Πρώτος σκόρερ στα... αυτογκόλ
Της ΜΑΡΙΝΑΣ ΜΑΝΗ
Η πολυπραγμοσύνη τον έχει οδηγήσει σε γκάφες και την κυβέρνηση σε περιπέτειες.
Τον έχουν αποκαλέσει «άνθρωπο-ορχήστρα» επειδή εμφανίζεται ως πολυπράγμων. Αυτή η πολυπραγμοσύνη όμως, όπως και η υπερβολική αυτοπεποίθηση είναι, σύμφωνα με συναδέλφους του, που έχουν οδηγήσει τον ίδιο αλλά και συνολικά την κυβέρνηση σε πολλές περιπέτειες...
*Πρόσφατα ήταν προσκεκλημένος σε τηλεοπτικό δελτίο και -λογικά- θα έπρεπε να έχει προετοιμαστεί κυρίως για την προεκλογική πρωθυπουργική αναφορά σε 250.000 συμβασιούχους. Κι όμως, αντί να αντιτάξει κάποια δικαιολογία, επέμενε ότι ο πρωθυπουργός δεν το είχε υποσχεθεί. Το βίντεο απέδειξε το αντίθετο, κι ο Προκόπης επιβεβαίωσε ότι έχει έφεση στα αυτογκόλ...
*Προ καιρού, ως νομομαθής έπεισε το Μαξίμου ότι «το εθνικό δίκαιο υπερέχει του κοινοτικού» και ότι αρκούσε η επιμονή της κυβέρνησης σ' αυτή την παραδοχή για να άρουν οι Βρυξέλλες τις αντιρρήσεις για το «βασικό μέτοχο». Υποτίμησε τη λειτουργία των κοινοτικών λόμπι, και όταν το αντελήφθη ήταν αργά. Κατηγορήθηκε για λάθος εισηγήσεις και χειρισμούς από το μισό υπουργικό συμβούλιο και τον έλληνα επίτροπο Στ. Δήμα - ενώ μέχρι τελευταία στιγμή επέμενε ότι όλα έγιναν σωστά.
*«Ξαναχτύπησε» λίγες ημέρες αργότερα, προκαλώντας άλλη μεγάλη τρικυμία στην κυβέρνηση. Αιτία, αυτή τη φορά, η εισήγησή του στην κυβερνητική επιτροπή ότι δεν χρειάζεται να μετατεθεί η εργατική Πρωτομαγιά (που συνέπιπτε, το 2005, με την Κυριακή του Πάσχα). Υποστήριξε ότι υπάρχει το αναγκαίο νομικό άλλοθι και διαβεβαίωσε ότι ο ίδιος έχει συμφωνήσει με την ΑΔΕΔΥ. Μόνο που παρέβλεψε τη ΓΣΕΕ. Το αλαλούμ που ακολούθησε είναι γνωστό, ενώ στους «απέναντι» του Προκόπη προστέθηκε και ο (τότε) υπουργός Απασχόλησης Π. Παναγιωτόπουλος...
*Ως πολυπράγμων, μπήκε και στα χωράφια του υπουργείου Οικονομίας, προωθώντας (αρχές του 2005) το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο. Είχε τους λόγους του: ήθελε να εξασφαλίσει την ανοχή του δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου για να ανοίξει παράθυρο, με τις λιγότερες αντιδράσεις, στις προσλήψεις με την εισαγωγή της προφορικής συνέντευξης και να «απολύσει» αναίμακτα την πλειονότητα των συμβασιούχων.
*Ανοιξε μέτωπο όχι μόνο με τον υπουργό Οικονομίας, ο οποίος αρνήθηκε πεισματικά να ξεσφίξει τα λουριά, αλλά και με τον (τότε) γραμματέα της Ν.Δ. Β. Μεϊμαράκη, όταν (λειτουργώντας ως «λαγός») μίλησε για άρση μονιμότητας των νεοεισερχομένων δημοσίων υπαλλήλων και για διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας στο Δημόσιο. Μέχρι κι ο Γ. Βουλγαράκης εξαγριώθηκε μαζί του, όταν έθεσε θέματα πυρόσβεσης στην κυβερνητική επιτροπή ερήμην του ιδίου, ως αρμόδιου (τότε) υπουργού Δημόσιας Τάξης.
«Η μοναξιά του Προκόπη» μεγαλώνει όσο πληθαίνουν οι αντίπαλοι και όσο εκείνοι κερδίζουν στα σημεία. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο υπουργός Εσωτερικών δεν κατηγορείται μόνο για επιμέρους χειρισμούς. Χρεώνεται κυρίως την αδυναμία να δρομολογήσει σοβαρές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, η οποία εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από τους συναδέλφους του «μεγάλος ασθενής». Κι ο Π. Παυλόπουλος δεν έδειξε, εδώ και τρία χρόνια, ότι διαθέτει το κατάλληλο φάρμακο...
Πηγή:
[URL unfurl="true"]http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=19.11.2006,id=89196860[/url]