Επίσκεψη, χθες, μετά από πολλούς μήνες. Μπήκα μετά τις 18:30 και έφυγα μετά τις 20:30. Πολύ λίγος κόσμος και σχεδόν όλοι τους gay. Στην πρώτη αναγνωριστική βόλτα δεν είδα κάτι το αξιοσημείωτο. Μόνο έναν πούστη, στον πρώτο όροφο του υπογείου, ο οποίος φορούσε ένα στριγκάκι και περίμενε, στημένος, μπας και τον πηδήξει κανένας. Κατεβαίνοντας, ένας τύπος νόμιζε ότι με ήξερε και μου έπιασε την κουβέντα. Ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά ωραίος χαρακτήρας. Συζητήσαμε και σχολιάσαμε τα κακώς κείμενα του κινηματογράφου. Δεν με ενόχλησε, ούτε μου έκανε κάποια ανήθικη πρόταση. Όση ώρα έκατσα στο σινεμά, δεν μπήκε καμία γυναίκα. Είδα κάποιους να τον παίζουν, στα όρθια, στην αριστερή γωνία της οθόνης και τον τύπο με τον στριγκάκι να τον γαμάει ένας γέρος, στα πίσω καθίσματα. Η τσόντα που έπαιζε ήταν τραγική, καθώς έδειχνε μία νεαρή να την κατουράνε 6 άτομα και αυτή να τα πίνει. Απαράδεκτο θέαμα, επιπέδου Αβέρωφ και Κοσμοπολίτικ. Αηδίασα και έστρεφα το βλέμμα μου αλλού, στις ακραίες σκηνές. Συνοψίζοντας, το μαγαζί έχει πάρει την κάτω βόλτα. Οι θαμώνες έχουν μειωθεί σημαντικά και οι γυναίκες είναι είδος προς εξαφάνιση. Εγώ δεν πρόκειται να ξαναπάω, εάν δεν μάθω ότι έχουν αλλάξει κάποια πράγματα.