Έχω κολλήσει με δυο τραγούδια και τα ακούω συνέχεια μέσα στην μέρα..
1. Το μέταλλο της φωνής του νεαρού που μπαίνει δεύτερος στο τραγούδι με απογειώνει, έχει αυτή την σπάνια χροιά που συγκρίνεται με ιερά τέρατα όπως ο Καζαντζίδης ή ο Joe Cocker, χωρίς όμως να τους αντιγράφει ή να ακούγεται παρόμοια. Αξίζει σίγουρα 4 λεπτά από το χρόνο σας...
2. Μόνιμα ερωτευμένος δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα καψουροτράγουδο από το ημερήσιο playlist.
Το κορυφαίο του είδους αυτήν την εποχή, το νιώθω στο πετσί μου στοίχο στοίχο. Α ρε μωρο.....