εκτός πολιτικής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά βαρύ. Πιστεύω, όμως, ότι η απόφαση του Κώστα Καραμανλή να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές βάζοντας πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον, όπως και η στάση του χθες το βράδυ, τιμούν τον ίδιο και το κόμμα μας. Σε ό,τι με αφορά στο θέμα των εκλογών -όπως έχω δηλώσει δημόσια- όταν μου ζητήθηκε η γνώμη τάχθηκα υπέρ των εκλογών, όπως τάχθηκαν και άλλα κορυφαία στελέχη. Η άποψή μου ήταν -και δεν την αλλάζω- ότι μία μακρά προεκλογική περίοδος σε μία τέτοια οικονομική συγκυρία, θα ήταν μεγάλη ζημιά για τον τόπο και ότι το παραταξιακό συμφέρον πρέπει να ταυτίζεται με το Εθνικό. Γι’ αυτούς που σκέπτονται παραταξιακά και μόνον, έχω να τονίσω δύο πράγματα: Πρώτον, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, τα αίτια της ήττας δεν ήταν ο χρόνος των εκλογών αλλά πολλά άλλα. Δεύτερον, στις εκλογές του Φεβρουαρίου, όλα και κυρίως η οικονομία, δείχνουν ότι δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα για την παράταξη.
Πιστεύω, επίσης, ότι η επιλογή να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, την οποία υποστήριζα σταθερά, αποτελεί σοβαρή κληρονομιά για την παράταξη αλλά και παρακαταθήκη για την πολιτική ζωή του τόπου. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κρίνει την άποψη όσων πιστεύαμε ότι έπρεπε να προκηρυχτούν εκλογές. Δεν έχει, όμως, το δικαίωμα να αποδίδει υστεροβουλίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ομολογώ ότι απρέπειες που ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα δεν τις περίμενα, αλλά δεν με επηρέασαν στην απόφασή μου να αποχωρήσω. Πολιτεύτηκα 35 χρόνια με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον της παράταξης. Άλλωστε, αν ενδιαφερόμουν για διάφορα αξιώματα και, κυρίως, αν έβαζα πάνω από όλα το δικό μου συμφέρον, έμπειρος είμαι και θα πολιτευόμουν διαφορετικά. Ολοκληρώνοντας αυτήν την πολιτική διαδρομή, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με εμπιστεύτηκαν. Τους χιλιάδες πολίτες που με τίμησαν με την ψήφο τους και τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Καραμανλή, Γεώργιο Ράλλη και Ξενοφώντα Ζολώτα, καθώς και τον Τζανή Τζανετάκη, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κώστα Καραμανλή, που ως Πρωθυπουργοί μου ανέθεσαν σημαντικά Υπουργεία. Εργάσθηκα με όλες μου τις δυνάμεις για το καλύτερο. Αισθάνομαι υπερήφανος για το έργο μου σε κάθε Υπουργείο, αλλά και για τα δύο Κυβερνητικά Προγράμματα, του 1989 και του 2004. Τα τελευταία 5,5 χρόνια στο ΥΠΕΧΩΔΕ, πραγματοποιήσαμε πολύ σημαντικό έργο στο Περιβάλλον και τις Υποδομές. Οι συνεργάτες μου και εγώ πιστεύουμε ότι αφήνουμε μία σημαντική κληρονομιά, που κάνει πραγματικά καλύτερη τη ζωή των πολιτών σε όλη την Ελλάδα. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Στην πολιτική μου διαδρομή γεύτηκα, όπως όλοι, πικρίες, αλλά οφείλω να τονίσω ότι γεύτηκα και την χαρά της δημιουργίας και της προσφοράς. Αποχωρώ με γνώσεις και εμπειρίες, αλλά κυρίως με αναλλοίωτα τα στοιχεία του χαρακτήρα μου. Εύχομαι η νέα κυβέρνηση να υπηρετήσει με αποτελεσματικότητα τον τόπο. Πιστεύω ότι η παράταξή μας θα βρει γρήγορα και πάλι τον δρόμο της. Η προσωπική μου πολιτική διαδρομή ολοκληρώθηκε εδώ. Και πάλι ευχαριστώ όλους όσους μου έδωσαν την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους, αυτά τα 35 χρόνια».
Έτσι. Κάποια βλήματα εδώ μέσα αλλά και έξω πρώην συνάδελφοι κλπ συνεχίζουν να έχουν μείνει στο χρηματιστήριο και στο φαίνεσθαι και όχι στο παραγωγικό έργο που έγινε στη χώρα, στην πραγματική πρόοδο και στη διάθεση για τομές και ρήξεις στην κοινωνία.
Απλά θυμηθείτε τα κομματόσκυλα-επαγγελματίες συνδικαλιστές των αγροτών που είχαν κόψει την Ελλάδα στα δύο, τους κατ' εξακολούθηση σαλταδόρους-χουλιγκάνους των πανεπιστημίων καθώς επίσης και τους διάφορους ανεπάγγελτους-παλαιοκομματικούς που είχε να αντιμετωπίσει εσωκομματικά.
