Η Άρνηση του Γιώργου να τραβήξει το σκοινί στο θέμα Siemens σημειοδοτεί την προσπάθεια εξισορρόπησης Γερμανικών - Αμερικανικών συμφερόντων στην Ελληνική οικονομία. Ενώ για τους Αμερικάνους η Ελλάδα είναι η απόληξη ενός κακού σπυριού στα Βαλκάνια, για τους Γερμανούς ήταν η ιδανική αγελάδα για άρμεγμα των πόρων της ΕΕ υπό μορφή δανεισμού και
υπερτιμολογήσεων από Γερμανικές εταιρείες. Το σύστημα Σημίτη λοιπόν είχε δομηθεί έτσι ώστε να διευκολύνει τις εκροές δημοσίου χρήματος προς τα Γερμανικά ταμεία. Γύρω από αυτό είχε στηθεί ένα οργανωμένο παρακράτος που ξεκινούσε από τρομοκρατικές ομάδες, κοινό έγκλημα και εκδοτικά συμφέροντα προκειμένου να μην υπάρξει αντίδραση σε κανένα επίπεδο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε σχέση με τα υψηλότερα κλιμάκια του παρακράτους. Χρησιμοποίησε μόνο τη λούμπεν εκδοχή του για να εμποδίσει τη μαζική εκδήλωση αντιδράσεων κατά τους βομβαρδισμούς του Κοσσυφοπεδίου. Αντίθετα ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εκδηλωθεί ανοιχτά υπέρ του νέου πυλώνα της Αμερικάνικης οικονομίας, την "πράσινη ανάπτυξη" ως πυρήνα της νέας οικονομικής πολιτικής. Το επιβεβαίωσε με την πρόσφατη ομιλία του στην Αρχαία Ολυμπία όπου ξεκαθάρισε την εισαγωγή "εναλλακτικών καλλιεργειών" οι οποίες θα είναι φιλικότερες προς το περιβάλλον και θα απαιτούν λίγότερους φυσικούς πόρους. Ο
πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι λοιπόν ξεκάθαρος και ειλικρινής ασχέτως εάν δεν μιλάει ευθέως για γενετικά τροποποιημένους σπόρους, αφου όποιος έχει μελετήσει τα βασικά στοιχεία της "Πράσινης Ανάπτυξης" γνωρίζει ακριβώς τι είναι το "εναλλακτικό".
Μπορεί στην Αμερική η επιβολή της Πράσινης Ανάπτυξης να συνάντησε ισχυρότατες αντιδράσεις και να χαρακτηρίστηκε ως η πρώτη εκλογική απάτη του Ομπάμα, στην Ελλάδα όμως θα βρει πρόσφορο έδαφος:
Ο Έλληνας αγρότης είναι εξαθλιωμένος, δεν στηρίζεται στην επιτυχία της καλλιέργειας αλλά στις επιδοτήσεις - ελεημοσύνες. Πεθαίνει από τα φυτοφάρμακα αδιαμαρτύρητα, χρησιμοποιεί αφειδώς καρκινογόνα λιπάσματα. Δεν έχει λοιπόν κανένα λόγο να αντισταθεί, είναι έτοιμος να φυτέψει οτιδήποτε θα του αποφέρει έσοδα χωρίς πολλές ερωτήσεις.
Η στόχευση λοιπόν του ΓΑΠ είναι απολύτως ρεαλιστική και κατάλληλη για την Ελληνική πραγματικότητα. Οι Αμερικανοί άλλωστε θέλουν διακαώς μια αγροτική χώρα της ΕΕ να "ανοίξει την πόρτα" σε αυτό το νέο εξαγώγιμο Αμερικανικό προϊόν που μπορεί να αποβεί σωτήριο για την Αμερικανική οικονομία. Η διατήρηση Σημίτη στο κόμμα δεν κόβει τις γέφυρες με τους Γερμανούς ενώ κρατά στη ζωή τον παρακρατικό μηχανισμό που έχει απομείνει μετά την υπόθεση των "163 και είναι αρκετά ισχυρός αφού Σέχτες, ΕΑ κλπ δεν έχουν διαλυθεί. Με αυτό τον τρόπο, ο ΓΑΠ θα εξασφαλίσει και την ανοχή της ΕΕ στην προσέγγιση με τις ΗΠΑ, δίνοντας τους μια ιδιότυπη αμνηστεία που θα περιλαμβάνει και τα εδώ φυσικά πρόσωπα των σκανδάλων. Επιπλέον, το παρακράτος είναι πάντα χρήσιμο σε μια εξουσία ακόμα και αν ο λαός είναι έρμαιο παραπληροφόρησης και αποχαύνωσης.
Έχοντας λοιπόν εξασφαλισμένη ασυλία στους βαρώνους - συνεταίρους των Γερμανών, ο ΓΑΠ εξασφαλίζει τον απόλυτο έλεγχο των μέσων ώστε να ασκήσει την πολιτική του χωρίς πιέσεις. Η αυξανόμενη δύναμη του διαδικτύου μπορεί να αποτελέσει μια απειλή, αλλά η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν ξεκάθαρη στην τοποθέτηση της, έχοντας δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για "διαφάνεια στο διαδίκτυο" που δεν διαψεύσθηκε
απο λυγκειο βλεμμα