(ΥΓ) Δεν τον ψήφισα ποτέ, αλλά όποιος δεν έχει παρωπίδες ξέρει να ξεχωρίζει τον αφρό από το κατακάθι στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
αυτοδημιούργητος, απίστευτα καλλιεργημένος και μορφωμένος, ΣΕΜΝΟΣ & ΤΑΠΕΙΝΟΣ εκ του Αποτελέσματος, και ελέγχεται μόνο γιατί δεν μπόρεσε να ελέγξει τη λαμογιά του έλληνα.
Ενας οικονομολόγος που θα είχε μεγαλουργήσει στο εξωτερικό, ξεφτιλίστηκε συστηματικά από πουθενάδες του τίποτα για τις ελιές το ύψος του και τα σαρδάμ του......
Είδα και τις ροδαλές φάτσες με τα ωραία ποιήματα πού κατήντησαν τον τόπο......
Αει σιχτίρ. Πεθαμένα μυαλά και μετά μου λες γιατί έφυγα......
Μια και το λες αυτό συχνά-πυκνά, μου πέρασε κι εμένα απ' το μυαλό να μείνω έξω - αλλά δε θα ήταν καθόλου τίμιο κι αντρίκειο να φερθώ σκάρτα στους γέρους μου τη στιγμή που με στήριξαν οικονομικά πιτσιρίκο.
Έτσι λοιπόν γύρισα, πήγα στρατό, άλλαξα δουλειές, ανέβηκα στον επαγγελματικό στοίβο αλλά και οικονομικά (με δουλειά απίστευτη εννοείται) και το ανταπέδωσα όταν αρρώστησε ο πατέρας μου. Ποτέ μη λες ποτέ - κοιτώντας πίσω τώρα, βλέπω ότι ήταν σωστή επιλογή.
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Και δημοκράτης...την πούλεψε πριν κριθεί από τον λαό γιατί ήξερε ότι θα φάει μεγαλύτερη ψωλιά από αυτήν που έφαγε ο Κωστάκης και έδωσε το δαχτυλίδι με αδιάβλητες διαδικασίες στον Γιωργάκη!
ο Καραμανλής ο εθνάρχης σας τι έκανε;
η ιστορία επαναλαμβάνεται..... αλλά στη ιδεολογική τσίμπλα του έλληνα ο ένας που παράδωσε το 40% της Κύπρου αμαχητί και την πούλεψε για να γίνει πρόεδρας για να μην ξεφτυλιστεί είναι εθνάρχης.
Ο άλλος για τα Ιμια και την διαδοχή είναι προδότης και φασίστας.
Χου ρε. Ξυδάκι.........
gatto
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Αυγ 2007
- Μηνύματα
- 22.158
- Like
- 32
- Πόντοι
- 366
ο Καραμανλής ο εθνάρχης σας τι έκανε;
η ιστορία επαναλαμβάνεται..... αλλά στη ιδεολογική τσίμπλα του έλληνα ο ένας που παράδωσε το 40% της Κύπρου αμαχητί και την πούλεψε για να γίνει πρόεδρας για να μην ξεφτυλιστεί είναι εθνάρχης.
Ο άλλος για τα Ιμια και την διαδοχή είναι προδότης και φασίστας.
Χου ρε. Ξυδάκι.........
Δεν είμαι κομματόσκυλο...αυτά να τα λέτε μεταξύ σας!
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
ο Καραμανλής ο εθνάρχης σας τι έκανε;
η ιστορία επαναλαμβάνεται..... αλλά στη ιδεολογική τσίμπλα του έλληνα ο ένας που παράδωσε το 40% της Κύπρου αμαχητί και την πούλεψε για να γίνει πρόεδρας για να μην ξεφτυλιστεί είναι εθνάρχης.
Ο άλλος για τα Ιμια και την διαδοχή είναι προδότης και φασίστας.
Χου ρε. Ξυδάκι.........
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
ο καθείς κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο για την πάρτη του και τους συν αυτώ.
Προσωπική άποψη:
Στη ζωή έρχεσαι για να κάνεις καινούργια οικογένεια και όχι για να συντηρήσεις την παλιά. Αυτή είναι μια από τις αρρώστιες της ελληνικής κοινωνίας που την πληρώνει κιόλας με το νόμισμα της σταδιακής δημογραφικής εξαφάνισης και της δημιουργίας στρατού τεμπέληδων ανεπάγγελτων σαν κι αυτόν που σε κυβέρνησε 5.5 χρόνια και μέσες άκρες καταδικάζεις...
Εγώ όλο αυτό το ονομάζω ελληνικό κοινωνικό αδιέξοδο.......
Υ.Γ.
Εγώ σε μια οικογένεια Νεοδημοκρατών και γάβρων δε μπορούσα πλέον να λειτουργήσω....
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Δεν είμαι κομματόσκυλο...
αυτοί πληγώνονται περισσότερο.....
το ξέρω καλά αυτό..... έχουν προσωπική ηθική και το ξέρω από προσωπική εμπειρία.
κλάψε τώρα.
πόσο είπαμε ότι ήρθε η ΑΕΚ;
boomb
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 16.435
- Like
- 18
- Πόντοι
- 166
